جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شهر کوفه شهر علی بن ابیطالب علیه السلام محسوب می شود و ازقرن اول هجری مشهور است که اهل کوفهاز حضرت علی پیروی می کردند و قرار دادن آن به عنوان مرکز دولت اسلامی درعهد خلافت حضرت علی نبود مگر به اسباب سیاسی و اجتماعیو اقتصادی. از آنجائیکه امام علی (ع) یکی از فقهای صحابه محسوب می شود فقه روی مقدار زیادی از فقه کوفه را به خود اختصاص داده است . و فتاوی و احکام او در مجالس فقه گسترده شده است تا جائیکه این فتاوی و احکام در جانب فتاوی فقها، صحابه دیگر بروز بیشتری داشته است و می توان گفت که فضای کلی و حاکم بر مجالس فقه در کوفه همان مسیر علوی بوده است پس مذهب امام علی (ع) یکی از مذاهب رایج و دارای دایره گسترده در آن زمان بود. این فضای کلی فقه علوی حاکم بر کوفه از جریانات فقهی تشکیل شده است که یا ریشه های آن به طور مستقیم به امام علی (ع) بر میگردد و یا به طور غیرمستقیم مانند زیدیه اولی. اما جریاناتی که ریشه های آن به طور مستقیم به امام بر می گردد اصحاب وی از تابعین و شیعه اصحاب حدیث و امامیه اولی می باشند. زمانیکه امام علی (ع) در کوفه فرود آمد اصحاب مخلص تشنه علم و فقه معرفت در کنار او جمع شوند و از سرچشمه صاف او آنچه که خواستند گرفتند و از اینها اصحابی که فقه و حدیث را از امام علی (ع) اخذ کردند و فتاوی و فقه او را در مسیرهای فقهی دیگری در کوفه و خصوصا برای فقها حنیفه نقل کردند. به طور مثال میتوان این افراد را ذکر کرد عبیده سلمانی مسروق بن الاجدع و علقمه بن قیس و الاسود بن یزید و الحارث الاعور و غیرهم. همچنین از کسانی که نقش مهمی در نشر احادیث امام علی (ع) برای فقها حنیفه داشتند شیعه اصحاب حدیث بودند که نقش مهمی را در آن ایفا کردند و آنها عامر شعبی و شعبه بن الحجاج و سلیمان الاعمش و غیرهم. فقهای حنیفه از محضر ائمه اهل بیت و رجال امامیه بهره بردند. پس از موسس مذهب ابوحنیفه از مجلس امام باقر (ع) و امام صادق(ع) بهره برد و آنها را روایت کرد و مدت دو سال تحت تعلیم امام صادق(ع) بود و این عبارت مشهور را گفت: لولا السنتان لهلک النعمان و به فتاوی امام علی (ع) تمسک کردند تا جائیکه این نقل حدیث به احادیث آنها از بقیه فقهای صحابه رسید. در نتیجه مسایل فقهی بین دو مذهب جعفری و حنفی بسیار نزدیک شد بلکه اتفاق نظر پیدا کردند مخصوصا آنجائیکه با رئیس سلسله مشایخشان ابن مسعود مخالفت کردند و فتاوی امام علی (ع) اخذ نمودند. قابل توجه است که امامیه در بعضی از مسایل به خاطر نادر بودن روایت و یا وجود متعارض با آن به اقوال حضرت علی (ع) استناد نکرده اند اما فقهای حنفی به آن اقوال استناد کرده اند و بر طبق آنها فتوی داده اند.

راه رسیدن به سعادت که دغدغه همیشگی انسان است، دینداری و پیروی از تعالیم الهی است. این پژوهش در فصل نخست مفهوم دینداری و نیز قوت و ضعف آنرا را تبیین می کنددر فصل دوم آفات شناخت دین مورد بررسی قرار گرفته است.فصل سوم به بررسی آفات دینداری در مرحله عمل به آن می پردازد. در فصل چهارم آفات دفاع از دین در دو جنبه دفاع عملی و دفاع نظری بررسی شده است.در آخرین فصل نیز به نقش و کارکرد مهمترین عوامل بیرونی از جمله شیطان ، فقر و محرومیت اقتصادی، حاکمان و نهاد قدرت و نیز محیط و دوستان پرداخته شده است.

