جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این تحقیق به عنوان موضوع مطالعه دو قسمت با عنوان کافکیان به ترتیب از جوزفینا، خواننده یا مردم موش، سال 1924، سال مرگ نویسنده، و داستان پس از مرگ شکارچی گراکو، به عنوان روایت های املاک منتشر شده است. . ما در این دو روایت به دنبال بررسی مسئله‌ای از زوال صورت‌های متعالی هستیم: سنتز شده در هنر، الهیات و مرگ در درون مدرنیته. با خوانش توصیفی-فلسفی این دو روایت، رویکردی انتقادی را با فلسفه والتر بنیامین به ویژه نظریه روایت آن جستجو می کنیم. مجموعه این روایات نیز از بازسازی صحنه ادبی و فلسفی تعابیر کافکیان، مانند: خوانش صهیونیستی ماکس برود از فلسفه آرتور شوپنهاور و مارتین بوبر، طنین خوانش های کافکا از کی یرکگارد، تحلیل می شود. و نیچه و در نهایت، مجادلات بنیامین با برود و گرشوم شولم، که دلیل اصلی خنده دار آن حول خوانشی ماتریالیستی و تمثیلی از چک نویسنده است.

ترجمه ماشینی : فکر کردن به فاجعه اولین دستور فکری در مواجهه با فاجعه ای است که یهودیان اروپایی را در جریان شوعه رخ داد. فکر کردن به فاجعه به معنای درک این است که چرا شوآ توانست در اروپای متمدن رخ دهد که توسط عقل انسانی و ارزش های پیشرفت و روشنگری شکل گرفته بود. یعنی فکر کردن به امکانی برای آینده فلسفه. والتر بنجامین که پیش از موعد با این مشکلات دست و پنجه نرم می کرد، تئودور آدورنو، ماکس هورکهایمر و امانوئل لویناس شجاعت، قدرت و درک - و گاهی اوقات به سادگی ناامیدی - داشتند تا به آنچه اتفاق افتاده بود فکر کنند. آنها که از خشم و میل به شهادت برانگیخته شده بودند، احساس کردند که نیاز فوری به فریادهای عذاب قربانیان آشویتس در تفکر خود دارند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی اندیشه فلسفی والتر بنیامین جوان و تحول آن در آثار بعدی او می پردازد. نویسنده با شروع از نقد خود از فلسفه امانوئل کانت و هرمان کوهن، روابط بین نظریه‌های بنیامین - که همراه با دوستش گرشوم شولم توسعه یافته‌اند - در مورد دانش، زبان، اخلاق، سیاست، فلسفه تاریخ و زیبایی‌شناسی را دنبال می‌کند. به موضوع یهودیت مسیحیت و زبان به عنوان قلمرو رستگاری. او افقی را ترسیم می کند که در آن مفهوم تجربه به عنوان ساختار، نظام فلسفی و «وظیفه بی نهایت» (در برنامه فلسفه آینده، 1917/18) به مفهوم مبدأ به عنوان موناد (منشاء درام تراژیک آلمانی، 1925)، سرانجام در مفهوم تاریخی به عنوان موناد و تصویر دیالکتیکی ادغام شد (درباره مفهوم تاریخ، 1940). تالیاکوزو ادعا می کند که مفهوم تجربه به عنوان ساختار و نظام نمادین، که از تفسیر انتقادی او از کانت و نئوکانتیانیسم نشأت می گیرد، به مفهومی از اندیشه مبتنی بر زبان الهیاتی وحی تبدیل می شود.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می کند که یک ژست سیاسی رادیکال را می توان در نوشته های سورن کیرکگارد یافت. این فصل ها با قرار دادن اندیشه پرشور کی یرکگور در گفتگو با نوشته های گئورگ لوکاچ، کارل اشمیت، والتر بنجامین و تئودور آدورنو، یک چشم انداز میان رشته ای را هدایت می کنند. در مرکز بحث کتاب، مفهوم «سیاست غیرمستقیم» قرار دارد، که فضای منفی بین روش‌ها، مفاهیم و کنش‌های فکری را در آثار کی‌یرکگور نام‌گذاری می‌کند و همچنین روابط پویایی بین کی‌یرکگارد و متفکران فوق‌الذکر را مشخص می‌کند. سیاست غیرمستقیم کی یرکگور مجموعه ای از نقاب هاست که هویت ها را از حوزه ای به حوزه دیگر جابجا می کند: الهیات، سیاست را می پوشاند. قانون ماسک الهیات; نظریه سیاسی فلسفه را نقاب می زند. و روانشناسی رویکردهای ادبی به حقیقت را می پوشاند. همانطور که در لوکاچ، اشمیت، بنیامین و آدورنو منعکس شده است، این کتاب بررسی می کند که چگونه سیاست غیرمستقیم کی یرکگور سه انگیزه مهم را تسکین می دهد: ناسازگاری فکری، ارتباط غیرمستقیم درون و از طریق هویت های مبهم، و دیالکتیک منفی.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : مطالعه کیا لیندروس بازسازی فلسفی تفکر والتر بنیامین است و دیدگاهی کایرولوژیک از زمان سیاسی و زیبایی‌شناختی را بیان می‌کند. با به فعلیت رسیدن تفکر بنیامین، به ویژه در 20th fin de siecle، کتاب دیدگاه مفصلی از تفکر او ارائه می دهد. کیا لیندروس تفسیری جایگزین از تاریخ، زمان، سیاست و هنر می‌سازد که در لحظه حال (Jetztzeit) به آن پرداخته می‌شود. او در بخش اول به نقد روش خطی- زمانی در فهم تاریخ می پردازد. با مطالعه دقیق مقاله بنیامین "اثر هنری"، بخش دوم به بررسی مشکلات خاستگاه، اصالت و سنت های هنر از طریق ایده های آوانگارد هنری و سیاسی شدن زیبایی شناسی می پردازد. در پایان کتاب، مفهوم تصویر و تصاویر جدید به عنوان فضای تصویر (بیلدروم) کنش مطرح شده است. نمونه‌های تاریخی صحنه‌های سیاسی و هنری بین جنگ‌ها، و همچنین تحلیل فیلم کوتاه کریس مارکر «لا جت»، ایده‌های توسعه‌یافته در سراسر کتاب را نشان می‌دهد و با باز کردن تجربه فردی به سمت تجربیات زمانی جمعی‌تر، تصاویر زمان را نشان می‌دهد. مانند مرگ، رویا و خاطره.

