جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتب حاضر یک کتابی است که شامل مطالب متنوع و گوناگون درباره موضوعات اسلامی از قبیل اخلاق ، فقه ، مباحث مستحدثه و... که همه را عنوان دعوه الحق گذارده است که با این موضوعات و تبیین آنان راه در مسیر دعوت به سوی حق و حقیقت بگذارد...

ترجمه ماشینی: سازمان‌های اسلامی اندونزی، جامعه مدنی، دموکراسی و شهرت این کشور را به مدارا در میان تنوع حفظ می‌کنند. با این حال، محققان به خوبی درک نمی کنند که چگونه این سازمان ها تطبیق تفاوت های مذهبی را تصور می کنند. بردباری برای بزرگترین سازمان های اسلامی جهان چه معنایی دارد؟ چه پیامدهایی برای دموکراسی در اندونزی و جهان اسلام گسترده تر است؟ جرمی منچیک استدلال می‌کند که پاسخ به این سؤالات مستلزم جدا کردن مدارا از لیبرالیسم و ​​بررسی شرایط تاریخی و سیاسی است که ارزش‌های دموکراتیک را ایجاد می‌کند. اسلام و دموکراسی در اندونزی با تکیه بر اسناد آرشیوی، مشاهدات قوم نگاری، تئوری سیاسی تطبیقی ​​و یک بررسی اصیل، نشان می دهد که رهبران مسلمان اندونزی طرفدار دموکراسی هستند که در آن حقوق فردی و حقوق متمایز شده توسط گروه در یک سیستم کثرت گرایی قانونی همگرا شوند. با حکومت سکولار به سبک آمریکایی، اما در آفریقا، آسیا و اروپای شرقی رایج است.

ترجمه ماشینی: حکومت نظامی اندونزی در سال 1998 فروپاشید و این ترس را برانگیخت که درگیری های اقتصادی، مذهبی و سیاسی هرگونه انتقال دموکراتیک را پیچیده کند. با این حال، از سال 2006، هر سال، پرجمعیت ترین کشور مسلمان جهان نمرات بالایی از سازمان های بین المللی رتبه بندی دموکراسی دریافت کرده است. در این مجلد، دانشمندان علوم سیاسی، علمای دین، نظریه پردازان حقوقی و مردم شناسان، نظریه و عمل انتقال دموکراتیک اندونزی و توانایی آن را برای خدمت به عنوان الگویی برای سایر کشورهای مسلمان بررسی می کنند. آنها نمونه اندونزی را با سناریوهای مشابه در شیلی، اسپانیا، هند و تونس و همچنین با انتقال ناموفق یوگسلاوی، مصر و ایران مقایسه می کنند. مقاله‌ها رابطه‌ی بین دین و سیاست و راه‌هایی را بررسی می‌کنند که در آن مسلمانان حتی قبل از وقوع تغییر از دموکراسی حمایت می‌کنند، و توضیح می‌دهند که چگونه سیاست‌های نوآورانه مانع از ایجاد اختلال در تکامل دموکراتیک اندونزی توسط گروه‌های نظامی مخالف، فعالان مذهبی خشونت‌طلب و جدایی‌طلب شد. این مجموعه با بحث در مورد «کثرت گرایی حقوقی» در حال ظهور اندونزی و اینکه کدام یک از اشکال آن ناقض حقوق و حمایت از حقوق هستند، به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی: زمانی که محمد بوعزیزی در 17 دسامبر 2010 خود را به آتش کشید، مجموعه ای از حوادث خارق العاده را آغاز کرد که با سرعت خیره کننده ای در سراسر خاورمیانه گسترش یافت. در کمتر از