جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بحث از روایات واردشده دربارة اسباب نزول یکی از مهم ترین بحثهای قرآنی ـ حدیثی است که از گذشته تا به امروز مورد توجه اندیشه وران قرآنی بوده است و نقش مهمی در فهم صحیح آیات قرآنی دارد.در همین باره از بحثهای مهمی که در گذشته کمتر مورد دقت و بررسی قرار گرفته، این است که اسباب نزول چه گونه هایی دارد؟ گونة صحیح آن کدام است؟این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی کوشیده است با تبیین گونه های اسباب نزول در مقام ثبوت و اثبات و ارائة نمونه و تحلیل برای هرکدام، روایات اسباب نزول را بررسی نماید.

علوم قرآنى اصطلاحى است درباره مسائلى مرتبط با شناخت قرآن و شئون مختلف آن که مفسر با رعایت آن در ورطه تفسیر به رای گرفتار نشده و در نهایت بتواند تفسیری ضابطه‌مند و صحیح ارائه دهد. یکی از تفاسیری که به مباحث علوم قرآنی پرداخته است، تفسیر التحریر و التنویر است. محمد طاهر بن عاشور در این تفسیر به مهم ترین مباحث علوم قرآنی توجه داشته است.ابن عاشور ابتدای نزول قرآن را در شب هفدهم رمضان با نزول پنج آیه نخست سوره علق، و آخرین آیه نازل شده را آیه 281 بقره می‌داند. در جای جای تفسیر بر این مطلب اشاره دارد که کیفیت نزول قرآن بر خلاف کتب مقدس پیشین، به صورت تدریجی نازل گشته است. ایشان آیات قرآن را به دو دسته مکی و مدنی تقسیم می‌نماید (مکی: 88 سوره؛ مدنی: 25 سوره؛ ایشان سوره حج را نه مکی و نه مدنی بلکه مکی- مدنی می‌داند) و بیشتر مستثنیات سور را نمی‌پذیرد و دلیل توهم مستثنیات را خلط بین اسباب نزول می‌داند. همچنین علم سبب نزول را به دو دسته تقسیم می‌نماید و سعی نموده به آن دسته از اسباب نزولی بپردازد که در تفسیر آیات اهمیت داشته باشند. ترتیب آیات قرآن و چینش هر کدام پشت دیگری را، توقیفی و به امر رسول الله (ص) می‌داند و می‌نویسد اصح آن است که قرآن در زمان حضرت ابوبکر صدیق (رض) جمع شده باشد. ایشان قرائت را دو گونه می‌داند و تنها به گونه‌ای می‌پردازد که ارتباط تنگاتنگی با تفسیر دارد و در مورد اختلاف قرائت می‌نویسد اگر یقین نماییم که همه وجوه قرائات مشهور از پیامبر (ص) رسیده است اشکالی ندارد که گفته شود حمل الفاظ قرآن بر این وجوه، مراد خداوند بوده است تا قاریان با خواندن به چندین وجوه، معانی را تکثیر بخشند. ابن عاشور بعد از تقسیم بندی نسخ به سه دسته، دسته سوم آن یعنی « نسخ تلاوت و بقای حکم » را نمی‌پذیرد و می‌نویسد که فایده‌ای برای این نوع متصور نیست. با توجه به آیه هفت سوره آل عمران آیات قرآن را به دو دسته محکم و متشابه تقسیم می‌نماید و این صفت را متوجه لفظ می‌داند و واو مورد بحث در این آیه را استیناف می‌داند. اعجاز را یکی از علوم مهم در تفسیر قرآن می‌دانند و در سراسر تفسیر خود کوشیده که به اعجاز قرآن اشاره نماید و با رد قول صرفه، فصاحت و بلاغت قرآن را وجه اعجاز این کتاب می-داند.واژگان کلیدیعلوم قرآن، تفسیر، التحریر و التنویر، ابن عاشور.

