جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: انواعی از مهم‌ترین و مرتبط‌ترین ایده‌ها درباره نیستی یا پوچی در تاریخ و توسعه تعدادی از سنت‌های آسیای جنوبی و شرقی - از جمله در بودیسم، دائوئیسم، نئوکنفوسیوس، هندوئیسم، فلسفه کره‌ای، و مدرسه ژاپنی کیوتو این سنت‌ها این بینش را به اشتراک می‌گذارند که برای توضیح اسرار بزرگ و حقایق دنیوی درباره تجربه ما، ایده‌های «هیچ» باید نقش اصلی را ایفا کنند. این مجموعه مقالات، کار بیست تن از دانشمندان برجسته جهان از اندیشه هندو، بودایی، دائوئیست، نئوکنفوسیوس، ژاپنی و کره ای را گرد هم می آورد تا مفهوم سازی های فلسفی جذاب «هیچ» را در سنت های کلاسیک و مدرن آسیایی روشن کند. این مجموعه منحصربه‌فرد کار جدیدی از دانشمندان برجسته ارائه می‌کند و دیدگاهی منسجم و پانوراما از مهم‌ترین راه‌هایی را ارائه می‌کند که «هیچی» نقش‌های مهمی در فلسفه آسیایی ایفا می‌کند. این شامل فرمول بندی های سنتی و معاصر است، گاهی سنت های آسیایی را با یکدیگر و گاهی با تفکر کلاسیک و مدرن غربی در گفتگو قرار می دهد. نتیجه کتابی است که برای دانشجویان و محققان فلسفه آسیایی و تطبیقی ​​بسیار ارزشمند است.

ترجمه ماشینی: رمانتیسم آلمانی و اشتیاق آن نسبت به هند تحقیقات، ترجمه ها و تحلیل های تطبیقی ​​قابل توجهی از متون ادبی، مذهبی و فلسفی هند باستان انجام داد. از میان فیلسوفان آلمانی که به تفسیر و تفسیر این مطالب پرداخته‌اند، این پایان‌نامه به بررسی تفسیر و ساختار دین و فلسفه هندو توسط G.W.F.هگل و آرتور شوپنهاور می‌پردازد. تحلیل تفاسیر آنها نشان می‌دهد که هگل و شوپنهاور ساختار مفهومی سه‌گانه‌ای را تحمیل کرده‌اند که درون آن به دین و فلسفه هندو نزدیک شده، تفسیر و ارائه شده‌اند. هگل و شوپنهاور سه جنبه را به عنوان مفاهیم اساسی و تعیین کننده دین و فلسفه هندو شناسایی و جدا کردند: 1- اصل جهانی متافیزیکی، 2- جهان و موجودات خاص آن، و 3- عدم دوگانگی امر جزئی با اصل جهانی. هر دوی آنها استدلال کردند که اندیشه دینی هندو بر مفهوم برهمن به عنوان یک اصل جهانی پایدار می اندیشد، جهان و موجودات خاص آن را موهوم، موقت و ثانویه می داند و خروج کامل به غیر دوگانگی را با برهمن به عنوان دین مذهبی توصیه می کند. هدف فلسفی این پایان‌نامه همچنین نشان می‌دهد که ساختار سه‌گانه ذاتاً مرتبط است و مستقیماً از فلسفه‌های خود هگل و شوپنهاور نشأت می‌گیرد. این ساختار سه گانه نتیجه تلاش آنها برای ادغام، قرار دادن و تناسب دین و فلسفه هندو در پیش فرض های نظام های خود است. هگل اندیشه دینی هندو را برحسب ساختار دیالکتیکی سه گانه خود تحلیل کرد و آن را بدوی و غیر پیچیده و متعلق به مراحل اولیه رشد روح نقد کرد. شوپنهاور تلاش کرد تا با جستجوی توضیحات مشابه در دین و فلسفه هندو برای مبحث فراگیر خود از نمایندگی، اراده و انکار اراده، خویشاوندی با آن برقرار کند. این تحلیل با مقایسه تفسیر آنها با اطلاعات ارائه شده در منابع خود، مشخص می کند که هگل و شوپنهاور ساختار مفهومی سه گانه را با خواندن گزینشی منابع خود، بازسازی مکاتب فلسفی هندی، جداسازی و باز بافتی کردن نقل قول ها و توضیحات هندو، و پیکربندی مجدد مفاهیم، ​​تحمیل کردند. معانی مفاهیم این پایان نامه بیشتر اختلافات و تنش های مفهومی را در تفاسیر آنها از مذهب و فلسفه هندو نشان می دهد که به طور بالقوه سازگاری سیستم های خود را به چالش می کشد.