جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از پیچیده‌ترین و تاثیرگزارترین رهیافت‌های روشی در تاریخ اسلام روش و رویکرد سلفی‌گری است. سلفی‌گری تلفیقی از روش و نظریه است. مهمترین ویژگی روشِ سلفی‌گری عقل‌ستیزی و انکار عقلانیت فلسفی، فقهی، کلامی و عرفانی است. سلفی‌گری از منظر روش‌شناسی با سرکوب عقلانیت در دام بدویت فکری و اعتقادی افتاده و با انکار تاویل و تفسیر متن و تنها فهم از طریق روش فهم ظاهرگرایانه از مفاهیم دینی معرفت زدایی نموده است. سلفی‌گری از حیث اعتقادی برای فهم معارف دینی تنها منبع قابل اعتماد مراجعه به سنت سلف و تعبد به روایات و احادیث صدر اسلام را می‌داند. سلفی‌گری با انکار معرفت عقلی، فلسفی، کلامی و عرفانی و انکار روش‌های مرسوم فقهی و اجتهادی مرجعیت را از امامان فقهی اهل‌سنت سلب می‌نماید و کسانی را وارد حوزه فتوایی می‌نماید که فاقد اهلیت فتوا هستند. در واقع رویکرد عقل ستیزانه سلفی‌گری و انکار روش‌های فهم دین و حجت شمردن سنت سلف همچنان که در تاریخ اسلام منجر به جدال با تفکر عقلی و فلسفی گردید، در تاریخ معاصر نیز فقدان روش‌های علمی و فکری سلفی‌گری را در تقابل با تجدد قرار داده است. سلفی‌گری به عنوان نظریه که تابع الگوی سلف است هرنوع دستاوردهای سیاسی و اجتماعی جدید را که در شکل دولت‌های ملی است با سنت سلف در تضاد می‌داند و تنها دولت شرعی، دولت تغلبی از نوع اموی را می‌داند. رویکرد تمرکززدایی از فقه اهل‌سنت و مغایر دانستن اندیشه و باور فرقه‌های اسلامی با سنت سلف، موجب شده تا سلفی‌گری با اعلان جهاد به بخش امنیت ستیز در جهان اسلام تبدیل شوند. عقل ستیزی و انکار عقلانیت اجتهادی و برتر دانستن الگوی سلف و جمود بر ظاهر روایات از سلفی‌گری جریان تخریب و تکفیر و ترور ساخته است. این تحقیق سلفی‌گری را بستر ظهور فرقه‌گرایی، عقل‌ستیزی و امنیت‌زدایی دانسته و آن را از دو منظر روش و نظریه مورد بررسی قرار داده است.

ترجمه ماشینی: سلفی گری یکی از پویاترین و به سرعت در حال رشدترین جنبش های اسلامی است و درک اسلام معاصر بدون توجه به آن غیرممکن است. این جنبش تقریباً به هر گوشه از جهان اسلام رسیده است و شبکه های فراملی آن در سراسر جهان را در بر می گیرند. علیرغم اهمیت سلفی گری، محققان اخیراً توجه جدی به این جنبش را آغاز کرده اند و در حالی که مجموعه ادبیات سلفی گری در حال رشد است، هنوز کاستی های بسیاری وجود دارد. زمینه لبنانی که نویسنده این مطالعه مهم اتخاذ کرده است، فرصتی عالی برای بررسی پویایی جنبش سلفی در سراسر جهان فراهم می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب با تمرکز ویژه بر نقش بازیگران موقعیت، ظهور و گسترش سلفی گری در بیل، اتیوپی از اواخر دهه 1960، از طریق دوره مارکسیستی (1974-1991) را قبل از بحث در مورد گسترش سریع و تکه تکه شدن جنبش روشن می کند. در دهه 1990 تا 2006.

