جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مقاله استدلال می کند که شکل پخته دکترین سیاسی آیت الله خمینی (1902–1989)، مرجع مذهبی شیعیان ایرانی و معمار جمهوری اسلامی ایران برآمده از مواجهه با درک مدرن از دولت و مفهوم حاکمیت است. دکترین سیاسی [امام] خمینی به نام ولایت مطلق فقیه هر چند مبتنی بر مبانی دینی باشد، باید به عنوان گسست از درک سنتی قدرت سیاسی در تشیع مورد مطالعه قرار گیرد. استدلال خواهد شد که چنین دکترین سیاسی می تواند همان نقشی را ایفا کند که در مسیحیت توسط متفکران سیاسی در اوائل دوره مدرن، راه را برای مدرنیزاسیون هموار کرد، در اندیشه سیاسی شیعه انجام دهد، و زمینه را برای یک مفهوم زمانی از سیاست مدرن فراهم کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب بررسی مفهوم ولایت و تحولات آن در میان علمای شیعه از قرن هجدهم تا بیستم است. لیلا چمن خواه از طریق بررسی و تفسیر متون کلیدی به تعدادی از مسائل می پردازد. او بر تأثیر عرفان ابن عربی، با توجه به تصور ولایت، بر جانشینان و تبیین کنندگان شیعه او در قرون بعدی تمرکز می کند. او همچنین از توسعه و دگرگونی مفهوم ولایت در طول دویست سال، از مکتب باطنی شیخیه تا سیاسی شدن ولایت در نظریه ولایت فقیه بحث می کند.

معرفی کتاب: ادعای اساسی کتابی که در دست دارید این است که غیبت امام معصوم (ع) به ویژه وقتی که با تمدن فراگیر و مسیطر جدید همراه می شود، مانع تحق دولت و جامعه و متمدن تراز دین است و حتی در صورت استقرار یک حکومت دینی با محوریت ولایت فقیه، امکان تحقق چنان تمدنی در حد مطلوب و قابل قبول وجود ندارد و تنها نسبت محدودی از آن مقدور و میسور است. این ادعا به هیچ وجه نافی وظیفه اصلاح گری در عصر غیبت و تلاش برای به دست گرفتن قدرت سیاسی در صورت امکان نیست اما مسئله این است که امر اصلاح و تلاش برای تحقق احکام و آرمان های دینی در روزگار عدم دسترسی به امام معصوم به ویژه در شرایط سیطره تمدن ماتریالیستی و اومانیستی مدرن با موانع و تنگناهایی مواجه است که دایره مقدور و ممکن آن را محدود می کند و عدم توجه به این محدودیت می تواند نتایج زیان باری، هم برای دین و هم برای نظام دینی، داشته باشد.

