جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آیت ‌الله مسلم داوری از رجالیان معاصر در حوزه علمیه قم است. علاوه بر نقش وی درمعجم رجال‌الحدیث خویی، خود دو اثر مستقل تحقیقی مشتمل بر مباحث تخصصی در فوائد و قواعد علم رجال دارد. پژوهش پیشه رو در پاسخ به پرسش از بود یا نبود دستگاه منسجم ونظام‌واره معرفتی یا به اصطلاح«نظریه رجالی»داوری است. اگر «مبانی، روش‌ها و آرا» را اضلاع یک نظریه بدانیم، به گواهی نتایج حاصل ازاین پژوهشِ توصیفی تحلیلیِ بی‌پیشینه، داوری شاخصه‌های یک نظریه رجالی را داراست. مفاهیم روشن، تعاریف دقیق، مبانی منسجم در اثبات حجیت خبر واحد و نیازمندی به رجال، تعیین مناط حجیت قول رجالی، تبیین منهج اعتبارسنجی حدیثی، ارزیابی‌مستوفی منابع مهم رجال، واژگان‌پژوهی توصیفات و قواعد رجالی وصدور آرای اجتهادی، هندسه معرفتی رجالیِ داوری را نشان می‌دهد.

سبک­‌های نگارشی کتاب‌های دانش رجال نزد اهل سنت بسیار متنوع و از جهت کمّی نیز قابل توجه است. دکتر مکّی خلیل حمّود، استاد تمام دانشگاه کوفه که این پژوهش برگردان مقاله «المؤلفات فی علم الرجال الحدیث» اوست بر آن است تا پاسخی به این پرسش ارائه کند که «اهل سنت از ابتدای تألیفات رجالی، بر اساس چه سبک‌هایی، کتاب‌های رجالی خود را تألیف کرده‌اند؟» او پس از یک پژوهش کتابخانه‌ای به این نتیجه رسیده است که هشت سبک نگارشی در تألیفات رجالی وجود دارد که عبارتند از: شناخت‌نامه صحابه، طبقات‌نگاری، جرح و تعدیل، سبک اسامی، کنیه و القاب‌نویسی، مُؤتَلِف و مُختَلِف‌نگارى، وفیات‌نویسی، معجم شیوخ‌نویسی و تاریخ شهرها. همچنین باید گفت اولین سبک نگارشی در کتب رجال، سبک شناخت‌نامه صحابه و مهمترین سبک نیز سبک جرح و تعدیل است. متنوع‌ترین گونه‌های فرعی را می‌توان در سبک‌های طبقات و تاریخ شهرها ملاحظه کرد و تنها سبکی که تا عصر حاضر ادامه یافته، سبک معجم شیوخ‌نویسی است.

کیستی علی بن احمد ابن ابی جِید، وثاقت و نقش آفرینی وی در انتقال تراث حدیثی در سده چهارم هجری مسأئلی است که این پژوهش را سامان داده است. جایگاه ویژه وی در تراث پژوهی، حضورش در اسناد روایات مهمی چون زیارت عاشورا، پرورش شاگردانی بسانِ نجاشی و طوسی و فقدان توثیق خاص بر اهمییت این پژوهش می‌افزاید. این نوشتار به شیوه کتابخانه ای و روش تحلیلی و تطبیقی، با مطالعه موردی فهارس نجاشی و طوسی سامان یافته است. دستاورد این پژوهش را می توان نخست در شناسایی نقش ابن ابی جید در انتقال افزون بر سیصد اثر حدیثی از یکصد و وسی شش راوی و اجازه نقل دویست کتابِ مشهور از چهل و چهار راوی دانست. همچنین برای نخستین بار با تکیه بر سه قاعده از قواعد توثیقات عام ـ توثیق مشایخ نجاشی، توثیق مشایخ اجازه و اکثار أجلاء ـ ، روش فهرستی و مسأله شهرت راوی، وثاقت ابن ابی جید را اثبات و نقش پر رنگ وی را در انتقال تراث حدیثی بَر نموده ایم.

