جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهپیامبر(رحمه للعالمین) به عنوان آخرین فرستاده خداوند درزمین، دین اسلام را کاملترین دین و علی (علیه السلام) را جانشین و وصی بعد از خود معرفی می نماید ، که بعد از آن احکام دینی توسط ایشان اجرا گردد.اما گروهی که از ابتدای رسالت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) از پذیرفتن دین اسلام سر باز زده بودند اسلام را به ظاهر پذیرفته و منتظر بودند تا بعد از رحلت ایشان حاکمیت جامعه اسلامی را برعهده بگیرند.به همین دلیل باآن همه سفارش پیامبرکه فرمودند:" من ازمیان شما می روم اما دو چیز گرانبها را می گذارم کتاب خدا واهل بیتم را مادامیکه به این دو متمسک شوید هرگز گمراه نمی‏شوید." از هردو فاصله گرفتند.چهره‌های مشهور بنی امیه در زمان حضرت امیر(علیه السلام) از بیعت با ایشان سرباز زدند و به این ترتیب جامعه عرب که زندگیشان با مادیات دنیایی رقم می خورد بادنیا پرستان و پایه گذاران حزب اموی همراه شدند وجامعه ای که توسط پیامبر از جاهلیت نجات یافته بود دوباره به زمان قبل خود بازگشت و درهای ورودی انحرافات بنی امیه و مقابله با خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و راههای نفوذ آنها به حکومت باز شد.آنچه در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفته است پیش بینی های زیبای حضرت در خصوصفتنه ها، انحرافات، ستم ها و سیاستهای این حکومت در طی83 سال بعداز شهادت حضرت و ادامه داشتن آن در زمان ظهور امام منتظر در آخر الزمان می باشد . درفصل اول علل نفوذ و حاکمیت اجتماعی بنی امیه ، از زبان حضرت و بازگشت مجدد آنها به دوران جاهلیت که با سرپیچی از فرامین پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)و غصب خلافت توانستند باعث نفوذ اجتماعی و حاکمیت سلسله اموی شوند.در فصل دوم نگرانی حضرت از تاثیر دستاوردهای حکومت بنی امیه واوصاف حکومتی آنها در جامعه آن روز که با فتنه هایی آغاز شدودر آینده نیز مسلمانان با آن روبه رو شدند. درفصل سوم بررسی ریشه های انحراف بنی امیه و علل سیر و سقوط ارتجاعی آنها و در فصل پایانی بیان امیر مومنان(علیه السلام) درخصوص خروج سفیانی است و زیبایی کلام حضرت در این است که ایشان ظهور امام منجی درآخر الزمان را با خروج سفیانی بیان نموده و سفیانی را از نسل بنی امیه معرفی می نماید . ان شاءالله که این پایان نامه بتواند راهی برای هادیان راه حق و حقوق از دست رفته اهل بیت(علیهم السلام)در طول تاریخ را بیان کرده باشد.و من الله التوفیق

در این مقاله زن از نگاه عصر جاهلی، صوفیان دنیا گریز، شاعران زورپرست و تقدیس گران قدرت مورد تحقیق قرار می گیرد. آنگاه درباره رسوخ ادبیات کهن ملل غیر مسلمان (در باب زن که به اسلام درآمدند) بحث می شود. سپس به زمینه باز تولید ادبیات جدیدی که در اسلام و تحت لفافه احادیث مجعول و تفسیرهای شاذ از قرآن کریم پدید آمد، پرداخته می شود. در پایان نیز این نتیجه حاصل می شود که ادبیات زن ستیزانه هر سه نگاه اشاره شد، چیزی جز باز تولید مجدد در عصر اسلامی نیست و به هیچ وجه نمی توان آن را به نام اسلام ثبت کرد.