نظریه ولایت فقیه در حوزه معرفت اسلامی، از منظرهای مختلف کلامی، فلسفی، فقهی،اخلاقی و عرفانی، قابل تبیین است. اما نظر به اینکه ولایت فقیه از جمله مباحثی است که اختصاص به یک حوزه خاص نداشته و در آن دانش‌های کلام، فلسفه، فقه، اخلاق و عرفان در هم آمیخته و به نوعی هم پوشانی دارند و موضوعی چند وجهی و بین رشته‌ای به شمار می‌آید، نگاه به ولایت فقیه به عنوان یک مسأله کلامی، فلسفی، فقهی یا اخلاقی و عرفانی صرف، نمی‌تواند ما را به تبیین جامعی از این نظریه که همه ابعاد آن را مورد توجه قرار بدهد، رهنمون سازد. در پژوهش حاضر در پاسخ به تبیین نظریه ولایت فقیه، تلاش شده تا با بررسی سه مسأله؛ ضرورت حکومت اسلامی، ویژگی‌های حاکم اسلامی و مشروعیت حکومت اسلامی، به عنوان مسایل محوری نظریه ولایت فقیه، تبیین‌های ارایه شده در مورد نظریه ولایت فقیه، مورد ارزیابی قرار گرفته و کاستی‌های آنها مشخص گردد، تا ضرورت ارایه تبیین جامعی از نظریه ولایت فقیه مبتنی بر منظومه معرفت اسلامی آشکار گردد که در آن هم جایگاه مناسب این موضوع بنیادی و کلیدی، نظام سیاسی اسلام، به درستی ترسیم شده و هم زمینه تلائم بیشتر دیدگاهها و برطرف شدن بسیاری از اختلاف‌های نظری فراهم شود و در این راستا ضرورت حکومت اسلامی، در محورهای هفتگانه؛ حکومت اسلامی و توحید عملی، لطف و حکمت الهی، حاکمیت، جامعیت، نظام‌مندی و ارزشمداری و اخلاق محوری اسلام و تحقق عملی فقه، تبیین گردیده است و در سایه چنین تبیینی روشن خواهد شد که ولایت فقیه از این منظر از چنان جایگاه بلندی در منظومه معرفت دینی برخوردار است که ضرورت و مشروعیت آن، از ضرورت استمرار ولایت الهی و تحقق توحید عملی و ایجاب لطف و حکمت الهی، سر چشمه گرفته و تحقق بخش حاکمیت و جامعیت و نظام‌مندی و ارزش مداری اسلام در عصر غیبت و تحقق عملی فقه است، بر این اساس، نمی‌توان بدون در نظر گرفتن منظومه معرفت اسلامی به تبیین جامعی از آن دست یافت.

با شکل‌گیری توازن قوا به‌ویژه میان نهاد دینی و نهاد سیاسی در عصر قاجار، دوره‌ی جدیدی از تأثیر‌گذاری حوزه‌های علمی بر عرصه‌ی ایران و جهان تشیع رقم خورد. تکیه روحانیت بر سنت سیاسی شیعی، به همراه ضعف قاجاریه و تحولات سیاسی و اجتماعی پیاپی در عصر مشروطه، موقعیت خاصی به مراکز علمی و فقهی شیعیان بخشید. با تأسیس حوزه‌ی علمیه قم، در آغاز سده جدید شمسی و جدایی و استقلال حوزه‌های علمیه ایران از عراق، تجربه جدیدی پیش پای روحانیت شیعه نهاده شد و آنان را هم زمان وارد کشاکش‌های سیاسی ایران در حساس‌ترین دوره تاریخی‌اش، نمود. از این تاریخ تا سال 1357(ه.ش)، اندیشه‌های سیاسی مهمی در میان حوزویان ایرانی شکل گرفت که از مهم‌ترین آن‌ها، می‌توان به اندیشه سیاسی ولایت فقیه(با قرائت امام خمینی)، اندیشه‌های رادیکالی فدائیان اسلام و حزب ملل اسلامی و اندیشه سیاسی مکتب تفکیک و تز دوری‌گزینی از سیاست انجمن حجتیه و اندیشه کلام سیاسی جدید، همانند، اندیشه‌های آیت‌الله مرتضی مطهری اشاره کرد، که دامنه و تأثیرگذاری بسیاری از آنان تا عصر حاضر نیز به چشم می‌خورد.

یکی از مسایل مشترک در سه دانش فلسفه، کلام و فقه، مسئلۀ ولایت پیامبر و اهل‌بیت: است. هر یک از این دانش‌ها از منظری خاص به بررسی این حقیقت پرداخته‌اند. در این بحث تعیین جغرافیای مسئله، تبیین هویت آن، ابعاد و نتایج حاصله و تأثیری که فلسفه و کلام بر پویایی مسئله ولایت در فقه گذاشته است، بررسی و تحلیل شده است. استاد رحمانی در بخش آخر نیز به دیدگاه شیخ مرتضی انصاری و محقق‌خوئی دربارۀ ولایت پیامبر و اهل‌بیت‌: اشاره کرده است.