در این پژوهش، فراز و نشیب دانش رجال در صد سال اخیر حوزه علمیه قم بررسی می‌‌شود. بدیم منظور، رجال پژوهان، کتابهای رجالی و نظریات رجالی در این سده بررسی شد. روشن شد، که در ابتدای سده جاری شماری از شاگردان شیخ مرتضی انصاری آثار رجالی معدودی را در قم منتشر ساخته بودند ولی نتوانستند یک حرکت منسجم و یا تحول رجالی را رقم بزنند. اما «روشهای رجالی آیت الله بروجردی» و همچنین «پیروزی انقلاب اسلامی» را می توان دو عامل در سبب گسترش رجال پژوهی در یک صد سال اخیرِ قم دانست. عنایت آیت الله بروجردی به دانش رجال ـ به ویژه مساله طبقات ـ در قم به صورت یک جریان بروز پیدا کرد. اگرچه ایشان در اعتبار سنجی روایات، بیشتر قرائن دلالی و پیرامونی را بر دانش رجال مقدم می ساخت، اما نظریات و ملاحظات رجالی متعددی را در نظر داشت. پیروزی انقلاب اسلامی نیز در گسترش موسسات آموزشی و پژوهشی، تالیف و تحقیق کتابها و مقالات رجالی تاثیر بسزایی داشته است. گفتنی است که تالیف کتاب معجم رجال الحدیث، روش رجالی آیت الله خویی و حضور شاگردان ایشان در قم نیز در اهتمام گروهی از طلاب و اساتید به شیوه سند محور موثر بوده است.

یکى از اکابر علماى شیعه در قرن یازدهم، مصطفی بن حسین تَفْرِشی، نویسندۀ کتاب نقد الرجال بوده است. تفرشی در کتاب نقدالرجال، روش نقد و تحقیق را با محکم‌ترین ادله، قوی‌ترین مبانی در پیش گرفته است. بررسی‌های صورت گرفته حاکی از آن است که توجه به توثیقات و تضعیفات رجالیان و آراء و نظریات فقها در کتب فقهی، دقت در اختلاف نسخ منابع رجالی، تمیز مشترکات و توحید مختلفات، اشتمال کتاب بر اصول و منابعی که امروز در دسترس ما نیست همچون رجال ابن غضائری، نقد و بررسی آراء علامه حلی در خلاصه الاقوال و آراء ابن‌داوود حلی در رجالش، از جمله عواملی‌ست که موجبات تمایز نقدالرجال با دیگر آثار رجالی شده و اعتبار و اثرپذیری بزرگان پس از تفرشی از این کتاب را در پی داشته است. سیر رجال‌نویسی شیعه، تالیفات و دلیل تالیف نقدالرجال، ساختار و محتوای کتاب نقدالرجال، شروح و ویژگی‌های نقدالرجال، منابع تفرشی در نقدالرجال، خصوصیات رجالی تفرشی و رابطه نقدالرجال با جوامع رجالی معاصر خودش از جمله مباحثی است که نویسنده در این پژوهش بدان اهتمام ورزیده است. این پژوهش به روش اسنادی- کتابخانه‌ای انجام گردیده و با بررسی منابع پیشین، آراء رجالی تفرشی در کتاب نقدالرجال مورد بررسی قرار گرفته است.

حدیثی که مفهوم ظاهری آن شامل مطالب پیچیده‌ و یا ناسازگار با یافته‌های پیشین باشد را مشکل الحدیث می نامند. دامنه اینگونه احادیث را می توان در تمام حوزه های معرفتی و به صورت گسترده در موضوعات اعتقادی و کلامی ملاحظه کرد؛ از علل پربسامدی مشکل الحدیث های اعتقادی می توان به گستردگی معارف اعتقادی، شیوه های متعدد صدور این دسته از معارف و مبارزه با عقاید منحرف اشاره کرد. موضوع این پژوهش از بین معارف اعتقادی، احادیث توحیدی و احتجاجات مربوط به امامت است. اصحاب ائمه (علیهم السلام) و بعدها محدثان بزرگ به تبیین موردی احادیث مشکل تبیین احادیث اعتقادی پرداخته اند این پژوهش به قاعده مند کردن تلاش محدثان پرداخته است و نشان داده است که بکارگیری معارف عقلی در تبیین احادیث توحیدی نقش بالایی را ایفا می کند همچنین توجه به روش های احتجاجات معصومان (علیهم السلام) از جمله فهم اشکالات بنایی و مبنایی ایشان در دفاع از امامت ائمه (علیهم السلام) و دفع شبهات مربوط به خلافتشان نقش بسزایی دارد.

