جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«صریم» در آیۀ «فَأَصْبَحَتْ کَالصَّریم»، از واژگانی است که مترجمان فارسی و لاتین و مفسران، معنای واحدی از آن ارائه نداده‌اند؛ معانی شب، شب تاریک، بایر سیاه، بی‌ثمر، ریگزار، سوخته و تاریک، با خاک‌یکسان‌شده، متروک و ویران، دروشده و چیده‌شده. دو روایت نیز آمده‌ که یکی مبنای برخی مفسران و مترجمان گردیده‌است. این پژوهش با روش تحلیلی و رویکرد زبان‌شناسیِ تطبیقیِ تاریخی با هدف دست‌یابی به علل اختلاف معانی این واژه و ارائۀ معنای صواب صورت پذیرفته است. بررسی منابع لغوی سامی و سیر تفاسیر و تحلیل روایات، نشان می‌دهد که واژه‌پژوهان و مفسران در معنای آن دقت نداشته‌اند. فراوانی معناهای واژه در منابع مورد استفادۀ مفسران و مترجمان در این امر دخیل است. باتوجه به معنای اصلی این واژه که عبارت است از: قطع، بریدن و قطع‌کردن میوۀ درخت؛ معنای پیشنهادی«چیده شده» است. ادبیات جاهلی، معاجم، شواهد زبان‌های سامی و سیاق، مؤید آن است.

پیش‌بینی فرجام اسرائیل مدت‌هاست که مورد توجه آینده‌پژوهان، قرار گرفته و از جنبه‌های سیاسی، نظامی و جغرافیایی واکاوی و تحلیل شده است. در این میان برخی نیز باتوجه به کتاب مقدس و آموزه‌های قرآن کریم و احادیث سرانجام اسرائیل را کاویده‌اند. با در کنار هم قرار دادن اقوال و نظرات می‌توان علاوه‌بر نقد و بررسی برخی دیدگاه‌های موجود برپایه قرآن، روایات و عهدین، آینده را شفاف‌تر و بدون ابهام ترسیم نمود. به‌نظر می‌رسد برخی نظرات به‌دلیل وجود پیش‌داوری در پژوهشگر همراه با تطبیق بی‌جا، تفسیرها و نتایج نادرست باشد. درحالی‌که، فرازهای متعددی از قرآن کریم و عهدین، دارای سنت‌ها و قوانین الهی است که درحال حاضر نیز جاری و ساری است. در عهدین خداوند با حکمی کلی به بنی‌اسرائیل هشدار داده است که عدم انجام فرایض الهی و فساد، باعث اخراج از سرزمین‌شان می‌شود؛ همان‌طورکه پیشینیان به چنین عقوبتی گرفتار شدند. قرآن کریم در چندین سوره از خاموش کردن مکرر شعله جنگ یهودیان از جانب خداوند سخن گفته و هچنین از دفع فتنه‌گری و فساد یهود توسط افرادی که خداوند برعلیه آنان می‌فرستد، صحبت شده که تا روز قیامت استمرار دارد و چه‌بسا شامل رژیم صهیونیستی اسرائیل هم خواهدشد؛ هرچند زمان و کیفیت آن نامشخص است.

