جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

منظور از فلسفه غرب، فلسفه ای است که در جهان غرب به وجود آمده و بر همین اساس، تاریخ فلسفه غرب یعنی تاریخ فلسفه ای که در این قسمت از کره زمین ایجاد شده است؛ یعنی تاریخ سیر و تحول اندیشه ها و آراء فلسفی در دنیای غرب. در تاریخ فلسفه، آنچه در خارج از آسیا و آفریقا پدید آمده باشد، در حیطه فلسفه غرب قرار گرفته و تاریخ آن، تاریخ فلسفه غرب محسوب می گردد. در این مورد فقط یک استثنا وجود دارد: فلاسفه ای را که در دوران آغازین فلسفه، در بخش آسیای صغیر متولد شدند، با این که در قسمت اروپایی نبوده اند، جزو فیلسوف غربی و فلسفه آن ها را جزو فلسفه غربی به شمار می آورند. به طور کلی تاریخ فلسفه غرب را می توان به چهار دوره اصلی تقسیم نمود. معیار ما برای این تقسیم، محتوا و روح کلی اندیشه ها و ارتباط آن ها با تاریخ آن دوره است؛ به عبارت دیگر، تاریخ فلسفه غرب رابطه مستقیمی با تاریخ جهان غرب دارد. این دوره ها عبارتند از: تاریخ فلسفه باستان تاریخ فلسفه قرون وسطی تاریخ فلسفه جدید تاریخ فلسفه معاصر در هر یک از این دوره ها فیلسوف زیادی ظهور کرده و افکار فلسفی جدیدی از سوی این فلاسفه ارائه شد. تمام این دوره ها با هم در ارتباط بوده و هر دوره ای مهیا کننده زمینه برای دوره دیگر و افکار و آراء آن بوده است.

در کتاب حاضر، تلاش بر آن است با معرفی سه کتاب اصلی «ویلهم فردریش هگل»، یعنی «پدیدارشناسی روح»، «منطق» و «دایره المعارف علوم فلسفی»، برخی از افکار و اندیشه‌های او بررسی و نقد شود. در این کتاب، افکار هگل در موضوعات: «نظریة وجود»، «فلسفة طبیعت»، «فلسفة حق»، «نظریة ذات» و....، مورد توجه بوده است. همچنین در این نوشتار دربارة توجه خاص هگل به یونان باستان و فلاسفة آن سرزمین و به نحو اختصاصی‌تر دربارة نظر او نسبت به «فلسفة افلاطون» صحبت شده است. در پایان نیز نظرگاه «اریک وی» استاد فرانسوی هگل دربارة «فلسفة حق»، با نگاهی انتقادی به آن، ارائه شده است.