جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مطالعه فلسفه قرن بیستم به اندازه ای توسط درختان احاطه شده است که تشخیص شکل کلی جنگل دشوار است. با این وجود، علیرغم همه تنوع جنبش ها و مکاتبی که آنها به آنها تقسیم شده اند، هنوز هم می توانیم تشخیص دهیم که فلسفه در عصر ما سرزمین وحدت دارد. در وهله اول، از آنجایی که فلسفه هرگز در خلأ رشد نمی کند، بلکه بخشی از فرهنگ جاری است، تمام مکاتب مختلف فلسفه قرن بیستم، به قولی، نگاهی قرن بیستمی دارند. این نگاه متمایز از این واقعیت ناشی می شود که همه فیلسوفان قرن بیستم، هر اندازه که از نظر فلسفی با هم تفاوت داشته باشند، با نگرانی های عمیق جامعه ای که بخشی از آن هستند - دوگانگی آن نسبت به علم، اشتغال به زبان، نگرانی در مورد هوشیاری و از دست دادن اعتماد به نفس ...

ترجمه ماشینی : ویلارد وناورمن کواین احتمالاً تأثیرگذارترین فیلسوف آمریکایی قرن بیستم بوده است. کار او بیش از هفت دهه را در بر می گیرد و حوزه های بسیاری را در فلسفه پوشش می دهد. او در زمینه‌های منطق و نظریه مجموعه‌ها، فلسفه منطق و ریاضیات، فلسفه زبان، فلسفه علم، معرفت‌شناسی و متافیزیک مشارکت‌های عمده‌ای داشته است. اولین کار کواین در فلسفه در زمینه منطق بود. سهم عمده او دو سیستم نظری مجموعه NF (1936) و ML (1940) است. 1 این سیستم ها جایگزینی برای نظریه نوع Principia Mathematica یا نظریه مجموعه های Zermelo بودند و هنوز توسط 2 ریاضیدان در حال مطالعه هستند. کمک غیرمستقیم به حوزه منطق مقاومت قوی او در برابر moda110gic است. اعتراض کواین به مفاهیم ضرورت و تحلیل بر توسعه moda110gic تأثیر گذاشته است؟ کواین تأثیر زیادی بر فلسفه ریاضیات داشته است. زمانی که کواین وارد فلسفه شد، بحثی در مورد مبانی ریاضیات بین مکاتب شهودگرایی، فرمالیسم و قراردادگرایی وجود داشت. کواین به زودی با قراردادگرایی کارنپ در "حقیقت بر اساس قرارداد،،4 (1936) به چالش کشید. کواین هرگز به یکی از مکاتب دیگر نپیوست، اما عناصر جدیدی را به آن افزوده است که پایه های 5 مکتب معاصر اسم گرایی، افلاطون گرایی و ساختارگرایی کواین مدت‌هاست که در این زمینه در سایه بنسراف و پاتنام قرار داشته است. در حال حاضر به نظر می‌رسد که تجدید علاقه به کار کواین وجود دارد و اکثر فیلسوفان به صراحت به آثار کواین اشاره می‌کنند.

ترجمه ماشینی : در طول سال تحصیلی 1940-1941، چندین غول فلسفه تحلیلی در هاروارد گرد هم آمدند و جلسات خصوصی منظمی را با کارنپ، تارسکی و کواین برگزار کردند. کارنپ، تارسکی و کواین در هاروارد به خواننده این امکان را می‌دهد که به عنوان مگس روی دیوار برای مکالمات خود عمل کند. کارنپ در طول سال تحصیلی خود در دانشگاه هاروارد یادداشت های دقیقی را بر عهده گرفت. این کتاب شامل رونویسی آلمانی این یادداشت‌های مختصر و ترجمه انگلیسی در بخش پیوست است. یادداشت‌های کارنپ طیف گسترده‌ای از موضوعات را پوشش می‌دهند، اما با کمال تعجب، برجسته‌ترین سؤال این است: اگر تعداد اقلام فیزیکی در جهان محدود است، گفتمان علمی باید چه شکلی داشته باشد؟ این پرسش با یک مسئله فلسفی پایدار مرتبط است: رابطه بین قلمرو منطقی-ریاضی و قلمرو مادی چیست؟ تلاش‌های کارنپ، تارسکی و کواین برای پاسخ به این سؤال شامل موضوعاتی است که امروزه در فلسفه وجود دارد. این کتاب بر سه موضوع از این قبیل تمرکز دارد: اسم‌گرایی، وحدت علم و تحلیل. به طور خلاصه، این کتاب خطوط استدلال ارائه شده در این بحث‌های هاروارد را بازسازی می‌کند، اهمیت تاریخی آنها را مورد بحث قرار می‌دهد (مخصوصاً جدایی کواین از کارنپ)، و در صورت امکان آنها را به درمان‌های معاصر این موضوعات مرتبط می‌کند.

