جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ویلیام تاب، استاد جامعه شناسی و اقتصاد در دانشگاه سیتی نیویورک است. این کتاب پر زرق و برق بحث جهانی شدن، نظم اقتصادی پس از سال 1945، نهادهای مالی بین‌المللی، بحران‌ها، امور مالی، شرکت‌های بزرگ، تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی، سازمان تجارت جهانی، تضاد بین بازارها و نیروی کار، و استراتژی‌های جایگزین را مورد مطالعه قرار می‌دهد. او سیاست و اقتصاد را به هم پیوند می‌دهد و ادبیات را در اقتصاد، روابط بین‌الملل و اقتصاد سیاسی بین‌المللی بررسی می‌کند. او مشاهده می‌کند که در دهه 1920، "افت تورم، فشار برای افزایش صادرات، کاهش ارزش رقابتی، و حمایت‌گرایی فزاینده محصول بحران ناشی از آن بود، نه علت آن." کشورهای اروپایی پس از جنگ جهانی دوم با حمایت از صنعت خود و ترویج مصرف خانگی، بسیار قبل از تشکیل بازار آزاد EEC، بازسازی شدند. او می نویسد، "نئولیبرالیسم به طور گسترده توسط بسیاری از اقتصاددانان جریان اصلی درک می شود که از نظر اهداف اعلام شده خود شکست خورده است. این نئولیبرالیسم باعث رشد سریع اقتصادی، کاهش فقر و یا ثبات بیشتر اقتصادها نشده است. در واقع طی سال های اخیر هژمونی نئولیبرال، رشد کند شده است، فقر افزایش یافته است، و بحران های اقتصادی و مالی اکثر کشورهای اقتصاد جهان را گرفتار کرده است. داده ها در مورد همه اینها بسیار زیاد است. با این حال، نئولیبرالیسم به عنوان پروژه بین المللی ترین بخش های سرمایه موفق شده است. در هدف اعلام نشده خود، تسلط شرکت های فراملی، تامین کنندگان مالی بین المللی و بخش هایی از نخبگان محلی را افزایش داده است." همانطور که صندوق بین المللی پول مجبور به اعتراف شد، "شواهد تجربی دلیل قطعی مبنی بر اینکه یکپارچگی مالی رشد را برای کشورهای در حال توسعه افزایش داده است، اثبات نکرده است." Tabb نشان می دهد که چگونه آزادی حرکت سرمایه به معاملات غیرقانونی کمک می کند و او "وسعت فساد و جنایت در سیستم" را توصیف می کند. او توضیح می‌دهد: «سودهای حاصل از انتقال سودهای به‌دست‌آمده غیرقانونی، وجوهی که به دنبال پنهان کردن منشأ خود در اختلاس و فساد، و اجتناب از مالیات هستند، منابع اصلی درآمد بانک‌ها هستند. آزادسازی مالی همچنین منابع را نادرست تخصیص می دهد زیرا سفته بازی را ترویج می کند. گردش مالی روزانه 1.5 تریلیون دلاری ارز خارجی در دهه 1990 (70 برابر ارزش تجارت جهانی) بیشتر بر روی تغییرات نرخ بهره و تغییرات در عرضه پول بود. تامین مالی تجارت یا سرمایه گذاری نبود. موسسات مالی بین‌المللی «نماینده منافع سرمایه» هستند: طبقات سرمایه‌دار مسلط جهان از آنها برای اعمال قدرت بر سایر کشورها استفاده می‌کنند. Tabb توضیح می دهد، "منافع سرمایه فراملی و مالی بین المللی، شرایطی را هدایت می کند که بر اساس آن نهادهای حاکمیت اقتصادی دولتی جهانی ساخته می شوند، در طول زمان اصلاح می شوند و برای تعریف و اجرای حقوق مالکیت استفاده می شوند." آنها به هیچ وجه دموکراتیک نیستند. او در پایان می‌گوید: «تمایل تورم‌زدایی جهان را تهدید می‌کند، زیرا همه کشورها برای جذب سرمایه از طریق کاهش هزینه‌های دولت و کاهش هزینه‌های نیروی کار رقابت می‌کنند.» در پاسخ، کشورها باید تقاضای داخلی خود را با سرمایه گذاری بیشتر و افزایش دستمزدها افزایش دهند و باید حرکت ارز و جریان سرمایه را کنترل کنند.

ترجمه ماشینی: این کتاب تلاشی است برای درک چالش های جهانی شدن و حکمرانی در بخش دولتی. که از دیدگاه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه نوشته شده است، از حاکمیت و مدیریت دولتی به جای یکدیگر استفاده می کند تا استدلال کند که وظایف اجرایی نیاز به همکاری هر دو بخش دولتی و خصوصی دارد، به ویژه در چشم انداز جهانی که به سرعت در حال جهانی شدن است. سپس از تحلیل های آماری برای بررسی چالش های جهانی شدن در مدیریت منابع انسانی، اخلاق و مسئولیت پذیری، پایداری، حکومت های الکترونیکی و رهبری در بخش عمومی استفاده می کند.

