جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب راهنمای رویکردهای اصلی فلسفی علم از زمان جنگ جهانی دوم را به خواننده ارائه می دهد. جان لوزی با در نظر گرفتن مبانی، استدلال‌ها و نتیجه‌گیری‌های چهار جنبش اصلی - بازسازی‌گرایی منطقی، توصیف‌گرایی، طبیعت‌گرایی هنجاری و بنیادگرایی - به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه فلسفه درک ما از علم را هم شکل داده و هم آن را گسترش داده است. این جلد شامل شخصیت‌های مهم علم قرن بیستم است و با کارهای فیلسوفان علم قبلی، از جمله نورمن کمپبل، رودولف کارنپ، ارنست ناگل، کارل پوپر، ریچارد داوکینز و جان ورال درگیر است. به طور خاص، عصر طلایی فلسفه علم، 1945 تا 2000 با هدف پاسخگویی به سؤالات زیر است: چگونه باید فلسفه های علم رقیب را ارزیابی کرد؟ آیا فلسفه علم باید یک رشته تجویزی باشد؟ آیا فلسفه علم می تواند بدون تعیین اصول ارزشیابی فرا تاریخی به جایگاه هنجاری دست یابد؟ و سرانجام، درک تاریخ علم چگونه می تواند به ما در تحلیل فلسفه علم کمک کند؟ در پاسخ به این پرسش‌ها، این کتاب به ما نشان می‌دهد که چرا علم را آنگونه که می‌فهمیم. عصر طلایی فلسفه علم 1945 تا 2000 خواندنی ضروری برای دانشجویان و محققانی است که در تاریخ و فلسفه علم کار می کنند.

ترجمه ماشینی: لوزی تفاسیر پیشرفت علمی را از ویلیام ویول تا کارل پوپر و ایمره لاکاتوش تا توماس کوهن و فراتر از آن، تا آخرین بحث‌های معاصر را پوشش می‌دهد.

ساختار انقلاب‌های علمی شناخته‌شده‌ترین کتاب توماس کوهن است که در آن به ارائه معیارهایی برای تشخیص انقلاب علمی می‌پردازد. این کتاب سه بار به فارسی ترجمه شده‌است. این کتاب یکی از پر استنادترین کتب‌های آکادمیک است. ترجمه‌های فارسی: 1-«ساختار انقلاب‌های علمی»، توماس اس کوهن، عباس طاهری (مترجم)، شهرام اقبال زاده (ویراستار)، تهران: قصه 2-«ساختار انقلابهای علمی»، تامس کوهن، سعید زیباکلام (مترجم)، چاپ اول ، ۱۳۸۹ 3-کوهن، تامس (۱۳۶۹)، ساختار انقلابهای علمی، ترجمه احمد آرام، تهران: انتشارات سروش اندیشه: در کتاب ساختار، هدف اصلی کوهن به نقد دیدگاه رایج، که پوزیتیویست‌های منطقی در مورد نحوه شکل گیری و اعتبار سنجی علم می پردازد و نظریه ایشان مبنی بر اینکه انباشت معرفت علمی در طول زمان و افزایش مستمر و پیوسته آنرا نقد می کند و معتقد است که پارادایمهای علمی همانند انقلابات، ناگهانی سر بلند می کنند. دیدگاه کوهن در این کتاب به نوعی بیان می کند که الگو های علمی در دوره های زمانی مختلف بدون پیوستگی تغییر می کنند.

انگیزۀ و هدف اصلی تامس کوهن از تدوین کتاب ساختار انقلاب­های علمی، ارائه تحلیلی در حوزۀ تاریخ فلسفۀ علم و تبیین دگرگونی­ ها و استمرار نهاد علم است. کوهن که تحصیلات خودش را در فیزیک (مهندسی هیدرولیک) تا درجه دکتری به ­پایان رسانده، بیش‌تر به تاریخ فلسفۀ علم (یا به­ گفته بعضی، تاریخ و فلسفۀ علم) گرایش داشت. او تحت‌تاثیر آموزه­ های افرادی مانند ماکس پلانک، الکساندر کوَیره و جیمز کاننت (رئیس دانشگاه هاروارد در زمان تحصیل نویسنده در آن دانشگاه) به این گرایش علاقه‌مند شد. علاوه بر این افراد، لودویگ ویتگنشتاین و استنلی کَیول بر کوهن و علاقه‌مندی او به رویکرد هرمنیوتیک بسیار موثر بودند. او در این کتاب، که در زمان خود (دهۀ 1960) کاری به ­واقع نوآورانه بود، مفاهیم مهمی را به­ کار می­ گیرد که شاید مهم‌ترین آن­ها ”پارادایم“ و ”اجتماع علمی“ باشد. مناسباتی که کوهن بین این دو مفهوم بیان نموده در توسعه جامعه­ شناسی علم تاثیر فراوان داشته است. هدف اصلی این مقاله، بازخوانی نقادانۀ این اثر مهم از دید جامعه ­شناختی است.