جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اهميت و ضرورت معرفت نفس مورد تأکيد هريک از قديسان و عالمان سنت‌هاي بزرگ بوده است. در اين ميان، کاترين سينايي، عارف قرن چهاردهم میلادی و از شخصيت‌هاي برجسته در تاريخ کليسا، که تأثير زيادي بر ادبيات ايتاليايي و کليساي کاتوليک گذاشت نيز به اين موضوع مهم پرداخته است. پرسش‌هايي که در اين مقاله به آنها پرداخته مي‌شود، از این قرار است: ضرورت دستيابي به معرفت نفس چيست؟ راه‌هاي رسيدن به آن کدام است؟ چه موانعي بر سر راه معرفت نفس وجود دارد؟ و پيامد و نتايج حاصله از معرفت نفس چيست؟ درواقع کاترين پاية الهيات خود را بر معرفت نفس بنا نهاد. به‌نظر او، معرفت نفس موجب معرفت به خداوند، کامل کردن عشق به پروردگار و از بين رفتن جهل و بيداري آدمي مي‌شود. ازجمله راه‌هاي رسيدن به معرفت نفس، مورد لطف خداوند قرار گرفتن است و اينکه فرد، راضي به رضاي الهي باشد و ارادة خود را با ارادة الهي هماهنگ کند. از ديگر راه‌هاي رسيدن به معرفت نفس، متواضع بودن و دعا و شب‌زنده‌داري است. از موانع معرفت نفس در نظر کاترين، حب نفس و غرور است که به‌نظر او، منشأ تمام بيماري‌هاست. از نتايج و ثمرات معرفت نفس، درک نيازمندي به خداوند و هيچ انگاشتن خود، نفرت از گناهان و خطاهاي خود و شناخت نيکي و مهرباني خداوند، شناخت خداوند، عشق به خداوند، عشق به همسايه و در نهايت، والاترين ثمرة آن، اتحاد و اتصال به خداوند است.

دعا یکی از عمیق ترین شیوه‌‌‌‌‌های ارتباط انسان با خداوند و هر انسانی به فراخور درک خود به معناشناسی پرداخته است. در این میان نگاه مری بیکر ادی؛ بنیانگذار جنبش علم مسیحی درخور توجه است. این جنبش با آشتی دادن حوزه‌های علم و سلامت توجه همگان را به خود جلب کرد. شعار آن بازگشت به مسیحیت نخستین و بازیابی عنصر درمانگر اولیه این دین است. شهرت آن درمان معنوی بیماری‌هاست زیرا به نظر آن بیماری وهم است و وهم از ذهن تنها از طریق دعا بر طرف می گردد. بدین ترتیب دعا روشی مهم محسوب می شود.اما دعا در نظر ادی دارای مفاهیم و ضرورت و شرایط خاصی است که دراین مقاله در پی بررسی این مضامین خواهیم بود. مفهوم معنوی دعا در نظر ادی دوست داشتن همه بشر است. دعای حقیقی در نظر او درخواست از خداوند نیست، بلکه تمایل به خوب بودن و کار خوب انجام دادن است. از تأثیرات وجودی دعا در اندیشه ادی پیشرفت معنوی انسان و توکل صرف به خداوند است. ضرورت دعا به نظر او رهایی از مهلکاتی مثل قضاوت کردن است. از جمله شرایط اجابت دعا داشتن نیت درونی درست، اشتیاق زیاد همراه با مراقبت فردی، دعا بطور مستمر و فروتنانه است.