یک ماه، رئیس جمهور بن علی از تونس گریخت و به رژیم بیست و سه ساله پایان داد. اندکی پس از آن، در 11 فوریه 2011، مبارک، رئیس جمهور مصر پس از نزدیک به سی سال قدرت از قدرت کنار رفت. در «انقلاب عرب»، ژان پیر فیلیو گزارشی مختصر اما گسترده از شورش‌های زمین‌شکنی که از تونس آغاز شد و امروز در سراسر خاورمیانه ادامه دارد، ارائه می‌کند. فیلیو با تأکید بر ریشه‌های تاریخی عمیق وقایع، کتاب را حول ده درس تنظیم می‌کند که هم قیام‌ها را به طور خاص و هم منطقه را به طور کلی روشن می‌کند. برای مثال، او نشان می‌دهد که این جنبش‌ها از هوا بیرون نیامده‌اند - اعراب بیش از یک نسل است که برای حقوق خود می‌جنگند. نویسنده اشاره می کند که نقش جوانان - که عصبانیت آنها قدرت است و پیام "فردا از آن شماست، اگر برای آن بجنگید" - و همچنین نقش مهمی که شبکه های اجتماعی در تونس ایفا کردند را می پذیرد. مصر. فیلیو همچنین استدلال می‌کند که پس از آن، جهادی‌ها در موقعیت دشواری قرار دارند، زیرا اعتراضات مردمی اساساً مسالمت‌آمیز در تونس و مصر پیام خشونت‌آمیز آن‌ها را تضعیف کرده و در واقع ارتباط آنها را زیر سوال برده است. این کتاب همچنین نشان می‌دهد که علیرغم اینکه فلسطین تا حدودی تحت الشعاع قیام اعراب قرار گرفته است، همچنان دغدغه اصلی در سراسر خاورمیانه است. فیلیو با روشن کردن این درس‌ها به جای ارائه گزارشی کاملاً زمانی، تصویری بسیار غنی‌تر و عمیق‌تر از جنبش‌های انقلابی که منطقه را فراگرفته است - و همچنین نگاهی روشن‌تر به زندگی امروز در خاورمیانه ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی: بررسی اجمالی: ژان پیر فیلیو در کتاب نگران‌کننده و به موقع خود، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های به کار گرفته‌شده توسط حکومت‌های خودکامه خاورمیانه، بالاتر از همه کشورهای سوریه، مصر، یمن و الجزایر را آشکار می‌کند که برای سرکوب قیام‌های دموکراتیک انقلاب عربی تلاش کردند.

ترجمه ماشینی: این مجلد اساساً بر مسئله سازگاری اسلام و دموکراسی تمرکز دارد و سهم هفت اندیشمند برجسته دینی ایران قبل و بعد از انقلاب را در این موضوع برجسته می کند. این کتاب با قرار دادن بحث در بافت مذهبی خاص خود، به بررسی انتقادی عناصری می‌پردازد که معمولاً در سنت اسلامی از آنها به عنوان هنجارهای دموکراتیک یاد می‌شود. همچنین برای اولین بار شرحی از ظهور روشنفکری دینی در ایران پس از انقلاب ارائه می‌کند. با تمرکز بر اندیشه‌های شخصیت برجسته خود، عبدالکریم سروش، بحث او از حکومت دموکراتیک دینی، تغییر پارادایم در گفتمان مدرنیست‌های مسلمان درباره این موضوع را ارائه می‌کند.» «این کتاب همچنین مؤلفه فکری جنبش اصلاح‌طلب کنونی در ایران را ترسیم می‌کند و چالش‌هایی را که جنبش دموکراسی‌خواهانه باید بر آن غلبه کند، روشن می‌کند.»

