جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : زیارت اماکن مقدس با معنای دینی از دوران اولیه بشریت بوده است. در چند دهه اخیر سفرهای زیارتی به دلیل وسایل حمل و نقل مدرن رونق جهانی داشته است. اگرچه زیارت بیشتر در زمینه ادیان اصلی جهان (هندوئیسم، بودیسم، یهودیت، مسیحیت و اسلام) مورد اشاره قرار می گیرد، اما نشانه هایی از سفرهای زیارت مانند در میان مورمون ها وجود دارد. این پایان نامه به رفتار زیارتی مورمون ها در بین بازدیدکنندگان مورمون به میدان معبد در سالت لیک سیتی، یوتا می پردازد. مطالعه انجام شده تفاوت های قابل توجهی را بین انگیزه های مورمون و غیر مورمون، رفتار و الگوهای بازدید بازدیدکنندگان از میدان معبد نشان داده است. اگرچه هیچ دکترین رسمی برای مورمون ها در مورد زیارت وجود ندارد، این تفاوت ها شواهدی از فعالیت زیارت گونه در میان مورمون ها را نشان می دهد، که نشان می دهد بازدیدکنندگان مورمون از میدان معبد مسافرانی با انگیزه مذهبی و بخشی از یک پدیده زیارتی-گردشگری هستند.

ترجمه ماشینی : من ارتباط بین بازنمایی های خود فضا، در مقابل روابط فضایی اشیا، و بازنمایی اشیا به عنوان مستقل از ذهن را بررسی می کنم. من فرض می‌کنم که حالت‌های ادراکی از این جهت که جهان را به‌عنوان مستقل از ذهن به ما نشان می‌دهند، استدلال می‌کنند و به دنبال کشف چه ویژگی‌هایی از محتوای آنها برای این کار ضروری هستند. در اولین فصل اصلی خود (II)، استدلال می‌کنم که خود فضاها را نمی‌توان صرفاً به صورت شنیداری بازنمایی کرد. اما من همچنین استدلال می کنم که بازنمایی خود فضاها نقش مهمی در دید و لمس دارد. در فصل سوم، دو تفسیر از زیبایی‌شناسی استعلایی کانت را مورد بحث قرار می‌دهم تا شرایط لازم برای ادراک فضایی را که شامل بازنمایی خود فضا است، کشف کنم. من با بحث دنیل وارن در مورد بازنمایی مکان شروع می کنم و این را به بحث فضاها و عینیت (Allison/Strawson) مرتبط می کنم. در فصل چهارم، من با استفاده از بحث‌های گرت ایوانز و جان کمبل درباره یک نظریه فضایی ساده از ادراک که درک ما از یک جهان تجربی را تشکیل می‌دهد، استدلال‌هایی را برای پیوندهای سازنده بین بازنمایی فضایی و بازنمایی به عنوان عینی مورد بحث قرار می‌دهم. پس از اینکه به این نتیجه رسیدم که بازنمایی به عنوان عینی ممکن است به بازنمایی خود فضا نیاز داشته باشد، در فصل پنجم این مسئله را بررسی می‌کنم که چگونه این نیاز ممکن است در شنیدن برآورده شود، علی‌رغم این واقعیت که فضاها را نمی‌توان صرفاً به صورت شنیداری بازنمایی کرد. من از روایت‌های احتمالی انتقاد می‌کنم که بر اساس آن بازنمایی فضا برای شنیدن بیرونی است. سپس گزارشی ارائه می‌دهم که بر نیاز به توصیف محتویات ادراک شنیداری به گونه‌ای که با حواس دیگر و با حافظه ادراکی ادغام شود تأکید می‌کند: من ادعا می‌کنم که این یکپارچگی برای محتوای ادراکی شنیداری ضروری است.