ترجمه ماشینی: یازده مقاله در این مجلد تمام موضوعات اصلی W.V. فلسفه کواین کواین (1908-2000) شاید برجسته ترین فیلسوف تحلیلی نیمه پایانی قرن بیستم بود. حمله مشهور او به سنت تحلیلی/ترکیبی، منادی تغییر عمده ای از دیدگاه های زبان برخاسته از پوزیتیویسم منطقی بود. مهمترین کتاب او، کلمه و شی، مفهوم عدم تعین ترجمه رادیکال را معرفی می کند، دیدگاهی تیره و تار از ماهیت زبانی که با آن افکار و باورها را به خود و دیگران نسبت می دهیم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه در نظر گرفته شده است تا بحثی انتقادی در مورد عدم قطعیت پایان نامه ترجمه توسط کواین باشد. من این تز را از چارچوب مفهومی فلسفه ویتگنشتاین متأخر تحلیل می کنم. هدف اصلی این بحث نشان دادن این است که: با استفاده از مفهوم ویتگنشتاین از معنا به عنوان استعمال، می توان تز عدم تعین را رد کرد. حتی این تصور که در مورد درستی ترجمه‌های مختلف جملات زبان هیچ واقعیتی وجود ندارد، منطقی نیست. و اینکه رفتارگرایی زبانی کواین در ارائه توضیح رضایت بخشی از معنا کوتاهی می کند. در فصل اول، تز عدم تعین را مشخص می‌کنم و استدلال‌های اصلی را که کواین در حمایت از آن ارائه می‌کند، توضیح می‌دهم. به همین ترتیب، من به چگونگی ارتباط این تز با دیگر جنبه های اساسی فلسفه کواین، به ویژه فیزیکالیسم و ​​کل گرایی او اشاره می کنم. در فصل دوم، توصیفی کلی از مفهوم ویتگنشتاین از معنا به عنوان کاربرد ارائه می‌دهم و آن را با مفهوم کاربرد زبانی کواین و رد این ایده که معنا را می‌توان برحسب نحوه استفاده از جملات تعریف کرد، مقایسه می‌کنم. در فصل سوم، من از مفهوم ویتگنشتاین از معنا برای انتقاد از تز عدم تعین و تز غیرقابل تفکیک ارجاع استفاده می کنم. اشاره می‌کنم که در جاهایی به نظر می‌رسد کواین به طور ضمنی مفهومی از معنا را بسیار شبیه مفهوم ویتگنشتاین می‌پذیرد، که با هر دو تز ناسازگار است. در فصل چهارم، من استدلالی را بر اساس مفهوم «قاعده زبانی» ویتگنشتاین علیه تز عدم تعین ارائه کردم. هدف این استدلال نشان دادن این است که هیچ توضیح رضایت بخشی از معنا را نمی توان در چارچوب رفتارگرایی زبانی کواین قرار داد.

ترجمه ماشینی : این مقاله به این موضوع مربوط می‌شود که کلمات ما به روشی که معمولاً به آن اشاره می‌کنیم، اشاره نمی‌کنند. من استدلال های ارائه شده توسط کواین، در نسبیت هستی شناسی، و به اصطلاح استدلال های «مدل-نظری» پاتنم در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد را بررسی می کنم. هدف من اضافه کردن یک موقعیت جدید به پانتئون موجود نیست، بلکه افزودن استدلال است. من به ویژه از کواین و پاتنام در برابر رایج‌ترین توجیهی که برای نگرش نادیده انگاشته شده است، دفاع می‌کنم. من با این استدلال شروع می کنم که آثار کواین و پاتنم که ذکر شد بسیار نزدیک به هم مرتبط هستند – در واقع، آنها حداقل یک استدلال مشترک دارند. این موضوع از این جهت مهم است که بسیاری از فیلسوفانی که پاتنم را تند می‌زنند، کواین را کمتر مورد تحسین قرار می‌دهند. من استدلال می‌کنم که بسیاری از مواردی که برای یکی می‌آید، در مورد این موضوع برای دیگری نیز صدق می‌کند. من استدلال مشترک را به تفصیل شرح می‌دهم: ماهیت آن این ادعاست که ما می‌توانیم ارجاع‌های همه اصطلاحات خود را تغییر دهیم، در حالی که همچنان ارزش‌های صدق یا شرایط صدق همه جملات خود را حفظ می‌کنیم. سپس چالش مشترک را مطرح کردم. مخالفان می گویند که منبع احتمالی مرجع قطعی نادیده گرفته شده است. پاتنام (و کواین) فقط محدودیت‌هایی را در نظر می‌گیرند که با استفاده از اصطلاحات خود بر مرجع تحمیل می‌شوند. به ویژه، آنها به شدت بر روی محدودیت های تجربی که رابطه مرجع باید رعایت کند، تمرکز می کنند. مخالفان می گویند که ممکن است نوع دیگری از محدودیت وجود داشته باشد - یک محدودیت خارجی - که (تا حدی) مستقل از تجربه و فعالیت های ما عمل می کند. من نسخه دیوید لوئیس از این چالش را ارائه می کنم. من این را به عنوان یک خلأ در استدلال کواین-پاتنم تصدیق می کنم. علاوه بر این، می توان آن را به یک موقعیت ثابت توسعه داد. من نه به قوام آن، بلکه به معقول بودن آن حمله می کنم. من پیشنهاد می‌کنم که هیچ توجیه تجربی برای این ادعا در دسترس نیست که چنین محدودیت‌هایی بر اساس مرجع عمل می‌کنند. من بیشتر پیشنهاد می کنم که هیچ توجیه پیشینی ارائه نشده است. بنابراین من استدلال می‌کنم که استفاده از روزنه مستلزم طرح ادعایی است که در واقع غیرقابل توجیه است: این یک تکه متافیزیک نظری است. من با پیشنهاد راهی برای جلوگیری از این موضوع نتیجه گیری می کنم.

