جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

معجم المؤلفات الشیعیة فی الجزیرة‌العربیة تألیف حبیب آل جمیع مشتمل بر قریب به 2302 عنوان از 580 تن از نویسندگان شیعه در منطقه جزیره العرب است. کتاب مشتمل بر مقدمه، 19 فصل است که هر فصلی یک یا چند علم را دربر دارد. در فصل اول علوم قرآن و فصل آخر به فرهنگ معاصر اختصاص دارد. نویسنده آثاری که در زمینه فواید و نوادر، کشکول و موضوعات پراکنده دیگری نوشته و در ضمن فصول کتاب جای نگرفته را در بخشی مجزا در انتهای کتاب آورده است. شیوه نگارش بدین ترتیب است: ابتدا اسم کتاب سپس معرفی مؤلف، ناشر و سال نشر (اگر کتاب چاپ شده باشد) آمده است.

کتاب خوب حاضر درباره قواعد تجوید و تلاوت قرآن کریم و توضیح مسائل تجویدی الفاظ و تلاوت قران می باشد.

بحث متشابهات قرآن از جمله مباحثی است که برخی ها را دچار سردرگمی و باعث بروز اختلاف میان برخی شده است . کتاب حاضر به این موضوع مهم پرداخته و سعی می کند بحث متشابهات را از طریق مسائل فنی کلام عرب(قواعد عربی) حل و اثبات نماید.

مجموعه دو جلدی"أمثلة قرآنیة لقواعد عربیة" کتابی بسیار جالب و جذاب برای دوستداران قرآن و البته علم نحو. کسانی که نحو و صرف کار می کنند حتما برایشان این کتاب بسیار جذاب خواهد بود که قواعد عربی را ذکر و برای آن از قرآن مثال آورده می شود.

مجموعه دو جلدی"أمثلة قرآنیة لقواعد عربیة" کتابی بسیار جالب و جذاب برای دوستداران قرآن و البته علم نحو. کسانی که نحو و صرف کار می کنند حتما برایشان این کتاب بسیار جذاب خواهد بود که قواعد عربی را ذکر و برای آن از قرآن مثال آورده می شود.

