جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شلایرماخر پس از عصر روشنگری و اشکالاتی که توسط هیوم و کانت به اصل متافیزیک وارد شد و اشکالاتی که توسط نقادان جدید کتاب مقدس به دین وحیانی وارد شد، تلاش کرد که قرائت و بیانی نو از اصل دین و دین مسیحی ارائه دهد که از این اشکالات در امان باشد. او عقاید و اعمال را خارج از دین می‌شمارد و می‌گوید گوهر دین «مواجهه با بیکرانه» است و این مواجهه در همه ادیان وجود دارد. از این رو کسانی او را تکثرگرا به حساب آورده‌اند. اما آیا شلایرماخر واقعا تکثرگرا است یا انحصارگرای معتدل؟ این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی در پی اثبات این است که او یک‌ انحصارگرای معتدل است ونمی‌تواند از اشکالات انحصارگرایی بگریزد. شلایرماخر مسیحیت را از این جهت متفاوت با دیگر ادیان می‌داند که در آن مواجهه با بیکرانه بهتر و بالاتر از دیگر ادیان صورت می‌گیرد و رستگاری بهتر محقق می‌شود.سخن این نوشتار این است که شلایرماخر در هدف خود موفق نیست

ترجمه ماشینی : این ایده که معرفت باید بر فقدان هرگونه ارجاع به یک مطلق استوار شود، امروزه خود را به بی اعتقادی واقعی به امکان مفصل بندی بین دانش و میل تبدیل می کند. در نتیجه، ما شاهد ناپدید شدن هر نوع انتقالی هستیم که بتواند کلام جدید را به پیش ببرد، در حالی که به خود اجازه می دهیم فریفته کلمه سودآور و فراوانی شویم که مخفیانه بر بدهی روزافزون فعلی متکی است. بنابراین، از ما دعوت شده است تا خود را درگیر وظیفه اندیشیدن، به شیوه ای قابل انتقال، به بن بست های کنونی اندیشه انتقادی کنیم - به تعبیر هگل: مفهوم سازی کنیم که چه چیزی ما را به مخمصه فعلی ما نه تنها به عنوان ایراد بلکه به عنوان ابژه مرتبط می کند.

ترجمه ماشینی : برای قرن‌های متمادی، متفکران کوشیده‌اند تا نظم سیاسی و حقوقی را فراتر از مرزهای سرزمین‌های مستقل درک و مفهوم‌سازی کنند. مفاهیم آن‌ها که عمیقاً با ایده‌های الهیات، تشکیل دولت و ماهیت انسانی در هم آمیخته است، بستر گفتمان‌های نظری امروز درباره حقوق بین‌الملل را تشکیل می‌دهد. این جلد با مدل‌های اولیه تفکر حقوقی بین‌المللی از ماکیاولی تا هگل پیش از اینکه حقوق بین‌الملل به معنای امروزی خود به یک رشته دانشگاهی تبدیل شود، درگیر است. تأثیر متقابل سیستم و نظم در سراسر کتاب به عنوان یک انگیزه عمل می کند و به پیوند مدل های تاریخی با گفتمان معاصر کمک می کند. بخش اول کتاب مجموعه متنوعی از متفکران را پوشش می‌دهد تا مدل‌های مربوط به قلمرو بین‌المللی خود را در پرتو فلسفه حقوقی و سیاسی کلی بررسی و زمینه‌سازی کنند. بخش دوم توسعه تاریخی اندیشه حقوقی بین‌الملل را به طور کلی‌تر با تقطیر مضامین و ایده‌های مشترک ترسیم می‌کند، مانند رابطه بین جهانی بودن و خاص بودن، نقش دولت، تأثیر قدرت و منافع اقتصادی بر قانون، و اقتضائات زمان. ، فضا و فرصت های فنی. در فضای سیاسی کنونی، جایی که به نظر می رسد که مفهوم احیا شده دولت ملت به عنوان یک نیروی دستور دهنده با تفکر انترناسیونالیستی رقابت می کند، مشکلات مورد بحث در نظریه های کلاسیک به سؤالات معاصر اشاره می کند: آیا یک نظام بین المللی بدون قدرت مرکزی امکان پذیر است؟ اگر نیروی مرکزی برای نظم بخشیدن به روابط بین دولت ها وجود نداشته باشد، چگونه می تواند یک نظم هنجاری ایجاد شود؟ این مقالات نشان می‌دهد که کشف تاریخ حقوق بین‌الملل می‌تواند راه‌هایی را برای تصور آینده آن ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : شلایرماخر، هگل و شلینگ از جمله کلاسیک‌های فلسفه دینی مدرن هستند - رشته‌ای که در تأسیس آن نقش اساسی داشتند. آنها در آثار دینی ـ فلسفی خود نه تنها یک نظریه کلی از دین به طور عام و یک نظریه خاص از دین مسیحی ارائه می دهند، بلکه خود را به طور خاص به تنوع تاریخی ادیان اختصاص می دهند. تعهد شما برای آوردن تنوع ادیان به مفهومی مناسب، بدون شک چالشی برای بحث های امروزی در فلسفه، الهیات و مطالعات دینی است و شما را به بررسی مفروضات خود دعوت می کند. سه کلاسیک از قضاوت کنار نمی‌روند، بلکه ادعاهای حقیقت متفاوت ادیان را جدی می‌گیرند و آنها را در معرض ارزیابی انتقادی قرار می‌دهند. نحوه انجام این کار توسط کارشناسان مشهور بین المللی در زمینه تحقیقات شلایرماخر، هگل و شلینگ در این جلد بازسازی و مورد بحث قرار گرفته است. با مشارکت: توماس بوخهایم، ریچارد کروتر، استفان گرلاخ، ویلهلم گراب، ینس هالفواسن، فردریش هرمانی، ایلرت هرمز، استفان هولگیت، ویلهلم جی. جاکوبز، کریستین کونیگ، آمیت کراویتز، توماس آ. لوئیس، بورکهارد نون ماخر، جان رولز فریدریک شیک، اولریش شلوسر، کریستوف شووبل، هنینگ تگتمایر، روبرتو وینکو، مارتین وندته، پل زیچه فردریش هرمانی متولد 1958; دکترای فلسفه؛ تطابق در الهیات سیستماتیک; o استاد الهیات سیستماتیک در دانشکده الهیات انجیلی دانشگاه توبینگن. در دانشکده فلسفه آنجا شرکت کرد. Burkhard Nonnenmacher متولد 1976; دکترای فلسفه؛ شورای علمی در دانشکده الهیات انجیلی دانشگاه توبینگن؛ دستیار پژوهشی در کرسی الهیات سیستماتیک III. Friedrike Schick متولد 1960; دکتری و توانبخشی در فلسفه; استاد سمینار فلسفی در دانشگاه توبینگن.

ترجمه ماشینی : می توان یک اثر فلسفی جدی و خوب نوشت که تماماً از جوک تشکیل شده باشد.» -- لودویگ ویتگنشتاین خبر خوب این است که این کتاب مجموعه ای سرگرم کننده اما روشنگرانه از ژیژکیسم ها را ارائه می دهد. بر خلاف هر کتاب دیگری از اسلاوی ژیژک، این چیدمان فشرده از جوک ها که از نوشته های او استخراج شده اند، نمایه ای برای مضامین فلسفی، سیاسی و جنسی خاصی است که او را به خود مشغول کرده است. جوک های ژیژک شامل چیدمان ها و خط های مشت -- و همچنین توهین ها و توهین ها -- است که ژیژک به خاطر آنها مشهور است، همگی در کمتر از 200 صفحه. پس خبر بد چیست؟ هیچ خبر بدی وجود ندارد. فقط اسلاوی ژیژک تکرار نشدنی است که در لباس یک عموی غیرممکن و از نظر سیاسی نادرست ظاهر شده و جمله ای را شروع می کند: «یک شوخی قدیمی یهودی وجود دارد که دریدا آن را دوست داشت...» برای ژیژک، جوک ها داستان های سرگرم کننده ای هستند که میانبری برای بینش فلسفی ارائه می دهند. . او منطق سه گانه هگلی را برای مثال با سه نسخه کلاسیک «امشب نه عزیزم، من سردرد دارم» را نشان می دهد: ابتدا زن ادعا می کند که میگرن دارد. سپس شوهر انجام می دهد. سپس زن فریاد می زند: "عزیزم، من یک میگرن وحشتناک دارم، پس بیا کمی رابطه جنسی داشته باشیم تا من را سرحال کنم!" یک خط پانچ در مورد یک بطری آبجو یک درس لاکانی در مورد یک دال ارائه می دهد. و نسخه‌ای «واقعاً زشت» از شوخی معروف «اشراف‌سالاران» باعث می‌شود که خانواده به جای نمایش ناگفتنی‌ها، دوره‌ای کوتاه در تفکر هگلی ارائه دهند. جوک های ژیژک حاوی هر جوک ذکر شده، بازنویسی یا روایت شده در آثار ژیژک به زبان انگلیسی است (از جمله برخی در دست نوشته های منتشر نشده)، از جمله نسخه های مختلف یک جوک که نکات متفاوتی را در زمینه های مختلف بیان می کند. نکته مهمتر این است که کمدی در جدیت ژیژک نقش اساسی دارد.