ترجمه ماشینی : این کتاب مفهوم مالیخولیا را در نوشته‌های اولیه والتر بنیامین دنبال می‌کند. فربر به جای تمرکز بر موضوع آشکارا مالیخولیایی آثار بنیامین یا شرایط ناخوشایند سرنوشت خود، پیامدهای این مفهوم را برای فلسفه خود در نظر می گیرد. او که از بحث هایدگر درباره حالات و اهمیت آنها برای تفکر فلسفی مطلع است، معتقد است که حالت مالیخولیایی اصل یا ساختار متافیزیک و هستی شناسی اولیه بنیامین است. تحلیل بدیع او از استدلال‌های بنیامین درباره تئاتر و زبان، بحثی درباره کتاب ترائرسپیل است که در میان اولین کتاب‌هایی در انگلیسی است که خود نمایشنامه‌های باروک را بررسی می‌کند. فلسفه و مالیخولیا نیز با برقراری رابطه قوی بین بنیامین و سایر فیلسوفان از جمله لایب نیتس، کانت، هوسرل و هایدگر به تاریخ فلسفه کمک می کند.

ترجمه ماشینی : بررسی خلاقانه و انتقادی حیرت‌انگیز یکی از متفکران برجسته قرن بیستم، والتر بنیامین فقید، رمانی مستند است که زندگی و مرگ والتر بنیامین را با روزها، ساعت‌ها و دقیقه‌های یک ملک شورایی طبقه‌ی کارگر در کنار هم قرار می‌دهد. لندن در انگلستان پس از جنگ ریاضتی. این رمان بر روی یک مستاجر خاص متمرکز است که ادعا می کند والتر بنجامین است و فقط از کلمات نوشته شده توسط بنیامین استفاده می کند، ظاهراً غافل از اینکه بنجامین واقعی 20 سال قبل در حالی که از دست نازی ها فرار می کرد خودکشی کرد. این متن که در ابتدا در دهه شصت اتفاق می‌افتد، به سال‌های اولیه املاک و آخرین روزهای بنیامین بازمی‌گردد، در حالی که او در سراسر اروپا حرکت می‌کند و ناامیدانه‌تر به دنبال فرار از رایش سوم است. جان شاد از طریق این روایت تخیلی، نه تنها ظهور تفکر بنیامین از یک الهیات سیاسی یهودی را که مجبور به مقابله با ظهور نازیسم شده است، بلکه همچنین پیامدهای مارکسیسم اتوپیایی او را که در تبعید ساخته شده است، برای بافت بسیار متفاوت طبقه کارگر آواره بررسی می کند. جامعه در بریتانیا پس از جنگ