ترجمه ماشینی: اسلام مدنی داستان اسلام و دموکراتیک شدن در اندونزی، بزرگترین ملت مسلمان جهان را روایت می کند. با به چالش کشیدن کلیشه های اسلام به عنوان مخالف دموکراسی، این مطالعه در مورد شجاعت و اصلاحات در مواجهه با ترور دولتی، امکاناتی را برای دموکراسی در جهان اسلام و فراتر از آن مطرح می کند. اندونزی دموکراتیک در اوایل دهه 1950 و با سوابق غنی برای مدارا و مدنیت، تسلیم خشونت شد. در سال 1965، احزاب مسلمان به قتل عام نیم میلیون کمونیست کشیده شدند. پس از این خونریزی، یک رژیم نظم نوین به قدرت رسید که نیروهای دموکراتیک را سرکوب کرد و کنترل های دیکتاتوری را که برای چندین دهه ادامه داشت، برقرار کرد. با این حال، از میان این گرداب خشونت، که توسط دولت سرکوب شد و توسط مسلمانان محافظه‌کار محکوم شد، یک جنبش دموکراسی اسلامی پدید آمد، تقویت شد و نقش اصلی را در سرنگونی رژیم سوهارتو در سال 1998 ایفا کرد. در سال 1999، عبدالرحمن وحید رهبر مسلمانان به عنوان رئیس جمهور یک دولت اصلاح طلب و غیرنظامی انتخاب شد. رابرت هفنر در توضیح چگونگی این دستاورد، بر اهمیت نهادهای مدنی و مدنیت عمومی تأکید می کند، اما استدلال می کند که نه دموکراسی و نه جامعه مدنی بدون یک دولت متمدن امکان پذیر نیست. او در برابر تصویری که از اسلام به‌عنوان ذاتاً ضدکثرت‌گرا و غیردموکراتیک به تصویر می‌کشد، نشان می‌دهد که جنبش اصلاحات اسلامی اندونزی هدف یک دولت اسلامی را رد کرد، حمایت مذهبی مذهبی را بسیج کرد، حقوق زنان را ترویج کرد و از آرمان‌های دموکراتیک دفاع کرد. این کار به‌طور گسترده میان رشته‌ای و به موقع، آگاهی ما را از تکثرگرایی ضروری دموکراسی افزایش می‌دهد و اندونزی را در مرکز تلاش‌های ما برای درک اینکه چه چیزی باعث کارکرد دموکراسی می‌شود، قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی: این کتاب بیان مجدد قابل توجهی از نظریه سکولاریزاسیون را ارائه می دهد و دین را به عنوان رو به زوال با پیشرفت "امنیت وجودی" از طریق مدرن سازی و توسعه انسانی ارائه می دهد. در طول راه، این استدلال به طرز جالبی با یافته‌های تجربی قوی «نظریه اقتصادهای دینی» استارک و فینکه در تضاد است، به گونه‌ای که پاسخی از آنها می‌طلبد. نقاط قوت (و شاید ضعف کتاب، از برخی جهات) دیدگاه فراملی و داده های نظرسنجی آن است که در جامعه شناسی دین بسیار نادر است (اگرچه برخی نسبت به قابل اعتماد بودن بررسی ارزش های جهانی شک دارند) و تلاش آن برای انجام جدی آزمون تجربی فرضیه های استنباط شده از نظریه های مهم. این کتاب از بسیاری جهات مهم است، اما توجه داشته باشید که با تعدادی نقص ظاهری نیز به خطر می‌افتد: 1. این کتاب عمدتاً از داده‌های مقطعی برای طرح ادعاهایی درباره تغییرات تاریخی استفاده می‌کند. 2. شاید به اشتباه تأثیرات همگروهی را به جای تأثیرات سنی در تحلیل های نسلی خود فرض می کند. 3. در واقع حتی به طور مستقیم متغیر کلیدی خود یعنی امنیت وجودی را اندازه گیری نمی کند، بلکه بر معیارها و استنباط های غیرمستقیم تکیه می کند. 4. از لحاظ نظری مکانیسم‌های روان‌شناختی اجتماعی را که منجر به افزایش امنیت وجودی به سوی سکولاریزه شدن می‌شود، به خوبی توسعه نمی‌دهد، و خواننده را وا می‌دارد تا ارتباطاتی را که این اتفاق را می‌سازد تصور کند. 5. انواع عمده جوامع مورد تجزیه و تحلیل نیز به