مفردات الفاظ القرآن نام دیگر آن (المفردات فی غریب القرآن) تالیف حسین بن محمد راغب اصفهانی (حدود، ۵۰۲ ق) است که حاوی واژه نامه بدیع قرآنی در یک جلد و به زبان عربی می‌باشد. در این واژه نامه که بر بنیاد مواد اصلی کلمه سامان داده شده، مسلک راغب چنین است که نخست ماده را با معنای حقیقی اش می‌آورد، آنگاه مشتقات آن را یاد می‌کند، سپس معانی مجازی را با تبیین علاقه حقیقت و مجاز عرضه می‌دارد. وی بر این همه، اولا از قرآن، ثانیا از حدیث و ثالثا از سروده‌ها و اقوال عرب گواه می‌جوید. او همچنین به یاد کرد قراآت وارده، اقوال صحابه و تابعین و حکماء و نیز تفسیر قرآن به قرآن، دست می‌یازد. به عنوان نمونه در ماده «خبث»، ابتدا معنای حقیقی آن را ذکر می‌کند، «الخبت:» المطمئن من الارض، و... سپس معنای مجازی را متعرض می‌شود، «ثم استعمل الاخبات استعمال اللین و التواضع». بعد از آن علاقه حقیقت و مجاز را بازگو می‌کند: «و العلاقة بینهما المشابهة»، پس از آن تفسیر قرآن به قرآن را نمایان می‌دارد، «قال الله تعالی: «و اخبتوا الی ربهم»، و قال: «بشر المخبتین»‌ای المتواضعین، نحو «لا یستکبرون عن عبادته». در ادامه جلوه‌ای دیگر از تفسیر قرآن به قرآن را نشان می‌دهد و می‌نویسد: و قوله تعالی «فتخبت له قلوبهم» ای: تلین و تخشع. و الاخبات هنا قریب من الهبوط فی قوله تعالی: «و ان منها لما یهبط من خشیة الله» با این مثال می‌توان بیان داشت که مفردات راغب خود تفسیری پر بار و عمیق و مختصر است و فوائد و فرائد گوناگونی را داراست. گاه به نقد و رد آراء دیگران (با ابراز نظرات و آراء خود) به نیکی می‌پردازد و در این حوزه از علوم، صاحب مرتبه اجتهاد است. راغب در مفردات به مؤلفات پیشینیان عنایت ویژه‌ای نشان داده و از کتبی چون « المجمل فی اللغة ( ابن فارس )،الشامل فی اللغة (ابو منصور جبان)، تهذیب الالفاظ ( ابن سکیت )، معانی القرآن (فراء)،المسائل الحلبیات (ابو علی فارسی)، معانی القرآن ( زجاج )، العین (خلیل بن احمد)، تفسیر ابو مسلم اصفهانی ،تفسیر غریب القرآن (ابن قتیبة)، کتاب سیبویه ، معانی القرآن (اخفش)، مجاز القرآن (ابو عبیدة)، الحجة للقراءات السبعه (فارسی)، غریب الحدیث (ابن قتیبة)، غریب الحدیث (ابو عبیدة)، الغریب المصنف (ابو عبید) و... استفاده نموده است. در تفسیر از علی بن ابیطالب علیه‌السّلام ، امام صادق علیه‌السّلام ، ابن عباس ، ابن مسعود ، عمر بن الخطاب، مجاهد، قتاده، حسن بصری ، شعبی، سفیان و برخی دیگر، نقل اقوال می‌نماید. از لغویین مانند: مبرد، کسائی، سیبویه ، یونس، ابو زید، توزی، اصمعی و ابن عربی مطالبی می‌آورد. و در قرائت از حمزه، یعقوب و نقاش، نقل می‌کند. اقوال جبائی، ابو القاسم بلخی و ابو بکر علاف را از متکلمین بازگو می‌نماید. و سخنان حکما را بدون ذکر افراد یادآور می‌شود. س از راغب، علمای زیادی از وی متاثر شد، کلام او را نقل نموده‌اند، از آن جمله‌اند فیروزآبادی در « بصائر ذوی التمییز » که بسیاری از عبارات راغب را در آنجا می‌آورد. سمین حلبی در « عمدة الحفاظ فی اشرف الالفاظ » که مفردات راغب پایه و اساس کتاب اوست. زرکشی در « البرهان »، سیوطی در « المزهر »، « الاتقان » و « معترک الاقرآن »، فخر رازی در تفسیرش، بغدادی در «خزانة الادب»، زبیدی در « تاج العروس »، ابن حجر در «فتح الباری»، آلوسی در « روح المعانی » ابن قیم در « بدائع الفوائد »، بروسوی در « تفسیر روح البیان » و زمخشری نیز در «اساس البلاغة» از روش راغب در بیان معنای حقیقی، سپس مجازی و شواهد آنها، بسیار از وی متاثر شده است. محقق محترم چاپ حاضر را با امداد از چهار نسخه خطی فراهم و تحقیق نموده است. قبل از این چهار چاپ مختلف داشته که مشخصات آنها در صفحه ۴۰ مقدمه آمده است. هر یک از نسخه‌ها، به تحقیق اندیشمندی توانا انجام گرفته است، از جمله، محمد سید گیلانی، محمد الزهری الغمراوی ، دکتر محمد احمد خلف الله، ندیم مدعشیلی، که این خود گویای اهمیت این کتاب می‌باشد. نسخه حاضر که در یک مجلد قطور به قطع وزیری توسط محقق گرانقدر صفوان عدنان داودی انجام گرفته، چاپ اول خود را در سال ۱۴۱۲ ه ۱۹۹۲ م، در انتشارات دار القلم دمشق و دار الشامیة بیروت پشت سر نهاده است. این اثر به فارسی هم ترجمه شده، و ترجمه جدیدی از آن به قلم جویا جهانبخش در دست آماده سازی بوده است. محمد سید گیلانی متوفی ۵۰۲ هجری ترجمه‌ای بر مفردات راغب داشته که در سال ۱۳۸۱ توسط کتابخانه مرتضوی تهران چاپ و انتشار یافته است. البته برخی معاجم تفسیر مفردات الفاظ قرآن هم قسمت عمده مطالب خود را از مفردات راغب اخذ نموده ولی اشاره‌ای به آن نداشته‌اند.

مهمترین اختلافات بین فرق و مذاهب اسلامی ‌و بویژه سلفیه بحث تفسیر آیات متشابه قرآن کریم است. نویسنده در کتاب موقف السلف من المتشابهات بین المثبتین و المؤولین سعی نموده تا سه رویکرد مثبتین، مؤولین و سلفیون را بررسی نماید. این کتاب شامل نقل قول بزرگان از مذاهب مختلف همچون اشاعره، معتزله و... است که نویسنده هر یک را با ادله مربوطه ایشان آورده است. نگارنده مباحث خود در این کتاب را در هفت بخش مجزا دسته بندی کرده است که شرح آن بدین قرار است: در بخش اول دیدگاه هر سه طیف را به تفصیل بیان نموده و ادله ی ایشان را در این زمینه و چرایی اعتقاد به چنین مساله ای بیان می دارد بخش دوم و سوم به بررسی و نقد دیدگاه مثبتین اختصاص دارد، که در این بخش ادله ی ایشان را واکاوی می نماید. بخش چهارم هم به مقایسه دیدگاه ابن‌تیمیه و مذهب مؤولین پرداخته است. نویسنده در بخش ششم و هفتم دیدگاه صحیح که همان تأویل است را بررسی و بیان نموده است. نویسنده با بررسی مطالب فوق همان‌طورکه در بخش هفتم بیان داشته توانسته با ادله محکم نظریه تاویل آیات متشابه را اثبات نماید.