جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امروزه شواهد كافي براي توجيه اينكه جهان بدون علتي آغاز شده وجود دارد. اين شواهد شامل نظريه‌هاي «تكينگي»، «هاوكينگ» و «پنروز» كه مبتني بر نظريه نسبيت عام انيشتين هستند و نيز مدل كوانتومي كيهان‌شناختي از آغاز جهان است كه اخيرا ارائه شده‌اند. اين كتاب مشتمل بر 10 مقاله درباره نشانه‌هاي آفرينش و چيستي و هستي آن است كه رازهاي به وجود آمدن جهان را بررسي مي‌كنند.

داستان فلسفة تاریخ خودآگاهی بشر و تامل در دنیا و در یک کلام، شور فردی و جمعی برای خرد است. فلسفه در آن واحد خاستگاه مذهب، اساطیر، هویت فرهنگی و شخصی، و علم را شامل می‌شود. در کتاب حاضر، تاریخ فلسفة جهان در دوره‌ای نزدیک به 4000 سال بررسی شده است. در بخش نخست کتاب، ریشه‌های یونانی فلسفة غرب و سنت‌های فلسفی هند و دیگر نقاط آسیا، آفریقا و نیز قارة آمریکا بررسی شده است. در بخش دوم نیز به دوره‌ای پرداخته شده است که ابتدای آن خاستگاه مسیحیت است و بعد به ظهور اسلام و سپس به مطرح شدن اندیشه‌های آدام اسمیت می‌رسد. بخش انتهایی کتاب با کانت آغاز می‌شود و با نگاهی اجمالی به پسامدرنیسم به پایان می‌رسد.

امروز اصطلاح عمل‌باوری در بسیاری از حوزه‌ها، به خصوص در اندیشه‌ها و نگرش‌های فلسفی به کار می‌رود. این اصطلاح نزد نمایندگان اصلی عمل باوری، یعنی چارلز سندرس پیرس، ویلیام جیمز، و جان دیویی مفایم یکسان نداشته است. بنابراین روشن است که نگرش ها در باب برداشت و مقصود هر یک از عمل باوران متفاوت است. و بر ابهام و غموض معنا و شمول اصطلاح آن افزوده است. در این کتاب تقریری از آرا و آموزه های برجسته‌ی هر یک از نمایندگان اصلی عمل باوری داده شده است. نویسنده با تحلیل محور های اصلی و ارزیابی و سنجش آرای هر یک از فیلسوفان سعی کرده است امهات جریان فکری عمل باوری را روشن نماید.

کتاب یک گفتگوی سه نفره درباره ضمیر خودآگاه به قلم جان پری، یک گفتگوی جذاب و خواندنی از یک معلم، یک کشیش و یک دانشجو است که با نگاهی فلسفی دربارۀ ژرف‌ترین پرسش‌های بشر بحث می‌کنند و برای اقناع دیگری از روش‌های استدلالی بهره می‌گیرند. این کتاب در ادامه کتاب‌های قبلی گفت وگوی سه نفره یعنی یک گفتگوی سه نفره درباره خیر و شر و وجود خدا و یک گفتگوی سه نفره درباره هویت شخصی و جاودانگی است و دیالوگ‌های فلسفی سه شخصیت خیالی را به نام‌های سم میلر، دیو کوهن و گرچن ویروب روایت می‌کند که در منطقه‌ای کوچک زندگی می‌کنند. آن‌ها به ترتیب کشیش، دانشجو و معلم هستند. وقتی ویروب، میلر و کوهن دربارۀ موضوعات فلسفی گفت‌وگو می‌کردند، میلر یادداشت‌های مفصلی برمی‌داشت. او این یادداشت‌ها را که فقط بر استدلال‌ها متمرکز بودند، بدون دستکاری روی کاغذ می‌آورد. دیو کوهن اطلاعات زیادی دربارۀ نحوۀ پیشبرد این گفت‌وگوها ارائه می‌دهد.

کتاب 111 تمرین فلسفی با کودکان اثر ایزابل میلون و اسکار برنیفیه با ترجمه دکتر مهرنوش هدایتی و دکتر حامد ماهزاده از سوی انتشارات فراهنر منشر شده است. این کتاب که در اردیبهشت 1400 به زیور طبع و چاپ آراسته شده، درحقیقت 111 تمرین فلسفه ورزی برای ممارست فکری کودکان است. مربیان آموزشی، مدرسان و روانشناسان کودک با خواندن این کتاب در جریان آخرین تحولات علمی و روانشناسی کار با کودک در حوزه اندیشه ورزی و فلسفه ورزی کودکان قرار گرفته و بهره مند خواهند شد. از آنجا که کودکان با اشتیاق فراوان با پرسشگری تمام به اطراف خود و جهان پیرامونی می نگرند، لازم است تا والدین و مربیان بدانند که چگونه باید پیچیدگی های دنیای پیرامون را با زبانی کودکانه و با حوصله و انگیزه به آنها بیاموزند. بی شک جواب های از پیش تعیین شده که با بی حوصلگی به کودکان خود تحویل می دهیم در آینده ایشان و نوع نگاه آنها به زندگی مؤثر خواهد بود. ما نباید اشتیاق بالای کودکانمان را برای آموختن و شناخت پیچیدگی های جهان با جواب های خالی از اندیشه و تهی از فلسفه زایل کنیم. بیایید و تمرین هایی را که دو تن از متخصصین مهم جهان در حوزه روانشناسی کودک به ما می آموزند را چدی گرفته و در زندگی خود جایی برای این مهم بازکنیم. این کتاب به غیر از استفاده برای عموم می تواند یک منبع آموزشی خوب و مفید برای دانشجویان روانشناسی کودک و همچنین رشته های فلسفه و تربیت مربی کودک به حساب آمده و برای همه متخصصین حوزه کودک و نوجوان توصیه گردد.