ترجمه ماشینی: این مجموعه به موقع به بررسی معضلات اخلاقی و قانونی در مراقبت های بهداشتی ناشی از جهانی شدن می پردازد. تضاد بین منافع عمومی و حقوق فردی، چالش قانون‌گذاری متخصصان و دسترسی به خدمات بهداشتی، و تأثیرات بازار جهانی، همگی در بحث‌های معاصر در این زمینه برجسته هستند. در نتیجه جهانی شدن، مسائل مربوط به قوانین سلامت و اخلاق زیستی را نمی توان تنها در محدوده های سیاسی که مفاهیم سنتی افراد و جوامع را تعریف می کند، درک کرد. در عوض، راه‌حل‌های مشکلات نوظهور نیازمند درک جهانی از حقوق و تعهدات، از جمله ارزیابی مجدد چارچوب‌های اخلاقی و رژیم‌های قانونی است که در حال حاضر بر مبادلات در مراقبت‌های بهداشتی حاکم است. دانشمندان برجسته در اخلاق زیستی، حقوق، پزشکی و فلسفه از حوزه های قضایی مختلف این موضوعات را در این جلد درگیر می کنند و نیاز به راه حل های فراملی را در عصر جهانی مراقبت های بهداشتی نشان می دهند.

ترجمه ماشینی: تا همین اواخر، مبارزات برای عدالت در پس زمینه یک چارچوب بدیهی پیش می رفت: دولت سرزمینی محدود. با آن تصویر «وستفالیایی» از فضای سیاسی که به طور پیش فرض فرض شده بود، حوزه عدالت به ندرت در معرض مناقشه آشکار قرار می گرفت. اما امروزه، فعالان حقوق بشر و فمینیست‌های بین‌المللی به منتقدان تعدیل ساختاری و سازمان تجارت جهانی می‌پیوندند تا این دیدگاه را به چالش بکشند که عدالت فقط می‌تواند یک رابطه داخلی میان هموطنان باشد. آنها با هدف قرار دادن بی‌عدالتی‌هایی که از مرزها عبور می‌کنند، مقیاس عدالت را به موضوع مبارزه آشکار تبدیل می‌کنند. نانسی فریزر با الهام از این تلاش‌ها می‌پرسد: چارچوب مناسب برای نظریه‌پردازی عدالت چیست؟ در مواجهه با کثرت ترازوهای رقیب، چگونه بفهمیم که کدام یک واقعاً عادل است؟ فریزر در بررسی این پرسش‌ها، نظریه‌ی بازتوزیع و بازشناسی را که به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته بود، بازبینی می‌کند. او سومین بُعد «سیاسی» عدالت را معرفی می‌کند – بازنمایی – و نوع جدیدی از نظریه انتقادی را که بی‌عدالتی‌های «قالب‌بندی نادرست» را پیش‌زمینه می‌کند، شرح می‌دهد. او با تعامل با متفکرانی مانند جیرجن هابرماس، جان رالز، میشل فوکو و هانا آرنت، نقشه‌برداری «پساوستفالینی» از فضای سیاسی را در نظر می‌گیرد که همبستگی فراملی، تبلیغات فرامرزی و چارچوب‌بندی دموکراتیک و همچنین پروژه‌های رهایی‌بخش را در بر می‌گیرد. عبور از مرزها نتیجه این است که در یک جهان در حال جهانی شدن، بازتابی پایدار در مورد اینکه چه کسی باید با توجه به چه چیزی حساب کند است. (تابستان 2010)

ترجمه ماشینی: انتظار می رود که آگاهی فرد در طول سفر نسبت به راه ها و آموخته های جدید بازتر باشد. از آنجایی که هر مسافر منحصر به فرد است، هر یک می تواند در خرد رشد کند. این مقاله در مورد ارزش انجام فلسفه در سفر بحث می کند زیرا به زندگی فرد معنا، هویت و غنی می بخشد. نیت و جهان بینی مسافر بر چگونگی غنی سازی و آشکار کردن خود هر سفر تأثیر دارد. سفر آگاهانه نگرش درستی را برای فلسفه ورزی ایجاد می کند. نویسنده با به کارگیری پدیدارشناسی، به دنبال بازتاب اولیه و ثانویه گابریل مارسل، سفرنامه خود را به اشتراک می گذارد و لحظات آها را برجسته می کند. او بر نیاز به یادگیری دوست داشتن خود، خانواده، جامعه و انسانیت خود تأکید می کند. او سپس به بحث در مورد نیاز به مشارکت در پرورش شیوه‌های اخلاقی سفر می‌پردازد، که با کد اخلاقی شخصی مسافر شروع می‌شود. نویسنده با دعوت به ادامه کاوش با سفر در حین فلسفه ورزی پایان می دهد. فلسفه ورزی در سفرنامه می تواند راهی برای زندگی کامل باشد.