جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (علیهم السلام)» مشهور به بحار الانوار، مفصل‌ ترین مجموعه حدیثی شیعه است که با نظارت علامه مجلسی تألیف شده است. تألیف این کتاب که مجموعه‌ ای از آموزه‌ ها و تعالیم شیعی است، بیش از ۳۰ سال طول کشیده و گروهی از شاگردان علامه مجلسی او را در این کار یاری کرده‌ اند. مؤلف، کتاب را بر اساس ۲۵ موضوع کلی طراحی و آن را در ۲۵ جلد جای داده است (در دوره‌ های اخیر به صورت ۱۱۰ جلدی منتشر می‌ شود). در هر جلد ریز موضوعات مربوط به آن را در ابواب مختلف گرد آورده است. او در هر باب، ابتدا آیات قرآنی مرتبط با موضوع را ذکر کرده و تفسیر آنها را می‌ آورد و در مرحله بعد احادیث مربوط به آن باب را نقل می‌ کند. مجلسی تلاش کرده است که در بحار الانوار تمام موضوعات و مسائل موجود را پوشش دهد. برای مثال، این مجموعه با عنوان کتاب العقل و الجهل آغاز و با مباحث مربوط به خداشناسی و توحید، عدل الهی، و تاریخ پیامبران ادامه پیدا می‌ کند. از جلد ۱۵ تا ۵۳ چاپ ۱۱۰ جلدی، به تاریخ زندگی و فضایل پیامبر اسلام (ص) و حضرت زهرا (س) و امامان شیعه (ع) اختصاص دارد. بحار الانوار به خاطر ذکر مستند بیشتر روایت‌ های منقول از ائمه شیعه (ع)، باب‌ بندی موضوعات، شرح و بیان بسیاری از روایات، تحقیقات گوناگون کلامی، تاریخی، فقهی، تفسیری، اخلاقی، حدیثی و لغوی، نزد محققان و پژوهشگران مقامی والا داشته است؛ چنانکه با وجود حجم زیاد، از همان روزگار تألیف، نسخه‌ های خطی بسیاری از آن نوشته شده و با رواج صنعت چاپ، همه یا بخش‌ هایی از آن بارها به چاپ رسیده است.

‫هدف پژوهشگر طرح منسجمی از معانی و مصادیق روح در قرآن و روایات مربوط به آن٬ بررسی چگونگی نفخه روح در انسان در ابتدای آفرینش و اثبات تجرد روح از ماده و بقاء روح. روش پژوهش موضوع مورد تحقیق روش کتابخانه ای است جمع آوری مطالب با مطالعه کتب و منابع مربوط و نرم افزارهای مربوط و فیش برداری از تفاسیر معتبر٬ کتب حدیثی و تدوین آنها صورت پذیرفته است. نتیجه کلی : روح در قرآن دارای مصادیق و معانی متفاوتی است که در ۴ بخش ارائه گردید. روح نام جبرئیل است که با عنوان جبرئیل است که با عنوان روح القدس یا روح الامین از آن یاد شده٬ و به معنی جان و روان که در ابتدای خلقت در گل آدم دمیده شده است گاه به معنی نیروی معنوی که مومنان را تایید و تقویت می کند گاه به معنی وحی٬ قرآن و گاه به معنی فرشته بزرگی که برتر از فرشتگان خاص است که در معیت آنان در شب قدر نازل می شود و با فتح به معنی رحمت پروردگار است.