جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

معرفی کتاب این کتاب در چهار بخش تنظیم شده است که عبارتند از: بخش اول آشنایی اولیه با طالبان و ضمن اشاره به اندیشه سیاسی، رهبری و تشکیلات طالبان، دو بحث نیز فشرده مورد بررسی قرار می گیرد: ابتدا علل داخلی و خارجی روی کار آمدن طالبان و سپس عقاید و سیاستهای طالبان در عرصه دین، فرهنگ و اقتصاد. در بخش دوم ضمن بیان سیر تاریخی مبانی کلامی اندیشه طالبان، به نقد و بررسی مبانی کلامی اندیشه ایشان پرداخته شده است. در بخش سوم به گروه ها و جریانهای سیاسی و سیاسی- مذهبی و تحولات اجتماعی مؤثر در تفکر طالبان اشاره شده که با حمایت های مادی و معنوی خود از مدارس دینی طالبان که در واقع منشأ اصلی پیدایش مبانی فکری طالبان بودند؛ این جنبش را به مسیر دلخواه خود هدایت نمودند؛ همچنین در این بخش به تأثیر سیاسی و اجتماعی پدیده جهانی شدن(گلوبالیزم) در اندیشه طالبان اشاره شده است. در بخش آخر به تأثیر پذیری تفکرطالبان از نظام فکری و اجتماعی قومیت پشتون پراخته می شود. با توجه به تأثیر گذاری جنبش طالبان در حوزه مسائل فکری، سیاسی و فرهنگی منطقه و جهان اسلام و نیز اهمیت تحولات افغانستان به عنوان کشور دوست و همسایه ایران، بررسی مبانی فکری طالبان منشأ و نحوه شکل گیری این اندیشه موضوعی است قابل اهمیت که مطالعه آن می تواند برای مخاطبان پرسشگر ما سودمند باشد. نگارنده برای نیل به اهداف پژوهش بر آن شد تا مبانی فکری طالبان را در سه حوزه کلام، سیاست و قومیت پشتون مورد بررسی قرار دهد تا تأثیرگذاری هر حوزه در شکل گیری تفکر این گروه مشخص شود

مسلمانان شبه قاره هند از سده هجدهم میلادی به سبب آغاز دوره استعمار و با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، در مواجهه با مسائل جدید جامعه، بیشتر بر انجام فعالیت‌های فرهنگی متمرکز شدند. بدین منظور با تأسیس مدارس دینی به سبک جدید، موجب ایجاد تحولی چشمگیر در میان مسلمانان شدند. از مجموعه مدارس اسلامی هند، مدرسه دارالعلوم دیوبند که از نیمه سده نوزدهم میلادی فعالیت خود را آغاز کرد، ویژگی‌های برجسته‌ای دارد. بنیانگذاران این مدرسه در طراحی نظام آموزشی، برنامه درسی، شیوه‌های تدریس، ارائه آموزش به زبان اردو و نیز ساختار اداری و مالی مستقل مدرسه، به مدارس جدید انگلیسی نظر داشتند. با این حال، محتوای آموزشی و کتاب‌های درسی تماماً همان متون کلاسیک اسلامی بود و علما از تدریس دروس جدید و نیز آموزش زبان انگلیسی خودداری کردند. مدارس دیوبندیه در طی چند دهه گستره جغرافیایی وسیعی را در هند فراگرفت و شمار زیادی از فارغ التحصیلان آن، به عنوان علمای دینی در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، فعالانه حضور یافتند. از جمله کارکرد‌های این طبقه اجتماعیِ جدید، تعریف نوینی بود که برای هویت فردی و جمعی مسلمانان هند - جامعه‌ای در حال گذار از سنت به تجدد- ارائه دادند. علمای مدارس دیوبندیه با مراجعه به کتاب و سنت از یک سو با لحاظ شرایط جدید از سوی دیگر، هویت فردی و اجتماعی خویش را باز تعریف کردند و بر رغم پایبندی به سنت، اصلاح و تحول در آن را نیز پذیرفتند.