جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف از این پایان نامه درک دقیق قدرت استدلال های دیوید هیوم علیه اعتقاد معقول به صحت گزارش های معجزه (به ویژه گزارش های مربوط به رستاخیز ادعایی عیسی) است. برای جلوگیری از احتمال ارائه نادرست استدلال های هیوم، که در مقاله او "درباره معجزات" یافت می شود، من تلاش زیادی برای تفسیر منصفانه و خیرخواهانه آنها انجام می دهم. زیرا هیوم در مکاتبات خصوصی، ادعای مهمی را در بخش اول مقاله دو قسمتی خود به معنای چیزی متفاوت از معنای آشکار آن درک می کند. زیرا هیوم به خود زحمت نمی دهد که ادعا را در هیچ یک از نسخه های متعدد مقاله تغییر دهد. و از آنجا که هر یک از معانی اجازه می دهد که استدلال قسمت اول با توجه به استدلال های قسمت دوم و با توجه به ملاحظات زمینه ای گسترده تر به طور متفاوت و در عین حال منسجم تفسیر شود: من دو تفسیر خرد از استدلال بخش اول و دوم کلان ارائه کردم. -تفسیر برهان های کلیت «معجزات». همچنین، با توجه دقیق به متن استدلال های هیوم و همچنین درک او از مفاهیم برهان و احتمال در مقابل شواهد موافق و مخالف معجزه، (1) نشان می دهم که استدلال هیوم در قسمت اول بر این موضوع متمرکز است. این واقعیت که تجربه ما از یک معجزه نسبت به تجربه ما از قانون طبیعی که معجزه مدعی نقض آن است، نادر است، و (2) من نشان می‌دهم که هیوم تجربه ما از قانون طبیعی نقض شده را کاملاً، مستقیم و مخرب می‌داند. اعتبار شهادت معجزه من همچنین نشان می‌دهم که هیوم همراه با استدلال‌هایش در قسمت دوم، تأثیر تجربی مخرب نادر بودن نسبی یک معجزه را مانعی عملاً غیرقابل عبور در برابر اعتبار گزارش‌های معجزه می‌داند.

ترجمه ماشینی : با شروع ارسطو، بسیاری از فیلسوفان برای قرن‌ها فکر می‌کردند که در نظر گرفتن غایاتی که چیزها، چه زنده و چه غیرزنده، طبیعتاً به آن گرایش دارند، مهم است. این غایات به عنوان علل نهایی چیزها شناخته شده اند. اما در دهه‌های اولیه قرن هفدهم، فیلسوفانی را می‌یابیم که فکر می‌کنند در نظر گرفتن علل نهایی در فیزیک نامطلوب است. دو فیلسوف از این قبیل فرانسیس بیکن و رنه دکارت هستند. برای اینکه بدانیم چرا آنها بر این عقیده هستند، دلایلی را که آنها برای حفظ جایگاه خود بیان می کنند، بررسی و ارزیابی انتقادی می کنیم. با این حال، قبل از انجام این کار، مهم است که گزارش های باستانی از علیت نهایی ارائه دهیم تا بتوانیم بهتر درک کنیم که فیلسوفان مدرن ما چه چیزی را از فیزیک خود طرد کردند. دو روایتی که در ابتدا بررسی خواهیم کرد، مربوط به ارسطو و سنت توماس آکویناس است. گزارش ارسطو از این جهت مهم است که می توان او را به درستی پدر علیت نهایی نامید، در حالی که روایت آکویناس یکی از تأثیرگذارترین تفاسیر مسیحی از ارسطو است. همچنین مهم است که رابرت بویل را در این موضوع در نظر بگیریم زیرا او یکی از فیلسوفان قرن هفدهمی است که با طرد علل نهایی توسط دکارت مخالف بود. در جریان ارزیابی ما از درمان علل نهایی توسط سه فیلسوف مدرن ما، طرح یک سؤال مهم ضروری خواهد بود: آیا آنها درک درستی از آموزه نهایی ارسطویی نشان می دهند؟ اگر این کار را نکنند، واقعاً نمی توان گفت که انتقادی ارائه کرده اند که ارزش جدی گرفتن داشته باشد