ترجمه ماشینی: شبح بوکوحرام و فعالیت های آن در نیجریه بر تحلیل های رسانه ای و دانشگاهی اسلام در منطقه حاکم است. اما، همانطور که الکساندر ترستون در اینجا استدلال می کند، فراتر از سرفصل های هیجان انگیزی که این گروه تولید می کند، پویایی زندگی مسلمانان در شمال نیجریه به خوبی درک نشده است. این جلد با تکیه بر مصاحبه با سلفی‌های برجسته در نیجریه و همچنین بازخوانی تاریخ جنبش جهانی سلفی، چگونگی تعریف سلفی‌گری را در متون کلاسیک و معاصر بررسی می‌کند. ترستون با بررسی چگونگی تفسیر این متون و - به طور اساسی - چه کسی صلاحیت انجام این کار را دارد، تحلیلی سیستماتیک از برنامه های درسی تدریس شده در عربستان سعودی و چگونگی شکل دادن رویکرد علمای دین به دین و آموزش پس از بازگشت به آفریقا ارائه می دهد. این متن منحصربه‌فرد که برای محققان دین و سیاست ضروری است، چگونگی استفاده و اصلاح قانون سلفی‌گری را بررسی می‌کند، از بازگشت نیجریه به دموکراسی تا جنبش جهادی بوکوحرام.

ترجمه ماشینی: یکی از بحث برانگیزترین موضوعات در اسلام مدرن این است که آیا باید به یک مکتب حقوقی اسلامی [مذهب فقهی] پایبند بود یا مستقیماً از کتاب مقدس پیروی کرد. برای قرن‌ها، مسلمانان سنی اسلام را از طریق چهار مکتب قانونی [مذاهب اربعه فقهی اهل سنت] انجام داده‌اند. با این حال، قرن بیستم شاهد ظهور افرادی بود که مکاتب حقوقی را محکوم کردند و مواردی را که در آن با متون قرآن یا سنت مغایرت دارند برجسته کردند. نمونه این تفاوت ها در بحث های داغ بین محدث الحدیث سلفی محمد ناصرالدین آلبانی و منتقدان سنت گرا اوست. این کتاب به بررسی تنش های بین سلفی ها و سنت گرایان در مورد مرجعیت علمی در اسلام می پردازد. عماد حمده دیدگاهی درونی از مناظرات سلفی ها و سنت گرایان و تفاوت های آنها در مورد روش صحیح تفسیر اسلام ارائه می دهد. او تحلیل مفصلی از ظهور سلفی گری، تأثیر چاپخانه، نقش علما در تفسیر متن، و رویکردهای متفاوت به قوانین اسلامی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: شیخ یوسف القرضاوی، یکی از برجسته‌ترین روحانیون اهل سنت در جهان اسلام امروز، بر گفتمان پیرامون موضوعاتی که برای دین اسلام و رابطه اسلام با فرهنگ غرب است، تأثیر می‌گذارد. او به عنوان رهبر معنوی جنبش وسط، صدای جریان اعتدالی در اسلام معاصر است. پولکا در این مجلد به بررسی زندگی و تکامل القرضاوی به عنوان یک محقق مسلمان می پردازد و به همین ترتیب به بررسی فلسفه جنبش وسط می پردازد. با این کار، پولکا wasat.iyya را با دو مکتب رقیب اندیشه اسلامی معاصر - سلفی گری جهادی و لیبرالیسم سکولار - مقایسه می کند و تحلیلی کامل از سنت اسلامی ایجاد می کند. پولکا دیدگاه پانورامیک گسترده ای از این سه گرایش و مواضع آنها در مورد موضوعات اصلی مورد بحث در جهان اسلام ارائه می دهد: اصلاحات اسلامی، دموکراسی و حقوق بشر، فمینیسم، مفهوم جهاد، و حملات انتحاری و کشتار غیرنظامیان. القرضاوی از طریق نوشتن و موعظه خود به مرجع قانونی اسلامی برای حماس و برای نسل کنونی اخوان المسلمین تبدیل شده است، اما همچنان یک شخصیت بحث برانگیز است. در حالی که بسیاری از شاگردان او او را به عنوان مربی معنوی خود تحسین می کنند، دیگران او را به سوء استفاده از منبر و ستاره رسانه ای خود به منظور ترویج تروریسم و ​​خشونت علیه مسلمانان