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه بررسی ارتباط بین عشق و دانش شخصی و آنچه که زندگی و تعالیم عیسی در مورد رابطه بین آنها آشکار می کند، است. من می خواهم آن شکلی از عشق یا مراقبت را که روابط را شخصی می کند از آن اشکالی مانند خیرخواهی یا شفقت که در آن نگرانی غیرشخصی است، متمایز کنم. معمولاً در فرهنگ معاصر غرب تصور می شود که استقلال لازم برای عاملیت اخلاقی بالغ یا برای تحقق هویت شخصی منحصر به فرد خود با تأثیر افراد دیگر کاهش می یابد. در مقابل، من استدلال می‌کنم که تصویر رابطه‌ای از عشق یا آگاپه در عهد جدید، مفهومی از هویت شخصی ارائه می‌کند که در آن استقلال در روابط شخصی و صمیمی با خدا و دیگران یافت می‌شود. هویت ما در نهایت شخصی است، یعنی ما کاملاً آن چیزی نیستیم که هستیم جدای از اینکه در روابط با دیگران شخصی هستیم. بررسی تازه تصویر عهد جدید از عشق، تصویری از خود را به‌عنوان شخصی نشان می‌دهد که در آن ظرفیت‌های ضروری برای شخصیت، مانند خودمختاری، از طریق همذات‌پنداری با خدا کاهش نمی‌یابد، بلکه به‌طور کامل تحقق می‌یابد. من استدلال می‌کنم که این شناسایی مستلزم شکلی شخصی از مراقبت است، شکلی که کاملاً صمیمی است، که وقتی متقابل شکلی شخصی از دانستن را تشکیل می‌دهد. این دانش شخصی توسط الگوی خاصی از تعامل بین افراد تشکیل می شود و بیش از درک عقلی از قضایایی است که در مورد شخص دیگری صادق است. من استدلال می‌کنم که مشارکت مستقیم عهد جدید به‌عنوان بخشی از یک پروژه فلسفی، تا حدی موجه است، زیرا توصیف مناسب خصوصیات اخلاقی این عشق مستلزم یک روایت است. فقط یک داستان یا نمونه می تواند ویژگی های ارادی، خواستنی و عاطفی این عشق و همچنین شخصیت رابطه ای آن را به طور عمیق به تصویر بکشد. علاوه بر این، من استدلال می‌کنم که شادی یک جزء ضروری احساسی و خواستنی این عشق است و برای شناخت صمیمی و شخصی لازم است. من استدلال می کنم که این نوع شناخت شخصی قادر است به مشکل وجودی معنا بپردازد. با این حساب، گرسنگی انسان برای معنا یا اهمیت، آن چیزی است که ارضای خود را نه در دانش نظری یا توضیحی، بلکه در تعامل شخصی و صمیمی با خدا و از طریق خدا با دیگران می‌یابد.

ترجمه ماشینی : این تز، عمدتاً به عنوان مثال، استدلالی است که ما دلیل خوبی نداریم که فرض کنیم پارادوکس‌های معنایی (مخصوصاً دروغگو و گرلینگ) راه‌حل‌هایی دارند که چنین چیزهایی به طور استاندارد تصور می‌شوند. در عوض، به نظر من مسئله حل دروغگو یک مسئله کاملاً عملی است که فقط در شرایط بسیار غیرعادی پیش می آید. محور بحث من مثال باشگاه C است که معیار ورود آن به شرح زیر است. یک فرد واجد شرایط پیوستن به C است، اگر، و تنها در صورتی که منشی باشگاهی باشد که نمی تواند به آن ملحق شود. اگر در مورد صلاحیت منشی خود ج بپرسیم، خانمی که اتفاقاً منشی هیچ باشگاه دیگری نیست، این معیار به هم گره می خورد و ما دچار تناقض می شویم. با این حال، ما در این مورد تمایلی به یافتن خطا در استدلال متناقض در مورد منشی C (یک فرض یا استنتاج معیوب) نداریم. و راه حل پارادوکس، اگر منشی برای عضویت درخواست دهد، شامل اتخاذ تصمیم عملی برای پذیرش یا رد درخواست او خواهد بود. پس از گسترش موضع خود به یک تشخیص جامع تر از پارادوکس معنایی از طریق، از جمله، در نظر گرفتن مفهوم کریپکی از زمینه سازی، از آن در برابر حمله از طرف های مختلف دفاع می کنم. من در مورد این فکر بحث می کنم که یک محمول شرطی را تعیین می کند که یک شی در حوزه کاربرد خود یا باید آن را برآورده کند یا ناکام است، همچنین به نگرانی های ناشی از پارادوکس کری و اصل ex contradictione quodlibet اشاره می کنم. بخش دیگری وجود دارد که در آن موضع خود را با موضعی که کواین در «راه‌های پارادوکس» اتخاذ کرده است، مقایسه می‌کنم.

