جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تحقق و شکل گیری یک نظریه مستلزم انطباق با مصداق و مصداق های بیرونی است. از آن جا که نائینی در اندیشه ورزی و تولید اندیشه موفق و قوی ظاهر شده و ابتکار او در تولید اندیشه جدید به نوعی منحصر به فرد است، تعیین چهارچوب و روش کاری وی، در قالب یک نظریه، موضوع این مقاله است. در این مقاله به روشی که نائینی از آن بهره گرفته است می پردازیم که می تواند مبنای نظریه ای روش شناختی باشد و آن تسهیل کننده تولید اندیشه ورزی است؛ یعنی رسیدن به روش و نظریه ای برای اندیشه ورزی مناسب با استناد به سبک کار نائینی که مبنای این نوشتار است. این چهارچوب و نظریه «اصولی گری» نام دارد؛ اصولی گری چهارچوب و نظریه ای است که بر کلیت آرای نائینی بار می شود. به این معنا که با رجوع به آرا و سبک تدوین و تولید دیدگاه های نائینی می توان این چهارچوب را استخراج کرد.

کتاب نقض از معدود منابعى است که از وضعیت تشیع در رى و قرن ششم اطلاعات منحصر به فردى در اختیار میگذارد که از طریق این کتاب مى‌توان به مشکلات فکرى و سیاسى شیعه در این قرن آگاهى یافت. همچنین این کتاب نماینده دو جریان اخبارى و اصولى‌گرى در تاریخ فکرى شیعه است. این جریانها حاصل رویکردهاى متفاوت به حدیث و اولویت دادن به عقل یا نقل است و حاوى مواردى از اختلافات کلامى میان شیعه و اشاعره است.