جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم مهمترین منبع شناخت فرهنگ و معارف اسلامی است که در آن بسیاری از حقایق و مسائل زندگی بشر همچون اعتقادی، اخلاقی، تربیتی، حقوقی، اقتصادی و... به اجمال انعکاس یافته است. با توجه به هدف اصلی نزول قرآن یعنی تربیت و هدایت بشر، پس بهره گیری از آموزه های تربیتی و اخلاقی این کتاب مقدس و نشان دادن پیامهای تربیتی-اخلاقی آن ضروری است. در این پژوهش از بین سوره های قرآن سوره مبارکه انبیاء برگزیده شده است. آموزه های تربیتی-اخلاقی این سوره از منابع مکتوب کتابخانه ای و روش تحقیق توصیفی، مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از انجام این پژوهش تبیین آموزه های تربیتی-اخلاقی سوره انبیا است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزه های تربیتی در زمینه توحید در سوره انبیا به مواردی چون حکمت خداوند، قدرت، خالقیت، ربوبیت، وحدانیت، مالکیت، سمیع بودن خداوند، دعا و توکل اشاره شده است و از آموزه های تربیتی در زمینه نبوت عامه به مواردی چون عبرت، هلاکت امت هر پیامبر، وعده عذاب به منکران و مخالفان پیامبران، تعقل لازمه پذیرش تعالیم انبیا، توصیف قرآن به ذکر مبارک، توجه به وحی و در نبوت خاصه به مواردی همچون تهمت های کافران به پیامبر(ص)، استهزای پیامبر(ص)، حمایت خدا از حضرت ابراهیم(ص)، حمایت خدا از حضرت لوط(ع)، نجات دادن حضرت نوح(ع) از دست کافران، عنایت خدا به حضرت داود(ع)، عنایت خدا به سلیمان نبی(ع)، الطاف خدا به حضرت ایوب(ع)، نجات حضرت یونس(ع) از دهان نهنگ، عنایت خدا به حضرت موسی(ع) و هارون(ع) اشاره نمود. از آموزه های تربیتی در زمینه معاد می توان به مواردی مانند فراگیر بودن مرگ، عدم جاودانگی، قیامت، حسابرسی با ترازوی عدل و احوال مومنان و جهنمیان در قیامت اشاره نمود. از مباحث بُعد اخلاقی فضایل اخلاقی مواردی مثل صبر، عفت و پاکدامنی، سبقت و شتاب در کارهای خیر، خشوع در برابر حق، تقوا، احساس مسئولیت و پاسخگویی و در رذایل اخلاقی مواردی همچون غفلت مردم از خدا و دوری از پرستش خدا و اسراف بیشترین فراوانی را دارد. و از آموزه های اجتماعی می توان به مواردی همچون حکم به حق دادن، زکات، مهرورزی نسبت به همه، سنت های اجتماعی، پرسش از اهل ذکر، تجلیل از عباد صالح و عباد عابد اشاره نمود.

ترجمه ماشینی: پیتر آبلار (1079-1142) اگرچه بیشتر به خاطر دیدگاه‌هایش درباره کلیات و عشق نمایشی‌اش با هلویز شناخته می‌شود، اما در متافیزیک، منطق، فلسفه زبان، ذهن و شناخت، الهیات فلسفی، اخلاق و ادبیات نیز مشارکت‌های مهمی داشت. مقالات این مجلد با بررسی دستاورد کلی او در زمینه فکری و تاریخی، طیف کامل اندیشه آبلار را بررسی می کند. آنها همچنین تأثیر آبلارد بر اندیشه های بعدی و ارتباط او با بحث های فلسفی معاصر را دنبال می کنند.