تحقیق حاضر شامل دو بخش با این موضوعات است:در بخش اول با عنوان کلیات در شرح حال شیخ طوسی مؤلف تفسیر تبیان و معرفی آن تفسیر و نیز بیان علوم قرآنی است. بخش دوم تحت نام علوم قرآن در تفسیر تبیان شامل این مباحث است: بحثی درباره قرآن، بحثی درباره سوره، بحثی درباره آیه، محکم و متشابه، نسخ، اسباب نزول، قرائت، اعجاز قرآن، عدم تحریف قرآن، تقدیم و تاخیر، علم تناسب و ارتباط آیات، تکرار در قرآن و تفسیر به رأی.

در این تحقیق علوم قرآن در تفسیر المیزان موردبررسی قرار گرفته و مطالبی در خصوص این موضوعات فراهم شده است: وحی، فرق وحی و الهام، معانی هفتگانه وحی و نزول قرآن، آغاز نزول و مراحل نزول ودیدگاه علامه طباطبائی، مکی و مدنی، شأن نزول، تاریخ تدوین قرآن، قرائت، نسخ در قرآن، محکم و متشابه،حروف مقطعه، و اعجاز قرآن.

این پایان نامه با این پیش فرض که علوم قرآن در آیات قرآن به تصریح یا تلویج بیان شده اند، به انجام رسیده و شامل هشت فصل با این عناوین است: فصل اول، چگونگی اسماء و اوصاف قرآن؛ فصل دوم، چگونگی اعجاز قرآن؛ فصل سوم، نزول قرآن؛ فصل چهارم، چگونگی تحریف ناپذیری قرآن، فصل پنجم، چگونگی تفسیر قرآن؛ فصل ششم، چگونگی تأویل قرآن؛ فصل هفتم، چگونگی نسخ در قرآن؛ فصل هشتم، هماهنگی و تناسب آیات و سور قرآن.

آن چه از نظر می گذرد درباره زندگی نامه و روش علامه فقید، میرزا ابوالحسن شعرانی(ره) در تفسیر و علوم قرآنی است که با تتبع در آثار ایشان و به خصوص تفاسیر سه گانه، مجمع البیان، منهج الصادقین و تفسیر ابوالفتوح رازی و نثر طوبی تدوین شده است. مطالب شامل یک مقدمه و چهار فصل است، فصل اول درباره کلیاتی چون: تعریف موضوع، نوع تحقیق، اهمیت و هدف موضوع و... می باشد و مابقی برسه محور استوار است. فصل دوم: شرح حالی است از زندگی نامه و حیات علمی ایشان که در دو قسمت مورد بررسی قرار گرفته است. درفصل سوم بیان نکاتی کلی درباره تفسیر و انگیزه علامه از مباحث تفسیری و دیدگاه ها و روش های تفسیری و گرایشهای مختلف تفسیری بررسی شده است. فصل چهارم بحث درباره علوم قرآنی که ابتدا کلیاتی درباره علوم قرآنی و بعد از آن سه دیدگاه علامه شعرانی(ره) درباره مباحثی از علوم قرآنی مطرح شده است.

انسان کامل قرآن مجسم و تکوینی است و هموست که می‏تواند حقیقت قرآن را به صورت کامل معرفی کند. معصومان و یکی از آنان امیرالمؤمنین (ع) انسان‏های کاملند. بنابراین امام علی (ع) سزوارترین فرد برای معرفی قرآن کریم است. در نهج البلاغه قرآن به عنوان کتابی توصیف شده که گویای نظام فاعلی و غایی جهان است. بر این اساس جهان تجلّی عینی خداست، همان طور که معرفت خدا تجلّی علمی خداست.غایت تجلّی خدا ذات اوست. از دیدگاه نهج البلاغه در تبیین قرآن باید به برخی نکات توجه کرد، از جمله: قرآن همچون جهان که قرآن تکوینی است، در عین سکوت، دارای نطق و بیان می‏باشد؛ اما شرط شنیدن این بیان، تفکر در قرآن و جهان و طرح درست پرسش با معیارهای اصلی نظام عینی و علمی است. روش درست تفسیر قرآن، تفسیر قرآن به قرآن است؛ امّا چون خود قرآن انسان‏ها را به خاندان عصمت و طهارت ارجاع می‏دهد، رجوع به سنّت معصومان مکمل تفسیر قرآن خواهد بود.