جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جریان شناسی سکولاریسم در ترکیه به سه دوره تاریخی تقسیم می شود. دوره اوج که سالهای 1923-1940 را در بر می گیرد. دوران تعدیل نسبی که سالهای 1940-1980 را شامل می شود که با کنار زدن نظام تک حزبی و شکل گیری حزب دموکرات زمینه تعدیل و ضعف نظام دیکتاتوری سکولار فراهم شد و دوران ضعف و افول که از سال 1980 به بعد از زمان به قدرت رسیدن و روی کار آمدن اسلامگراها را شامل می شود.

بازرسی و نظارت با هدف تامین امنیت و سلامت هر جامعه ای ، بعنوان دو رکن اساسی و تاثیر گذار در فرآیند مدیریت کلان کشور داری جای داشته و از جمله مولفه های بنیادی این مبحث ، توجه به مسئله عیون می باشد که ریشه در مفهوم تجسس دارد و از آنجا که کارکرد اصلی این گونه افراد که بعنوان عیون و بازرس مخفی در جوامع مختلف ، جهت تجسس به حریم خصوصی مخاطبین خود ورود دارند ، بس لازم و ضروری است که دیدگاه دین مبین اسلام به این مسئله از زاویه نگاه قرآنی ، روایی ، فقه تشیّع و حقوق ، تبیین گردد که آیا پرداختن به این موضوع بعنوان یک اصل مراقبتی در نظام اسلامی دارای مشروعیت می باشد یا خیر؟ آری آنچه که از مجموع منابع اصیل اسلامی با تکیه بر دیدگاه فقهی و حقوقی بر می آید این است که اصل پرداختن به مقوله عیون و تجسس به هر شکلی به معنای عام کلمه جهت ورود مخفیانه و بدون اطلاع در حریم خصوصی زندگی فردی ، خانوادگی و اجتماعی افراد جامعه ، حرام می باشد. اما به معنای خاص کلمه که مورد بحث ما می باشد، مقوله وجود عیون در ساختار نظام اسلامی در جهت تامین امنیت و سلامت و حفظ نظام ، نه تنها حرمت ندارد بلکه در برخی مصادیق دارای وجوب شرعی و عقلی است و اقتضائاً تحقق این امر در هر جامعه ای ، ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد.بنا براین گماردن افرادی بعنوان عیون جهت تجسس در رفتار شخصی و سازمانی و اجتماعی نوع بشر ، با رعایت حدود و ثغور شرعی دارای جواز بوده و استدلال نوشتار حاضر نظر دارد ، مبانی مشروعیت مبحث عیون و تجسس و انواع تجسس را با وجود مصادیقی چون ورود در حریم خصوصی ،تجسس جهت حفظ نظام ، تجسس در امور دشمنان و غیره را مورد مداقه فقهی و حقوقی قرار دهد.

چکیده پایان نامه ( شامل خلاصه ، اهداف ، روش های اجرا و نتایج به دست آمده ) :علم بیان یکی از اصولبلاغت است،در این علم با ابزارهای تصویرسازی در زبان و یا شیوه های مختلف و خیال انگیز ادای معنای واحد آشنا می شویم.در این پژوهش کوشش می شود تا ضمن استخراج این ابزارها، بسامد و چگونگی کاربرد آنها نیز مورد بررسی قرار گیرد.بدین منظور ابتدا تعاریفی از این ابزارها ارائه،سپس شواهدی از این صورتهای خیال انگیز از هفت اورنگ جامی استخراج شده است و در ادامه نمودار فراوانی این ابزارها تنظیم گردیده است و پس از تحلیل نمودارها روشن گردید که میزان استفاده ی جامی از تشبیه بیش از دیگر ابزارهای بیانی است و عمده ی تشبیهات او حسی به حسی،ملموس و مفرد به مفرد است ودر مقایسه با دیگر ابزارها مجاز بسامد کمتری دارد و عموماً از مجازهای ساده و ابتدایی استفاده شده است. این شواهد خود دلیلی بر ساده گرایی شاعر است،جامی ضمن نگاه داشتن بیان ساده و همه فهم به حُسن ادا و لطف تعبیر دقت داشته و با کاربرد استادانه ی این ابزارها کلام خود را زیبا و مضمون را برجسته نموده است و بدین ترتیب قوّه ی تأثیر شعر را پرزور گردانده است.کلید واژه ها : جامی،هفت اورنگ،علوم بلاغی(بیان)