ترجمه ماشینی: در این کتاب، سخنرانی های امانوئل کانت از W. V. Quine با عنوان Science and Sensibilia برای اولین بار به زبان انگلیسی منتشر شده است. این سخنرانی‌ها نشان‌دهنده مرحله مهمی در توسعه تفکر بعدی کواین است، جایی که او در شرح خود از مراحل از تحریک حسی تا نظریه علمی، و در استفاده بیشتر از آنها برای ارزیابی میزان ذهنی، صریح‌تر در مورد اهمیت محدودیت‌های فیزیکی واژگان قابل دفاع است این سخنرانی‌ها که به‌عنوان یک واحد در نظر گرفته می‌شوند، شکاف مهمی را در درک ما از پیشرفت فلسفی او از اثر او در سال 1973 با نام «ریشه‌های مرجع» تا آثار بعدی‌اش پر می‌کنند. این جلد همچنین حاوی مقدمه ای است که محتوای و اهمیت فلسفی سخنرانی ها را بیان می کند. علاوه بر این، چندین مقاله نوشته شده توسط محققان برجسته فلسفه کواین بینش بیشتری در مورد مسائل مهم مطرح شده در سخنرانی ها ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: ویلارد ون اورمن کواین قطعاً بزرگترین فیلسوف تحلیلی نیمه دوم قرن بیستم بود. او در سال 1908 متولد شد و از سال 1956 تا 2000 کرسی فلسفه ادگار پیرس را در دانشگاه هاروارد داشت. او کمک های بسیار مهمی در زمینه هایی مانند منطق ریاضی، نظریه مجموعه ها، فلسفه زبان، و فلسفه منطق داشت. از معروف ترین آثار او می توان به «از دیدگاه منطقی»، «نسبیت هستی شناختی» و مقالات دیگر و تأثیرگذارترین کلمه و شیء او اشاره کرد. یکی از آموزه های اصلی کواین «عدم قطعیت ترجمه» است - این ادعا که هیچ پاسخ عینی برای این سؤال وجود ندارد که منظور شخصی از هر جمله ای چیست. این دیدگاه برای اولین بار در Word and Object مطرح شد و به اندازه کافی تکان دهنده بود که انتقادات فیلسوفان برجسته دیگری مانند نوام چامسکی و ریچارد رورتی را برانگیخت. ایو گادت استدلال می کند که این مناقشات تا حدی از ابهامات و تغییرات ذهنی کواین و تا حدی از سوء تفاهم خوانندگان او ناشی می شود. Gaudet با بررسی مجدد این سردرگمی را از بین می برد. کل مفهوم کواین از «واقعیت موضوع»، و ارزیابی مشارکت چامسکی، رورتی، فریدمن، گیبسون و فولسدال در مناظره در پرتو تفسیر جدید او. این اولین کتابی است که به دفاع از نامعین بودن دکترین ترجمه کواین اختصاص دارد. برخلاف بسیاری از کسانی که به نفع کواین نتیجه گیری می کنند، گودت رویکردی انتقادی و ظریف به متون کواین اتخاذ می کند و نشان می دهد که کواین گاهی اوقات موضع خود را تغییر می دهد و همیشه آنطور که بسیاری تصور می کنند واضح و ثابت نبوده است.