جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين كه به چه ميزان آزاد زندگي مي‌كنيم، هم به نظام سياسي و هم به هوشياري ما براي دفاع از آزادي‌ها بستگي دارد. اين كه چه مدت زندگي مي‌كنيم، هم به ژن‌هاي ما و هم به كيفيت مراقبت‌هاي بهداشتي بستگي دارد. اين كه چگونه زندگي مي‌كنيم - يعني، چقدر انديشمندانه، چقدر شرافتمندانه، چقدر فضيلتمندانه، چقدر با لذت و چقدر با عشق - هم به فلسفه‌ي ما و هم به چگونگي به‌كارگيري آن در مورد ديگران بستگي دارد. زندگي سنجيده‌شده، زندگي بهتري است و در دسترس شماست. به جاي پروزاك، افلاطون را امتحان كنيد.

قیامت در زبان رایج و بعقیدة همگانی، صرفاً ناظر به قیامت آفاقی است که جزئیات آن در ادیان الهی بیان شده است. اما عارفانی همانند سیدحیدر آملی با تفسیر انفسی از قیامت، گونه¬های متنوعی از قیامت را ترسیم و تبیین کرده¬اند؛ قیامتهایی که بیشینة آنها با مرگ ارادی در ارتباط است. پرسش اصلی نوشتار حاضر اينست كه از منظر سیدحیدر آملی، مرگ و انواع قیامت چه ارتباطی دارند؟ یافته¬های این پژوهش عبارتند از: 1) سیدحیدر قیامت را به قيامت آفاقی و انفسی تقسیم میکند و هرکدام از آنها را دارای دو قسم صوری و معنوی میداند و هر يك از اقسام صوری و معنوی را به صغری، وسطی و کبری تقسیم كرده است؛ به این ترتیب، او از دوازده قسم قیامت نام ميبرد. به بيان ديگر، قیامت انواع گوناگونی دارد که بیشینة آنها با مرگ ارادی در ارتباط است و آدمی باید به مرگ ارادی بمیرد تا بتواند قیامتهای گوناگون را شهود کند. 2) مرگی که آملی از آن سخن گفته است موجب امتداد انسان میشود، او را از انحصار زندگی این‌جهانی بیرون آورده و گسترده-تر میکند و آفاق را بروی وی میگشاید و به حیاتش، خودش و نگاهش، وسعت ميبخشد؛ انسانی که بدنبال مرگ ارادی نیست و حیات این‌جهانی دارد، بتعبیری انسانی کوتاه‌قامت است.

یکی از اصول اعتقادی مسلمانان ودیگر ادیان اسمانی ،ایمان به معاد و برزخ است حال درمورد معاد و قیامت وبرزخ سوالات بسیاری به ذهن هر انسانی خطور می کند سوالاتی مانند سرنوشت انسان بعد از مردن چیست یا عالم برزخ وعالم قیامت چگونه عوالمی هستند و ایا واقعا وجود برزخ و قیامت بعد از مرگ را بپذیریم و سوالات دیگری از این قبیل که هر پاسخی در این زمینه را از هرکسی نمی توان پذیرفت زیرا اینگونه سوالات ، سوالاتی اساسی محسوب میشوند که با اینده انسان در ارتباط هستند بنابراین در این پژوهش ادله ای روایی و قرانی بیان شده که وجود این عوالم بعد از مرگ را اثبات می کنند از جمله مسائلی که انسان به دنبال پاسخ آنهاست چگونگی حیات در برزخ و مراحل دیگر آن است آیاتی که دراین مختصر به آنها استناد شده است آیه ی ۱۰۱و ۱۰۰ سوره مومنون دلالت صریح بر وجود این عالم دارد و آیات ۱۶۹- ۱۷۰ /آل عمران؛ ۲۶ و ۲۷ /یاسین؛ ۱۱ و ۴۶ /مومن؛ ۱۰ /منافقون؛ ۳۲ /نحل ،به وضوح بیان کننده عالم برزخ و ویژگی های آن است علاو ه بر این ایات ؛ روایات بسیاری هم وجود دارد درباره این عالم و چگونگی زندگی در آن گزارش هایی را داده اند که بیان کننده حال و احوال ۰ گروه‌های کفار و متقین و اولیا خدا و کیفیت های زندگی آنان در این عالم است و همچنین نقش و تاثیر اعتقاد به معاد بر زندگی دنیوی انسان ودر ادامه این مطالب تفاوتهاو شباهت های این دو عالم برزخ و قیامت بیان شده است.