و غیر مسلمانان متهم کرده اند. پولکا به کمک این دوگانگی، تحلیلی جامع و بسیار مورد نیاز از فلسفه القرضاوی و رویکرد مرکزگرایانه در اندیشه اسلامی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: در 20 نوامبر 1979، گروه سلفی به رهبری شخصیتی کاریزماتیک به نام جهیمان العتیبی، کنترل مسجدالحرام در مکه، مقدس ترین مکان در جهان اسلام را به دست گرفت. گروه سلفی تلاشی برای ایجاد حکومت اسلامی نداشت. در عوض، اعضای آن بر این باور بودند که آنها بازیگران فیلمنامه ای پیشگویی درباره پایان زمان هستند. پس از دو هفته محاصره، دولت سعودی مسجد را بازپس گرفت، بازماندگان را به زندان انداخت و آنها را در ملاء عام اعدام کرد. قیام مکه روایتی از خودی از خرده فرهنگ مذهبی که قیام مکه را به وجود آورد، ارائه می دهد که توسط یکی از اعضای سابق گروه سلفی، نصیر الحزیمی، نوشته شده است. حظیمی در این قیام شرکت نکرد، اما در یک تهاجم دولتی از اعضای گروه سلفی دستگیر شد و شش سال را در زندان گذراند. او در سال 2011 خاطرات خود را با عنوان «روزهایی با جهیمن» منتشر کرد و جزئی ترین تصویری را که از گروه سلفی و جهیمان داریم ارائه کرد. قیام مکه تأثیرات عمیقی بر عربستان سعودی و جهان اسلام داشت [DC1] [YG2]. دولت عربستان مخالفت فعالان مذهبی را مهار کرد و تلاش هایی را برای تقویت مشروعیت خاندان حاکم به عنوان پاسداران اسلام انجام داد. خاطرات حظیمی پیشینه این منظر مذهبی و سیاسی را روشن می کند و مفصل ترین روایتی است که از گروه سلفی و جهیمان داریم. نسخه انگلیسی با مقدمه و حاشیه‌نویسی که توسط کارشناس دیوید کامینز تهیه شده است کامل می‌شود تا به خوانندگان کمک کند تا ارتباط قیام مکه [DC3] و نحوه انطباق آن با تاریخ جهان اسلام را درک کنند. [DC1]حروف کوچک؟ جهان اسلام [YG2]به پیشنهاد نویسنده تغییر کرد [DC3]قیام مکه

ترجمه ماشینی: چنفی احمد نشان می دهد که چگونه علمای غرب آفریقا که از استعمار اروپایی منطقه خود گریخته و در مکه و مدینه مستقر شده اند، در آغاز به کار رژیم ملک بن سعود در زمینه تعلیم و گسترش اسلام سلف وهابیت در داخل و خارج کمک کردند. خارج از عربستان سعودی این بر خلاف این ایده رایج است که گسترش عقیده سلف وهابیت را تنها کار علمای نجد (عربستان مرکزی) می دانند. در اینجا می آموزیم که انتشار این دکترین پس از سال 1926 بسیار بیشتر کار علمای سایر نقاط جهان اسلام بوده است که قبلاً این دکترین را به دست آورده بودند و با آموزش و انتشار کتب مرتبط با آن، آن را در کشورهای خود گسترش دادند. علاوه بر این چنفی احمد نشان می دهد که در مورد اصلاحات و رسالت اسلامی (دعوه)، آفریقایی ها فقط مصرف کننده نیستند، بلکه متفکران و طراحان نیز هستند. یادداشت بیوگرافی چنفی احمد در مطالعات اسلامی آموزش دیده و دکترای خود را در تاریخ اجتماعی در EHESS پاریس دریافت کرده است. تا سال 2013 او یک پژوهشگر در Zentrum Moderner Orient (ZMO) در برلین بود. کتاب های او شامل اسلام و سیاست در کومور، پاریس، 2000، نگوما و رسالت اسلامی (دعوا) در کومور و شرق آفریقا است. رویکردی انسان شناختی، پاریس، 2002; گرویدن به اسلام بنیادگرا در آفریقا در جنوب صحرا. مورد تانزانیا و کنیا، پاریس، 2008. خوانندگان دانشمندان و دانشجویان اسلام در غرب آفریقا و خاورمیانه، به ویژه در عربستان سعودی.