سیرجان قدیم در 12 کیلومتری جنوب شرقی شهر فعلی سیرجان قرار داشته‌است . تا دوران ساسانی مدرکی دال بر "وجود شهری در این منطقه" بدست‌نیامده است . اما شواهدی وجود دارد که از این دوران مکانی بنام "سیرکان"ظهور پیدا کرده است . سیرجان از اوائل اسلام به علت قرار گرفتن در مسیرجاده‌های ارتباطی خلیج‌فارس به نقاط مرکزی و شرق و غرب ایران مورد توجه‌واقع شده و به مرور به یکی از مناطق مهم صنعتی و تجاری کشور تبدیل شده‌است . این شهر تا سال 315 ه. ق. مرکز ایالت کرمان بوده ولی از این‌تاریخ توسط ابوعلی محمدبن‌الیاس از مرکزیت افتاده و دوران افول آن آغازشده است . سیرجان تا قرن هشتم هجری قمری نشیب و فرازهای زیادی را پشت‌سر گذاشته و در نهایت به دستور امیرتیمور گورکانی به کلی منهدم شده واز بین رفته است . برای اثبات موارد فوق فعالیتهای باستانشناسی به شرح‌ذیل در این منطقه انجام شد. 1 . محدوده باستانی سیرجان قدیم شناسائی وتعیین حریم گردید. 2 . جهت مشخص شدن دورانهای تمدنی و باستانی بطورمحدود کاوشهائی در آن انجام گرفت . 3 . آثار باقی مانده معماری (قلعه‌سنگ ، بنای شاه فیروز و بنای میرزبیر) و آثار سفالی حاصل از بررسیهای‌باستانشناسی مطالعه و مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. نتیجه پژوهش ،اثبات فرضیات این تحقیق بود.

چکیده ندارد.

این پژوهش به بررسی آموزه‌های اصول و فروع دین در کتاب‌های درسی دوره ابتدایی پرداخته است. جامعه آماری در این پژوهش کتاب‌های درسی شش پایه دوره ابتدایی در سال های 1390 تا 1393 است.نتایج تحقیق بیان‌گر این است که در میان آموزه‌های اصول دین در کتاب‌های درسی به آموزه "توحید" خیلی بیشتر از سایر آموزه‌ها پرداخته شده است.در میان آموزه‌های فروع دین در همه کتاب‌های درسی به آموزه "نماز" خیلی بیشتر از سایر آموزه‌ها پرداخته شده است. تغییر آموزه‌های اصول و فروع دین در کتاب‌های درسی در سال 1391 نسبت به سال 1390 در همه کتاب‌ها دیده می‌شود، که دلیل عمده آن هم تغییر نظام آموزشی در سال 1391 است.

یکی از راه های شهرت و موفقیت یک اثر ادبی، آگاهی شاعر به فنون سخنوری است و علم معانی، اساس و ریشه و اصل هنر سخنوری است. استفاده از ظرافت های علم معانی می تواند شعر یک شاعر را برای مخاطب، تاثیرگذار و زیبا و فصیح و روشن و شیوا کند. حافظ، از شاعران توانای قرن هشتم است که از زبانی توانا برخوردار است. استفاده از معانی ثانوی جمله های خبری در قالب قصر و حصر و احوال مسند الیه و مسند و ... از شگردهاییاست که در دیوان حافظ بسیار استفاده شده و کلام او را تاثیرگذار کرده است. در پژوهشی که به شیوه تحلیل محتواراهبرد کتاب خانه ای انجام شد، برای هر مدخل علم معانی، شاهدی از شعر حافظ یافت شد و بیان گردید وموضوعاتی که بیشتردیده شد معانی ثانوی جملات خبری قصروحصر احوال مسندالیه کهخود نشانی از تاثیر علم معانی و استفاده آن توسط شاعر، نشان دهنده هنر شاعر است