تأمین اجتماعی در مفهوم رایج آن، به تأمین نیازهای مادی محدود می‎شود. از آن‌جا که از سویی بنا‎بر روایات متواتر، دولت‎کریمۀ مهدی موعود؟عج؟، دولتی عدالت‎گستر معرفی و از سوی دیگر در اندیشۀ معاصر بشری، یکی از ارکان تحقق عدالت اجتماعی، تأمین اجتماعی در مفهوم رایج آن تلقی شده است، این پرسش مطرح است که تأمین اجتماعی در دولت مهدوی؟عج؟ دارای چه مفهومی و تامین‌کنندۀ کدام نیازهاست و آیا می‎توان آن را محدود به مفهوم رایج آن تصور کرد؟ فرضیۀ این پژوهش آن است که با توجه به این‌که دولت منجی موعود؟عج؟، دولتی با حاکمیت قرآن کریم است، قهراً تمامی راهکارهای عدالت‎گستری از جمله تأمین اجتماعی، دارای رویکرد و مفهومی قرآنی خواهد بود؛ از این ‎رو، این پژوهش، در پیِ مفهوم قرآنی تأمین اجتماعی و جایگاه آن در دولت منجی موعود؟عج؟است. از سوی دیگر، از آن‌جا که هدف نظام تأمین اجتماعی، حتی در مفهوم رایج و متداول آن، نهایتاً تأمین آرامش انسان است و به نظر می‎رسد این هدف، ارتباطی تنگاتنگ با حیات طیبه انسان دارد، در این پژوهش به مفهوم‌شناسی تأمین اجتماعی در دولت مهدوی؟عج؟ با تأکید بر مفهوم حیات طیبه پرداخته شده است. براین اساس، مفهوم نظام تأمین اجتماعی در دوران ظهور، مفهومی ایمان‌مدار و عمل صالح‌محور خواهد بود. دو عنصری که هم در اعتقاد به مهدویت و هم در زمینه‎سازی دوران ظهور نقش بسیار سازنده‎ای دارد. این تلقی از تأمین اجتماعی، موجب خواهد شد که در دوران انتظار، تمامی اندیشه‎ها و قوانین تأمین اجتماعی در جوامع قرآن‌مدار، در راستای مفهوم آن در دولت مهدوی؟عج؟ و برای تأمین نیازهای مادی و معنوی و در نتیجه کرامت، امنیت و آرامش هر دو جهانی انسان اجتماعی تنظیم گردد و تمامی تصمیمات و راهکارها در راستای تأمین ایمان و عمل صالح باشد و نه آنچه که در اندیشۀ سکولار و تنها برای تأمین جنبه‎های محدود مادی و لذت‎های دنیوی مطرح شده است؛ که در این صورت زمینه‎ساز تشکیل هرچه زودتر دولت مهدوی؟عج؟ خواهد بود.