مسأله اصلی پژوهش حاضر، تبیین و تحلیل «رَجفَة الشام» قبل از ظهور است. در صحنه تحولات فتنه شام قبل از ظهور، دو واژه «رَجفَة» و «خَسف» به عنوان نشانه‏های کلیدی و سرنوشت‏ساز در حوادث قبل از تسلط سفیانی (اولین نشانه حتمی ظهور) بر دمشق سوریه بیان شده است؛ اگرچه درباره مصداق و معنای خسف، اتفاق نظر وجود دارد و به فرو رفتن زمین در منطقه حرستا و جابیه دمشق تعبیر شده است لکن درباره معنا و مصداق رجفة الشام، اختلاف نظر فراوان بوده و کماکان مبهم است. اهمیت فراوان «رَجفَة الشام» به عنوان «اولین» حادثه از سلسله حوادث منتهی به حاکمیت سفیانی مورد حمایت غربی‌ها بر دمشق سوریه قبل از ظهور، محل نزاع و گفتگوی علمی بین صاحب‌نظران و کارشناسان مهدویت قرار گرفته است. در این نوشتار، سه تفسیر در معنای «رَجفَة الشام»، یعنی: 1. حادثه زمینی (زلزله)، 2. حادثه آسمانی (حمله با سلاح مرگبار اتمی و قتل بیش از صد هزار نفر)، 3. جنگ در منطقه شام بیان گردیده و در پایان با توجه به کتب لغت، احادیث هم‏خانواده و قراین دیگر، معنای سوم اخذ گردید. بنابراین، وقوع زلزله بسیار بزرگ در مقیاس وسیع (احتمال اول) و نیز حمله با سلاح غیرمتعارف و مرگبار اتمی (احتمال دوم) قبل از ظهور در منطقه شام که در آنِ ‏واحد منجر به کشته شدن صد هزار نفر شود، منتفی است و رجفة الشام به معنای جنگ بین دو جبهه نظامی مخالف هم است که در ضمن «فتنه شام»، منجر به قتل فراوان انسان‏ها نیز خواهد شد. در این نوشتار از منابع اسنادی - کتابخانه‌ای استفاده شده و در چارچوب روش توصیفی - تحلیلی به رشته تحریر در آمده است.

عبارت تاویل که با نزول قرآن به عرصه اندیشه بشری وارد شد؛ همواره یک تعبیر چالش برانگیز بوده که دامنه ای بین کفر و ایمان داشته و مفسرین چون همواره از طریق معنای استعمالی در قرآن بدنبال معنایابی آن بوده اند؛ نتوانسته اند به اجماعی در مورد دامنه آن معنایی آن برسند. اما این رساله سعی نموده راهی متفاوت برگزیند و با استفاده از فقه اللغه و همچنین کمک گرفتن از روایات تاویل را معنایابی نموده و از آن زاویه نگاهی به بعض فرازهای نهج البلاغه داشته باشد. رساله در فصل اول با اشاره مختصر به پیشینه تاویل در قرآن و نهج البلاغه، مهمترین نظرات در این زمینه را نقد و بررسی نموده، تاکید می نماید نگاه تاویلگرا، این توان را دارد که عمقی ژرف تر فرازهای نهج البلاغه را نشان دهد. در فصل دوم بطور مبسوط فقه اللغه تاویل را بررسی، دلیل ترجیح آن را بر الفاظ مترادف تاویل در قرآن مطرح نموده، و با بیان ضوابطی برای تاویل صحیح، معنای مختار خود را از تاویل بیان می کند. فصل سوم رساله به تاویلات عرفانی اختصاص می یابد و نشان می دهد پایه گذار علم توحید و عرفان نظری را باید حضرت امیر علیه السلام دانست. فصل چهارم نمونه ای از تاویلات تاریخی نهج البلاغه را به خود اختصاص داده و نشان می دهد نگاه تاویگرا قادر است نگاه انسان به تاریخ را تغییر دهد. در فصل پنجم بخشی از مباحث سیاسی اجتماعی نهج البلاغه مطرح و تصویر شفاف تر از دوران خلافت حضرت ارائه می دهد. رساله با ورود به سه حوزه معرفت شناسی عقلی، نقلی و تجربی و همچنین علوم انتزاعی جامعه شناسی و کاربردی اقتصاد؛ نشان می دهد نهج البلاغه کتابی است که می تواند راه زندگی بشر را همیشه و در همه زمان ها به او نشان دهد.