روبرت چارلز زینر از جمله مستشرقانی است که تصوف را انحراف از راست کیشی اسلامی و برآمده از اندیشه ها و مکاتب بیگانه دانسته است . از نظر او عامل اصلی این انحراف ابویزید بسطامی است که اندیشه های وحدت وجودی مکتب ودانته هندو را که از استاد هندی خود فراگرفته بود ، در اسلام رواج داد. کتاب هندو و اسلامی زینر تلاشی در جهت اثبات مدعیات او است. تفکیک ادیان به توحیدی و عرفانی ، مسیر پیشرفت اسلام را بر خلاف هندوئیزم از توحید و عرفانه عاشقانه به جانب وحدت وجود دانستن ، استشهاد به واژه ها و تعابیر مشابه در مکتب ودانته و در شطحیات بایزید از جمله مدعیات او و در تأیید نظر خویش است . مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با هدف اعتبار سنجی نظریات زینر به نقد و بررسی آنها پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی این اثر حاکی از عدم بررسی جامع منابع اصلی و معتبر توسط او ، اکتفا به برخی منابع مشخص در هر دو سنت ، فقدان ژرف‌اندیشی و عدم توجه به عمق مفاهیم و اصطلاحات کاربردی و استنتاج بر مبنای پاره ای شباهت های صوری در اقوال است ؛ بی آن که مسیر اخذ و اقتباس به دقت و درستی ترسیم شده باشد.

مفاهیم لی، چی و ژن اصلی‌ترین مفاهیم نوکنفوسیوسی هستند. در این مقاله با مراجعه به متون کنفوسیوسی مکالمات، معرفت بزرگ، آموزه اعتدال و منسیوس که به سبب اهمیتشان توسط نوکنفو‌سیوسی‌ها به صورت یک مجموعه تحت عنوان «چهار کتاب» درآمدند، تفاسیر محققان برجسته از متون کنفوسیوسی و نیز آثار نوکنفوسیوسی‌‌ها، مفاهیم مذکور تبیین شده و ضمن بررسی منشأ این مفاهیم، به توصیف جایگاه آن‌ها در نظام کیهان‌شناسی اخلاقی نوکنفوسیوسی پرداخته شده‌است. آیین نوکنفوسیوسی در واقع پیشرفت خلاقانه مکتب کنفوسیوسی و نشانگر بلوغ آن و حاصل ادغام با جهان‌بینی‌های رایج عصر خود، اعم از دین بودایی، دائویی و دیگر مکاتب فلسفی است. نوکنفوسیوسی‌ها توانستند تحت تأثیر تفوق ادیان بودایی و دائویی مفاهیم کنفوسیوسی را بسط داده و برای رقابت با ادیان رایج؛ بویژه دین بودایی، نظام اخلاقی- متافیزیکی آیین کنفوسیوسی را برجسته سازند. آن‌ها از این طریق آیین نوکنفوسیوسی را بر عرصه تاریخ تفکر چین بنا نهادند و با احیای آیین کنفوسیوسی بر قوت و غنای آن افزوده و بار دیگر مردم را متوجه حقیقت ناب این آیین کهن ساختند.

نامه پولس به رومیان، از کتاب‌های مهم و تأثیرگذار عهد‌جدید است که به سبب شخصیت و جایگاه ویژه پولس رسول در مسیحیت و نیز تقدم آن، جایگاهی ویژه در تفکر و الهیات مسیحی داراست. این نامه در کنار دیگر نامه‌های پولس به نحوی الهیات خاصی را با نام پولس شکل بخشیده است. از مؤلفه‌های مهم این الهیات می‌توان به خداشناسی، انسان‌شناسی، نجات‌شناسی و آخرت‌شناسی اشاره کرد که در این رساله کوشش شده تا ضمن شرح و بسط این مؤلفه‌ها براساس متن اصلی نامه به رومیان، به تأثیر این نامه بر کارل بارت پرداخته شود. در تاریخ تفکر مسیحی، متفکرانی مانند آگوستین، مارتین لوتر، جان وسلی و کارل بارت در پی‌ریزی نظام فکری خود از این نامه بهره برده‌اند. در دوره جدید، کارل بارت، بزرگترین متفکر مسیحیت در قرن بیستم، با انتشار تفسیر خود بر نامه به رومیان، تحولی اساسی در تفکرات لیبرال حاکم بر آن زمان به وجود آورد و مرزی را میان الهیات قرن نوزدهم و بیستم ترسیم کرد. بارت در این کتاب تأکید می‌کند که فقرات شانزده و هفدهم از باب اول نامه پولس به رومیان، مبیّن موضوع نامه است. در این پژوهش، به بررسی مفاهیم اصلی الهیات بارت از قبیل "کلمه خدا" و همچنین موضوعاتی نظیر انجیل، نجات، ایمان و عدالت خدا که تحت عنوان موضوع نامه به رومیان در کتاب برات شرح داده‌شده، پرداخته می‌شود. بارت "کلمه خدا" را کاملاً مطابق با انجیل نمی‌داند و از شکل سه‌لایه کلام خدا صحبت می‌کند که درعین سه‌گانه بودن بایکدیگر متفاوت نیستند. بارت انجیل را که قوت خداست، سنگ محک تمام قدرت‌ها می‌داند. چیزی به کلی جدید که بدون آن هرچیز مسیحی، یک سؤتفاهم است. از نظر او، انسان برای نجات و عادل شمرده‌شدن، یعنی رسیدن به عدالت خدا به انجیلی نیاز دارد که با ایمان همراه باشد. انسان عادل با همین ایمان زیست خواهد کرد.