شدت با انواع مختلف ادیان همبستگی دارند (پساصنعتی به شدت پروتستان، کشاورزی به شدت غیرمسیحی است)، که تحلیل همیشه به خوبی آنها را کنترل نمی کند. 6. بر «عمومی توده ای» ملل مختلف، با تکیه بر ابزارهای حساب شده ملی، با توجه اندک به تنوع و پیچیدگی بالقوه مهم در مواردی که برای بحث کلی اهمیت دارند، تمرکز می کند. 7. ما دلایل بسیار خوبی برای شک داریم که معیارهای نظرسنجی مورد استفاده واقعاً در تمام سنت‌های دینی تجزیه‌وتحلیل‌شده به خوبی کار می‌کنند - به عنوان مثال، آیا یک سؤال نظرسنجی در مورد حضور در کلیسا یا نماز واقعاً می‌تواند مقایسه بین مثلاً بنیادگرایی آلاباما، شینتوئیسم ژاپنی و هندی را تسهیل کند. هندوئیسم؟ - در واقع ابزارهای بسیار صریح 8. کتاب از لحاظ نظری اهمیت فرهنگ را تشخیص می دهد، اما به سختی به فرهنگ در تحلیل خود اشاره می کند، به جز ایجاد متغیرهای ساختگی رگرسیون برای انواع مذهبی مختلف، که به سختی به تحلیل فرهنگی توجه می کند - فرض می شود اینها محدودیت های انجام است. تحقیق از یک آزمایشگاه کامپیوتر 9. برخی از نوشته ها نشان دهنده عدم آشنایی واقعی با دین به عنوان یک پدیده انسانی فی نفسه است (به عنوان مثال، صفحه 241 در مورد "کلیساهای انجیلی بنیادگرا" صحبت می کند، که هر کسی که تاریخ دینی آمریکا را می داند باید آن را بداند منطقی نیست) . 10. پیوند قوی دین با ناامنی وجودی، حداقل برای این خواننده تقلیل گرایانه و دو بعدی به نظر می رسد. نویسندگان برخی از این مشکلات را تشخیص می دهند، اما شناخت آنها آنها را برطرف نمی کند. بنابراین، کتاب دارای نقص‌های بالقوه قابل توجهی است، اما من فکر می‌کنم همچنان صدای مهمی در بحث‌های جاری است و بنابراین هنوز ارزش خواندن دارد. با وجود نقص‌های آن، بسیاری از همبستگی‌های تجربی ارائه شده واقعاً چشمگیر هستند و نیاز به توضیح دارند. و شواهد تجربی در مورد جوامع پس از شوروی و اسلام و دموکراسی بسیار جالب است. شخص مشتاقانه منتظر پاسخ استارک و فینکه به حمله این کتاب به پارادایم/نظریه آنها است.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی رابطه بین جنسیت، مذهب و کنش سیاسی در اندونزی می‌پردازد، الگوهای نظم‌های جنسیتی را که در تاریخ اخیر غالب شده‌اند، بررسی می‌کند و اشکال مختلف قدرت اجتماعی را که به زنان داده است، نشان می‌دهد. نقش زنان در جنبش ناسیونالیستی و نقش جنبش زنان در ساختار دولت مستقل اندونزی، سیاست دوره بلافاصله پس از استقلال و گذار به نظم جدید اقتدارگرا را مشخص می کند. این به تفصیل روابط جنسیتی رژیم نظم نوین را تحلیل می‌کند که حول شکل خانواده واحد که توسط سیستم خانواده در ایدئولوژی نظم جدید تشریح شده است و پیامدهای متناقض باز شدن اقتصاد به روی سرمایه‌ها و ایده‌های خارجی برای روابط جنسیتی متمرکز است. . این به بررسی اشکال فعالیت سیاسی که برای جنبش زنان تحت نظم نوین ممکن بود و نقشی که در سقوط سوهارتو و گذار به دموکراسی ایفا کرد، می پردازد. رابطه بین اسلام و زنان در اندونزی نیز مورد توجه قرار می گیرد، با تمرکز ویژه بر روشی که در آن اسلام به کانونی مهم برای مخالفت های سیاسی در اواخر دوره نظم جدید تبدیل شد. به طور کلی، این کتاب بررسی کاملی از رابطه بین جنسیت، مذهب و دموکراسی در اندونزی ارائه می‌کند و منبعی حیاتی برای دانشجویان مطالعات جنسیتی و امور اندونزی است.