در این کتابِ مختصر، مؤلفان، افکار فلاسفۀ بزرگ را در ارتباط با تجربه و ارزش‌های اخلاقی انسان، خلاصه می‌کنند. همۀ مسائل عمده فلسفه، از معرفت‌شناسی و منطق، فلسفه‌های حیات، فلسفۀ سیاسی و حقوقی، فلسفۀ مذهب و مابعدالطبیعه، مورد بحث قرار می‌گیرند. بخش پایانی، نظریات مکاتب مهّم فلسفی را ارائه می‌دهد. بنابراین، خواننده به آسانی، افکار اساسی اندیشمندان برجستۀ جهان از روزگاران نخستین تاکنون، دربارۀ خیر و شرّ، خدا و جهان، حقیقت و زیبایی، طبیعت و مانند آن، روابط انسانی، ذهن و تن، بقا، ارادۀ آزاد و سایر علایق اساسی انسان را خواهد دریافت. هر یک از شش قلمرو ایدۀ کتاب یکی از جنبه‌های مهّم فلسفی را مورد بحث قرار داده که می‌توان آن را جداگانه و مستقّل مطالعه نمود. یک مطالعۀ اندیشمندانه از همۀ کتاب، بینشی در مورد مسائل حیرت‌انگیز فراهم خواهد نمود که بزرگ‌ترین اذهان جهان را، به چالش و مبارزه طلبیده و هنوز هم ما با آن مواجه هستیم.

ژان فرانسوا لیوتار، یکی از شخصیت‌های اصلی جهان انتقادی معاصر، در اصل واژه «پسامدرن» را وارد بحث‌های رایج فلسفه کرد. در این کتاب، تعدادی از نامه‌هایی که ژان‌فرانسوا لیوتار دربارۀ جریان پسامدرنیسم نگاشته گردآوری کرده‌ایم. کسب مجوز از نویسنده برای چاپ این نامه‌ها چندان آسان نبود. ما بر این پای می‌فشردیم که چاپ این نامه‌ها می‌تواند او را از پاره‌ای اتهامات تبریٔه کند؛ از شمار غیرعقلایی بودن، نومحافظه‌کاری، تروریسم روشن‌فکرانه، لیبرالیسم تساهل‌محور، همچنین پوچ‌گرایی و ناباوری به اخلاقیات و هنجارها. البته او، به‌ظاهر، دغدغه‌ای از این بابت نداشت؛ می‌گفت اینها همه نشانه‌ای است دالّ بر اینکه مخالفانش به‌جای خواندن، یا آنچه خواندنش می‌نامند و استدلال هوشیارانه، بیشتر به استدلال سلیقه‌ای و مبتنی بر بایسته‌های ازپیش‌تعیین‌شده گرایش دارند و حرمت ساحت اندیشه اجازه نمی‌دهد وارد این‌دست مشاجرات شود.

