جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بروس الیس بنسون این ایده شگفت انگیز را مطرح می کند که نیچه هرگز نیهیلیست بی خدا نبود، بلکه عمیقاً مذهبی بود. اما نیچه چگونه زندگی و ایمان را در میان انحطاط و زوال تأیید می کند؟ بنسون به دقت به تاریخ زندگی نیچه و دیدگاه‌های سه تن از منحط‌ها، سقراط، واگنر و پل نگاه می‌کند تا به چرخش پرهیزگارانه‌اش دست یابد. کلید این درک، تفسیر بنسون از تأثیر قدرتمندی است که نیچه فکر می کند موسیقی بر روح انسان دارد. بنسون ادعا می‌کند که بداهه‌پردازی‌های نیچه در پیانو نمادی از حالت دیونوسیایی یا دیوانه‌وار و خلسه‌ای بود که او به دنبال آن بود، اما در نهایت نتوانست به آن دست یابد، قبل از اینکه به جنون فرو رود. این کتاب برای بینش خود در مورد مسائل ایمان، انحطاط و تعالی، کمک مهمی به مطالعات نیچه، فلسفه و دین است.