جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سال 2016 شاهد شوک بی‌سابقه‌ای برای نخبگان سیاسی در اروپا و آمریکا بود. پوپولیسم در راهپیمایی بود که ناشی از ناآگاهی یا تحقیر شدید هنجارها، رویه ها و نهادهای لیبرال دموکراسی بود. تعجب آور نیست که ناظران چپ و راست خواستار تلاش های مجدد در آموزش مدنی شده اند. آنها استدلال می کنند که برای بقای لیبرال دموکراسی، نوعی آموزش سیاسی با هدف «مردم» به وضوح ضروری است. در معلمان مردم، دانا ویلا ما را به لحظه ای از تاریخ می برد که "مردم" برای اولین بار در صحنه سیاست مدرن اروپا ظاهر شدند. آن لحظه - دوران درست قبل و بعد از انقلاب فرانسه - بسیاری از متفکران بزرگ را بر آن داشت تا طلوع یک عصر جدید را جشن بگیرند. با این حال، همین متفکران نیز به شدت نگران کمبود به ظاهر آشکار مردم از دانش، تجربه و قضاوت سیاسی بودند. ویلا با تمرکز بر روسو، هگل، توکویل و میل، نشان می‌دهد که چگونه احساسات اصلاح‌طلبانه و مترقی غالباً با بدبینی نسبت به ظرفیت سیاسی مردم عادی تضعیف می‌شدند. بنابراین آنها احساس می کردند که «مردم» نیاز به مهار، آموزش و هدایت دارند – توسط قوانین و نهادها و نخبگان سیاسی ماهر. ویلا استدلال می‌کند که نتیجه، نه رام کردن انگیزه‌های وحشیانه‌تر دموکراسی بود تا یک پدرسالاری فراگیر که در اشکال جدید دولت آموزشی به اوج خود رسید. از قضا، تکیه بر تمایز «معلم» و «آموزش» در کار این نظریه پردازان است که باعث انفعال و جهل مدنی می شود. و این به نوبه خود شرایط مساعد برای ظهور یک پوپولیسم غیر دموکراتیک و غیر لیبرال را ایجاد می کند.

ترجمه ماشینی : چند سال پیش منتقدی در مجله تایم نوشت: «امروز هیچ‌کس میل نمی‌خواند». ! به سختی می‌توان آقای ملوین ماداکس را که این سخنان را نوشت، به خاطر آگاهی‌اش از وضعیت کنونی مطالعات میل تحسین کرد، و از میان تمام فیلسوفان قرن نوزدهم که به زبان انگلیسی نوشتند، این اس. میل است که امروزه بیشترین مطالعه را دارد. با این حال، چندان دور از واقعیت نیست اگر بگوییم که امروزه تعداد کمی از مردم به نوشته‌های میل در مورد منطق و متافیزیک توجه جدی می‌کنند (به‌عنوان متمایز از نوشته‌های مربوط به مسائل اخلاقی و اجتماعی)، علی‌رغم این واقعیت که میل تلاش زیادی برای آنها انجام داده است. تالیف و از طریق آنها تأثیر قابل توجهی بر روند فلسفه اروپایی تا پایان قرن خود گذاشت. اما تنها بخش‌های «سیستم منطق» (1843) و «بررسی فلسفه سر ویلیام همیلتون» (1865) که اکنون ارجاع زیادی به آن‌ها شده است، تنها بخش کوچکی از آن کتاب‌های بسیار بزرگ را شامل می‌شود، و فرض غالب این است که نظریه‌های میل درباره سؤالات منطقی و متافیزیکی، به استثنای معدودی، صرفاً جنبه باستانی دارند. برتراند راسل زمانی گفت که بدبختی میل این بود که در زمان نامناسبی به دنیا آمد (راسل (1951)، ص 2). مطمئناً به نظر می رسد که میل زمان نامطلوبی را برای انجام یک کار بزرگ در زمینه منطق انتخاب کرده است.

