جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «من سنن النبی صلی الله عليه و آله (البکاء علی المیت)» تالیف مرتضی عسكری، پیرامون موجه ساختن گریه بر اموات که از موضوعات مورد اختلاف بین شیعه و وهابیت می باشد نگاشته شده است. مولف به منظور صحت این عمل سعی کرده است تا با تمسک به سیره عملی پیامبر (ص) نشان دهد که گریه بر اموات امری نهی شده نیست لذا مولف موضوعاتی مانند: گریه رسول (ص) بر حمزه، روایات وارد شده در گریه پیامبر (ص)، گریه پیامبر بر جعفر بن ابي طالب، گریه رسول (ص) بر حسین (ع)، بررسی روایات نهی نبی از گریه و دیگر مباحث مرتبط را مورد بررسی قرار داده است.

کتاب «راه مقابله با مشکلات جوانی از دیدگاه نهج البلاغه» نوشته محمد دشتی، مشتمل بر برخی فضایل، مناقب و معجزات حضرت علی (ع) است كه به ترتیب زمان وقوع آن نگاشته شده است. نگارنده در ابتدای كتاب به اختصار زندگی، تولد، سیره عملی، اخلاق و زهد علی (ع) را بازگو می‌ كند و سپس به موضوعاتی مانند راه و رسم زندگی، جوانان و جنبه های اخلاقی، جوانان و اسلام می پردازد.

اساس دعوت ائمه اطهار اخلاق است و سیره عملی ائمه اطهار نیز تأکید بر ادامه و احیای مکارم اخلاقی می باشد. دوران زندگی ائمه شیعه از سال 11 تا پایان سال 148 هجری قمری ؛ بجز دوره امامت امام علی(ع) ، از امامت امام حسن (ع) تا امام صادق(ع) با حکومت بنی امیه ، و از سال 132 تا 148 ه ق که هم زمان با امامت امام صادق نیز می باشد، با حکومت عباسیان مصادف می باشد. این مدت که 137 سال به طول انجامید ، از جهات فکری، فرهنگی، سیاسی ، اجتماعی و... اهمیّت خاصی دارد. لذا تحلیل سیره عملی این ذوات مقدسه در این دوران و جمع آوری همه رفتارهایی که در مقام اثرگذاری بر شخصیت و رفتار دیگران از آنان گزارش شده است، می تواند ذخیره گرانبهایی در بازشناسی و پژوهش در زمینه تربیت اسلامی باشد.پژوهش حاضر که به منظور تحقق این هدف و با عنوان بررسی سیره عملی ائمه از سال 11 تا پایان 148 ه ق صورت پذیرفت، در صدد است ضمن بازخوانی فضای فکری و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی دوران یادشده و ترسیم نقش موثر این ائمه در زمان خویش، به واکاوی روش های این بزرگواران در برخورد با پدیده های اجتماعی و ارائه اصول اخلاقی و تربیتی آن ها در این زمینه بپردازد و بیان نماید که تلاش آن ها برای احیای سیره نبوی و اصلاح همه جانبه امت اسلامی بود. به این منظور ، در هر بخش که مربوط به یکی از ائمه می باشد، پس از بیان اوضاع سیاسی ، اجتماعی و فضای فکری و فرهنگی ائمه در آن دوره، اقدامات و اصلاحات آن ها در اجتماع و اصول اخلاقی و تربیتی که ائمه در جامعه و در برخورد با حکام رعایت می کردند، و همچنین نتایجی که این اصول به دنبال داشت، بیان شده است.

حق ولایت و خلافت و امامت هرگز سازش پذیر نیست و تنها یادگار پیامبر که در امر خلافت به حقیقت، الگوی مردان و زنان است، در این راه هیچ گونه مسامحه ای روا نداشت و از بذل مال و جان و حتی فرزند خویش دریغ ننمود. آن حضرت با باور به اینکه ولایت بنیان اسلام است و ترک آن به منزله بازگشت به کفر و ارتداد، سیاستی روشن و صریح و بی ابهام را در پیش گرفت و این همان موضوعی است که در توقیع شریف امام غایب (عج) به ابوعمر عامری بیان می شود: «و فی ابنه رسول اله اسوه حسنه: و دختر رسول خدا برای من الگویی نیکوست» و برای روشن کردن حقیقت از استدلال عقلی و برانگیختن عواطف اصیل انسانی بهره جست. از جمله عملکردهای حضرت زهرا (س) در دفاع از ولایت که ادامه و استمرار خط نبوت است، می توان به موارد زیر اشاره نمود:یادآوری و تذکر، عدم بیعت با خلیفه، مقاومت در مقابل بیعت اجباری و استغاثه، یادآوری غدیرخم، تهدید به نفرین، گریستن های پیاپی حضرت زهرا (س)، مطالبه فدک، بازگویی حقایق نزد زنانی که به قصد عیادت می آمدند، اعتصاب سخن و اعلام نارضایتی از غاصبان خلافت، وصیت نامه سیاسی.بارزترین بخش مبارزه در خطبه فدک متبلور است، از آن جهت که این سرزمین پشتوانه اقتصادی مهمی برای حضرت علی (ع) به شمار می رفت و از سوی دیگر غصب این منطقه که متعلق به حضرت زهرا (س) بود، عملی غیرشرعی و مخالف اصول قرآنی است و همین نمونه ای عینی از عدم شایستگی خلیفه غاصب برای جانشینی پیامبر است.