جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ما آرمان مدارا را در پاسخ به تعارض استناد می کنیم، اما پاسخ به تعارض با دعوت به تساهل به چه معناست؟ آیا مدارا راهی برای حل تعارض است یا وسیله ای برای حفظ آنها؟ آیا درگیری‌ها را به تنش‌های مولد تبدیل می‌کند یا روابط زیربنایی قدرت را تداوم می‌بخشد؟ مدارا تا چه اندازه دخالت خود را با قدرت پنهان می کند و به عنوان نوعی سیاست زدایی عمل می کند؟ وندی براون و راینر فورست در مورد استفاده و سوء استفاده از تساهل بحث می کنند، تبادلی که تفاوت های اساسی در عملکرد انتقادی آنها را با وجود تعدادی از شباهت های سیاسی برجسته می کند. هر دو محقق به مقدمات هنجاری، محدودیت ها و مفاهیم سیاسی مفاهیم مختلف مدارا می پردازند. براون با تمرکز بر پیوندهای ذاتی آنها با استعمار و امپریالیسم، نقد شجره نامه ای از گفتمان های معاصر در مورد تساهل در جوامع لیبرال غربی ارائه می دهد و فورست تاریخ فکری تساهل را بازسازی می کند که تلاش می کند فضیلت سیاسی خود را در جوامع دموکراتیک بازخرید کند. براون و فورست از دیدگاه‌ها و سنت‌های متفاوتی کار می‌کنند، با این حال، هر کدام نسبت به انقیاد و انکار موجود در گفتمان‌های مدارا، در میان موضوعات دیگر، محتاط هستند. نتیجه گفتگوی غنی از تأملات انتقادی و مفهومی درباره قدرت، عدالت، گفتمان، عقلانیت و هویت است.

ترجمه ماشینی: مفهوم مدارا در جوامع کثرت گرا نقش محوری دارد. موضعی را تعیین می‌کند که اجازه می‌دهد درگیری‌ها بر سر باورها و اعمال ادامه یابد و در عین حال آنها را خنثی کند، زیرا بر دلایلی برای همزیستی در تعارض - یعنی در تداوم اختلاف - استوار است. با این حال، بررسی انتقادی این مفهوم روشن می کند که محتوا و ارزیابی آن موضوعاتی عمیقاً مورد مناقشه هستند و بنابراین خود این مفهوم در تضاد قرار می گیرد. برای برخی، مدارا، به رغم اختلافات گسترده، بیان احترام متقابل بود و هست، برای برخی دیگر، نگرش و عملکردی سرکوبگرانه و بالقوه. راینر فورست با بازسازی گفتمان فلسفی و سیاسی مدارا از دوران باستان، این تعارضات را تحلیل می کند. او تنوع توجیهات و شیوه های تساهل را از رواقیون و مسیحیان اولیه تا امروز نشان می دهد و نظریه ای سیستماتیک را توسعه می دهد که آن را در بحث درگیری های معاصر بر سر مدارا آزمایش می کند.