جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: از نخستین روزهای کلیسا، الهی‌دانان برای درک چگونگی وجود انسانیت و الوهیت در شخص مسیح تلاش کرده‌اند. طرفداران بدعت آریان، که معتقد بودند عیسی نمی‌توانست کاملاً الهی باشد، شواهد قابل توجهی در کتاب مقدس برای موقعیت خود یافتند: عیسی تعجب کرد، سؤال کرد، ترسید، رنج کشید و دعا کرد. مدافعان ارتدکس، مانند هیلاری پواتیه، آمبروز میلان، ژروم، و آگوستین، نبوغ قابل توجهی در توضیح چگونگی سازگاری این عبارات کتاب مقدس با الوهیت مسیح نشان دادند. الاهیدانان قرون وسطایی مانند پیتر لومبارد، توماس آکویناس و بوناونتور نیز هنگام رویارویی با تهدید فزاینده بدعت آریان با این متون دست و پنجه نرم کردند. مانند اسلاف خود، آنها نیز با نیاز به حفظ انسانیت اصیل عیسی و توصیف شیوه ای از تجربه احساساتی که هیچ شکی در الوهیت کامل کلام مجسم نمی کند، مواجه بودند. همانطور که کوین مادیگان نشان می دهد، با این حال، آنها همچنین با یک مانع دیگر روبرو شدند. متکلمان قرون وسطی از پدران یونانی و لاتینی مجموعه ای از نظرات را در مورد عبارات مورد بحث به ارث برده بودند که در این زمان به جایگاه فرهنگی هنجاری در سنت مسیحی دست یافته بود. با این حال، پدران یونانی و لاتین در یک موقعیت جدلی نوشتند و به تهدیدی که آریایی ها برای ارتدکس ایجاد می کرد پاسخ دادند. در نتیجه، آنها گاهی خود را به اظهارات افراطی و گاهی متناقض می‌دیدند. این اظهارات از نظر جانشینان قرون وسطایی خود یا به نظر می رسید که الوهیت واقعی مسیح، انسانیت واقعی او را به خطر می اندازد، یا این احتمال را که خدا و انسان با یکدیگر در ارتباط هستند یا به طور متافیزیکی با یکدیگر مرتبط هستند. در نتیجه، متکلمان قرون وسطایی نیز نیاز داشتند تا نشان دهند که چگونه دو گزاره به یک اندازه معتبر اما ظاهراً متناقض را می توان با هم تطبیق داد - تا از اجداد پدری خود در برابر هر گونه تردیدی در مورد اتفاق نظر یا درستی ارتدوکس آنها محافظت کنند. مادیگان با بررسی استدلال‌های ناشی از این فشارهای دوگانه، در می‌یابد که تحت عنوان جذب و انتقال بی‌تغییر یک سنت متفق القول، در واقع شکاف‌ها و ناپیوستگی‌های زیادی بین دو بدنه فکری باستان و قرون وسطی وجود داشته است. او به جای تغییر یا توسعه ارگانیک، تغییرات بنیادی، آزمایش، تازگی و حتی هترودوکسی را می یابد.