جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این پژوهش ارائه یک مدل علی جهت تبیین امیدواری با استفاده از مدل سازی معادله ساختاری در نمونه ای از دانشجویان ایرانی بود. به همین منظور نمونه ای 379 نفری از دانشجویان دانشگاه های شهر همدان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های امیدواری سیمسون، مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران، مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان، مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده، شاخص ارزشمندی زندگی (معناداری زندگی) و پرسشنامه جهت گیری هدف پاسخ دادند. ابزار قبل از برازش مدل اصلی از نظر ویژگی های روان سنجی از طریق روش های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفتند. در مدل طراحی شده سبک های دلبستگی، معناداری زندگی و حمایت اجتماعی متغیر نهفته برونزاد (مستقل)، خودکارآمدی و جهت گیری هدف تسلطی متغیرهای نهفته میانجی و امیدواری متغیر نهفته درونزاد (وابسته) در نظر گرفته شدند. یافته ها نشان داد که به طور کلی مدل فرضی با داده ها برازش دارد. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های حمایت اجتماعی و معناداری زندگی به طور مستقیم و غیر مستقیم، مولفه دلبستگی ایمن به طور مستقیم و مولفه دلبستگی نا ایمن اجتنابی به واسطه متغیر میانجی خودکارآمدی با امیدواری رابطه معنادار دارند. در مجموع متغیرهای پیشنهاد شده برای تبیین امیدواری، روی هم توانستند 0.46 از واریانس امیدواری را تبیین کنند.

این تحقیق با هدف تعیین رابطۀ بین سلامت روانی و سبک دل‌بستگی با نگرش مذهبی در دانشجویان دانشگاه پیام‌نور آمل انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. ازنظر هدف، این پژوهش به صورت طرح کاربردی است. همچنین، جامعۀ آماری آن شامل 4هزار و 152 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد دانشگاه پیام‌نور آمل در سال 1393 بود. از بین جامعۀ آماری براساس فرمول کوکران تعداد 413 نفر از دانشجویان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامۀ نگرش مذهبی خدایاری (1378) و پرسش‌نامۀ سلامت روانی گلدبرگ ( 1972) و پرسش‌نامۀ سبک دل‌بستگی هازن و شیور (1995) بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش همزمان با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 تحلیل شد. بین مؤلفه‌های سلامت روان و سبک‌های دل‌بستگی با نگرش مذهبی دانشجویان رابطۀ مثبت وجود داشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که نشانگان بدنی و افسردگی و سبک‌های دل‌بستگی، نگرش مذهبی دانشجویان را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین، یافته‌های حاصل از این پژوهش بر کاربرد سلامت روان و دل‌بستگی در نگرش مذهبی دانشجویان تأکید می‌کند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی و نگرانی های مربوط به وزن در دختران نوجوان انجام شد.روش: این مطالعه توصیفی - همبستگی روی نمونه 322 نفری از دانش آموزان ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی مقاطع اول، دوم و سوم دبیرستان های شیراز که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. پس از یک بررسی مقدماتی و تعیین قابلیت اعتماد و اعتبار ابزارها، اجرای اصلی به ترتیب با استفاده از پرسش نامه ویژگی های فردی آزمودنی، دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور؛ نسخه جدید (1993)، پرسش نامه نگرانی های مربوط به وزن کیلن، پرسش نامه افسردگی بک و نیز اندازه گیری قد و وزن برای به دست آوردن شاخص توده بدنی صورت گرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است.یافته ها: دختران دارای سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی و اضطرابی / دوسوگرا) در مقایسه با دختران دارای سبک دلبستگی ایمن، نگرانی مربوط به وزن بیشتری داشتند. بین میانگین نمرات نگرانی مربوط به وزن افراد دارای سبک دلبستگی اضطرابی / دوسوگرا و اجتنابی تفاوت معنی دار وجود نداشت. تعامل سبک دلبستگی و شاخص توده بدنی میزان نگرانی به وزن اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: شناخت سبک های دلبستگی می تواند به عنوان متغیر معمی برای پیش بینی نگرانی مربوط به وزن و از سویی آسیب پذیری نسبت به اختلالات تغذیه نقش مهمی ایفا کند

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه شادکامی و اشتیاق برای برقراری ارتباط در سبک های دلبستگی در نمونه ای از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز بود.روش: با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 400 نفر از دانشجویان انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از مقیاس سبک های دلبستگی هازن و شیور و مقیاس شادکامی دانشگاه مموریال نیوفاندلند (مونش) و مقیاس اشتیاق برای برقراری ارتباط استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و مقایسه های چندگانه تعقیبی انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین سبک های دلبستگی در شادکامی وجود دارد. دانشجویان دارای سبک دلبستگی ایمن در مقایسه با دانشجویان دلبسته ناایمن اجتنابی و دوسوگرا شادکامی بالاتری دارند و دانشجویان دارای سبک دلبستگی اجتنابی در مقایسه با دوسوگرا، شادکامی بالاتری دارند. نتیجه دیگر این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین سبک های دلبستگی در اشتیاق برای برقراری ارتباط وجود دارد.نتیجه گیری: دانشجویان دارای سبک دلبستگی ایمن در مقایسه با دانشجویان دلبسته ناایمن اجتنابی و دوسوگرا اشتیاق برای برقراری ارتباط، بالاتری دارند و دانشجویان دارای سبک دلبستگی دوسوگرا در مقایسه با اجتنابی اشتیاق برای برقراری ارتباط بالاتری دارند. نتیجه کلی این که سبک های دلبستگی بر شادکامی و اشتیاق برای برقراری ارتباط، تاثیر می گذارد.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های دلبستگی با رضایت مندی زناشویی در دانشجویان متاهل رشته های دبیری است. بدین منظور 62 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دبیری که در دانشکده علوم انسانی واحدهای تربیتی خود را می گذراندند، به تفکیک جنسیت و به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب، سپس آزمون های رضایت مندی زناشویی انریچ و هم چنین مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال کولنیز و رید (1990) RAAS بر روی آن ها اجرا شد. پس از جمع آوری اطلاعات، از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی توافقی، مجذور کا (X2) و آزمون t برای مقایسه میانگین های مستقل) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که: دانشجویان متاهل با سبک های دلبستگی ایمن، از رضایت مندی زناشویی بالاتری برخوردارند و برعکس یعنی دانشجویانی که از سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا برخوردار بودند، میزان رضایت مندی زناشویی آنان نیز به طور معناداری کمتر از افراد ایمن بود. هم چنین نتایج پژوهش نشان می دهد که بین سبک های دلبستگی دانشجویان متاهل مونث با مذکر تفاوت معنی داری وجود ندارد، اگر چه زنان از سطح ایمنی بیشتری در روابط بین فردی و دلبستگی برخوردارند ولی تفاوت ها معنی دار نیست. از نتایج دیگر این پژوهش، نبودن تفاوت معنی داری بین رضایت مندی زناشویی در دانشجویان بر اساس جنسیت است. بررسی های قبلی در مورد رضایت مندی زناشویی نیز نشان می دهند که وضعیت جنس افراد، پیش بینی کننده رضایت مندی نمی باشد.