جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: قرن نوزدهم دوره ای از اصالت های فلسفی خیره کننده است که مشخصه آن درگیری رادیکال با علوم انسانی در حال ظهور است. فیلسوفان قرن نوزدهم که غالباً تحت الشعاع فلسفه قرن بیستم بودند و می خواستند برخی از اصول اصلی آن را رد کنند، دوباره به عنوان چهره های بسیار مهم ظاهر شدند. The Routledge Companion to Neneteenth Century Philosophy یک بررسی و ارزیابی برجسته از کل قرن است. این همراه که به هفت بخش تقسیم شده و شامل سی فصل نوشته شده توسط دانشمندان برجسته بین المللی است، موضوعات، مضامین و فیلسوفان اصلی قرن نوزدهم را بررسی و ارزیابی می کند و اولین تصویر جامع این دوره را در یک جلد ارائه می دهد: فلسفه ایدئالیسم آلمانی به عنوان سیاسی. کنش، از جمله هگلیان جوان، مارکس و توکویل، فلسفه و سوبژکتیویته، از جمله شوپنهاور، کی یرکگور و نیچه، طبیعت گرایی علمی، از جمله داروینیسم، فلسفه نژاد، روانشناسی تجربی و نئوکانتیانیسم فایده گرایی و ایده آلیسم بریتانیایی ایده آلیسم آمریکایی و پراگماتیسم و ​​جهت گیری های منطقی جدید، از جمله برنتانو، فرگه و هوسرل. کتاب Routledge Companion to Nineteenth Century برای دانشجویان فلسفه و برای هر کسی که علاقه مند به این دوره در رشته های مرتبط مانند سیاست، تاریخ، ادبیات و دین است، خواندنی ضروری است.

مقاله حاضر قصد دارد با تحلیل نخستین بند از «درآمد» کتاب «پدیدار شناسی روح» از منظر شناخت شناسی، معضل فلسفه جدید را در حوزه شناخت، که همانا شکاکیت و گسست بین امر مطلق از یک سو و حوزه شناخت از دیگر سو است، حل و فصل کند. تبیین مساله استوار بر دو استعاره و تلقی از شناخت است، شناخت در مقام ابزار و شناخت در مقام واسطه/ رسانه، که اصالت روش را در پی داشته است. «درآمد» پدیدارشناسی با این تلقی از شناخت، از در مخالفت در آمده و حسب منطق درونی پدیدارشناسی روح، به جمع بین امر مطلق و حوزه شناخت یا ساحت پدیداری و ناپدیداری واقعیت می پردازد.