پژوهش پیش‌رو، به مطالعه «بازنمایی آیین‌های عاشورایی در رسانه ملی» با استفاده از روش نشانه‌شناسی می‌پردازد. مساله اصلی پژوهش، فهم این امر است که آیین‌های عاشورایی چطور در برنامه‌های تلویزیونی نمایش داده می‌شود و کمال مطلوب در این راه کدام است؟ در این مسیر پس از بررسی برنامه‌های شبکه سوم سیما در روز عاشورای سال 1391 باتوجه به روش نشانه‌شناسی سلبی و کاودری و همچنین رمزگان اجتماعی جان فیسک در قالب توصیف این برنامه‌ها، با تکیه بر نظریات مرتبط در حوزه دین و رسانه این برنامه‌ها تحلیل شده است. براساس یافته‌های تحقیق، برنامه‌های این روز به‌رغم آنکه از لحاظ کمی اهمیت بسیار زیادی برای رسانه و مخاطب دارند، ولی عموماً به‌صورت سطحی و با نمایش مستقیم آیین‌ها – بدون توجه به کارکردهای آیین- تهیه و پخش شده‌اند؛ رویکرد تفریحی بر آن‌ها غالب است و از وجه حماسی واقعه عاشورا غفلت شده است. در ادامه محقق به ارائه پیشنهادهایی جهت رسیدن به کمال مطلوب پرداخته است.

ویلهم دیلتای از نظریه پردازان مهم علوم انسانی و مباحث هرمنوتیکی است که در علوم انسانی، معرفت شناسی مستقلی را ایجاد کرد. نگاه دیلتای به هرمنوتیک از زاویه عینیت بخشیدن به علوم انسانی است. هسته اصلی پروژه دیلتای، تفاوت گزاردن بین علوم انسانی و علوم طبیعی است؛ لذا موضوع اصلی در هرمنوتیک دیلتای، نه شناخت متن و نه شناخت معنای متن، بلکه شناخت زندگی و حیات متبلور شده و ظهور یافته در متن است. دغدغه مهم دیلتای، هجمه پوزیتیویسم بر عینیت و واقعیت علوم انسانی است. او تلاش کرد با ارائه ضابطه و ملاکی برای عینی کردن علوم انسانی، نشان دهد که این علوم نیز در ردیف علوم طبیعی، عینی، ارزشمند، معتبر و واقع نما هستند. از منظر دیلتای، معرفت به علوم انسانی از طریق جایگزینی خود به جای مؤلف (به معنای عام) صورت می گیرد و بطور کلی، پیش فرض هر علم انسانی، وجود قابلیت جایگزین کردن انسان در زندگی ذهنی و درونی دیگران است. به دیگر سخن از دیدگاه دیلتای فهمیدن عبارت است از کشف خود در درون مؤلف. این نوشتار ضمن پرداختن به پیش زمینه های اثرگذار بر هرمنوتیک دیلتای، گزارشی کوتاه از مبانی هرمنوتیکی وی را ارائه می کند.

