جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

الجزء الثالث: اين جزء كتاب به مباحث مربوط به صفات ثبوتيه خداوند؛ همچون قدرت، علم، حيات، سمع، بصر، تكلم، بقاء و حكمت خداوند اختصاص يافته است كه در طى 9 باب نگارش يافته است. الباب الاول في احكام الدواعى و الصوارف: مؤلف براى اين كه قدرت خداوند را اثبات كند و حقيقت قدرت او را بيان كند، ابتداء مقدمه‌اى در دواعى و صوارف و چگونگى فاعل بودن بنده‌ها بيان مى‌كند. او اين مطلب را در 11 فصل توضيح مى‌دهد. الباب الثانى في البحث عن الفرق بين القادر و بين الموجب و استقصاء الكلام فيه: مؤلف در اين باب بحث مى‌كند از قادر و موجب و فرق اين دو در نزد فلاسفه و متكلمين و فلاسفه و اهل اديان. الباب الثالث في كونه تعالى عالما: مؤلف در اين باب در 7 فصل بيان مى‌كند حقيقت علم و ادراك را و ادلۀ اثبات علم براى خداوند را شمرده و چگونگى علم خداوند به جزئيات و معدومات را بيان كرده و اثبات مى‌كند. الباب الرابع في كونه تعالى مريدا: مؤلف در اين باب ابتداء اثبات مى‌كند اراده خداوند را، سپس در 2 فصل بحث مى‌كند از حقيقت اراده و از لذت و ألم. الباب الخامس في كونه تعالى سمعيا بصيرا: در اين باب مؤلف سميع و بصير بودن خداوند را اثبات مى‌كند. الباب السادس في كونه تعالى متكلما: مؤلف در يك مسأله از حقيقت كلام بحث مى‌كند و در مسألۀ ديگر متكلم بودن خداوند را اثبات مى‌كند. الباب السابع في كونه تعالى قديما باقيا: مؤلف در اين باب آراء و ادلۀ قائلين به اين كه قدم و بقاء از صفاتى است كه عين ذات مى‌باشد را آورده و احتجاجات مخالفين را كه قائل به زيادت اين صفات بر ذات بارى تعالى مى‌باشد را نيز بيان مى‌كند. الباب الثامن في كونه تعالى حيا: مؤلف حقيقت حيات را بيان كرده و آن را براى خدا اثبات مى‌كند. الباب التاسع كلمات في الصفات: مؤلف در اين باب طى 11 فصل به مباحث كلى پيرامون صفات مى‌پردازد. او بحث مى‌كند كه آيا صفات منحصر در قدماء ثمانيه مى‌باشد يا نه؟ و بحث مى‌كند از زيادت صفات بر ذات و تقسيم مى‌كند اسماء الهى را و در آخر بحث مى‌كند از حكمت الهى و سازگارى آن با حسن و قبح عقلى و اين كه آيا واجب است خداوند مصالح بندگان را مراعات كند يا نه؟