ترجمه ماشینی : «نظریه عدالت» جان رالز تأثیرگذارترین تحول فلسفه سیاسی لیبرال در پنجاه سال اخیر است. تأثیر آن به همان اندازه در کسانی که کار را نقد می‌کنند و در کسانی که پروژه آن را تأیید می‌کنند آشکار می‌شود، و این تز دیدگاه رالز را در تقابل با برخی از منتقدان چپ طیف سیاسی توسعه می‌دهد. هسته اصلی این پایان نامه تلاشی است برای معنا بخشیدن به رابطه بین مدل جامعه که رالز در کتاب خود توسعه داده است و شرایط اجتماعی و سیاسی که در آن زندگی می کنیم. احتمالاً علاقه زیادی که کتاب به خود جلب می کند تا حدی به دلیل بهنگام بودن کار است، و با این وجود اینکه چگونه نظریه عدالت ما را در تلاش ما برای ایجاد ساختار اساسی عادلانه تر راهنمایی می کند، گریزان است. هر یک از منتقدانی که در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرند، دیدگاه‌هایی درباره این رابطه دارند و با نشان دادن کاستی‌ها در درک آنها، به درک پیچیده‌تری از مشکلاتی می‌رسیم که هنگام تلاش برای درک مطالبات اخلاقی رالز از آنها به وجود می‌آیند. طراحی موسسات اساسی ما نقد جامعه گرای رالز بر ادعایی در مورد ماهیت انتزاعی خود متمرکز است که در توسعه نظریه او در توسعه استدلال علیه رالز از ماهیت رابطه بین جامعه منظم و جامعه خودمان استفاده می شود، نقد ما بر این موضوع متمرکز است. ماهیت انتزاعی جامعه ای که رالز در ساختن نظریه خود استفاده می کند. از این نظر، نقد ما شباهت‌های خاصی با نقد ارائه شده توسط منتقدان کمونیتر دارد.

موضوع این پژوهش، آموزه های تربیتی سوره مبارکه انبیاء با توجه به روایات تفسیری و گونه شناسی آنها و بررسی سندی آن است. هدف از آن اهمیت بخشی به روایات صادره از جانب اهل بیت علیهم السلام در کشف مراد کلام باری تعالی است، و نیز نقش غیر قابل انکاری که کلام معصومین علیهم السلام در تفسیر قرآن کریم ایفا می کنند. در این راستا نیل به اهداف چندگانه آیات از طریق روایات راسخان در علم: اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، و درک مفاهیم آیات و روایات، غایت این نوشته است. در این تحقیق آموزه های گوناگونی حاصل شد که شامل اصول و فروع دین مبین اسلام است. توحید، نبوت، امامت، عدل و معاد در اصول و اقامه واجباتی همچون نماز و امر به معروف و نهی از منکر و ... در فروع. در کنار آن مباحث اخلاقی و تربیتی بیان شده است تا فضا جهت استفاده از سوره برای خوانش فضائل آن مهیا شود. از مجموع روایات ذیلِ آیات سوره مبارکه انبیاء بیشتر از نوع گونه های جری و تطبیق، تفسیر مفهومی و استناد به قرآن است. با عنایت به اینکه در این پایان نامه نصوص رسیده از جانب معصومین علیهم السلام در ذیل آیات سوره انبیاء با گونه شناسی و بررسی سندی مورد مداقّه قرار گرفته اند، نتایجی به دست آمد که در بردارنده فوائد مهم و بی نظیر گونه شناسی روایات تفسیری از جمله ورود روایاتی در کشف مراد الهی که ظاهری تفسیری ندارند و بدون اشاره به آیه ای خاص به تبیین مفاهیم قرآنی می پردازند. و نیز منحصر کردن وسیله سنجش صحت و سقم روایات در بررسی رجالی عملی ناقص و لغزش پذیر است؛ زین رو شایسته است جهات دیگری همچون نقد محتوایی در عرض بررسی سندی قرار گیرد. از این گذشته در توزین راویان و کلامشان نمی بایست سرسختی به خرج داد که این دو نکته مستلزم تسهیل در اتخاذ روایت است.

ترجمه ماشینی: چرا برخی از مارکسیست های اصلی قرن بیستم به طور گسترده با الهیات درگیر هستند؟ چه تأثیری در کارهای دیگر آنها وجود دارد؟ این کتاب به بررسی تقاطع‌های مارکسیسم و ​​الهیات در آثار ارنست بلوخ، والتر بنجامین، لوئیس آلتوسر، هانری لوفور، آنتونیو گرامشی، تری ایگلتون، اسلاوی ژیژک و تئودور آدورنو می‌پردازد.