ترجمه ماشینی: سکولاریته دینی و اسلام اغلب در غرب به عنوان همراهان راحت در نظر گرفته نشده اند، اما انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 مفروضات مربوط به مناسب بودن حوزه های جداگانه برای دین و سیاست را زیر سوال برد. اما با گذشت یک دهه از انقلاب، تحولات نظری و فکری در حوزه‌های علمیه ایران نمایان شد و دیدگاه‌های جایگزین درباره دکترین ولایت فقیه که دین و سیاست را با هم پیوند می‌داد، مطرح شد. چنین تغییراتی آموزه را از آموزه‌ای که دستور الهی داشت به آموزه‌ای که در عمل از مردم سرچشمه می‌گرفت، تبدیل کرد. این مقاله بر اندیشه‌های یک حوزوی متوسط ​​اصلاح‌طلب به نام احمد قابل (متوفی 2012) متمرکز است که تبعیت شدید وی از عقل منجر به نفی وی در نهایت ولایت فقیه و دعوت به نوعی سکولاریته دینی شد که حوزه علمیه در آن باقی ماند. جدا از ساختارها و نهادهای دولتی. از نظر قابل، این به معنای ایجاد جامعه ای بی دین نبود، بلکه به معنای ایجاد جامعه ای بازتر و کثرت گرایانه بود که در آن اختلافات مذهبی بیان شود. در اینجا از مقاله کوتاه قابل در مورد ولایت فقیه برای بیان ادله اصلی کسانی که این عقیده را رد کرده اند استفاده شده است. رد کامل ولایت فقیه توسط قابل از آن جهت حائز اهمیت است که بسیار فراتر از دیدگاه استاد روحانی وی آیت الله منتظری بود که به دنبال اصلاح این اندیشه بود. به این ترتیب، نشان می‌دهد که در حوزه علمیه اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد، اگرچه تعداد بسیار کمی (مانند قابل) هستند که شجاعت بیان مخالفت خود با دیدگاه «رسمی» را دارند. مقاله قابل با به کارگیری انواع استدلال عقل گرایانه ای که او در محیط حوزوی ایران آموخته، نقطه ورود مستقیمی به موضوعی پیچیده است.

با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران موضوع ولایت فقیه از یک مسئله علمی محض به یک مسئله پژوهشی با رویکرد سیاسی- اجتماعی تبدیل گردید، و این پرسش را برای برخی از پژوهشگران مطرح کرد که اصولاً نظریه ولایت فقیه به معنای ولایت و حکومت فقیه در جامعه به منظور اجرای احکام الهی و پاسداری از کیان اسلام و مسلمین، از چه جایگاه فکری و پشتوانه فقهی برخوردار است؟ و از آنجا که برای بررسی پیشینه هر پدیده‌ای باید نخست به سراغ سرچشمه‌های آن رفت، ما نیز در این مقاله برای بررسی مستندات ولایت فقیه و مصادیق اعمال آن در آثار فقهی فقهای متقدم امامیه، به سراغ سه تن از مشاهیر فقهای شیعه یعنی شیخ مفید، شیخ ابوالصلاح حلبی و شیخ طوسی رفتیم تا به مدد تتبع و تأمل در آثار ایشان به پاسخی درخور و مستدل دست یابیم.

مروری بر احکام مربوط به خیارات و ولایت داشتن پدر و جد پدری در این زمینه مطابق با فتاوا و دیدگاه‌های فقهی آیة‌الله سید محمد رضا موسوی گلپایگانی است. نویسنده ضمن بیان مفهوم ولایت داشتن در حق خیار در انواع معاملات برای پدر و جد پدری از جانب فرد صغیر و غیر بالغ، به میزان اختیارات آنان در این زمینه اشاره کرده و ادله فقهی مربوط به آنها را بررسی نموده است. از این رو وی به برخی از روایات در این زمینه اشاره کرده و از لحاظ سند و دلالت میزان کاربرد این احادیث در موضوع مورد نظر را تبیین کرده است. وی موارد اثبات ولایت برای پدر و جد پدری و موارد عدم چنین ولایتی را بررسی نموده و آیات قرآنی و سایر روایات عام و قواعد فقهی در این زمینه را مورد شرح و بررسی قرار داده است.