تفسیر «القرآن و العقل» اثر آیت الله السيد نور الدين العراقي می باشد. این تفسیر در سه جلد چاپ شده است. در این تفسیر مفسر سعی کرده است با رویکرد عقلی از ابتدای سوره بقره تا سوره احزاب را تفسیر کند. نگاه مفسر کاملا عقلانی بوده است و تلاش می‌کردند یک فهم عقلانی از قرآن را ارائه بدهد و در بحث‌ها و برداشت‌های عقلانی که از قرآن داشتند به امور یقینی تمسک می‌کردند و معمولا از مباحث عقلی بهره می‌گرفتند که یقینی باشد. پس باید بگویم تکیه گاه مولف بر محور عقل و تدبر بود وکوشیده است تا از حدس و گمان و تخمین‌هاى نابجا دورى کند و بریقین‌ها اکتفا کند. سراسراین تفسیر شامل نکته هاى جالب عرفانى و فلسفى است که تقریبا همه تازه ابتکاری‌اند و براى آشنایان به علوم عقلى بهره‌هاى فراوان دارد. مرحوم نورالدین اراکی سعی کردند در تفسیر خود به دفع شبهات توجه ویژه‌ای داشته باشند. و در واقع می‌توان گفت انگیزه مولف ازنوشتن این تفسیردفع شبهه‌هاى است که از جانب ملحدان پیرامون قرآن مطرح کرده بود. ایشان درباره انگیزه نگارش این تفسیر مى‌نویسد: «برخى از دوستانم و از جمله فاضل و دوست کامل، سید عبدالرسول یزدى - ساکن شهر کاظمیه - از من تقاضا کرد در ردّ برخى از شیاطین غربى که ادعا نموده‌اند: «قرآن بر خلاف برهان است»، چیزى بنویسم. لذا تصمیم گرفتم در قرآن نگریسته و مضمون آنچه را که از ظاهر آن به دست مى‌آید، به رشته تحریر در آورم که ملاحظه کردم تمام آیات مطابق انصاف بوده و بر استوانه‌هاى حکمت استوار است.» علامه‌ طباطبایی درباره این تفسیر گفتند : در میان تفسیرهاى مسلمان‌ها چه در بین شیعیان و اهل سنت بر چنین تفسیرى دست نیافتم که حقا براى دفع ایرادهاى خیالى زمان ما سودمنداست. البته قطعا منظور علامه رویکرد عقلی است که مرحوم اراکی نسبت به قرآن داشتند. جلد 3 در این جلد تفسیر و شرح آیاتی از سور ذیل می پردازد: رعد

ترجمه ماشینی: متن بنیادی اندیشه آزادیخواهانه اولین بار در پاسخ به «نظریه عدالت» جان رالز، کتاب «آنارشی، دولت و آرمان‌شهر» نوشته رابرت نوزیک به متنی تعیین‌کننده از تفکر کلاسیک آزادی‌خواه تبدیل شد. نوزیک با به چالش کشیدن و در نهایت رد برنامه های لیبرال، سوسیالیستی و محافظه کار، به جرأت تاکید می کند که با افزایش مسئولیت های دولت، حقوق افراد نقض می شود - و تنها راه برای جلوگیری از این نقض ها ایجاد یک دولت حداقلی محدود به اجرای قراردادها است. و برای محافظت در برابر زور، تقلب و سرقت. ترجمه شده به 100 زبان، برنده جایزه ملی کتاب، و به عنوان یکی از 100 کتاب تاثیرگذار پس از جنگ جهانی دوم توسط مکمل ادبی تایمز، هرج و مرج، دولت و اتوپیا یکی از تئوریک ترین و از نظر فلسفی غنی ترین دفاع از لیبرالیسم اقتصادی است. به روز. این نسخه با مقدمه ای از فیلسوف توماس ناگل، نوزیک و آثارش را به نسل جدیدی از خوانندگان می آورد.