"آنتی دورینگ" یا "دورینگ در علم" در اصل مجموعه ای از مقالات روزنامه ای "فردریش انگلس" علیه دورینگ بود، که تا حدودی سوسیالیست، تا حدودی اصلاح طلب و تا حدودی لیبرال بود؛ اما به زودی خوانندگان متوجه شدند که این خلاصه ای عالی از دیدگاه های "انگلس" در فلسفه، نظریه ی سیاسی، تاریخ، اقتصاد و سوسیالیسم است، بنابراین همه ی مقالات یکجا در این کتاب تلفیق شدند. "آنتی دورینگ" یا "دورینگ در علم" موضوعات مختلفی را پوشش می دهد. بخش اول کتاب از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا یکی از معدود نسخه های خطی اولیه است که درباره فلسفه ی مارکسیستی علم (معروف به "ماتریالیسم دیالکتیکی") و تفاوت های آن با اثبات گرایی و ایده آلیسم کانتی نوشته شده است. بخش دوم شامل طیف وسیعی از موضوعات، مانند تاریخ نظام های حقوقی و تاریخ اتحاد آلمان که هر دو نمونه های خوب فلسفه ی مارکسیستی تاریخ (یا "ماتریالیسم تاریخی") بودند و اقتصاد سیاسی است، که در آن گزیده ای از کتاب "سرمایه" به قلم "کارل مارکس" ارائه شده است. قسمت آخر "آنتی دورینگ" از "فردریش انگلس"، مهم ترین قسمت کتاب از دیدگاه سیاست است؛ زیرا به سوسیالیسم، ریشه های آن (سنت سیمون ، فوریه ، اوون) و تفاوت های آن با آنارشیسم شاخه ها، به ویژه برنامه ریزی مرکزی اجتماعی از اقتصاد می پردازد. "فردریش انگلس" چند پیش بینی از آنچه که معتقد است سوسیالیسم باید باشد و خواهد شد، ارائه می کند اما مهمتر از همه، "انگلس" بیان می کند که سوسیالیسم باید در مقابل سرمایه داری چه باشد؛ بدین معنا که سوسیالیسم باید از بین بردن سیستم دستمزد، پول به عنوان انباشت ثروت و تقسیم سخت گیرانه ی کار را مورد هدف قرار دهد.

در این کتاب کوتاه، نویسنده و فیلسوف تحسین شده راجر اسکروتون دفاعی اصیل و ریشه ای از منحصر به فرد بودن انسان ارائه می کند. اسکروتون با رویارویی با دیدگاه‌های روان‌شناسان تکاملی، اخلاق‌گرایان فایده‌گرا و ماتریالیست‌های فلسفی مانند ریچارد داوکینز و دانیل دنت، استدلال می‌کند که انسان را نمی‌توان صرفاً به‌عنوان ابژه‌های بیولوژیکی درک کرد. ما فقط حیوانات انسان نیستیم. ما نیز اشخاصی هستیم که با افراد دیگر در ارتباط اساسی هستیم و به تعهدات و حقوقی به آنها ملزم هستیم. دنیای ما دنیای مشترکی است که آزادی، ارزش و مسئولیت پذیری را به نمایش می گذارد و برای درک آن باید افراد دیگر را چهره به چهره و من به من خطاب کنیم. اسکروتون روایت خود از ماهیت انسان را با گستره وسیعی از تاریخ فکری، از افلاطون و آوروئس گرفته تا داروین و ویتگنشتاین، توسعه داده و از آن دفاع می کند. کتاب با پیشنهاد کانت شروع می‌شود مبنی بر اینکه ما با توانایی‌مان در گفتن «من» متمایز می‌شویم - با درک خودمان به‌عنوان مراکز تأمل خودآگاه. این واقعیت در احساسات، علایق و روابط ما آشکار می شود. این پایه و اساس حس اخلاقی و همچنین مفاهیم زیبایی‌شناختی و دینی است که از طریق آن جهان انسانی را شکل می‌دهیم و به آن معنا می‌بخشیم. و این خارج از محدوده فلسفه ماتریالیستی مدرن است، حتی اگر یک واقعیت طبیعی و نه یک واقعیت ماوراء طبیعی باشد. در نهایت، اسکروتون روش جدیدی برای درک اینکه چگونه خودآگاهی بر این پرسش که چگونه باید زندگی کنیم، تأثیر می گذارد، ارائه می دهد. نتیجه یک دیدگاه غنی از طبیعت انسان است که برخی از شیک ترین ایده های امروزی در مورد گونه ما را به چالش می کشد.