ترجمه ماشینی : جان استوارت میل «سیستم منطق» خود را که برای اولین بار در سال 1843 منتشر شد، شالوده روش شناختی و مبنای فکری آثار بعدی خود در نظریه اخلاقی، اجتماعی و سیاسی دانست. با این حال، هیچ کتابی در گذشته سعی نکرده است با مهم ترین جنبه های منطق میل درگیر شود. این جلد دانشمندان برجسته را گرد هم می‌آورد تا موضوعات کلیدی این اثر تأثیرگذار را با نگاهی به موضوعاتی مانند فلسفه زبان و ریاضیات، دیدگاه او در مورد منطق، استقراء و استنتاج، اراده آزاد، استدلال، اخلاق‌شناسی و روان‌شناسی، و همچنین دیدگاه او درباره‌ی منطق، استقراء و استنتاج، توضیح دهند. شرح هنجارگرایی، انواع لذت، روش فلسفی و سیاسی و «هنر زندگی».

ترجمه ماشینی : این تز به نظریه دموکراتیک جان استوارت میل مربوط می شود. در فصل اول، قبل از ارائه طرح کلی از اهداف پایان نامه، به بررسی روابط بین فلسفه سیاسی و نظریه سیاسی و علم می پردازم. در فصل دوم، من استدلال می‌کنم که برای تطبیق مفاهیم پیشرفت و برابری در یک نظریه فایده‌گرا، یک نظام سیاسی میلیونی باید نهادهایی را ابداع کند که شادی عمومی را ارتقاء دهند، از استقلال فردی محافظت کنند، و جامعه را از حد متوسط ​​حفظ کنند. فصل سوم به بحث درباره آنچه نویسندگان مختلف در مورد میل و آزادی گفته اند می پردازد، سپس نظریه جیمز میل در مورد تعلیم و تربیت و تأثیر کولریج بر اندیشه جان استوارت میل را بررسی می کند. من با انتقاد از تفسیر ریچارد آرنسون که طبق آن ملاحظات و درباره آزادی ناسازگار هستند و برخی از نتیجه گیری های گرگوری کلیز در مورد میل و پدرگرایی به پایان می رسم. فصل چهارم روش‌شناسی علوم اجتماعی و فلسفه تاریخ را که در نوشته‌های میل یافت می‌شود بررسی می‌کند. سپس اندیشه میل را در رابطه با پیشنهادات رادیکال پدرش در نظر می گیرد. من همچنین در مورد ایده استبداد اکثریت بحث می کنم. فصل پنجم با بحث در مورد نظریه بازنمایی هانا پیتکین آغاز می شود. سپس گزارشی انتقادی از تفسیرهای ریچارد کروز و نادیا اوربیناتی از میل ارائه می کنم. من با این استدلال نتیجه می‌گیرم که در یک دموکراسی میلیونی، هر چه میزان پیچیدگی یا نیاز به تخصص در رسیدگی به امور بیشتر باشد، رعایت اصل صلاحیت در ارزیابی اینکه آیا یک نماینده باید به‌عنوان امین عمل کند یا یک امین، بیشتر است. نماینده من همچنین ایده بحث عقلانی را به عنوان نوعی «ضریب نفوذ» معرفی می‌کنم و استدلال می‌کنم که این امر به منطقی و مؤثر شدن یک دموکراسی در امتداد خطوط میلیونی کمک می‌کند. در دو فصل آخر، من بر ارتباط فلسفه سیاسی میل با برخی از مسائل معاصر (ناسیونالیسم، فدرالیسم اروپایی، تغییرات اجتماعی و اقتصادی کنونی) تأکید می‌کنم و در عین حال برخی تحقیقات بالقوه بیشتر را پیشنهاد می‌کنم و نتایج خود را خلاصه می‌کنم.