ترجمه ماشینی : رویکرد نظریه پردازی از گرایش های طنز اخیر پیامدهایی دارد که به صراحت مضامین الهیاتی عدالت و آشتی را برمی انگیزد.طنز اغلب به عنوان چیزی بیش از یک شکل سرگرم کننده از تمسخر تعبیر می شود که طنز سیاسی و مذهبی تنها نمونه های موضوعی آن هستند. با این حال، گرایش‌ها در طنز معاصر نشان می‌دهد که می‌تواند به عنوان شیوه‌ای خاص از گفتمان عقلانی عمل کند. من استدلال می کنم که طنز اخیر اغلب در تضعیف تبادل افکار اجباری معامله می کند، که در انجام این کار تعهدات اجتماعی/سیاسی خاصی را نشان می دهد، و راه هایی را برای کاهش مضرات گفتار توهین آمیز از طریق شیوه های خواندن یا شنیدن چنین گفتمانی پیشنهاد می کند. اجازه دادن به اهداف خشونت آمیز این برهان مراحل زیر را طی می‌کند: اولاً، کارکرد عقلانی طنز، تضعیف قوت دلایل از طریق تکرار و آراستن استفاده غیرمنطقی آنهاست. من با استفاده از استدلال های جی ال آستین و رابرت براندوم، طنز را راهی برای قطع دادن و درخواست دلیل با فرض اینکه عقاید بیان شده دارای مقاصد غیرواقعی هستند، و در نتیجه به کارگیری آنها در جهت اهداف نامحتمل توصیف می کنم. دوم، طنز سیاسی و مذهبی حداقل دو تعهد قابل شناسایی را نشان می دهد که در نظریه قرارداد اجتماعی کلاسیک نقش اساسی دارند: اینکه قدرت سیاسی باید تابع رضایت جمعی حکومت شوندگان باشد، و اینکه صاحبان قدرت نباید آسیبی به حکومت شوندگان وارد کنند. سوم، به‌ویژه در زمینه‌های لیبرال دمکراتیک، طنز می‌تواند با به کار بردن چنین سخنان اجباری برای اهداف عادلانه اجتماعی، سوءاستفاده از قدرت را تضعیف کند. تضعیف گفتار مضر حاکی از یک پیامد هستی شناختی است که فرد از نقش اجتماعی مرتکب انکار می شود. این پیامد برای این دیدگاه که هویت انسانی به طور قابل توجهی در اجراهای گفتمانی عمومی ریشه دارد، پیشنهاد می کند. یعنی طنز راهبردهایی را هم برای کاهش اثربخشی گفتار مضر و هم ایجاد نقش عمومی جدید برای مرتکب به نمایش می گذارد.

