جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: الوین پلانتینگا (1993a, 1993b, 2000) استدلال می کند که اعتراضات قانونی به خداباوری به ایرادات عملی بستگی دارد: برای اینکه بگوییم اعتقاد به خدا موجه نیست، ابتدا باید فرض کرد که این باور نادرست است. با فرض معرفت‌شناسی پلانتینگا و تمایز بالفعل/حضور او، در این مقاله، من استدلال می‌کنم که برای نشان دادن اینکه اعتقاد به معجزه موجه نیست، باید فرض کرد که اعتقاد به معجزه همیشه نادرست است. بنابراین، شخصی که در مورد معجزات موضعی شکاک دارد، باید یا شواهدی پیدا کند که همه معجزات مفروض نادرست هستند، یا بپذیرد که یک تعهد دینی را به عنوان نقطه شروع می‌پذیرد.

ترجمه ماشینی: استدلال های طرفدار خداباوری و ضد خداباوری معمولاً از خداباوری سنتی و بی خدایی عمومی استفاده می کنند. به نظر من، وقتی بحث بین خداباوران و ضدخداباوران از خداباوری سنتی و الحاد عام استفاده می‌کند، به وضوح طرفداری از خداباوری در صدر قرار می‌گیرد. در این فصل، در نظر می‌گیرم که آیا این نتیجه تغییر می‌کند یا خیر. من استدلال می‌کنم که اگر بی‌خدای نژادگرایانه را با خداباوری axiarchistic مقایسه کنیم، مورد ضد خداباوری تقویت می‌شود. این به این دلیل است که، با توجه به آکسیاریسم، جهان های الحادی می توانند (و خواهند) کالاهایی را در خود جای دهند که به طور سنتی با جهان های خداباور مرتبط هستند. در نهایت، یک خوبی وجود دارد که آتئیسم آکسارشیستی، ضد خداباوری را قادر به تصرف آن نمی‌کند – یعنی خیر نامحدود ذاتی خداوند – و من استدلال می‌کنم که این نشان می‌دهد که هنوز شکافی بین خداباوری و ضد خداباوری وجود دارد. در حالی که شکاف به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، از بین نرفت.

کتاب تاریخ خداباوری (به انگلیسی: A History of God) اثر کارن آرمسترانگ نویسنده و پژوهشگر انگلیسی است. در این کتاب تاریخ سه سنت دینی توحیدی، یهودیت، مسیحیت، و اسلام در کنار آیین بودایی و آیین هندو شرح داده شده است. در این کتاب کارن آرمسترانگ به شرح ماهیت خدا در سه دین توحیدی که ریشه همه آنها به حضرت ابراهیم می‌رسد پرداخته است. همچنین به چالش‌هایی اشاره می‌کند که در سه دین توحیدی و متون کتاب مقدس و عهد عتیق وجود دارد. کارن آرمسترانگ معتقد است علی‌رغم بحث‌های متعدد، هنوز نظریه‌ای رضایت بخشی عرضه نشده است که بتواند شرح دهد چرا بشر همواره با این چالش مواجه است که در کتاب مقدس تناقض‌هایی به چشم می‌خورد. در حال حاضر، بررسی تاریخ ادیان حاکی از این است که موجودات بشر از ابعاد روحانی نیز برخوردارند؛ و دلایلی هم مبنی بر این استدلال که انسان هوشمند، انسان دینی است نیز وجود دارد و افراد بشر به محض اینکه به خصوصیات انسانی می‌رسند، به ستایش خداوند می‌پردازند. کارن آرمسترانگ در این کتاب، سعی می‌کند نشان دهد که تاریخ نمی‌تواند واقعیت خدا را که توصیف ناپذیر است بیان کند، بلکه فقط شیوه اندیشه‌ای است که انسانها از زمان ابراهیم تا به امروز توانسته‌اند از طریق آن خدا را به تصویر دربیاورند. (منبع: ویکی پدیا فارسی)

ترجمه ماشینی: علم معاصر این نظریه قابل توجه را به ما ارائه می دهد که جهان حدود پانزده میلیارد سال پیش با یک انفجار فاجعه بار به نام "بیگ بنگ" شروع به وجود کرد. این پرسش که آیا کیهان‌شناسی بیگ بنگ از خداباوری یا بی‌خدایی پشتیبانی می‌کند، مدت‌هاست که در میان عموم مردم و در کتاب‌های علمی رایج مورد بحث بوده است، اما مورد توجه فیلسوفان قرار گرفته است. این کتاب قصد دارد این شکاف را با استفاده از یک مناظره پایدار بین دو فیلسوف، ویلیام لین کریگ و کوئنتین اسمیت، که از مواضع مخالف دفاع می کردند، پر کند. کریگ استدلال می کند که انفجار بزرگی که جهان را آغاز کرد توسط خدا خلق شده است، در حالی که اسمیت استدلال می کند که انفجار بزرگ هیچ علتی ندارد. فصل های متناوب توسط دو فیلسوف به نقد و رد استدلال های قبلی می پردازد. استدلال های آنها بر اساس نظریه نسبیت اینشتین است و شامل بحثی در مورد کیهان شناسی کوانتومی جدید است که اخیرا توسط استیون هاوکینگ توسعه یافته و در تاریخ مختصر زمان رایج شده است.

