جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تاکنون از رسالۀ اعتقاداتِ راغب دو ویراست ارائه شده است: نخست، اختر جمال محمّد لقمان در سال 1401 این اثر را بر اساس نسخۀ چِستِربیتی در قالب یک پایان‌نامۀ دانشگاهی (497 صفحه) زیر عنوان «کتاب الاعتقاد» تصحیح کرد و در جامعۀ امّ القری در مکّۀ مکرّمۀ از آن دفاع نمود (نگ: تصویر شمارۀ 4). این ویراست منتشر نشده است. پس از آن، در سال 1408 شِمران العَجَلی رسالۀ اعتقادات را بر بنیاد سه نسخه، یعنی نسخۀ شمارۀ 56 کتابخانۀ آستان قدس رضوی مشهد و نسخۀ شمارۀ 382 از کتابخانۀ شهید علی پاشا در سلیمانیۀ استانبول و نسخۀ شمارۀ 5277 کتابخانۀ چِستِربیتی دوبلین در ایرلند و نیز با استفاده از ویراست اختر جمال محمّد لقمان تصحیح نمود و تحت‌عنوان «الاعتقادات» در بیروت منتشر کرد (386 صفحه در قطع رقعی)

تاکنون از رسالۀ اعتقاداتِ راغب دو ویراست ارائه شده است: نخست، اختر جمال محمّد لقمان در سال 1401 این اثر را بر اساس نسخۀ چِستِربیتی در قالب یک پایان‌نامۀ دانشگاهی (497 صفحه) زیر عنوان «کتاب الاعتقاد» تصحیح کرد و در جامعۀ امّ القری در مکّۀ مکرّمۀ از آن دفاع نمود. این ویراست منتشر نشده است. پس از آن، در سال 1408 شِمران العَجَلی رسالۀ اعتقادات را بر بنیاد سه نسخه، یعنی نسخۀ شمارۀ 56 کتابخانۀ آستان قدس رضوی مشهد و نسخۀ شمارۀ 382 از کتابخانۀ شهید علی پاشا در سلیمانیۀ استانبول و نسخۀ شمارۀ 5277 کتابخانۀ چِستِربیتی دوبلین در ایرلند و نیز با استفاده از ویراست اختر جمال محمّد لقمان تصحیح نمود و تحت‌عنوان «الاعتقادات» در بیروت منتشر کرد (386 صفحه در قطع رقعی)

دربارۀ مذهب کلامی و مرام عقیدتی دانشمند نامور مسلمان ابوالقاسم حسین بن محمّد بن مفضّل معروف به راغب اصفهانی (زنده در: 409 ه .ق.) که به سبب نگارش کتاب مفردات ألفاظ القرآن شهرتی فرا گیر دارد، تا کنون دیدگاه های مختلفِ حتّی گاه متضادّی مطرح شده است. برخی او را معتزلی دانسته اند و برخی دیگر اشعری، در حالی که بعض دیگر از تشیّع او سخن گفته اند و در برخی منابع نیز بر سلفی بودن و گرایش او به مذهب اهل حدیث تأ کید شده است. با این وصف، تا کنون تلاش جامع و مستقلّی برای کشف مذهب کلامی و تبیین جهت گیری های اعتقادی راغب بر اساس مکتوبات کلامی او صورت نگرفته است. در این مقاله، با استناد به یگانه نگاشتۀ اعتقادی راغب اصفهانی که زیر عنوان «الاعتقادات » به چاپ رسیده است و بررسی شواهدی که در خصوص گرایش کلامی وی از این کتاب قابل تحصیل است، تعلّق فکری و عقیدتی راغب اصفهانی به گروهی از سَلَفیّه با عنوان «اهل الأثر » یا «اصحاب الأثر » _ که بنا به گفتۀ راغب مذهبی متمایز از مکتب «اصحاب الحدیث » یا «اهل الحدیث » است _ به اثبات میرسد.

چکیده:جهت کشف معنای سنت از دو راه تاریخ انگاره و معناشناسی اقدام گردیده و تلاش شده از برآیند این دو روش به معنای مقصود از مفهوم دست پیدا کرد. معناشناسی سنت با توجه به کاربردهای روایی و قرآنی و بر اساس روش جانشینی و همنشینی صورت پذیرفت. واژه سنت در روایات به معانی قانون و ضابطه، نظر و عقیده، سیره نهادینه شده در میان آحاد اجتماع در روایات وارد شده است. البته سنت در سه مورد در تقابل معنایی با واژه ای دیگر قرار گرفته است که این خود در فهم معنایی سنت موثر است که عبارتند از: سنت در مقابل بدعت، سنت در مقابل واجب، سنت در مقابل کتاب. این واژه در کاربردهای قرآنی خویش در معانی قانون(طریقه و روش)، آداب و رسوم زندگی، امری ثابت و تکرار پذیر نیز استعمال شده است.در نگاه انگاره ای به مفهوم سنت و تطابق معنای آن با قبل از اسلام دریافتیم سنت همان قانونی است که بر اثر توافق همگانی که در میان افراد جامعه ایجاد می کند بستری برای دوام و استمرار آن حکم را در درون جامعه مهیا می سازد. سه مولفه معنایی سنت که عبارتند از:قانون، شفاهی بودن و ثابت بودن در هر دو نظام (قبل و بعد از اسلام) مشترک می باشند. به هر روی، معنای برداشت شده از سنت نبوی با لحاظ اینکه مسلمانان موظف بودند بر اساس این سنت عمل کنند، اگرچه در عمل عدول از سنن جاهلی محسوب می شود، ولی در معنای سنت، نشان دهنده حفظ کلیت آن معناست.تغییرات معنایی سنت در بستر بوم های حدیثی مدینه، مکه، بصره و کوفه شکل گرفت. نخستین معنای سنت توسط اصحاب اثر مثابه سخنان پیامبر(ص) و صحابه و تابعین وسیره مسلمانان(بلاغات) معنا کردند. اصحاب حدیث گسترده بودن و نظام گسیختگی این معنا را درک کرده و به محدود نمودن دایره سنت پرداختند. سپس با ظهور اصحاب ارایت، سنت به معنای ایجاد فقهی تقدیر گرا و نظام مند شکل گرفت. در ادامه اصحاب رای کوشیدند با تکمیل کار ناتمام اصحاب ارایت،سنت را به معنای نظام فقهی تدوین یافته با گرایش به رای گرایی پایه گذاری نمایند. در پایان نیز شافعی با گرایش به اصحاب حدیث توانست با در هم شگستن نظام بوم گرایی، سنت را به معنای احادیث مرفوع تغییر دهد.امام صادق(ع) به جهت همزمانی با جریانات مذکور، به نقد هر دو دیدگاه اصحاب حدیث و اصحاب رای پرداخته و نقاط ضعب مکاتب ایشان را گوش زد نموده و معنای صحیح از سنت را بیان نموده اند.کلیدواژه‌ها: سنت، قانون، اصحاب حدیث، اصحاب رأی، بوم