ترجمه ماشینی: سلفی گری، متشکل از جنبش‌های اسلامی بنیادگرا که طرفداران آن خود را تنها فرقه «نجات‌یافته» اسلام می‌دانند، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است، در افکار نادرست باقی مانده است، و علاقه‌های جدیدی را برانگیخته است زیرا سلفی‌ها اخیراً در برخی از کشورهای عربی ادعای قدرت را مطرح کرده‌اند. نبرد علیه رژیم های "کافر" عرب در جریان شورش های اخیر در جهان عرب. رابرت جی. رابیل ظهور و توسعه سلفی گری را به یک جنبش مذهبی برجسته در لبنان، از جمله بنیان ایدئولوژیک و سیاسی-اجتماعی که منجر به سه مکتب مختلف سلفی گری در لبنان شد، بررسی می کند: سلفی های آرام، سلفی های حرکی (فعال). و جهادگران سلفی. نویسنده با تأکید بر منهج (روش شناسی) آنها نسبت به سیاست، تحول ایدئولوژیک سلفی ها را از مخالفان به حامیان تعامل سیاسی بررسی می کند. خصومت آنها با حزب الله، که آن را حزب شیطان می نامند، به دنبال تصرف بیروت توسط این حزب در سال 2008 و حمایت از رژیم ظالم سوریه به طور تصاعدی افزایش یافته است. سلفی‌گرایی در لبنان همچنین نشان می‌دهد که چگونه فعالان و سلفی‌های جهادی در پاسخ به ضعف سیاسی رهبری سنی‌ها، با حمایت از خشونت و جهاد، امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی را تهدید کرده‌اند. این کتاب با تکیه بر سفرهای تحقیقاتی میدانی، مصاحبه‌های شخصی و منابع اولیه عربی، رابطه بین ایدئولوژی‌های مکاتب مختلف سلفی گری و عملکرد آنها را در رابطه با سیاست لبنان بررسی می‌کند. این کتاب باید مورد علاقه دانشجویان و دانش پژوهان جنبش های اسلامی، امور بین الملل، سیاست و مذهب، و گروه های رادیکال و تروریسم باشد.

ترجمه ماشینی: سلفی گری ستیزه جو یکی از مهم ترین جنبش های سیاسی امروز است. متأسفانه اهمیت آن با درک مطابقت داده نشده است. برای شروع به پرداختن به این کمبود دانش، این کتاب استدلال می‌کند که، به‌جای تعقیب عمدتاً غیرمفید «دلایل ریشه‌ای» فردی که در بسیاری از ادبیات ارائه شده است، با نگاه کردن به عواملی که یک تصویرسازی سیاسی خاص را فعال و تسهیل کرده‌اند، بهتر است. . این تصویر سیاسی، تصویری است که به افراد اجازه می‌دهد تا خود را اعضای جدایی‌ناپذیر نبرد جهانی بین نیروهای اسلام و غرب تصور کنند، چیزی که در قلب سلفی گری مبارز قرار دارد. فریزر اجرتون نشان می‌دهد که چگونه همه‌جای رسانه‌های مدرن و رواج جنبش، امکان تبدیل باورهای موجود را به ایدئولوژی حامی سلفی‌گری مبارز علیه غرب در میان مسلمانان غربی فراهم کرده است.