«فهم پساساختارگرایی» نوشته‌ی جیمز ویلیامز، کتابی روشنگرانه درباره‌ی یکی از تأثیرگذارترین مکاتب فکری در فلسفه و تئوری ادبی معاصر است که در عین‌حال، اغلب اشتباه برداشت شده است. همانطور که ویلیامز به شیوایی بیان می‌کند: «پساساختارگرایی بسیاری از مفروضات اساسی ما در مورد دانش، زبان، هویت و خود واقعیت را به چالش می‌کشد.» در این کتاب روشنگر، ویلیامز خوانندگان را از طریق زمینه‌ی پیچیده‌ی نظریه‌ی پساساختارگرایی راهنمایی می‌کند و مفاهیم کلیدی، بحث‌ها و مفاهیم آن را با وضوح و عمق آشکار می‌کند. پساساختارگرایی، همانطور که ویلیامز توضیح می‌دهد، یک بازاندیشی بنیادی در بنیادهای درک ما از جهان است. ویلیامز با تکیه‌بر آثار متفکران مهمی مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و جودیت باتلر، سیر تحول اندیشه‌ی پساساختارگرایی و تأثیر گسترده‌ی آن را در زمینه‌های متنوعی مانند فلسفه، ادبیات، جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی دنبال می‌کند. در قلب پساساختارگرایی، یک پرسش اساسی از معانی ثابت و هویت‌های پایدار نهفته است. ویلیامز ماهرانه در میان مفاهیمی مانند ساختارشکنی، تفاوت‌ و نقد ذات‌گرایی حرکت می‌کند و روش‌هایی را که نظریه‌پردازان پساساختارگرا مخالفت‌ها و سلسله‌مراتب‌های دوتایی را که زیربنای تفکر غربی است، به چالش می‌کشند، روشن‌ می‌کند. او از طریق تحلیل‌های ظریف و مثال‌های متقاعدکننده نشان می‌دهد که چگونه پساساختارگرایی راه‌های جدیدی را برای درک پیچیدگی‌های زبان، قدرت و ذهنیت باز می‌کند. زمان انتشار کتاب به‌ویژه در عصری که با تغییرات سریع اجتماعی، تکنولوژیکی و فرهنگی مشخص‌شده است مهم است. همانطور که ویلیامز اشاره می‌کند: «پساساختارگرایی در اواخر قرن بیستم ظهور کرد، دوران عدم‌اطمینان و تحول‌عمیق». در عصری که با جهانی‌شدن، دیجیتالی‌شدن و پویایی قدرت در حال تغییر مشخص می‌شود، بینش‌های پساساختارگرایی ابزارهای ارزشمندی برای پیمایش پیچیدگی‌های جامعه معاصر ارائه می‌دهند. وعده‌ی این عنوان مبتنی‌بر «فهم» پساساختارگرایی هم فریبنده و هم جاه‌طلبانه است. ویلیامز این وعده را با ارائه‌ی یک مرور کلی از موضوعات‌ اصلی، بحث‌ها و مناقشات درون نظریه پساساختارگرایی به خوانندگان ارائه می‌کند. ویلیامز از ریشه‌های آن در زبان‌شناسی ساختاری گرفته تا تلاقی آن با فمینیسم، پسااستعمارگرایی و نظریه دگرباش، در تلاش خود برای ابهام‌زدایی از پساساختارگرایی برای خوانندگانش سنگ تمام می‌گذارد. در هسته خود، «فهم پساساختارگرایی»، فراخوانی است برای پذیرش پیچیدگی و ابهام در تفکر ما. ویلیامز خوانندگان را تشویق می‌کند که از راحتی معانی ثابت و مقوله‌های مرتب فراتر رفته و از آنها دعوت می‌کند که سیالیت و اقتضای زبان و هویت را بپذیرند. او پیشنهاد‌ می‌کند که با انجام این‌ کار، راه‌های جدیدی را برای دیدن و بودن در جهان باز کنیم. همانطور که خوانندگان در صفحات «فهم پساساختارگرایی» سفر می‌کنند، از آنها دعوت می‌شود که به‌طور انتقادی و تأملی با مطالب درگیر شوند. ویلیامز خوانندگان را به چالش می‌کشد تا مفروضات و سوگیری‌های خود را زیر سوال ببرند و از آنها می‌خواهد که با ذهنی باز و تمایل به دست‌و‌پنجه نرم کردن با مفاهیم آن به نظریه پساساختارگرایی نزدیک شوند. به این معنا، کتاب نه‌تنها به یک ظرف منفعل از دانش، بلکه به یک شرکت‌کننده فعال در گفتگوی مداوم ایده‌ها تبدیل می‌شود. به قول خود ویلیامز: «درک پساساختارگرایی یک نقطه پایان نیست، بلکه یک آغاز است.» این دعوتی است برای شروع سفری برای کشف فکری و خود‌اندیشی، برای کشف خطوط فکری پساساختارگرا و پیامدهای آن برای درک ما از خود و جهان اطرافمان. برای هر‌کسی که مشتاق به کندوکاو در پیچیدگی‌های نظریه معاصر و ارتباط آن با زندگی ما است، «فهم پساساختارگرایی» نوید یک تجربه‌ی روشنگر و غنی را می‌دهد.