هدف : در میان فیلسوفان اسلامی ‌و غیراسلامی قرن حاضر بدون تردید شهید مطهری و جان رالز تاثیر بسزایی در تبیین ‌و تفسیر فلسفه عدالت و تحلیل شاخصه‌های عدالت داشته‌اند. لذا واکاوی اندیشه‌های فلسفی این دو فیلسوف جایگاه خاصی را می‌طلبد. هدف از این پژوهش‌آسیب شناسی و تبیین جایگاه عدالت از دیدگاه این دو فیلسوف ‌می‌باشد، تا پس از تحلیل نظریه عدالت مشخص ‌گردد که تطبیق،تمایزات و مرزبندی‌های این دو اندیشمند در باب عدالت در چه موضوعاتی می‌باشد و در پایان تلاش‌ گردد نسخه ‌واحدی ‌ا‌ز عدالت‌ که ‌در جهت ‌کمال ‌انسان و اشتراک نظر این دو فیلسوف می‌باشد تجمیع و ارائه گردد. روش پژوهش : دراین تحقیق ابتدا در فصل های اول و دوم بیان کلیات و مبانی نظری و فلسفی عدالت پرداخته شده است. درفصل سوم ایده های بنیادین نظریه عدالت از منظر هر دو فیلسوف در بخش های مجزا تشریح گردید.هدف از آن آمادگی برای ورود به بحث های اصلی خواهد بود.در ادامه جایگاه اصلی عدالت ،شاخصه ها و فرایند برقراری عدالت اجتماعی،اقتصادی و سیاسی در جوامع اسلامی و دموکراتیک به صورت تفکیکی از دیدگاه هر دو فیلسوف تشریح خواهد شد. در فصل چهارم اشتراکات، تمایزات و مرزبندی‌های نظریه های عدالت مطرح شده در این پژوهش مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت در فصل پنج نتیجه‌گیری خواهد شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد حقوق بشر در اندیشه رالز بر اساس برداشتی معقول از لیبرال با اتکا بر حقوق و آزادی‌های تامین شده برای همه شهروندان آزاد و برابر امکان پذیر می‌باشد. درآرمان شهر رالز ملت‌ها در مقابل دولت‌ها از سرشت اخلاقی مشخصی برخوردارند و شهروندان حس کارائی از عدالت دارندکه آنها را قادر می‌سازد اصول عدالت را دریابند و به کار بندند. خیر جامعه سیاسی به گونه‌ای است که حقوق وآزادی‌های اساسی برابر و منصفانه فرصت‌ها برای شهروندان آزاد و برابر تضمین می‌گردد. به عبارتی دیگر رالز درصدد آن است که جامعه عادلانه را ترسیم نماید و این امر زمانی محقق می‌شود که ساختارآن جامعه بر پایه اصول و معیارهای عادلانه سامان یافته باشد. تقریر عدالت نزد شهید مطهری، برداشت عالمانه از دین می باشد و روح افراد جامعه با معنویت، موجب بلوغ روحی و اخوت در جوامع انسانی می‌گردد و نتیجه آن رفع تبعیض و برقراری عدالت در جامعه می‌باشد.عدالت باید به گونه ای در جامعه برقرار گردد که هر فرد بتواند با قاطعیت و حق مدارانه سهم خود را از عدالت موجود در جامعه طلب نماید. برقراری عدالت در بین افراد جامعه با قوانین نسبی و محدود برای عده‌ای ناسازگار است. این رویکرد مطابق با سنت الهی می باشد. زیرا عدالتی که با ذات انسان سازگار نباشد دستخورده آفت دنیاخواهى و افزون‏طلبى افراد موقعیت‏طلب و سودجو می‌گردد. نتایج پژوهش: عدالت به مثابه انصاف مدنظر رالز متضمن یک رژیم دموکراتیک استوار بر قانون اساسی است. جامعه دموکراتیک مبتنی بر قانون اساسی و به‌ طور معقول عادلانه رالز، جامعه‌ای است که دو ارزش اساسی آزادی و برابری در چارچوب اصول