دین برنامه ی جامع معرفتی و اعتقادی و عملی برای سعادت انسانهاست که توسط پیامبران الهی برای سعادت بشر ارائه شده و از این رو در تمامی جهان ادیان الهی گسترش یافته اند با این وجود، به دلیل عقل و اختیار آدمیزاد، مکاتب بشری نیز در کنار ادیان الهی که یا در تقابل و یا در تعامل با این ادیان هستند پدید آمده اند . در کشور چین هم مانند دیگر کشورها ادیان و مکاتب مختلفی وجود دارد همانند: مسیحیت ، بودا، کنفوسیوس ، اسلام، کمونیسم و ...... در میان این ادیان و مکاتب، پیروان دین اسلام حدود دو درصد از جمعیت چین را تشکیل می دهند . اسلام از حدود قرن هفتم میلادی به دنبال انتشار آن در ایران و با بهره گیری از فنون دریانوردی ایرانیان از طریق راه ابریشم دریایی از خلیج فارس به سواحل جنوبی چین رسید . انتشار اندیشه های صوفیانه اسلام در چین قرن ها بعد در حدود قرن شانزدهم میلادی به ویژه در دوران سلطه مغول بر بخشهای وسیعی از شرق و غرب آسیا از طریق راه ابریشم از ایران و آسیای مرکزی صورت پذیرفت و از این طریق در مناطق مختلف چین مثل استان گانسو ؛ چین های ؛ نین شای ؛ شان شی ؛ سین کیان و یونان گسترش یافت که استان "چین های" و استان " گانسو" مرکز اصلی تصوف در چین بشمار میرود . و اما پیدایش وهابیت که بنام اخوانی در چین مشهور و موسوم است در اوایل قرن 19 میلادی توسط شخصی بنام " ما گوان یوان " که از متفکران و فعالان بزرگ جامعه مسلمان چین بشمار می آید گسترش یافت . او با شعار بازگشت به اصل اسلام ، تاکید بر عمل کردن به شریعت ،مخالفت با تفکر تصوف که آنها را بدعت می نامید توانست بسیاری از جوانان اهل تصوف و تازه مسلمان را به خود جذب کند. رفته رفته اندیشه وهابیت در مناطق مختلف چین به ویژه استان یونان ؛ پکن و چین های که مرکز اصلی وهابیت در چین است نفوذ کرده است. گسترش بسیار سریع وهابیت که در طی 50 سال به بانفوذ ترین گروه مسلمان چین تبدیل شد ، چند عامل دارد: عامل داخلی : الف) ضعف بنیه علمی رهبران تصوف در مسایل دینی و برخی اشتباهات رفتاری . ب) بی توجهی به برخی از ظواهرشریعت در متصوفه. ج) نفوذ برخی از اندیشه های غیر اسلامی( کنفوسیوس، بودایی و ...) در اعتقادات اهل تصوف که این مکتب را در مقابل اندیشه های وهابی گری آسیب پذیر کرده است . عامل خارجی : الف)سیاست حکومت چین که از نفوذ رهبران متصوفه و گسترش این مذهب هراس داشته اند و به همین خاطر در مقابل متصوفه به تقویت وهابیون پرداخته اند. ب)حمایت های مالی دولت عربستان از مبلغان وهابی و گروندگان به این اندیشه. ج)ساختن اماکن مذهبی ( مدارس، مساجد و ... ) و انتشار کتب و سازماندهی وهابیون و کمک های مالی به آنها که این عوامل در کنار عامل داخلی( درون دینی متصوفه) به گسترش وهابیت و تضعیف اهل تصوف انجامیده است. دین اسلام در چین دوبرهه تاریخی را پشت سر گذاشته است. بنا براین میتوان گفت : الف ) برهه قدیم که همان اسلام صوفیانه است که دارای مبانی عقیدتی و رفتاری با ادبیات و فرهنگ خاص به خود می باشد ب) برهه جدید که همان اسلام وهابیت و سلفی است و آن نیز مبانی و فرهنگ خاص به خود را دارد . بطور خلاصه مبانی اسلام قدیم در چین عبارتست از : اطاعت محض و غلو در مرشد ؛ تقدم طریقت بر شریعت ؛ رهبانیت ؛ وحدت وجود و حب پنج تن مخصوصا امیرالمومنین (علیه السلام) ؛ خانقاه جایگزین کعبه . مبانی اسلام جدید در چین نیز عبارتست از:اکتفا به توحید عبادی در مقابل توحید ربوبی و ذاتی ؛ حرمت توسل شفاعت و تبرک ؛ ظاهر گرایی در قرآن و سلفی گری (تقلید کورکرانه از اندیشه گذشتگان ). در این پژوهش بر آنیم مبانی اسلام قدیم در چین را بر پایه ی آموزه های قرآن کریم مورد بر رسی قرار دهیم.

طبیعت و محیط زیست یک موهبت الهی است که همانند سایر نعمت ها در اختیار انسان قرار گرفته، تا برای ادامه حیات زیستی، همجنین رسیدن به رشد و تعالی معنوی از عناصر محیط زیست بهره بگیرد. از منظر دین مبین اسلام، وجود انسان دارای دو بعد است: بعد مادی و جسمانی، بعد معنوی و روحانی. انسان از نظر بعد مادی وجودش خود یکی از عناصر طبیعت است و خلقت اولیه اش از خاک است. ولی از نظر بعد معنوی، شأن و منزلت انسان ملکوتی و فراتر از طبیعت است. لذا انسان ناگزیر به برقراری ارتباط و تعامل با طبیعت است تا در راستای این تعامل تمامی نیازهای اولیه مادی و معنوی اش را برطرف نماید. این امر زمانی محقق می شود که انسان با دیده ی تفکر و تأمل به طبیعت و آیاتش بنگرد و در پرتو چنین نگاهی هدفمندی هستی، همچنین وجود خالق و اصل معاد برای انسان تبیین می شود. متأسفانه در جوامع امروزی بشر بیشتر برای تأمین نیازهای مادی اش از طبیعت بهره برداری می کند و جنبه معنوی طبیعت جهت رشد و تعالی انسان کمتر مورد توجه واقع می شود. حتی با بهره برداری غیر اصولی از طبیعت به آن آسیب وارد می کنند، غافل از اینکه انسان نه تنها حق هر گونه استفاده ای را از طبیعت ندارد بلکه براساس تعالیم ناب اسلامی او در برابر طبیعت مسؤل است. در این پژوهش سعی بر این است تا تعامل انسان با طبیعت و نقش طبیعت در راستای رساندن انسان به کمال حقیقی و مقصد نهایی که شناخت خالق هستی و اصل معاد است مورد بررسی قرار گیرد.