با توجه به اهمیت و جایگاه خاص محبت در تعلیم عیسی مسیح (ع)، این موضوع ،انتخاب و از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. پس از تدوین عهد جدید، اناجیل همواره منبع عمده و اصلی درباره شرح حال و تعالیم عیسی شناخته شده است. البته انجیل لوقا با تأکید بر محبت عیسی بیشتر از بقیه اناجیل به این مقوله پرداخته است. محبت در عهد جدید، عمیق‌تر از محبت در عهد قدیم است و حتی کلیسا را هم دربر می‌گیرد و شامل محبت به همنوع و دشمنان نیز می‌شود. انجیل لوقا به عنوان انجیل رحمت در نظر گرفته می‌شود و همچنین توضیحاتی در مورد شخصیت لوقا داده می‌شود. یکی از پرسش‌های مطرح شده، این است جایگاه محبت در ایمان چگونه است و اصولاًچه رابطه‌ای میان محبت و ایمان وجود دارد.در خصوص نوع ارتباط ایمان و محبت ،دیدگاه کلیسای ارتدوکس شرقی و دیدگاه کلیسای پروتستان و همچنین افرادی نظیر مارتین لوتر بررسی می شود.

یکی از مفاهیمی که زمینه ساز بسیاری از مباحث و مجادلات فلسفی و کلامی در عالم مسیحیت شده است، " آمرزیدگی از راه ایمان " است. مسئله این است: نجات و آمرزیدگی انسان با توجه به گناه ذاتی او از چه راهی حاصل می شود؟ مارتین لوتر آمرزیدگی را تنها از راه ایمان به مسیح و متکی به فیض خدا و بدون ارتباط با اعمال دانست، در حالی که کلیسای کاتولیک درکنار ایمان بر اهمیت اعمال نیک ورعایت تمام احکام شریعت قدیم تأکید می نمود. ریشه اختلافات کلیسای کاتولیک و مارتین لوتر درباره آمرزیدگی به برداشت های متفاوت آنان از مفاهیم اساسی فیض، ایمان، اعمال نیک و ارتباط این مفاهیم با یکدیگر بر‌می‌گردد. از نظر کاتولیک‌ها آمرزیدگی به معنای «عادل شدن » است و از دیدگاه مارتین لوتر به معنای« عادل محسوب شدن» است. پژوهش حاضر ضمن تحلیل، نظر کلیسای کاتولیک و لوتر درباره آموزه آمرزیدگی از راه ایمان ، نقد کلیسای کاتولیک را بر دیدگاه لوتر بررسی کرده است.

بحث سیر و سلوک در آثار صوفیان مسلمان جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است . سلطان محمد گنابادی –سلطان علیشاه – (قرن 14 ه ق ) نیز در آثار خویش و بطور خاص درکتاب بیان السعاده که به تفسیر آیات قرآن اختصاص دارد، به این مبحث پرداخته است. مقاله حاضر با هدف آشنایی با دیدگاه های او در این باره نگاشته شده است. در این راستا اهم آثار برجای مانده از وی به عنوان اولین قطب سلسله نعمت اللهیه گنابادیه مورد بررسی و استناد قرار گرفته است . مراحل سیر و سلوک روحانی ، احوالی که در هر مرحله بر سالک عارض می شود و لوازم سیر و سلوک از جمله پرسش هایی است که در این نوشتار پاسخ گفته شده است . ماحاصل این پژوهش نشان می دهد که سلطان علیشاه سیر و سلوک را در چهار مرحله ( اسفاراربعه ) ممکن دانسته است. ایشان هدایت راهبر طریق ، تقید سالک به شریعت ، فکر و ذکر را از لوازم سیرو سلوک بر شمرده است. از دیدگاه وی رسیدن به مقام ولایت و توحید منتهای سلوک است.

