جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حریم خصوصی قلمروی از زندگی ومتعلقات هرفرد است که انتظار دارد دیگران بدون رضایت وی به آن قلمرو وارد نشوند یا به اطلاعات آن دسترسی نداشته باشند.وانسانها بنا بر فطرت خود، قلمروهایی رامحدوده خصوصی خویش می دانند ودرآن پناه می گیرند. این پناهگاه امن، حریم خصوصی است که زندگی وحیات برای آنان میسّرمیشود وانسانیت معنا و مفهوم می یابد. اسلام برای حریم خصوصی انسان اهمیت ویژه‌ای قائل می‌باشد زیرا انسان به عنوان اشرف مخلوقات دارای کرامت و عزّت می‌باشد که از جانب خداوند متعال به او عطا شده و دیگر موجودات از آن بی‌بهره هستند. نیاز به حریم خصوصی، امری بسیار ریشه‌دار و فطری است که با کرامت انسانی ارتباط وثیق دارد و هدف از آن تکریم تمامیت مادی و معنوی انسان و تعالی شخصیت او می باشد و رعایت این حق فضای لازم برای رشد و تکامل شخصی افراد را فر اهم ساخته و از تنزل انسان‌ها در حد یک ابزار جلوگیری می‌کند.از قرآن و روایات استفاده می شود که موارد ذیل از مصادیق حریم خصوصی است: منزل و محل سکونت، بدن و جسم انسان، عقاید و افکارانسان، متعلقات شخصی و مالکیت انسان براموالش.وهمچنین عوامل نقض کننده‌ی حریم خصوصی ازدیدگاه قرآن و روایات ، تجسس، غیبت، سخن چینی، استراق سمع، اشاعه فحشا و هتک ستر، افشای اسرار و سوء ظن برشمرده شده است.وبا اینکه اصل این است که ورود به حوزه حریم خصوصی افراد ممنوع است، ولی مواردی به طور محدود اجازه داده شده است، که عمده آن موارد ذیل است: تحقیق برای امر ازدواج درحد متعارف ولازم، تجسس از کودک، نوجوان و جوان توسط ولی او، تجسس از ظالم برای افشای ظلم او، تجسس ونظارت حاکم بر کارگزارانش، تجسس برای کشف توطئه های منافقان وکافران علیه مسلمانان.

یکی از رذایل اخلاقی که مداومت و تکرار آن سلامت جسمی، روحی ، آرامش و امنیت انسان را سلب و راه صعود به کمالات معنوی و قرب الی الله را مسدود و زمینهی آلودگی روح و روان و سقوط انسان را رقم می‌زند، سوءظن است.تمایز زندگی اجتماعی انسان از سایر حیوانات در گرو روحیهی همکاری گروهی است و این در صورتی امکانپذیر است که اعتماد و خوشبینی بر همگان حاکم باشد و به دور از هر گونه سوءظن و بدگمانی باشند؛ چرا که اساس اعتماد متقابل را درهممیکوبد، پیوندهای تعاون را از میان برداشته و روحیهی اجتماعی بودن را تضعیف میکند.روانشناسان و علمای اخلاق نیز از این بیماری مهلک به عنوان سمی برای روح و جسم انسان یاد کرده اند.در خانواده بین زن و شوهر، اگر به طور مداوم اندیشهها و افکار منفی حاکم باشد و تمام رفتارهای همسر را حمل بر بدی نمایند، بتدریج این افکار منفی بر آنها مسلط میشود و ناخودآگاه بخش عظیمی از تواناییهای بالقوه و بالفعل خود را هدر میدهند و در نتیجه بیحوصله، افسرده و عصبی میشوند، همه چیز و همهکس در نگاهشان منفی، غمانگیز و ناامیدکننده خواهد بود و از زندگی هیچ لذتی نمی برند.بنابراین، بدبینی سرچشمهی بعضی از ناراحتیهای روحی و روانی و موجب اضطراب و نگرانی، بزرگترین مانع همکاریهای اجتماعی، اتحاد و پیوستگی دلهاست و شخص بدبین، بیشتر از دیگران غمگین، خود خور و ناراحت است و در اثر گمانهای بدی که دربارهی اشخاص و پدیدهها دارد، بسیار در رنج و عذابی درونی، گوشهگیر،خودخواه و بی نشاط است. پژوهش حاضر بر آن است تا با فرایندی علمی – پژوهشی عوامل و آثار سوءظن را که به فروپاشی خانواده می‌انجامد مورد بررسی قرار داده و راههای درمان آن را شناسایی و به مشاوران خانواده توصیه نماید تا با به کارگیری آنها، اولین نهاد اجتماعی با انسجام قوی شکل پذیرد.

