جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر، دربرگیرنده‌ی شرح زندگی، افکار، و آرای "مارتین لوتر" بانی نهضت پروتستان است. به تصریح کتاب: "مارتین لوتر، بانی نهضت پروتستان، در زمره‌ی معدود کسانی است که سبب تغییر عمده در تاریخ شد. او با شهامت بسیار در اصول عقاید مسیحی که بیش از هزار و پانصد سال مقبول همگان بود، درنگ کرد و آن‌ها را به بوته‌ی نقد و آزمون کشید. نیمی از شخصیت وی ریشه در باورهای قرون وسطی داشت و نیم دیگرش به دنیای جدیدی معطوف بود که تحول در علم و معرفت را به ارمغان آورد... اندیشه‌ی لوتر بر همگان موثر افتاد و دغدغه‌ی همه‌ی روشن‌اندیشان گشت. مساله‌ی وی، معضل بسیاری بعد از او شد. پس از او بود که به سرعت چهره‌ی عالم تغییر کرد. مردم از انزوا قصد فضا کردند و از صومعه‌ها وکلیساها به قصد عمران دنیا بیرون آمدند. فلسفه تغییر روش داد و علوم نوین زاده شدند. اینک، کشف دنیا بهتر از پرداختن به مسائل خیالی آن جهان بود. گویی لوتر نوری بر دنیا افکند که همه‌چیز را در پرتو آن عیان می‌‌گشت؛ اما این بار نیز این نور برگرفته از دین بود. لوتر بر همگان نافذ افتاد؛ کانت و هگل از او تاثیر گرفتند و رودلف اوتو و کارل بارث در پی او رفتند. شلایر ماخر رای از او گرفت و بر آن افزود و مارتین بوبر اگرچه از او الهام گرفت ولی اهتمام نمود و باردیگر انجیل را به آلمانی ترجمه کرد. وبر از تاثیر نهضت پروتستان بر اقتصاد و سرمایه‌داری گفت و نیچه صراحت لحن او را آموخت؛ در حالی که شوپنهاور طعن گزنده‌ی او را به کار برد. پل تیلیخ از آموزه‌های او گفت و علم کلام دیگر برخاست. هایدگر او را ستود و کی یرکه‌گور نیز از او سخن گفت. خلاصه، موافق یا مخالف نمی‌توانستند آثار او را نادیده بگیرند زیرا او در تاریخ ظاهر شده بود". گفتنی است، مترجمان علاوه بر ترجمه‌ی کتاب، در ضمیمه بر آن افزوده‌اند؛ یکی مربوط به مساله‌ی بخشایش گناهان و فروش بخشایش است که مساله‌ی حیاتی و اصلی جنبش لوتری محسوب می‌گردد؛ و دیگری، متن نامه‌ی 95 ماده‌ای است که انفصال او را از کلیسا حتمی کرد.

ترجمه ماشینی: این مقاله به بررسی کنفرانس مذهبی تورون می پردازد که به ابتکار ولادیسلاو چهارم پادشاه لهستان در سال 1645 برگزار شد. این کنفرانس نمایندگان آلمانی و لهستانی فرقه های کاتولیک، لوتری و کالوینیست (اصلاح شده) را گرد هم آورد. هیأت اصلاح‌طلب توسط ز. گورایسکی از چلم کشلیان و ای. برگیوس، واعظ دربار انتخاب کننده براندنبورگ، رهبری می‌شد. کالوینیست ها از اتحاد با لوتریان علیه کاتولیک ها حمایت می کردند. با این حال، اکثر هیئت لوتری مخالف همکاری با اصلاح طلبان بودند. جلسات گفتگو با بیان مبانی دکترین خود با اتولیک ها که از گنجاندن مبانی دکترین کالوینیسم در پروتکل رسمی خودداری می کردند ادامه یافت. به نظر آنها هیئت اصلاح طلب دستورات سلطنتی را برای برگزاری کولوکیوم زیر پا گذاشت، در حالی که اسناد آن حاوی توهین و تهمت نسبت به دکترین کاتولیک بود. علاوه بر این، لوتریان اجازه نداشتند پایه های دکترین خود را طرح ریزی کنند. هنگامی که نمایندگان هر دو هیئت پروتستان با پادشاه لهستان ملاقات کردند، ولادیسلاو چهارم تأکید کرد که او آزادی کامل را برای همه هیئت ها در طول مذاکرات تضمین می کند. او توضیح داد که دستورالعمل های سلطنتی فقط پیشنهادات او بود. با وجود این، همانطور که نویسندگان نشان می‌دهند، پس از این ملاقات چیزی تغییر نکرد و بی‌اعتمادی متقابل بین کالوینیست‌ها و لوترها افزایش یافت. کاتولیک‌ها به کالوینیست‌ها پیشنهاد کردند که گزیده‌هایی از اسناد خود تهیه کنند. با این حال، گورایسکی این پیشنهاد را بی فایده خواند. طرفین در مورد بررسی متقابل اسناد توافق کردند. در واقع پس از سه ماه و 36 جلسه، کالسکه بی نتیجه به پایان رسید.