جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تاریخ عقل در عصر جنون حول سه محور می چرخد: روش انتقادی-تاریخی فوکو، رابطه آن با نقد روشنگری و نحوه اجرای این نقد در اثر اساسی فوکو، تاریخ جنون. کاوش فوکو در مورد خاستگاه روانپزشکی تئوری‌های خودش در مورد قدرت، حقیقت و عقل را به کار می‌گیرد و از فلسفه کانت استفاده می‌کند و نور جدیدی بر نحوه درک ما از تولد و توسعه عملکرد روانپزشکی می‌افکند. پس از پذیرش «نگرش حدی» توسط فوکو، که محدودیت‌های تفکر ما را به عنوان نقاط اختلال و تجدید چارچوب‌های مرجع تثبیت شده بررسی می‌کند، این کتاب این باور پذیرفته‌شده را که روان‌پزشکی نشان‌دهنده پیروزی عقل‌گرایی با غلبه بر جنون و تبدیل آن به جنون است، از بین می‌برد. موضوع ادراک خنثی و علمی. این کتاب تولد روان‌پزشکی را در پیچیدگی کامل آن بررسی می‌کند: در اواخر قرن هجدهم، پزشکان صرفاً عقل‌گرا نبودند، بلکه بیگانه‌گرا نیز بودند، فیلسوفانی که جنون را تجربه‌ای در حدود عقل می‌شناختند و گفتمانی را ارائه کردند که شکل‌گیری روان‌پزشکی را مشروط کرد. به عنوان یک نوع فعالیت پزشکی از آن رویداد، همان نوع شناخت، همان رویارویی انسان‌شناختی با جنون، در زیر رشد آرام عقلانیت روان‌پزشکی تداوم یافته و خطی بودن فرضی، اقتدار مطلق و پیشرفت ثابت پوزیتیویسم روانپزشکی را تضعیف می‌کند. ایلیوپولوس استدلال می‌کند که نقد فوکو این مشکل انسان‌شناختی را برای روانپزشکی ضروری می‌داند، و روان‌پزشکان را تشویق می‌کند تا از محدودیت‌های معرفت‌شناختی عملکرد خود آگاه شوند، و همچنین مسائل اخلاقی و سیاسی را که جنون وارد بی‌طرفی ظاهری گفتمان روان‌پزشکی جاری می‌کند، مرور کنند.

اين مقاله با بهره‌گيري از روش تحليلي ـ انتقادي، به بررسي جايگاه عقل در الهيات طبيعي جاناتان ادواردز، الهي‌دان و متکلم مسيحي پرداخته است. مطالعۀ آثار او نشان مي‌دهد که وي به خوبي متوجه وجود خلأهاي الهيات طبيعي زمان خويش گشته و در پي راهکاري در جهت حفظ هم‌زمان ايمان و عقل طبيعي بشر است. وي در اين راستا عقل طبيعي را در ورود به مسائل الهياتي داراي چالش‌هايي چون انتزاعي و مفهومي و به‌دور بودن از زندگي عملي مؤمنان، به‌جهت گناه ذاتي انسان تفسير مي‌کند. از نظر وي، تنها راه بازگشت انسان به طبيعت و ذات اوليه، استمداد عقل طبيعي دچار نقصان گشته انسان از وحي است. الهياتي به‌واسطۀ لطف خاص پروردگار مي‌گردد. البته جاناتان ادواردز در تفسير اين اشراف الهياتي بيان مي‌دارد که اين امر نيازمند همراهي قلب با عقل تعليم يافته و شرکت در بستر مؤمنانه است، هرچند ديدگاه وي با چالش‌هايي مواجه مي‌باشد.