ترجمه ماشینی : ژان پل سارتر در هستی و نیستی بیان می کند که یک رابطه بین الاذهانی زمانی رخ می دهد که برای خود نگاهی را تجربه می کند، یعنی هستی خود را برای دیگری تجربه می کند. به عقیده سارتر، همه این ظواهر همیشه منفی تجربه می شوند. هدف این پایان نامه بررسی این ادعای سارتر از دو منظر است: آگاهی و رابطه. فصل اول، آگاهی از دیگری، رویارویی با دیگری و تأثیری را که هوسرل، هگل و هایدگر بر سارتر گذاشتند، تعیین می کند. فصل دوم، آگاهی به مثابه رابطه، هویت دیگری را آشکار می‌کند و این ادعای سارترایی را نشان می‌دهد که روابط عینی فرد با دیگری توسط نگرش‌های فرد نسبت به شیئی که برای دیگری است، اداره می‌شود. اگرچه سارتر ممکن است قصد نداشته باشد که بگوید همه روابط بین الاذهانی همیشه از منظری منفی با خود شخص است، با این حال مقدمات او در هستی و نیستی دقیقاً بر این دلالت دارد. فصل سوم این پایان نامه تلاشی است برای ارائه یک قضاوت منصفانه از موقعیت خاص سارتر.

ترجمه ماشینی : اصطلاح «اگزیستانسیالیسم» به شدت مبهم است اصطلاح "اومانیسم*" با این حال، اگزیستانسیالیسم ممکن است به طور کلی باشد به عنوان اعتراض به جبر اخلاقی یا فیزیکی در مورد انسان مشخص می شود. و «اومانیسم»، در کلی ترین آن کاربرد ممکن است به معنای هر سیستمی باشد که بر مفاهیم متمرکز باشد کرامت و آزادی انسان بنابراین ژان پل سارتر خود را می سازد اگزیستانسیالیسم یک اومانیسم از طریق بنیاد آزادی انسان است. او این کار را با استخراج و ترکیب مفاهیم انجام می دهد کی یرکگور، نیچه و هایدگر. نتیجه یک مفهوم منحصربفرد از آزادی است. سارتر، به شیوه هوسرل، با توصیفی پدیدار شناختی از واقعیت آغاز می کند. این نوع تحلیل فقط آگاهی را آشکار می کند، «موضوع موجود»، که صرفاً به عنوان آگاهی از چیزی وجود دارد، * «موجود ابژه»*. آگاهی واقع در میان اشیاء است که جهان را تشکیل می دهند. بین فاعل و مفعول الف قرار می گیرد رابطه مستمر مخالفت، ترکیب غیرممکن. زیرا، این که خود را یک شی تلقی کند، بدین معناست که آگاهی به وجود خود راه نمی دهد. خودتعیین راهی است که آگاهی خود را حفظ می کند، اما فقط به قیمت دائمی نابودی. هیچ‌گاه نمی‌تواند به فروع خود تأمل کند یا برگردد، مگر اینکه این واقعیت به‌عنوان آگاهی وجود نداشته باشد. بنابراین آگاهی باید در یک حالت مستمر باقی بماند تنش جدا شدن از هر تعیین مشخص.

ترجمه ماشینی : موضوع این پایان نامه تمایز بین فلسفه و علوم تجربی است. بخش مشکل مورد مطالعه عمدتاً بر سردرگمی متمرکز است که بین حوزه قانونی تحقیق وجود دارد فلسفه طبیعت، و مدار مشروع از علوم تجربی# تفکیک این دو در رشته های فکری باعث بررسی این موضوع می شود رویکرد هر یک به واقعیت معقول، روش های آنها در بررسی، و. انواع دانشی که به دست می آورند. مشکل، در جنبه اصلی خود، در درجه اول است تاریخی، از آنجایی که اکثریت دانشمندان پیشین گالیله تلاش های آنها را به سمت حل این مشکل هدایت کرد معماهای جهان عمدتاً توسط گمانه زنی های فلسفی. در حالی که با اعلام کامل تجربی روش، مدرن ها به دنبال کشف حقیقت موجود بودند در واقع با روش علمی Sine® آنها نمی دانستند که روش جدید محدود به موارد قابل مشاهده است و قابل اندازه گیری، آنها راسخ معتقد بودند که کشف کرده اند وسیله ای جدید برای گمانه زنی فلسفی همانطور که اجتناب ناپذیر بود، حدود دانش علمی توسط دانشمندان تعریف شده است مانند Mach و Poincare* متأسفانه آنها تصمیم گرفتند امکان هر دانشی را که دروغ نمی گفت رد کنید در محدوده روش تجربی.