بحث عقلانی در دین، مخصوصا در دین اسلام، پیشینه‌ای غیر قابل انکار دارد. بحث شبهه‌ی تحریف قرآن را می‌توان از همین منظر مورد مطالعه قرار داد به این نحو که شبهات دینی، معمولا محلّ بحث‌ها و مطالعات عقلانی بوده‌اند. از طرفی، دین اسلام با ارزش و جایگاهی که برای عقل قائل است، مستقیم و غیر مستقیم سفارش نموده از عقل به عنوان ابزاری جهت شناخت صحیح استفاده شود؛ یکی از این زمینه‌ها، برخورد عقلانی با شبهه‌ی تحریف قرآن است، که با بررسی آن نمایان می‌شود، همانطور که عنصر عقل- علاوه بر نقل- در پیدایش آن نقش داشته، در ردّ این شبهه نیز عملکردی قابل توجه دارد؛ به این طریق که نه تنها تعداد پر شماری از پاسخ‌های ارائه شده به قول تحریف عقلی هستند، بلکه با قابلیت تقسیم بندی آنها به ادله‌ی عقلی دینی و فرا دینی، کاربرد بیشتر این ادله نسبت به ادله‌ی نقلی، بیش از پیش نمایان می‌شود؛ چون با ادله‌ی عقلی فرا دینی است که می‌توان، موضوع عدم تحریف قرآن کریم را حتّی در خارج از مرزهای حوزه‌ی دین اسلام اثبات نمود.

رساله ای که در پیش رو دارید با عنوان «جایگاه نهی از سوء ظن در قرآن کریم و آسیب شناسی آن در اخلاق اجتماعی» تهیه و تدوین گردیده است. در این رساله آیات و روایات مختلف در مورد یقین، حسن ظن و سوءظن مورد بررسی قرار گرفته و تاثیرات آن بر فرد و خانواده تبیین شده است. مشکل امروز جامعه، هم ریختگی اخلاق اجتماعی در عصر حاضر و ایجاد تنش و بدگمانی و سوء ظن در میان جامعه انسانی و خصوصاً جوامع اسلامی است. لذا اصلاح رفتار نامناسب اجتماعی و تبیین جایگاه اخلاق حسنه اجتماعی بر اساس مبانی و اصول قرآن و روایات ضروری به نظر می رسد. یقین مرتبه ای از مراتب علم و ضد شک و تردید است یعنی اعتقاد جازم و محکمی است که مطابق با عالم حقیقی است. یقین هم به علم و هم به آخرت و قضا و قدر مربوط می شود. با توجه به رابطه و جایگاه علم و یقین با ظن در قرآن کریم می توان گفت که ظن مقدمه علم و یقین است و در صورت اقدام بر اساس ظنون شاهد تزلزل اجتماعی در عرصه های خانواده و حتی جوامع بزرگتر از آن، و در صورت بی توجهی به آن، شاهد غافلگیری و رخداد خطرات از پیش تعیین شده خواهیم شد.سوء ظن یکی از رذائل اخلاقی است که در علم اخلاق مورد بررسی قرار می گیرد، سوء ظن صفتی است که جزء مفاسد اجتماعی به حساب می آید؛ چون اگر سوء ظن در هر جمعی چه اجتماعات بزرگ و چه کوچک مانند خانواده پیش بیاید عواقب بسیار مخربی به دنبال خود دارد. از آنجا که سوءظنیک تفکر انحرافى است تدریجاً در سایر افکار انسانى نیز اثر مى گذارد و تحلیل هاى او نیز از حوادث نادرست مى شود و از رسیدن به واقعیت ها که زمینه پیشرفت و موفقیت است باز مى ماند. بدگمانی به دیگران به دنبال خود بدبینی و رفتاری منطبق با آن نگرش بد را دارد و در بسیارى از موارد به دنبال سوءظن، انسان مرتکب تجسّس و به دنبال تجسّس مرتکب غیبت و گاه تهمت مى شود و مى دانیم غیبت و تهمت یکى از اسباب عدم قبولى عبادت و سستی بنیان خانواده ها و اجتماع است. سوءظن به پروردگار و بدبینى نسبت به وعده هاى الهى آثار مخربى در بنیان ایمان و عقائد انسان دارد و انسان را از خدا دور مى سازد و باعث تجری به گناه و عدم طاقت در برابر سختی ها و امید نداشتن به دعا و عبادت می شود. همچنین انسان را از عنایات الهى محروم مى کند. لذا برای درمان آن باید با استواری در ایمان و بیداری از خواب غفلت و دوری از گناهان و با رسیدن به کمال و بالا بردن درجات معنوی و پرهیز از تجسس، گوش دادن و غیبت دیگران به تکریم و اظهار محبت و احترامهمنوعان خود پرداخت.کلید واژه گان:اخلاق اجتماعی، اخلاق اسلامی، یقین، ظن، حسن ظن، سوء ظن