ترجمه ماشینی: این کتاب یک سنت گمشده را توصیف می کند که می توان آن را معقولیت نامید. این سنت با ارسطو آغاز شد، توسط آگوستین به آموزش غربی توصیه شد، در مدارس رنسانس تا قرن نوزدهم شکوفا شد، سپس در آشفتگی‌های آکادمیک و فلسفی قرن بیستم گم شد. نماینده این سنت، داستان جان لاک درباره پادشاه سیام است که گزارش‌های مربوط به وجود یخ را رد کرد. پادشاه مجبور بود به مرد دیگری که او را خیلی خوب نمی‌شناخت، یعنی یک سفیر هلند، به خطر بیاندازد تا باور کند که فیل‌ها می‌توانند روی آب سرد راه بروند. جان لاک این داستان را ارائه کرد تا خوانندگانش را تشویق کند که درباره مسئولیت ها و خطرات ناشی از آنچه او «روش های ملایم و منصفانه اطلاعات» می نامد فکر کنند. هنر تفکر تا حد زیادی اجتماعی است. نویسندگان محبوب کتاب‌های درسی مانند کوئینتیلیان، بوئتیوس، فیلیپ ملانچتون، جان سنت توماس، آنتوان آرنولد، توماس رید، آیزاک واتس، ریچارد واتلی، ویلیام همیلتون، ال. سوزان استبینگز و مکس بلک راهبردهای باور، اعتماد، رضایت، و حتی تسلیم به عنوان بخشی از معقولیت. سنت ارسطویی در مورد موضوعات، پایه و اساس آموزش نحوه رسیدگی به شهادت و اختیار را گذاشت. آرنولد در مورد احتمالات اصلاح ساختار ارسطو به گونه‌ای که طبیعی‌تر و ریاضی‌تر باشد، بسیار مشتاق بود. لاک در مورد امیدهای آرنولد مشکوک بود. آگوستین در مورد این موضوع مجتبی و روانشناس بود. کوئینتیلیان روش‌های رسیدگی به گزارش‌های تاریخی را از مسئولیت‌های خشن دادگاه در بررسی یک شاهد متمایز کرد. آنسلم عدم استفاده از شهادت را آزمایش کرد، سپس عذرخواهی کرد. آبلارد آن را روش یهودیان می دانست نه فیلسوفان. سیسرو در مورد مشکلات شهادت الهی هشدار داد. واتس چک لیست های گسترده ای را برای تشخیص صحیح شهادت الهی و انسانی ارائه کرد. رید و همیلتون فکر کردند که بهتر است بر این واقعیت عملی تمرکز کنند که انسان ها در تفکر خود یک عملیات اجتماعی دارند.

ترجمه ماشینی: این مجموعه مقالات (شامل سه مقاله کاملاً جدید) توسط یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان معرفت‌شناسی فراتر از دو مورد از سوءتفاهم‌شده‌ترین موضع‌گیری‌ها در فلسفه - مبناگرایی و انسجام‌گرایی است. آئودی یک مبانی گرایی درونگرایانه و معتدل را پیشنهاد می کند که برخی از فضایل انسجام گرایی و قابلیت اطمینان را در بر می گیرد. او تمایزات مهمی را بین وابستگی معرفتی مثبت و منفی، نظریه‌های ماهوی و مفهومی طبیعت‌گرایانه، باورها و گرایش‌های اعتقادی، باورهای استنتاجی از نظر اپیزودیک و ساختاری، درون‌گرایی مرتبه اول و دوم، و رد کردن در مقابل رد شک‌گرایی ایجاد می‌کند. این تضادها نه تنها در مورد باور عقلانی، بلکه در مورد عمل عقلانی و عقلانیت امیال و نیات نیز اعمال می شود. موضع کلی، نظریه‌ای کثرت‌گرایانه، نسبتاً عقل‌گرایانه، درونگرایانه از توجیه و برداشتی تا حدی برون‌گرایانه از دانش است. با این حال، به واسطه ارائه نظریه عقلانیت و نیز گزارشی از دانش و باور موجه، فیلسوفان اخلاق، علم، و علوم اجتماعی و معلمان و دانشجویان معرفت شناسی را مورد توجه قرار خواهد داد.