سفیان بن مصعب عبدی کوفی از شعرای اهل بیت (ع) در قران دوم هجری است که تاریخ دقیق ولادت و وفات وی مشخص نیست . وی از اصحاب امام صادق (ع) بشمار می‌رود که به حضور آن حضرت می‌رسید و قصائدش را قرائت می‌نمود و امام (ع) نیز افراد خانواده‌اش را فرامی‌خواند تا به اشعار وی از پشت پرده گوش دهند. همراهی عبدی با امام (ع) تنها در انس و الفت با آن حضرت یا رفت و آمد به نزد ایشان خلاصه نمی‌شد بلکه وی نزد امام (ع) از مقام و منزلتی برخوردار بود که ناشی از مودت و ایمان خالصانه وی نسبت به اهل بیت (ع) بود به طوری که امام (ع) در مورد او می‌فرمایند: "ای شیعیان، شعر عبدی را به فرزندان خود تعلیم دهید چراکه وی در راه خداست " در عین حال برخی از علماء مانند ابن شهرآشوب تصور می‌کنند که این روایت در مورد علی بن حمادعدوی یا عبدی است و این اشتباهی است که آنها مرتکب شده‌اند چراکه علی‌بن حماد در قرن دوم زندگی می‌کرده‌اند. از سوی دیگر بنظر می‌رسد که وی خود را وقف اهل بیت (ع) نموده است چرا که تمامی اشعاری که از او بدست آمده در این راستاست . هنگامی که اشعارش را مورد مطالعه قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که وی آنها را به مدح اهل بیت (ع) بطور عموم و امام علی (ع) بطور خصوص و نیز رثاء امام حسین (ع) و سیره حضرت فاطمه (س) اختصاص داده است . همچنین قدرت شعری وی تاحدی بود که به محض شنیدن روایتی در فضائل اهل بیت (ع) آن را به نظم درمی‌آورد و از اینرو می‌بینیم که اقتباس در جای جای اشعارش به چشم می‌خورد به گونه‌ای که تعدادی از احادیث و آیات قرآنی را در قالب شعر درآورده است . نوشته‌ای که پیش روی خوانندگان گرامی است بررسی شرح حال شاعر و نقطه نظراتش در قبال اهل بیت (ع) می‌باشد و مشتمل بر مقدمه و دو باب و خاتمه است و باب اول به بحث پیرامون اوضاع سیاسی، اجتماعی و ادبی زمان شاعر می‌پردازد و باب دوم مشتمل بر زندگی شاعر و مدیحه‌های وی در مورد اهل بیت (ع) و نیز اشعاری که به آنها دست یافتم، می‌باشد.

تحقیق حاضر سیری در اندیشه فاطمه زهرا (ع) در مورد قرآن و عترت (ع) می‌باشد. تامل در سیره و کلام زهرای مطهر (ع) بسیاری از حقایق ناگفته را در مورد قرآن و عترت (ع) آشکار می‌سازد. فاطمه زهرا (ع) در معرفی قرآن ویژگیهای برجسته‌ای را برای کتاب الهی برشمرده‌اند. کتابی که ناطق و صادق است و با نوری ساطع و درخشان پیروان خود را به سوی بهشت و رضای الهی هدایت می‌کند. علاقه زهرای مرضیه (ع) به قرآن تا اندازه‌ای است که در حال انجام کارهای روزمره زندگی نیز آیات قرآن را تلاوت می‌نمودند و در عمل به فرمانهای وحی پیشتاز بودند. انس فوق‌العاده فاطمه زهرا (ع) با آیات قرآن در استشهادات مکرر ایشان به آیات قرآن مشهود است . در کلمات ایشان بیش از سی آیه مورد استناد قرار گرفته است . صدیقه طاهره (ع) گاه با توجه به مورد نزول آیات مضمون آیات را بر گفتار خود منطبق می‌نمودند و گاه مفهوم آیات را به دلالت التزامی مورد استناد قرار می‌دادند و در موردی به ظاهر آیه استشهاد نموده‌اند. در مورد عترت (ع) نیز دخت گرامی رسول خدا (ع) ابتدا سرسلسله عترت پیامبر اکرم (ع) را معرفی نموده‌اند و شدت علاقه و اطاعت خویش را نسبت به ایشان ابراز داشته‌اند. فاطمه زهرا (ع) به اندازه‌ای به رسول خدا (ع) علاقه‌مند بود که بعد از رحلت رسول اکرم (ع) با وجود داشتن همسری چون حضرت علی (ع) و فرزندانی چون امام حسن و حسین (ع) در فراق پدر بسیار بی‌تاب بود و از خدا می‌خواست که هر چه زودتر به رسول خدا (ع) ملحق شود. زهره عترت در معرفی خود به دارا بودن علم الهی و سرور بانوان دو جهان بودن از زبان رسول خدا (ع) اشاره می‌نمایند. در معرفی حضرت علی (ع) نیز ضمن ابراز علاقه و اطاعت خویش نسبت به حضرت علی (ع) امتیازات حکومت علی (ع) را برشمرده و بر ولایت و امامت علی (ع) دلیل آورده و مسلمانان را بر حمایت از علی (ع) تحریض نموده‌اند. آن بانوی بزرگوار در زمان حیات رسول خدا (ع) هماره پشتیبان نبی اکرم (ع) بود و بعد از رحلت پیامبر اکرم (ع) نیز مدافع امام زمان خویش بود و تمام مساعی خود را در جهت دفاع از حریم امامت به کار بست . لذا باید گفت که زهرای مرضیه (ع) خلاصه نبوت و امامت است که سرانجام نیز با اشتیاق به دیدار نبی خدا (ع) در راه دفاع از ولی خدا به شهادت رسید. علم وسیع و الهی فاطمه زهرا (ع) به اندازه‌ای است که با توجه به (حدیث لوح) و وجود (صحیفه فاطمی) ایشان از امامت فرزندان خویش خبر می‌دهند و ضمن برشمردن امتیازات اهل بیت و ائمه اطهار (ع) راه نجات و رستگاری را در پیروی از آنان می‌دانند.