مقایسه تطبیقی میان آموزه های اخلاقی انجیل متی و سوره حجرات ایجاب می کند که این آموزه ها مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد و روشن شود که فعل اخلاقی، همان فعلی است که هدف و انگیزه اش جز رضای حق چیز دیگری نباشد.آموزه های اخلاقی که در انجیل متی و در سوره حجرات مورد تطبیق قرار گرفته عبارت استاز: رفتار نیک با برادر دینی و رفع مشکلات او،نهی حکم ناروا دادن به کسی که این یکی از نواهی شریعت می باشد. شک وسوء ظن: سوء ظن یعنی ظن و گمان بد که این هم یکی از نواهی شریعت است ( اگر به کسی سوء ظن و گمان بد پیدا شود و این گمان بد در گفتار و رفتار مشخص شود، گناه محسوب می شود )، بخشش مال و صدقه دادن که این دو از اوامر شریعت می باشد، صفات مومنین و نیکوکاران و اینکه مومنان واقعی چه کسانی هستند ، صفات افراد متقی و پارساو احترام و آداب برخورد با پیشوای دین .

به جهت اهمیت و ارزش بالای تفکر و اندیشه مثبت بر روی سلامتی و آسایش روح و روان و جامعه، مبحث مثبت اندیشی و خوش بینی از اهمیت و جایگاه والایی برخوردار است. در این مجال با توشه گیری از معارف عمیق امام علی (ع) ابتدا مولفه های خوش بینی که شامل توجه انتخابی (توجه مثبت به ابعاد مختلف زندگی انسان مانند توجه مثبت به خدا، جهان، افراد و ...)، مولفه های مثبت اندیشی شامل تفسیر منطقی رویدادها (آزمایشی دانستن سختی ها و حوادث ناگوار، ناپایدار دانستن رویدادهای مثبت و منفی و موثر دانستن خدا، خود و دیگران در وقوع حوادث و رویدادها) و انتظار مثبت (باور داشتن به کمک خدا و وقوع رویدادهای خوشایند و عملکرد درست از سوی دیگران و آینده ای روشن) می باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس آثار و نتایج خوش بینی و مثبت اندیشی در فرد و جامعه از جمله: دستیابی به آرامش، کاهش ترس، اضطراب، حزن، اندوه و دستیابی به موفقیت و نیز موانع خوش بینی و مثبت اندیشی، ضرورت اجتناب از سوء ظن، حسد و بخل تبیین گشته و مورد تاکید قرار گرفته است.