عدالت به مثابه انصاف وآنچه در حقوق بشر اعم از حق حیات، حق آزادی، حق مالکیت شخصی می باشد، تضمین می گردد. با دقت نظر دراندیشه شهید مطهری دریافتیم که درعدالت سیاسی اسلام، قرار است هر گونه اختلاف‌های نژادی، مسلکی از میان برود و همه در زیر پرچم رحمت اسلامی، به گفتگو و مدارا روی آورند و بحث‌های روشن فکری و استدلال، جای جنگ را گیرد و مردمان در عین آزادی و عدالت هدایت یابند. در باب عدالت اجتماعی و اقتصادی شهید مطهری از ویژگی‌های مثبت اقتصاد بسته ویژه سوسیالیست و اقتصاد باز ویژه لیبرالیسم تلفیقی ایجاد می‌نماید که ضمن رد نکات منفی هر یک از این اندیشه‌ها، برداشت سومی در اصطلاح غربی آن تحت عنوان سوسیالیسم اخلاقی مطرح می‌نماید و به آن روح معنویت اسلامی را نیز افاضه می‌نماید. لذا حساسیتی که ایشان در زمینه عدالت اجتماعی و ترکیب آن با معنویت از خود نشان می‌دهد درمکتب دیگری نظیر ندارد و از ضروریات این آرمان شهر می باشد.

ماکیاولی و آیت الله مصباح یزدی همچون بسیاری از متفکران، متناسب مبانی فکری خود در باب ابعاد فلسفه اخلاق نظراتی ارائه کرده اند. معیار افعال اخلاقی از نظر ماکیاولی، افزایش قدرت فرمانروا و سر بلندی کشور است و آیت الله مصباح یزدی ملاک اخلاقی بودن یک فعل را میزان رساندن فاعل به قرب الهی می‏داند. قدرت از نظر ماکیاولی ارزش ذاتی دارد ولی از نظر آیت الله مصباح یزدی ارزش غیری دارد و تنها چیزی که ارزش ذاتی دارد کمال وجودی انسان است که منجر به قرب الهی بشود. از دید هر دو فیلسوف، ارزش افعال اخلاقی دارای مراتب و درجاتی است. تفاوت دو فیلسوف در انسان شناسی و نگاه به نوع ارزشهاست. ماکیاولی انسان را موجودی تک بعدی و مادی می‏پندارد و ارزش او را در امورات مادی جستجو می‏کند و ارزش ذاتی را در عالم محدود مادی دنبال میکند. آیت الله مصباح یزدی دو بعد مادی و معنوی برای انسان قائل است و بر این اساس ارزش‏ها را در امورات مادی جستجو نمی‏کند بلکه معتقد است ارزشهای معنوی در رساندن انسان به کمال و قرب به خداوند نقش اساسی ایفا می‏کنند. در انسان شناسی ماکیاولی، غریزه نقش مهمی در کنترل رفتار و کردار انسان ایفا میکند؛ غریزه رهبر قوا است و حتی قوه عقل باید با قوه غریزه جهت داده و مدیریت شود. از نظر آیت الله مصباح یزدی عقل فرمانده قوا است و تنها چیزی که سایر قوای انسانی را از حد تفریط و افراط خارج میکند و آن را به اعتدال می‏رساند عقل است. به باور ماکیاولی قدرتمند شدن هدف نهایی و کمال انسان است و برای رسیدن به این هدف نهایی، انسان مجاز است از هرگونه روشی استفاده کند حتی اگر روش غیر اخلاقی باشد. آیت الله مصباح یزدی قدرتمندی انسان را در قرب و نزدیکی به خداوند می‏داند و معتقد است استفاده از هرگونه روشی برای کسب قدرت مجاز نیست و در راه رسیدن به هدف نمی‏توان از روشهای غیر الهی استفاده کرد. بنابراین بر اساس اختلاف مبنایی این دو فیلسوف در مباحث انسان شناسی نظیر رهبری قوا، هدف و کمال انسان، نتیجه گیری آنها نیز در تعیین معیار فعل اخلاقی در مقایسه با کمال انسان متفاوت است.