ترجمه ماشینی : هنری لانگویل منسل (71-1820)، الهی‌دان و فیلسوف انگلیسی، معمولاً به‌عنوان یک آگنوستیک کانتی شناخته می‌شود که ایده‌های او به ایده‌های هربرت اسپنسر منتهی شد. این پایان نامه چالشی انتقادی برای این تصویر فراهم می کند و بازنگری کاملی از الهیات منسل در زمینه ارائه می دهد. اول، در مورد ارائه نادرست، من استدلال می کنم که این خود اسپنسر بود که با داشتن رابطه جوانی با کاترین خواهر منسل، تعصبی نسبت به او ایجاد کرد، استقبال از کار او را تحریف کرد و تصویر کاریکاتور منسل را به عنوان یک آگنوستیک ناخواسته و "کانتیست" ترویج کرد. ". با کمک لیبرال هایی مانند گلدوین اسمیت و لزلی استفن، تصویر اسپنسر به بن بست رسیده است. من این تصویر را رد می کنم و خوانشی جایگزین از منسل ارائه می کنم. دوم، در مورد شخصی‌گرایی، نشان می‌دهم که منسل اساساً فردی خداباور بود و مدیون سنت‌های اسقف براون، اسقف باتلر و فلسفه عقل سلیم اسکاتلندی بود. منسل نمونه‌ای از الاهیات فلسفی «IThou» متعلق به دوران اواسط ویکتوریایی را نشان می‌دهد که مبتنی بر عمل مذهبی دعای مسیحی است. شخصیت گرایی خداباورانه منسل شباهت زیادی با الهیات نیومن داشت، و من روش هایی را بررسی می کنم که دستور زبان موافق نیومن در پاسخ به سخنرانی های بامپتون منسل نوشته شد. سوم، در مورد سیاست، من استدلال می‌کنم که تصویر تحریف‌شده اسپنسر از منسل به‌عنوان یک آگنوستیک کانتی، در خدمت منافع سیاسی لیبرال‌های حزبی بود و به‌دلیل تعهدات محافظه‌کاران خود منسل، به شدت توسط آنها منتشر شد. منسل که در زمینه قرار دارد، در اینجا با اشاره به روابط شخصی کلیدی و شبکه‌های شخصی، از جمله ارتباط او با محافظه‌کاران برجسته، مانند لرد کارناروون و بنجامین دیزرائیلی، تفسیر می‌شود. مهمتر از همه، من مجادلات او با فردریک دنیسون موریس و جان استوارت میل را با اشاره به رویدادهای سیاسی 1859 و 1865 تفسیر می کنم.

ترجمه ماشینی : در مقابل حقیقت دین، فایده دین موضوعی است که از نظر تاریخی مورد توجه پژوهشگران فلسفی و گفتمان روزمره قرار نگرفته است و هدف این پایان نامه جلب توجه بیشتر به ثمرات دین در زندگی روزمره است. فایده دین مبحث گسترده ای است و به منظور ارائه یک برخورد معقول از آن، پایان نامه بر طرح کلی بینش های ارائه شده توسط سه فیلسوف قرن نوزدهمی متمرکز است، که فایده دین برای آنها موضوع مهمی بود: جان. استوارت میل (1806-1873)، فردریش نیچه (1844-1900)، و ویلیام جیمز (1842-1910)؛ این امر با اختصاص فصلی به متنی که توسط هر یک از این متفکران تألیف شده است، انجام می‌شود: 1) سودمندی دین (میل)، 2) ضد مسیح (نیچه)، و 3) انواع تجربیات دینی (جیمز). در این آثار، میل، نیچه و جیمز از مواضع مختلفی در مورد فایده دین دفاع می‌کنند و بررسی روشنگر بسیاری از موضوعات مرتبط (مانند رابطه بین دین و اخلاق و رابطه بین دین و شادی) ارائه می‌کنند. این پایان‌نامه با توجه به تحلیل‌های متنی ارائه‌شده، نتایجی را در مورد سودمندی دین به دست می‌آورد، و اهمیت -و چشم‌اندازی برای- پژوهشی که به موضوع در پرتو این نتیجه‌گیری‌ها اختصاص داده شده است را برجسته می‌کند. به طور خاص، پیشنهاد می‌کند که ما دلایل خوبی برای زیر سؤال بردن مزایای اخلاقی که اغلب به دین نسبت داده می‌شود، داریم، اما با این وجود، دین برای برخی - و شاید بسیاری - افرادی که در غیر این صورت هرگز نمی‌توانند خوشبختی پیدا کنند، بسیار مفید است. اگرچه ممکن است برخی بدون کمک دین شادی پایدار را تجربه کنند (برخلاف آنچه جیمز پیشنهاد می کند)، برخی دیگر برای یافتن آرامش خاطر به رستگاری مذهبی نیاز دارند (بر خلاف آنچه میل، تا حدی کمتر، و نیچه، تا حدی میزان بیشتر، پیشنهاد کنید).