جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پیامبر اعظم (ص) علاوه بر مومنان با دشمنان خود اعم از مشرکان، منافقان و اهل کتاب، با رفق و مدارا رفتار نموده اند. آن حضرت در جایی که مدارا موجب آسیب به اساس اسلام یا مصالح جامعه اسلامی نمی‌شد، همواره در برخورد با دشمنان با مدارا رفتار می‌کردند . با این حال دشمنان با بهره‌گیری از همه‌ی ابزارهای ارتباطی، می‌کوشند تا اسلام را دین خشونت و رسول خدا(ص) را خشونت‌گرا معرفی کنند.در حالی که این امر بر خلاف آموزه‌های دین بوده و رفق و مدارای حضرت با دشمنان با توجه به آموزه های قرآنی و روایی کاملاً مشهود است. از آن جا که رفتار مداراگونه‌ی حضرت با دشمنان براساس ضابطه و قانون الهی بوده ، لذا آگاهی از این ضوابط برای جلوگیری از افراط و تفریط لازم است، چنان که ترک این اصل، از ناهنجارى و خشونت سردر مى‏آورد، اجراى فراتر از حد آن نیز، به یک پدیده ضد ارزشى یعنى مداهنه و سازش کارى در حق، تبدیل مى‏شود. این پایان نامه با استفاده از آیات قرآن و احادیث ائمه اطهار(ع) و با رویکرد توصیفی - تحلیلی نگاشته شده و در جمع آوری اطلاعات، علاوه بر آیات و روایات، به کتب تفسیری و تاریخی فریقین و نگاشته های معاصرین نیز مراجعه شده است.موضوع مدارا و شیوه رفتاری تساهل و تسامح با توجه به سیره عملی پیامبر اعظم (ص) عمدتاً در چهاچوب ارتباط با یاران و همراهان ِحاکمان تعریف می شود. ولی در موارد خاص و تحت شرایط خاصی از این شیوه در ارتباط با دشمنان و مخالفان نیز بهره گیری می شود. می توان گفت ؛مدارا در مسائل شخصى و نیز مسائل اجتماعى که با حقوق دیگران در تقابل نباشد، جارى و سارى است. اما در مسائل اصول دین و اجراى حدود و احکام دینى، جاى نرمش و مدارا نیست.