پایان‌نامه حاضر، مجموعه‌ای است که از فرمایشات گهربار امیر مومنان علی (ع) در معرفی سیمای منور اهل بیت (علیهم‌السلام). از آنجا که معصومین (علیهم‌السلام) عدل قرآن‌اند و تکامل اسلام، در همراهی و همگامی آندو با یکدیگر است ، پس همانگونه که درک مفاهیم قرآن، اولین قدم برای رشد و تعالی انسان می‌باشد، فهم سخنان اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار خواهد بود. لذا عمده سعی در این پایان‌نامه، بررسی ویژگیها و صفات معصومین (علیهم‌السلام) در کلام علی (ع) است . طبق روایات متواتری که مورد تایید علمای شعیه و سنی است ، واژه اهل بیت (علیهم‌السلام) اصطلاحی است که پس از نزول آیه تطهیر، بر حضرت علی، حضرت زهرا، امام حسین و نه فرزند از نسل امام حسین (علیهم‌السلام) اطلاق گردیده است . حضرت علی (ع) در کلام خود، توجه بسیاری به ولایت و رهبری اهل بیت (علیهم‌السلام) و اهمیت و ضرورت آن داشته به گونه‌ای که امامت را شرط پذیرش توحید معرفی می‌کند. حضرت (ع) علم، بینش ، هوشیاری و قاطعیت را از مهمترین شرایط رهبر دانسته و خودسازی، مردم دوستی، موعظه و نصحیت و اقامه حدود را برای رهبر و امام جامعه واجب شمرده است . امام (ع) عصمت و علم الهی را بارزترین صفات اهل بیت (علیم‌السلام) دانسته و آنان را چراغ هدایت ، واسطه فیض ، داعی به حق، قسمت کننده بهشت و دوزخ، جانشینان و مقرب‌ترین افراد به رسول اکرم (ع)، راسخان در علم، دارای یقین و بصیرت و ... معرفی نموده‌اند.

بحث درباره واقعیت‌های هستی، ارتباط پدیده‌ها با یکدیگر، نیاز پدیده‌ها به علت هستی بخش ، ذرات ، صفات و افعال علت هستی بخش و ... از اساسی‌ترین مباحث در زندگی بشر بوده، هست و خواهد بود. مجموعه این مباحث که فلسفه الهی را تشکیل می‌دهد به دلیل آنکه نقشی اساسی و زیربنایی را در شناخت امور واقعی از امور غیرواقعی، تحکیم اصول و مبانی جهان‌بینی دینی و تثبیت باورها دارد و با ارائه قویترین و عمیقترین براهین و استدلالهای عقلی می‌تواند از حریم دین و مسائل اساسی آن به بهترین وجه ممکن دفاع کند، مورد توجه ادیان آسمانی بوده و توسط رهبران این ادیان مورد گوشزد قرار گرفته است . دین اسلام نیز که آخرین و کاملترین دین الهی است به این نوع از فلسفه توجه خاصی داشته و در کتاب آسمانی خود و توسط رهبران معصومش به مهمترین مباحث مطرح در این زمینه پرداخته است . در این راستا پیشوای هشتم اسلام، حضرت رضا علیه‌السلام به دلیل شرایط خاص سیاسی و فرهنگی زمان خود و نیز به دلیل شروع نهضت ترجمه در آن دوران و ورود فلسفه یونان به جهان اسلام، بیشترین مباحث را در زمینه فلسفه الهی مطرح کرده‌اند. به همین خاطر از جمله گامهای موثر در آشنایی هر چه بیشتر با فلسفه الهی و مسائل اساسی‌اش این است که بدانیم دیدگاه آن حضرت در این زمینه چیست ؟ و چه نظراتی را در رابطه با مسائل خاص فلسفه الهی ابراز کرده‌اند؟ تا با بهره‌گیری از سخنان گهربار و حکیمانه ایشان که سرچشمه اصلی معارف الهی‌اند، بتوانیم تصویری هر چه صحیحتر و جامعتر از فلسفه الهی داشته باشیم. بر این اساس ، لازم است ابتدا منابع معتبر روائی را که سخنان آن حضرت در آنها ثبت شده است ، شناسایی کرده و پس از استخراج سخنان و نظرات بلند ایشان در زمینه مهمترین و اساسی‌ترین مسائل مربوط به فلسفه الهی به تجزیه و تحلیل و تبیین آنها بپردازیم.