جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: «تحلیل محتوا» - که شکلی از تحلیل متنی به کمک رایانه است - برای بررسی فعالیت الهی در شش متن نبوی استفاده می شود و فعالیت خدا را با فعالیت انسان ها مقایسه می کند. در این مطالعه روش‌شناختی نوآورانه، نویسنده، در پرتو داده‌های کمی، نتیجه می‌گیرد که خداوند در همه متون نسبت به غیر اسرائیلی‌ها نسبت به اسرائیلی‌ها خشن‌تر است، و در جوئیل با اسرائیلی‌ها بسیار مهربان‌تر از پیامبر معمولی است. خدا و انسانها تقریباً در انواع مشابهی از فرآیندهای فیزیکی و ذهنی، اما به درجات متفاوتی درگیر هستند. گریفین قانع کننده استدلال می کند که خدای انبیا «کاملاً دیگر» برخی الهیات نیست، اما اعمال او نیز دقیقاً از الگوی انسانی پیروی نمی کند.

«سنت ها» دستکم از چهار حیثِ موضوع، عاملان، آثار، اهداف «اجتماعی» خوانده میشوند. مطالعه روشمند سنت ها هم ما را به طرح یک نظریه دینی در جامعه شناسی دلگرم میکند وهم در کنترل جامعه و رخدادهای اجتماعی مدد میرساند و هم دسترسی به مدینه فاضله دینی را آسان تر میسازد.روش مطالعه سنت باید هم با تفسیرهای قرآنی همسو باشدو هم با الگوهای روشی متعارف در علوم اجتماعی. کیفی بودن مفاهیم و متغیرهای سنت ، نیازمند بهره گیری از روش های مطالعه کیفی و نیز غیبی، ماورایی و متکی بودن بر متون دینی، اقتضای روش «تحلیل محتوی»، به خصوص «تحلیل ساختاری» است. در تحلیل ساختاری ارائه یک چارچوب انتزاعی ضروری است. از این رو برای مطالعه سنت چارچوبی مناسب است که اولاً، حضور خداوند در سلسله علل را توجیه کند و ثانیاً، فعال بودن اراده انسان را نیز مورد توجه قرار دهد، ثالثاً، به رابطة علّی میان دو پدیده توجه کند و رابعاً، میکانیسم های تحقق سنت را جستجو نماید. همچنین انتزاعی بودن مفاهیم سنت، مفهوم سازی آنها را ضرورت میبخشد؛ مفهوم سازی به معنای تجزیه مفاهیم از سطح انتزاعی به سطح عینی و مشاهده پذیر است. مفهوم سازی قرآنی بهترین روش برای مفهوم سازی مفاهیم سنت ها است.

پژوهش حاضر کارکردهای سرودهای ملی هفتاد کشور جهان که به صورت تصادفی انتخاب شده اند را با استفاده از روش تحلیل محتوی بررسی می کند. این پژوهش نشان می دهد که این متون نسبتا کوتاه غنی ترین، تاثیرگذارترین و در عین حال اسرارآمیزترین مفاهیم را به شنونده آن القا می کند. نتایج حاصل از تحلیل محتوای این سرودها نشان می دهد که 29 نقش متفاوت توسط جملات این سرودها بیان می شود که در میان آنها نقش های "توصیف" و "ندا" به ترتیب پربسامدترین و نقش های "ملامت"، "انذار" و "تسلی" کم بسامدترین کارکردها را دارا می باشد. بیست و پنج گروه از این نقش ها در بعضی از ویژگی های واژگانی و ساختاری مشترک هستند. علاوه بر این، سرود ملی کشورهای "مصر" و "فلسطین" بیشترین و سرودملی کشورهای "یونان" و "پاکستان" کمترین فشردگی معنایی را دارند. دیگر نتایج به دست آمده بیانگر این است که در سرود ملی تمامی کشورها آثاری از مضامین ملی زیر وجود دارد: 1- تهاجم، مثل جنگ و درگیری؛ 2- درد، مثل رنج کشیدن، فنا شدن، شهید شدن؛ 3- آزادی، استقلال و رهایی از اسارت؛ 4- طبیعت، کوه، رودخانه و مناطق خاص طبیعی یک کشور؛ 5- شادی مثل ترانه ها، سرور، عشق؛ 6- مذهب، ایمان، خدا، پیامبر؛ 7- مفاهیم نوستالژیک مثل تاریخ، خاطرات، نیاکان؛ 8- آرمان های والای بشری مثل راست گویی، شکوه، افتخار، غرور، اتحاد، وفاداری، عدالت و صلح.