از آنجا که مقصد نهایی اسلام، دعوت انسان‌ها به نظام توحید و اجتناب از مظاهر شرک و اندیشه‌های غیرخدایی است، همواره مخالفین اسلام که منافعشان را درگرو نظام‌های غیر خدایی می‌بینند، درکمینبشر نشسته‌اند، تا او را از گرایش به این مکتب الهی باز دارند، برای نیل به این مقصود و تخدیر انسانیت، از هر ابزار و روشی استفاده می‌کنند، انسان‌ها، مکتب‌ها و مذاهب و ادیان را به جان هم انداخته، تا مفری برای نجات خود بیابند. از طرفی روش‌های کنونی تبلیغ نوعا رنگ سنتی داشته و متناسب با دنیای معاصر یا کاربردی نیستند، یا کمتر تأثیر دقیق بر مخاطب دارند و در برخی موارد مسائل ضد تبلیغ به عنوان روش‌های تبلیغ درست استفاده می‌شوند، که صدمات زیان باری به تبلیغ دینی زده‌اند. در این رساله تمام همت پژوهشگر برآن است: تا اولاً حساسیت موضوع تبلیغ در اسلام را بیان نموده و چالش‌های تهدید کننده در این فرایند را مشخص نماید، ثانیاً برنامه‌های نظام سلطه برای به چالش کشیدن دین خدا را برملا کند. ثالثاً اصول و خطوط اصلی دعوت به آموزه‌های اسلام ناب را با استفاده از دو راهبرد انذار و تبشیر، برای مخاطبان به تصویر بکشد. به این جهت مبلغان و مدیران تبلیغی اسلام، باید برای برون رفت از آسیب‌هایی که در عرصه درون و برون دینی، موجب وهن آموزه‌های دینی می‌گردند، با درایت هرچه بیشتر و آینده‌نگری دقیق و آسیب‌شناسی به موقع، سکان نظام تبلیغات دین را در مسیر صحیح و منطقی، آن‌چنان که در تفکر برآمده از مکتب اسلام وجود دارد، هدایت نمایند،. در نتیجه پژوهشگر بر اساس آنچه در گستره پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است، به نتایج زیر دست یافته است:1-با بررسی تفاسیر و دیدگاههای اندیشمندان حوزه های معرفت دینی در خصوص تقدم، تأخر یا تساوی توأمان از دو راهبرد انذار و تبشیر ،باتوجه به حساسیت‌های انسان معاصر و دنیای معاصر ،پژوهشگر معتقد است که باید نظریه چهارمی برای تبلیغ آموزه های دینی تعریف کرد و آن عبارتست از: تقدم زمانی روش‌های تبشیری بر روش‌های انذاری به نحوی که نه تبشیر و انذار بر هم غلبه کنند و نه هیچکدام از این دو مکانیسم تعطیل گردند، بلکه ابتدا مخاطبان با روش‌های تبشیری به آموزه‌های دینی دعوت شده و پس از تثبیت ایمان و اعتقاد آنها، از مخاطراتی که در مسیر ایمانشان قرار دارد، با روش-های انذاری آگاه گردند.2-مبلغان دینی باید با مبنا قرار دادن دو راهبرد تبشیر و انذار و با جریان‌شناسی و نوسازی نظام تبلیغات دینی، حق گرایی، تعقل، تفکر، برهان، علم و اصل آزادی اندیشه و بیان را محور شیوه‌های تبلیغی خود قرار دهند. 3-برای برون رفت از آسیب‌ها و آفت‌هایی که در درون و برون دین، موجب وهن آموزه‌های دینی می‌گردند، با پختگی و درایت و آینده‌نگری دقیق، سکان نظام تبلیغات دین را در مسیر صحیح و منطقی هدایت نمایند، شرط مقوم چنین امری عدم اکتفاء به صرف روش‌های سنتی و آمیختن روش‌های بدیع جدید بر مبنای علم و تکنولوژی زمان معاصر با سنتهای جذاب و منطقی گذشته است. چرا که روش‌های تحکمی، ایجاد خطوط قرمز و تابوهای موهوم در عرصه دین‌داری ره به جایی نخواهد برد و متناسب با بشر ناامید معاصر، باید شیوه‌های جذاب و نشاط‌آور را با حفظ اصول کلی دین خدا بر بشر عرضه نمود تا با شوق و رغبت مضاعف به آغوش اسلام برگردند.