یکی از مهمترین ابزارهای روابط انسانی، گفت و گو و بیان سخن میان یکدیگر است، از طرفی دیگر یکی از اهداف قرآن و روایات اهل بیت، هدایت انسان‌ها و نیز تنظیم و تصحیح روابط انسان‌ها با یکدیگر است. از این جهت لازم است که افراد بشر، روابط میان یکدیگر را بر اساس اصول و ضوابطی خاص که از منبعی وحیانی نشأت گرفته، استوار سازند. با نگاهی بر منابع وحیانی، می توان ضوابطی را اصطیاد نمود که انسان ها با بهره گیری و از استعانت از آن می توانند خود را از آفات احتمالی بیان سخن، در امان نگه دارند؛ لذا می‌توان ضوابطی را در این حوزه از سه جهت اندیشه، سمع و بصر استخراج نمود تا مورد استفاده جوامع انسانی قرار گیرد. ضوابط احصاء شده در پژوهش حاضر در بُعد ضوابط اندیشه عبارتند از: تکیه بر علم به جای ظن و گمان، جلوگیری از دخالت میل و هوای نفسانی، تأنی، التزام علمی و عملی بر دستورات وحیانی ، اطمینان در عقیده و همچنین ضوابط بیان سخن در بعُد سمع و بصر عبارتند از: عدم پیروی از پیشینیان، پیروی از دستور خداوند و دوری از تقلید کورکورانه .

خطف و آدم‌ربایی در همه دوران‌ها أمری رایج بوده که با انگیزه‌های مختلف انجام می‌شده است. مشتقات واژه «خطف» در سه‌جای قرآن آمده است. این مقاله به‌دنبال بررسی خطف در قرآن کریم و قانون مجازات اسلامی است. آیات متعددی بیانگر آن است که انسان دارای کرامت است و بر پایه این أصل، انسان آزاد است و کسی حق ربایش و سلب آزادی از او را ندارد. این نگاه قرآنی در حالی است که در جامعه جاهلی عصر نزول آدم‌ربایی أمری مرسوم بوده است. قرآن کریم با این پدیده به مبارزه برخاست و با عنایت به دستورات معصومان^ قوانین مختلفی در این باره وضع گردید، چنانکه در حال حاضر از نظر قانونی برای مجازات مرتکبان به این جرم به‌صورت خاص، یک ماده و به‌صورت عام، چندین ماده از قانون مجازات اسلامی اختصاص یافته است و در منابع قوانین کیفری علیه آدم‌ربایان مصوبات فراوانی وضع شده است

در این مقاله پس از مفهوم‌شناسی وحدت، توحید و اشاره به اقسام واحد، دیدگاه فیلسوفان اسلامی و مفاد متون دینی دربارۀ توحید ذاتی را تبیین خواهیم کرد. همۀ فیلسوفان اسلامی واجب بالذات را منحصر در یک مصداق می‌دانند و معتقدند مصداق دیگری برای واجب‌الوجود ممکن نیست. اما دیدگاه ایشان دربارۀ مصادیق فرضی واجب تطور داشته و از وحدت عددی واجب به وحدت حقۀ حقیقیه رسیده‌اند و به این‌ترتیب به وحدت شخصی عرفانی نزدیک شده‌اند. در روایات اسلامی نیز وحدت عددی خداوند، به‌صراحت نفی شده است. قرآن کریم نیز با توصیف وحدت خداوند متعال به قهاریت، بیان می‌کند که وحدت خداوند متعال به‌گونه‌ای است که مجالی برای فرض غیر باقی نمی‌گذارد.