نسخه‌های اخیر برهان از راه شر علیه خداباوری بر آنند که در پیرامون ما نمونه‌هایی از شر و رنج ظاهرا بی‌وجه دیده می‌شوند؛ و این واقعیت، قرینه تجربی خوبی علیه وجود خدا تشکیل می‌دهد. خداباوری شک‌گرایانه، رویکردی جهت پاسخ به براهین قرینه‌محور علیه خداباوری است؛ رویکردی که بر محدودیت‌های شناختی انسان در درک دلایل خدا جهت تجویز شرور، تاکید دارد. بنا بر این دیدگاه، چنانچه خدا وجود داشته باشد، فهم او بسی برتر و گسترده‌تر از ما است و کاملا محتمل است که برای برخی اعمالش دلایلی داشته باشد که برای ما نامأنوس باشند. به این ترتیب چنانچه نتوانیم در مواردی از تجویز شر، دلایل موجِّه خدا را بیابیم، این نکته نمی‌تواند به عنوان قرینه‌ای بر عدم وجود چنین دلایلی قلمداد شود. این دیدگاه، گرچه پاسخ شاخصی در برابر براهین قرینه‌محور علیه خداباوری فراهم می‌کند، اما پیامدهای وخیمی هم برای باورهای دیگر ما از جمله در حیطه خداباوری سنتی و اخلاق در پی دارد. تقریرهای مختلفی از خداباوری شک‌گرایانه وجود دارد که تقریر ویلیام آلستون و مایکل برگمن، از جمله مهمترین آنها است؛ این رساله عهده‌دار تبیین و بررسی این دو تقریر است. آلستون ابتدا با تاکید بر استلزامات ناشناخته ممکن، ادعا می‌کند که تئودیسه‌ها هنوز هم احتمالات زنده‌ای برای پاسخگویی به برهان قرینه محور فراهم می‌کنند؛ اما در مرحله بعد سعی می‌کند تا انتقاد خود را اساسا بر فهم ناقص ما از دلایل ممکن الاهی مبتنی کند. برگمن نیز با پیروی و بسط نکات آلستون، بیشتر بر این تاکید دارد که دلیلی نداریم که نشان دهد نمونه شناخته‌شده ما از قلمرو خیرها و شرها و استلزامات آنها، نمونه نماینده‌ای است. دیدگاه آنها گرچه در نگاه نخست مقبول می‌نماید، اما وقتی به پیامدهای آن می‌نگریم، در پذیرش آن با تردید جدی مواجه می‌شویم؛ از جمله اینکه این دیدگاه، فهم رایج ما را از صفات و افعال خدا در هم می‌شکند؛ اعتماد ما را به شهودهای رایج اخلاقی‌مان مخدوش می‌کند؛ و تعارضی جدی با دیدگاه فهم عرفی اخلاقی دارد.

ترجمه ماشینی: در این مقاله پیشنهاد می‌کنم که باید پاننته ئیسم (همه‌درخدایی) را در یک مقیاس (طیف) شناسایی کنیم که دئیسم (خداباوری دین‌ناباورانه) در یک طرف آن و پانته‌ئیسم (همه خدایی) در سوی دیگر قرار دارد. نتیجه شگفت‌انگیز تحلیل این است که بسیاری از چیزهایی که در بحث‌های فلسفی و کلامی به‌عنوان متمایزکننده همه در خدائی از خداباوری (تئیسم) سنتی (و بالعکس) بدیهی تلقی می‌شوند، به‌جای تمرکز بر آموزه‌های اصلی این مفاهیم مختلف از خدا، دارای ادعاهای گسترش احتمالی بیشتری هستند. با این وجود، من معتقدم که هنوز امکان ایجاد مرز بین آنها وجود دارد. همچنین تأکید می‌شود که بزرگترین چالشی که بسیاری از پانانتئیست‌ها (همه‌درخدایی‌ها) با آن روبرو هستند، ارائه استدلال قانع‌کننده‌ای است که چرا باید فکر کنیم که قدرت خدا هرگز نمی‌تواند قهری باشد، بلکه باید همیشه متقاعدکننده باشد. خبر خوب این است که هیچ چیزی در پانانتئیسم (همه‌درخدایی) وجود ندارد که مستلزم پذیرش این دکترین خاص باشد.