جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جان والبریج، استاد فلسفه و زبان های خاورمیانه در دانشگاه ایندیانا، این خردورزی را خلیفه گری عقل از وحی، در واقع خدمت گذاری به آن، برآورد کرده است. او که سالیان بسیاری را با مسلمانان چه در امریکا و چه در پاکستان محشور بوده، در کتاب خدا و منطق در اسلام کارکرد این عقلانیت را در حوزه های فقه، حدیث، اصول، کلام، فلسفه، و سرانجام در منطق بررسی می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی نقش محوری عقل در حیات فکری اسلامی می پردازد. علیرغم توصیف گسترده اسلام به عنوان یک نظام اعتقادی که تنها بر اساس وحی است، جان والبریج استدلال می‌کند که روش‌های عقلانی، نه بنیادگرایی، از دوره قرون وسطی مشخصه حقوق، فلسفه و آموزش اسلامی بوده است. تحقیقات او نشان می‌دهد که این سنت عقلانی اسلامی قرون وسطایی مورد مخالفت هم مدرنیست‌ها و هم بنیادگرایان قرار گرفت، که در نتیجه منجر به فروپاشی کلی زندگی فکری سنتی اسلامی و جایگزینی آن با اشکال فکری مدرن‌تر اما بسیار کم عمق‌تر شد. اما منابع این سنت علمی اسلامی جزء لاینفک سنت فکری اسلامی باقی مانده و برای احیای آن حیاتی خواهد بود. والبریج استدلال می کند که آینده اسلام با بازگشت به عقل گرایی مشخص خواهد شد.

ترجمه ماشینی: چرا اگر خدای دوست داشتنی وجود داشته باشد، بی ایمانان معقولی وجود دارند، افرادی که به خدا ایمان نمی آورند اما بدون تقصیر خودشان؟ در قسمت اول این کتاب، اولین بررسی کامل موضوع آن، جی.ال. شلنبرگ استدلال می‌کند که وقتی متوجه می‌شویم که چگونه رابطه با خدا به طور منطقی اعتقاد به خدا را پیش‌فرض می‌گیرد، دلایلی برای این نتیجه داریم که اگر خداباوری بود، هیچ بی‌ایمان معقولی وجود نداشت. درست است، و بنابراین - با توجه به وجود آنها - زمینه هایی برای بی خدایی. او معتقد است که این استدلال با هیچ یک از آرایه‌ای از استدلال‌های متقابل که به دنبال توجیه پنهان‌کاری الهی هستند که از آثار نویسندگانی چون پاسکال، کی‌یرکه‌گارد، باتلر و هیک، و از تخیل خود نویسنده، به‌دقت بررسی شده است، شکست نمی‌خورد. قسمت دوم کتاب نهان الهی و عقل انسانی از اولین انتشار خود در سال 1993 علاقه و بحث زیادی را برانگیخته است و همچنان به تعیین دستور کار برای کار در مورد موضوعات خود ادامه می دهد. --ریچارد سوینبرن، دانشگاه آکسفورد در این کتاب به وضوح نوشته شده و با استدلال محکم، J. L. Schellenberg به یک مشکل اساسی مذهبی می پردازد که در عین حال نادیده گرفته شده است. می پرسد اگر خدایی هست چرا وجودش آشکارتر نیست؟ به طور سنتی، خداباوران ادعا می کنند که خدا پنهان است تا دلیل وجود او را به همان اندازه که ضعیف است توضیح دهند. شلنبرگ معتقد است که با توجه به درک ویژگی اخلاقی خدا که خداباوران به آن متعهد هستند، این ادعا با مشکل جدی روبرو می شود. نویسنده می نویسد، دلایلی وجود دارد که فکر کنیم خدای کاملاً دوستدار خداباوری پنهان نخواهد بود، که چنین خدایی واقعیت وجود خود را فراتر از بی اعتقادی معقول قرار می دهد. شلنبرگ استدلال می کند که از آنجایی که بی اعتقادی معقول رخ می دهد، نتیجه می شود که در اینجا استدلالی با قدرت قابل توجه برای بی خدایی وجود دارد. شلنبرگ در بسط ادعای خود، دیدگاه های مربوط به خداباورانی مانند پاسکال، باتلر، کی یرکگور، هیک و دیگران را به دقت بررسی می کند. او پیشنهادات آنها را در مورد غیبت الهی روشن می کند و نشان می دهد که چگونه آنها در رد استدلالی که ارائه می کند کوتاهی می کنند. او نتیجه می گیرد که این استدلال چالشی جدی برای خداباوری ایجاد می کند که خداباوران معاصر باید به آن پاسخ دهند. اولین بررسی کامل موضوع آن، غیبت الهی و عقل انسانی، مورد توجه هرکسی است که در پی رسیدن به نتیجه ای در مورد وجود خدا بوده است، و به ویژه متکلمان و فیلسوفان دین.

ترجمه ماشینی: آیا می توان به اعتقادات دینی به لحاظ فلسفی فکر کرد؟ آیا باورهای دینی باید به عنوان فرار از عقل تلقی شوند یا به عنوان قابلیت پشتیبانی عقلانی؟ آیا متکلمان می توانند از فیلسوفان بیاموزند؟ آیا فیلسوفان می توانند از متکلمان بیاموزند؟ آیا می توان هم یک مسیحی خوب بود و هم یک متفکر خوب؟ آیا چیزی به نام ایمان معقول وجود دارد؟ این کتاب عمدتاً به این سؤالات و سایر سؤالات مرتبط با آنها می پردازد. مجموعه ای از مقالات منتشر نشده قبلی که توسط مرحوم هربرت مک کیب او. برخی از متفکران به دنبال ایجاد فاصله بین فلسفه و الهیات بوده اند. مانند توماس آکویناس، که نوشته‌هایش را به‌ویژه تحسین می‌کرد، مک کیب به دنبال نشان دادن این است که چگونه می‌توان این دو را به طور سیستماتیک به هم متصل کرد. او استدلال می کند که برخی از حقایق دینی ممکن است درک ما را به چالش بکشد. اما این بدان معنا نیست که نمی توان آنها را به طور منطقی مورد بحث قرار داد.