فی هذا البحث یتم تناول سوره الأنبیاء بالبحث والتحلیل، إلا أن هذا البحث لا یعنی بتفسیر سوره الأنبیاء کامله بل إنه ینتقی بعض الآیات التی تتعلق بصفات معنویه أو یمکن عبر شرحها وتفسیرها استنباط استفادات وومضات تربویه یمکن بعدها تقدیم أسالیب ناجعه لغرس بعض الصفات الحمیده، وتقییم وتقویم بعض الأخطاء السلوکیه أو غرس بعض السجایا الحسنه سواء ذاتیًا أی أن الفرد یستفید منها مباشره أو فی مجال تربیه الآخرین مثل تربیه الوالدین لأبنائهم والمعلمین لطلابهم وأهل الفکر والعلم والدین والثقافه. وقد اعتمدت الدراسه علی اساس موضوع التفسیر الموضوعی فی تفسیر الآیات استنادًا إلی التفاسیر الموثوقه، والتوجه الی الاسلوب الوصفی التحلیلی لکتابه الفائده التربویه والقواعد الأساسیه الواضحه والمبینه من اجل الوصول الی هذه المنافع. وقد تم وضع استنتاج مؤلف من عده اسس تربویه من خلال مجالات متنوعه للسلوک التربوی بواسطه الاستدلالات التربویه وطرحها فی ذهن المجتمع وابنائها وهذه القواعد تحققت من اسالیب وتوجهات مناسبه، ونسأل الله التوفیق ولما یحبه ویرضی عنه والله ولی التوفیق. یهدف البحث بیان أهمیه التنبه لحقیقه البعث والآخره وأن الجزاء آت لا محاله، شرح وتفسیر بعض آیات من سوره الأنبیاء وبیان معانیها، توضیح حقیقه بشریه الرسل وجمیع البشر وما یتبع ذلک من تقریر مبدأ الاعتراف بذلک وعدم الطغیان من قبل البشر، تبیین کیفیه تعوید النفس والناشئ علی التمهل وعدم التسرع، بیان کیفیه تعامل الوالدین مع أبنائهم لإعداد شخصیه مستقله رشیده، توضیح أهمیه الصبر فی حیاه الإنسان، بیان قصه ذی النون مع ربه وأهمیه التروی ونبذ الغضب. نحاول فی هذه الرساله البحث عن هذه السوره مکیه التی تعالج الموضوع الرئیسی الذی تعالجه السور المکیه و هوموضوع العقیده تعالجه فی میادینه الکبیره میادین التوحید والرساله والبعث، وما المنهج العام لتفسیرها و ما منهج العلامه الطباطبائی وسید قطب الشیخ حنبکه فی التعامل مع القضایا الدلالات التربویه التربویه ضمن سوره الانبیاء و ما منهجهم فی التعامل مع القضایا اللغویه و العقلیه؟ و نشیر الی مناهج المفسرین الذین نستفاد من آراوهم التفسیریه خلال هذه الرساله: منهج العلامه الطباطبائی: یری ضروره اللغه فی التفسیر ، ولکنه لم یرد لتفسیره الاستغراق فی ذلک ، بل اکتفی بإیراد اللغه والصور البلاغیه فی الآیات لبیان نکته علمیه تسهم فی إیضاح المعنی ، ولهذا نجد کثیراً ما یناقش الزمخشری لکونه إماماً لا یباری فی البلاغه ، بهدف تجلیه المراد من الآیه وبیان معناها ، وکما عُرف الزمخشری والرازی وغیرهما ببیان المناسبات والنظم بین الآیات نجد الطباطبائی اهتم بالمناسبه بین الآیات وبیان أوجهها من خلال السیاق ، وهذا ما سنتحدث عنه لاحقاً. المنهج اللغوی الذی وإن کان ضروریاً لتفسیر القرآن ، إلاّ أنه ابتعد عن التفسیر لیکون مجرد منهج لغوی وروائی هادف إلی إحکام الطوق علی المفردات القرآنیه، ویمکن أن نجد هذا الحال عند الطبرسی فی مجمع البیان ، إذ هو اهتم کغیره من المفسرین اللغویین اهتماماً کبیراً بمدلولات الألفاظ ومفرداتها ، وفی سرد آراء اللغویین (الطباطبائی، 1390: 1/13). منهج الشیخ عبد الرحمن حبنکه: القیمه العلمیه لهذا التفسیر لقد وضع الشیخ رحمه الله ضمن قواعد التدبر الأمثل قاعده تتعلق بهذا الأمر، بین فیها موقفه وما ینبغی علی المفسر اتباعه وتوظیفه عند تدبره الآیات التی تحتوی علی تلک الإشارات العلمیه، ویتلخص موقفه فیما یلی: 1- وجوب فهم النص أو النصوص القرآنیه بمقتضی الحقائق العلمیه التی ثبتت بأدوات ووسائل البحث العلمی الإنسانی ثبوتا قطعیاً. 2 - الفرضیات العلمیه التی لم یقل العلم فیها کلمته الأخیره القطعیه یمکن أن یفسر النص القرآنی بمقتضاها ضمن ضوابط التفسیر، ولکن دون جزم ولا قطع، ویبقی الباب مفتوحاً لاحتمالات فهم النص المتعدده. 3- لا یجوز تطویع النصوص القرآنیه واکراهها بتأویلات متعسفه لتوافق القضایا العلمیه التی لم تثبت، أو لا یمکن فهمها بمقتضی قواعد فهم النصوص العربیه، وعلی متدبر القرآن أن یحذر من الانزلاق فی الم ا زلق الخطره التی تجر إلی فهم کلام الله علی غیر ما أذن الله به فی تدبر قرآنه (حبنکه، 1361: 1/550). وقد ظهر اعتناؤه بتفسیر الموضوعی علی أکثر من اتجاه، الأول هو عند حدیثه عن السوره ککل ورسم صوره لها تکون محور السوره ومحورها، ففی کل سوره یعطی لمحه موجزه عن السوره، فیحدد موضوعها أو موضوعاتها التی تحویها والارتباط بینها، وبیان الأسالیب التی اتبعتها السوره فی عرض موضوعها أو موضوعاتها، ومن ثم تقسیم السوره إلی دروس تعطی صوره مجمله عما تتضمنه من أفکار. أما الثانی فهو المتمثل فی تحدید موضوعات معینه وجمع الآیات القرآنیه التی تشترک فی بیانها والحدیث عنها، ومن ثم د راستها وفق المنهجیه الموضوعیه فقد بدا ذلک واضحاً فی منهج الشیخ. ومن ذلک ما فعله فی الملحق الثانی من سوره النجم بعنوان: "حول معالجه المشرکین بشأن عقیدتهم فی الآیات القرآنیه التی تشترک فی بیانها والحدیث عنها، ومن ثم الملائکه" فقد أورد المعالجات وفق ترتیب النزول فی القرآن ثم تلخیصها بعد ذلک فی عناصر متنوعه مبینًا عناصر المعالجه لهم (محمد النصیرات، 2013: 67) ومن ذلک أیضًا ما فعله فی الملحق الثانی من نفس السوره حول "سیاسه الداعی فی أحوال المدعوّ الذی لم یستجب (حبنکه، 1980: 5/15) وغیرها، وأکثر هذا یظهر فی ملحقات السور. وأما الثالث والأخیر فهو الذی یعنی بتتبع لفظه معینه واستخدام القرآن لها، وهذا یدل علی اهتمام الشیخ بهذا الأمر، ) مثل تتبعه لکلمه الص ا رط عند تفسیره لسوره الفاتحه (المصدر السابق، 4 / 422) وکتتبعه للفظ "الریاح" فی سوره المرسلات حیث تتبع فی القرآن کله مبینًا ما یمیز کل نص وأمثله ذلک کثیره. اهتم حبنکه به مسئله التربیه فی تفسیره قائم علی سنه التدرج ومراعاه حال المخاطبین فی التعلیم والتربیه، مع ملاحظه أن الاقتضاء الفکری لا یمنع من تأخیر البیان والتبلیغ مراعاه للاقتضاء التربوی الذی ینبغی أن یقوم علی أسلوب التدرج الحکی