این نوشتار با هدف ارائه تصویر نظامند از معرفت‌شناسی تائویی، به تحلیل محتوای دو منبع متقدّم اندیشه تائویی یعنی دائو ده جینگ و جوانگ‌دزو پرداخته و مباحث اصلی معرفتی‌شناسی هم‌چون ارکان معرفت، امکان معرفت، معیار‌صدق معرفت‌، ابزارهای معرفت، اقسام و مراتب معرفت، مرزها و حدود معرفت، یقین و حد‌ نهایی‌ آن و موانع معرفت را استنباط و بررسی کرده و به‌طور‌ نظامند تبیین نموده است. اگرچه این منابع موجز و کنایی، با هدف ارائه نظام معرفت‌شناسی تدوین نیافته‌اند اما برآیند پژوهش حاکی است، با تحلیل محتوای آن‌ها می‌توان نظام معرفتی تائویی را ترسیم نمود؛ نظام معرفتی که در آن ارکان معرفت دارای سنخیت و وحدت هستند. شناخت امری ممکن و شناخت یقینی در روند انحلال فردیت در تائو بی‌نام حاصل می‌شود. علم به‌مثابة نور است که شناخت را تحقق ‌می‌بخشد اما حقیقت مطلق، تاریکی (فرانور) است و امکان معرفت به آن وجود ندارد. در رویکرد معرفتی آنان، شهود و علم حضوری، که می‌تواند وجود پویا، متغیر و سیال را ادراک نماید، جایگاه ویژه­ای دارد. معرفت از نظر آنان امری ذومراتب و حاصل تجربه تواجد و برطرف ‌نمودن موانع معرفتی چون ذات‌گرایی، عقل‌گرایی، زبان، توجه به بُعدمادی نفس، جهان و هم‌چنین احساسات است. معیار صدق معرفت، تطابق معرفت با کنه هستی است

جریان صهیونیزم دارای گرایش‌های مختلف و محصول شرایط و احوال متفاوت یهودیان اروپای شرقی و غربی در سده 19 میلادی است. صهیونیزم فرهنگی یا روحانی از جمله این گرایش‌ها است. فهم ماهیت و موضوع صهیونیزم فرهنگی و نیز روش و اهداف آن در گرو بررسی اندیشه‌های بنیان‌گذار آن - آشر گینزبرگ مشهور به احدهاعام- متفکر یهودی در اروپای شرقی است. مقاله حاضر با مروری بر بیوگرافی احدهاعام، شاخص‌ترین اندیشه‌های او را برای تأسیس صهیونیزم فرهنگی، مورد بررسی قرار داده است. مهم‌ترین برنامه‌های او برای نیل به این هدف، احیاء روحانی و فرهنگی قومیت یهود با استفاده از راه‌کارهایی چون تأسیس مرکز فرهنگی، ایجاد نظام آموزشی با تکیه بر زبان و ادبیات عبری و بهره‌گیری از تلاش نخبگان در راستای تحقق این هدف بود. شناخت دیدگاه‌های احدهاعام که از جمله منتقدان صهیونیزم سیاسی به‌شمار می‌رود، با توجه به تأثیر این جریان در روند وقایع عصر حاضر، حائز اهمیت است. در واقع شناخت صهیونیسم فرهنگی موجب شناخت بهتری در مورد جریان صهیونیسم می‌شود و این‌که صهیونیسم تنها شامل تفکرات سیاسی نیست بلکه برنامه‌ها واندیشه‌های دیگری را نیز دربردارد.