جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: نظریه عدالت جان رالز که اولین بار در سال 1971 منتشر شد، مسلماً مهمترین اثر فلسفه اخلاق و سیاسی قرن بیستم است. این متن اصلی در دوره های کارشناسی تئوری سیاسی است، این متن کلاسیکی است که در آن رالز سهم شگفت انگیزی در اندیشه سیاسی و اخلاقی دارد. «نظریه عدالت» رالز: راهنمای خواننده، مقدمه ای مختصر و قابل دسترس برای این اثر بسیار مهم و چالش برانگیز ارائه می دهد. این کتاب که به طور خاص برای پاسخگویی به نیازهای دانش آموزانی که برای اولین بار به رالز می آیند نوشته شده است، راهنمایی هایی در مورد موارد زیر ارائه می دهد: - زمینه فلسفی و تاریخی - تم های کلیدی - خواندن متن - استقبال و نفوذ - بیشتر خواندن

ترجمه ماشینی: در این کتاب، جفری برکوسن تأثیرات عظیم و در عین حال عمدتاً ناشناخته ژان ژاک روسو و گئورگ ویلهلم فردریش هگل را بر جان رالز، مهم‌ترین فیلسوف سیاسی قرن بیستم، ارائه می‌کند. در حالی که تأثیر مستند امانوئل کانت بر رالز عمیق و عمیق است، ویژگی‌های کانتی و تفسیر عدالت به‌عنوان انصاف، کل داستان را در مورد آن دکترین بیان نمی‌کند. برکوسون با تکیه بر سخنرانی‌های رالز درباره تاریخ فلسفه اخلاق و سخنرانی‌های او درباره تاریخ فلسفه سیاسی، گزارش دقیق‌تر و دقیق‌تری از فلسفه اخلاقی و سیاسی رالز در پرتو این تأثیرات ناچیز به خواننده ارائه می‌دهد. این تصویر جدید و غنی‌تر از فلسفه سیاسی رالز نشان می‌دهد که تصور رالز از معقول‌بودن - تصور او از نوع و میزان تعهدات ما در قبال افرادی که با آن‌ها درگیر همکاری اجتماعی هستیم - به‌طور آشکاری خواستارتر و در نتیجه جذاب‌تر از بسیاری است. مفسران و منتقدان فرض می کنند. رالز به روسو و هگل روی می‌آورد، که هر دو تصاویر جذابی از شهروندی درگیر ارائه می‌دهند که شایسته تقلید است.

ترجمه ماشینی: در کتاب «چرا لیبرالیسم سیاسی؟»، پل وایتمن تفسیر تازه، دقیق و قانع‌کننده‌ای از دلایل جان رالز برای گرفتن به اصطلاح «چرخش سیاسی» ارائه می‌کند. وایتمن به قول رالز می‌گوید که عدالت به‌عنوان انصاف به‌عنوان شکلی از لیبرالیسم سیاسی به‌دلیل ناهماهنگی که رالز در برخورد اولیه‌اش با ثبات اجتماعی پیدا کرده بود، بازسازی شد. او استدلال می‌کند که ناهماهنگی با شناسایی تهدیدهای ثبات که رالز اولیه به آن توجه می‌کرد، بهتر دیده می‌شود. یکی از این تهدیدها که اغلب توسط خوانندگان رالز نادیده گرفته می‌شود، این تهدید است که عدالت یک جامعه منظم با معضل عمومی زندانیان تضعیف می‌شود. نشان دادن چگونگی تلاش رالز «نظریه عدالت» برای جلوگیری از این تهدید، نشان می‌دهد که بخش سوم آن کتاب که بسیار مورد غفلت قرار گرفته‌است، به‌طور قابل‌توجهی علاقه‌ی فلسفی بیشتری دارد، و تمرکز بسیار بیشتری نسبت به آنچه که عموماً قدردانی می‌شود، دارد. ویتمن تلاش‌های رالز را برای نشان دادن پایداری یک جامعه عادلانه به دقت بازسازی می‌کند و به همان اندازه با دقت نشان می‌دهد که چرا رالز فکر می‌کند این استدلال‌ها با سایر بخش‌های نظریه او سازگار نیست. ویتمن سپس نشان می‌دهد که تغییراتی که رالز در دیدگاه خود بین «نظریه عدالت» و «لیبرالیسم سیاسی» ایجاد کرد، ناشی از تلاش او برای رفع ناسازگاری است و نشان می‌دهد که در نهایت می‌توان از خطر دوراهی زندانی تعمیم‌یافته جلوگیری کرد. بازیابی دو رویکرد رالز در مورد ثبات به پاسخگویی به سؤالات بحث برانگیز در مورد نقش جایگاه اصلی و پایه های عدالت به عنوان انصاف کمک می کند. نتیجه خوانشی قدرتمند و یکپارچه از آثار رالز است که چرخش سیاسی او را توضیح می دهد و درگیری پایدار او را با برخی از عمیق ترین دغدغه های زندگی بشر نشان می دهد.

