جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين پژوهش در مورد سيره عملى پيامبر (ص) در خانواده است، وبه بحث لغوى سنت وسيره مى‏پردازد، سپس به موقعيت زن وخانواده در دوران جاهليت نظر مى‏كند كه زن در جامعه به صورت كالا مورد معامله قرار مى‏گرفت واحترام وارزشى برايش قائل نبودند تا اينكه با ظهور دين مقدّس اسلام زن جايگاه وموقعيت والا ومقدّس خود را با تعاليم حيات بخش اسلام بازيافت، پس از آن به صورت اجمال زندگى همسران رسول خدا (ص) ذكر شده است، وحكمت وعوامل تعدد همسران آورده شده كه اغلب اين ازدواجها براى جلب حمايت دشمن وجلوگيرى از جنگ وخونريزى بيشتر، وپناه دادن يك زن بى‏سرپرست بوده است، ويا به علتهاى سياسى فرهنگى وتشريعى والگوى عملى بردن براى مردم بوده است، وبا توجه به اين مطالب، روشن است كه پيامبر (ص) مردى زاهد، بدور از تجمل بوده وزنان خود را به زهد وتقوا در زندگى دعوت مى‏نموده است وشكى نيست كه ازدواجهاى ايشان مانند ازدواجهاى ديگران براى ارضاى غريزه نبوده بلكه هر كدام علت وحكمت مخصوص به خود را دارا بوده است. واصولاً روش پيامبر (ص) در برخورد با زنها روى اصل ادب واحترام بوده است. مسأله افك به طور اجمال بررسى شده است كه در نزد عامه اين حديث براى عايشه بوده ودر نزد اماميه براى يكى ديگر از همسران بنام ماريه قبطيه بوده است ونظر بعضى از مفسّرين در اين ارتباط بيان شده است. در بخش ديگرى رفتار وسيره عملى پيامبر نسبت به همسرانش آورده شده است. وظايف همسران پيامبر (ص) مثل تقوا، رازدارى، تحريم ازدواج وانزواطلبى ذكر شده است ورفتار عملى ايشان در خانه، با زنانش مهربانترين ومنصفترين شوهر بود وبا كمال محبت رفتار مى‏كرد ودر كارهاى خانه به آنها كمك مى‏كرد. ونمونه والگوى ساده زيستى براى همسرانش بود وبا آنها در كمال عدالت رفتار مى‏كرد كه حتى در حال بيمارى در هنگام رحلت خويش، مى‏فرمودند كه بستر او را به منزل زنى كه نوبتش بود منتقل نمايند، ودر برخورد با اشتباهات همسران خود بسيار صبور وآموزنده وآنها را به بهترين راه حل راهنمايى مى‏كرد، ورواياتى هم ذكر شده است. ودر آخرين بحث سيره عملى پيامبر (ص) در برخورد با فرزندانش آورده شده است و احاديثى در اين ارتباط زينت بخش اين پژوهش شده است.

مفهوم «ربا» یکی از مفاهیمی است که در طول تاریخِ جهان اسلام مورد توجه طیف‏های گوناگونی از اندیشمندان از جمله مفسران، فقها و اخیراً اقتصاددانان اسلامی قرار داشته است. این سه گروه، در مطالعات خویش به شدت درگیر مفهوم ساخت یافته «ربا» که محصول دوره تدوین فقه است، شده اند. این در حالی است که جای خالی پژوهشی که بتواند با غلبه بر «فاصله تاریخی از زبان عصر نزول»، به بازسازی مفهوم «ربا» متناسب با عصر نزول دست یازد، کاملا احساس می شود. نویسنده‏ی این پایان نامه تلاش نمود تا با بهره گیری از روشهای ریشه شناسی و معناشناسی ساختگرا و نقشگرا این مهم را به انجام رساند. مطالعات حکایت از آن دارد که در قرآن کریم با دو گونه ربا مواجه هستیم که یکی از آن دو، بر پایه دهشِ از روی میل و خواستِ درونی شکل گرفته است. این در حالی است که گونه دوم، ابتنای بر گرفتنِ با قهر و غلبه دارد. بر این اساس، از اولی، حوزه معنایی «جابجایی ثروت برآمده از انصاف و حق» و از دومی، حوزه معنایی « جابجایی ثروت برآمده از ظلم » شکل می گیرد.

---