ترجمه ماشینی : «آشو اوریشا» پیشنهاد می‌کند که اشیاء اطراف و اقلامی که اوریشا سانتریا را پوشانده‌اند (همچنین به عنوان دین لوکومی یا اوریشا شناخته می‌شود) زنجیره‌ای از دال‌ها را تشکیل می‌دهند که به هسته الهیاتی و فلسفی دین گره خورده‌اند. این نمایش بر نمایش های داخلی که فداییان برای خدایان خود به طور روزانه حفظ می کنند، نمایش های محراب (تاج و تخت) ساخته شده توسط جانبازان برای سالگرد آغاز به کار کشیشی، و بدن مبتکر جدید (ایاوو) تمرکز دارد. . این اثر راه‌هایی را دنبال می‌کند که در آن مفاهیم الهیاتی از آفریقا در قاره آمریکا بازتعریف و بازتفسیر می‌شوند تا یک سیستم مفهومی سازگار در محیطی جدید حفظ شود. از ترکیبی از مشاهدات شرکت کننده، مصاحبه های فردی و مستندات عکاسی استفاده می کند. این شامل 13 عکس از محراب و لباس است. تمرکز این کار به سه بخش اصلی تقسیم شده است. فصل 3 به محراب ها به عنوان یک کل نگاه می کند تا روش هایی را ببیند که ایده های آفریقایی پیش از استعمار، کوباهای مستعمره و آمریکایی های معاصر در مورد نحوه ارائه و نزدیک شدن به مقدسات در این نمایش ها گنجانده شده است. فصل 4 به بخش هایی از نمایشگرهای اختصاص داده شده به شش اریشا اصلی (اوباتالا، شانگو، یمایا، اوشون، اوگون و الگوا) می پردازد و پیشنهاد می کند که رنگ یک سیستم نشانه شناختی اولیه را تشکیل می دهد. تجزیه و تحلیل نمادهای رنگی به تجزیه و تحلیل سایر اشیاء موجود در این نمایشگرها کمک می کند. فصل 5 این تحلیل نشانه‌شناختی را بسط می‌دهد تا تجربه آغاز و دوره پایانی طولانی مدت iyawoage را شامل شود. مانند نمایشگرهای محراب، iyawo تجسم Orisha است و بنابراین به عنوان یک مکان مقدس متحرک عمل می کند. ساخت شخصیت یااوو و قواعد پیرامون ایاووآو به طرز مثمر ثمری مورد بازجویی قرار می گیرند تا مفاهیم الهیات و فلسفی اضافی را توضیح دهند. مسائل مربوط به لباس های متقابل جنسیتی و وضعیت متقابل، روش هایی را برجسته می کند که لباس به عنوان یک سیستم نمادین برای حفظ ایده های یوروبا در مورد روابط مقدس تجسم یافته در ایاوو عمل می کند. فصل ششم این کار را با بحث در مورد جایگاه اصطلاحات اسپانیایی و تصویرسازی کاتولیک در سیستم نشانه‌شناسی به پایان می‌رساند و به طور خلاصه به روش‌هایی که در آن نمایش‌های مذهبی به‌عنوان ابزارهای یادگاری کار می‌کنند بحث می‌کند.

ترجمه ماشینی : هدف این مقاله بررسی ذن یا تائوئیسم نیست، بلکه نگاهی به جنبه های خاصی از ذن و تائوئیسم است، بلکه دیدگاهی است از جنبه های خاصی از ذن و تائوئیسم از دیدگاه روانشناسی معاصر، تا ببیند آیا متافیزیکی است یا خیر. ممکن است یک مکان استراحت فلسفی برای علم عملگرایانه روانشناسی بالینی پیدا نشود. سؤالاتی که مقاله می‌پرسد، و تلاش می‌کند به آنها پاسخ دهد، این است که (1) آیا می‌توان چنین فرمول‌بندی را ایجاد کرد، و (2) آیا روان‌درمانی انجام‌شده از این دیدگاه به طور رضایت‌بخشی حرکت می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه با استفاده از طرح تحقیقاتی تاریخی-مستند، مشارکت آرتور دبلیو اسپالدینگ را در آموزش زندگی خانوادگی در کلیسای ادونتیست روز هفتم مستند کرد. محیط زمینه ای نشان داد که اسپالدینگ با دوران خود در پرورش آموزش زندگی خانوادگی