با تفکر ماکیاولی ،دریچه ای تازه از سیاست به روی جهان گشوده می شود.و سنگ بنای آن جهان، استقلال و انسانمداری است.ماکیاولی نخستین متفکر سیاسی است که یا تعیین مفهوم سیاست به منزله عملکرد استراتژی قدرت ،راه را برای نظریه سیاسی مدرن می‌گشاید. دو کتاب اصلی ماکیاولی شهریار و گفتارها می باشد.بررسی کتاب شهریار ماکیاولی سیاست را با دو مفهوم قدرت و قانون مشخص می کند.به همین دلیل او سیاستمداران را به ارتشی قوی و قانونی مدون توصیه می کند.ارتش قوی برای حفاظت از تمامیت ارضی و دفاع از مرزهای یک کشور و قانون مدون برای نگاه داشتن مردم و ایالتها در زیر یک پرچم واحد می باشد.او برای قانون مدون ابتدا مطالعه تاریخ و سپس استنتاجات صحیح ازحوادث را برای مورخان و سیاستمداران سفارش می کند.چون هر که تاریخ بداند مسلط بر اوضاع و احوال مردمان است.چراکه حوادث تاریخی معمولا تکرار شدنی هستندکتاب دیگر ماکیاولی یعنی گفتارها به منزله دستورالعملی مدون درخصوص شهریار یا رئیس جمهور می باشد. این مقاله در پنج فصل و نتیجه¬گیری به تاثیر نظریات ماکیاولی در سلوک سیاسی بعد از خود پرداخته است.

مقاله حاضر تصویری از احساس و شهود و نسبت آنها با هم را در کتاب درباره‌ی دین به دست می‌دهد. این دو، مفاهیمی ناگسستنی در اندیشه‌ی شلایرماخر به‌شمار می‌آیند. در عین حال او با پیوند شهود و احساس می‌کوشد در نظامی الاهیاتی- فلسفی، تجربه‌ی دینی انسانی را در نظام ارگانیک طبیعت و مبتنی بر این‌همانی سوژه و اوبژه در تفکر رومانتیک‌های اولیه و در بستری اسپینوزایی از عالم ارایه دهد. شلایرماخر ارتباط متناهی و نامتناهی را از طریق شهودِ عالم توسط سوژه و ارتباط دوطرفه‌ی شاهد و مشهود را با تاکید بر پیشا-نظری بودن شهود در درباره‌ی دین تبیین می-کند. این موضوع مبین آن است که معرفت از نگاه شلایرماخر در ساحتی ورایِ معرفت نظریِ فیلسوفان مشابهی مثل کانت، مطرح می‌شود. به عبارتی می‌توان شهود و احساس او را نه در ساحت‌های متافیزیکی و اخلاقی، بلکه در ساحتی معنوی و باطنی برای انسان در نظر گرفت. در این مقاله همچنین کوشیده‌ایم تا چرخش از احساس به نظر را در ویرایش سوم به عنوانی موضوعی بدیع در سیر اندیشه‌ی شلایرماخر مطرح کنیم. کار اصلی این مقاله توضیح و تبیین کلی مفهومِ شهود و احساس با تکیه بر کتاب درباره‌ی دین است.

چکیده ماشینی: این کتاب به دو بخش تقسیم شده است. بازنگری «ایده عقل عمومی» که در سال 1997 منتشر شد، بازنگری دقیقی از متن بسیار کوتاه‌تری است که نویسنده برای اولین بار چهار سال قبل، در سال 1993 ارائه کرد و نقطه اوج ایده‌های او درباره لیبرالیسم است. در رابطه با برخی از مبرم ترین مشکلات زمان ما. مقاله مورد بحث در نسخه قطعی خود، نحوه تبیین محدودیت های عقل عامه را با در نظر گرفتن مفاهیم دینی و غیردینی به درستی بیان می کند. این گزارش مفصلی از دموکراسی‌های مبتنی بر قانون اساسی مدرن است که بر اساس یک برداشت سیاسی لیبرال، و پذیرش آن‌ها توسط شهروندان خاصی است که چنین دکترین‌هایی را در زمینه‌هایی مانند دین، فلسفه یا اخلاق تحمل نمی‌کنند. «قانون ملل» به نوبه خود از ایده قرارداد اجتماعی شروع می کند و اصول کلی را که می تواند و باید توسط جوامع لیبرال و غیرلیبرال به عنوان یک قاعده کلی برای روابط متقابل آنها بپذیرد، تعیین می کند. به طور خاص، متن تمایز اساسی بین حقوق اساسی بشر و حقوق شهروندان یک دموکراسی لیبرال و قانون اساسی ترسیم می کند. همچنین شرایطی را بررسی می‌کند که بر اساس آن جامعه‌ای از این نوع می‌تواند «عادلانه» با جامعه‌ای که از این اصول پیروی نمی‌کند اعلان جنگ کند و در نهایت، پیش‌فرض‌های اخلاقی مناسب را مورد بحث قرار می‌دهد که می‌تواند به عنوان مبنایی برای ارائه کمک به برخی از افراد غیر فعال باشد. جوامع منطبق بر لیبرالها در معرض شرایط آشکارا نامطلوب سیاسی و اقتصادی قرار دارند.