آشنا بود، اما در رویکرد خود منحصر به فرد بود. روش. نویسنده اسناد اولیه را از چهار منبع آرشیوی و همچنین منابع مرجع در دو کتابخانه بررسی کرد. تمامی کتاب ها و مقالات منتشر شده توسط اسپالدینگ نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. توافقات و ناسازگاری ها برای حفظ قابلیت اطمینان داخلی ذکر شد. منابع ثانویه برای ایجاد محیط زمینه و تکمیل منابع اولیه مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری دورانی که اسپالدینگ کار خود را برای خانواده ها انجام می داد، مملو از تغییرات سریع در اخلاق و خانواده بود. اسپالدینگ برای آموزش خانواده و تمایلات جنسی، فلسفه ای شخصی را توسعه داد، نه با کلیسای خود، بلکه بسیار جلوتر از بسیاری. اگرچه کار او در سراسر جهان گسترش یافت، رکود بزرگ و خطوط سازمانی نامشخص مانع پیشرفت بیشتر کار او در آموزش والدین و خانواده شد. با وجود این، نوشته‌ها و کارهای شخصی اسپالدینگ برای خانواده‌های کلیسا باعث آگاهی از نیازهای آنها شد. او بیش از هشتصد مقاله و شعر و سی و یک کتاب منتشر کرد و به آموزش فلسفه مسیحی و زندگی خانوادگی پرداخت. اگرچه او به دلیل دیدگاهش مبنی بر اینکه آموزش جنسی باید در مؤسسات آموزشی ادونتیست های روز هفتم تدریس شود، با مخالفت های انتقادی مواجه شد، اما اسپالدینگ پیشگام آموزش زندگی خانوادگی در مدارس و کالج های روز هفتم بود. هنگامی که او بازنشسته شد، کمیسیون خانه در بخش آموزش کنفرانس عمومی ادونتیست‌های روز هفتم ادغام شد، جایی که در عرض چند سال شتاب خود را از دست داد.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، نویسنده بررسی می کند که چگونه گریگوری نازیانزوس بین پدر، پسر و روح القدس تمایز قائل می شود و در عین حال برابری و وحدت آنها را حفظ می کند. در فصل اول، او روشی را بررسی می‌کند که گفتمان الهیاتی درک گرگوری را از چگونگی پیش‌بینی کلمات از خدا شکل می‌دهد. در فصل 2، نویسنده درک گرگوری از اشخاص الهی را که او تنها به دلیل روابط اصلی مبدأ آنها را متمایز می کند، بررسی می کند. در فصل پایانی، نویسنده به مشکلاتی در تفسیر علمی مدرن از گریگوری اشاره می کند که وحدت و برابری اشخاص الهی را منحصراً با شخص پدر می شناسد. نتیجه می‌گیریم که گریگوری برای برقراری و تضمین برابری و وحدت الهی بین افراد، بر مفهوم هموسیوس تکیه کرده است.

ترجمه ماشینی : در این مقاله امکان پرداختن به تمام مشکلات اخلاقی که در "آغاز" و "پایان" زندگی بشر در دنیای مدرن وجود دارد، وجود ندارد. با این حال، در مورد احترام به زندگی انسان در برابر سقط جنین و اتانازی باید چیزی گفت، زیرا امروزه به طور گسترده مورد بحث قرار می گیرد و به قلب اخلاق سنتی ضربه می زند. عزت و ارزش زندگی فردی را نمی توان از تحلیل خود زندگی فردی به دست آورد. انسانیت معیار همه چیز نیست. هر ارزشی که انسان ها داشته باشند کاملا گذرا است، مگر اینکه در رابطه ما با منبع ارزش نهایی خارج از ما باشد. ایمان مسیحی ارزش انسانی را این گونه می داند که از طریق رابطه ما با خدا ایجاد می شود - رابطه ای که توسط خود خدا ایجاد و داده شده است. به این دلیل است که ما از خدا هستیم و توسط خدا حمایت می‌شویم، می‌توانیم ارزش زندگی فردی انسان را به طور معناداری تأیید کنیم.