جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب "موسوعة الإمام الحسين علیه السلام في الکتاب و السنّة و التاريخ" ، اثر محمد محمدى رى‌شهرى، با همكارى سيد محمود طباطبايى‌نژاد و سيد روح الله سيد طبايى، در 9 جلد و در موضوع بررسى ابعاد مختلف زندگانى، شخصيت، قيام و شهادت امام حسين علیه السلام و حوادث و آموزه‌هاى مرتبط با آن، با بهره‌گيرى از قرآن، حديث و تاريخ مى‌باشد. موسوعه بعد از ترجمه به فارسی به نام "دانشنامه امام حسين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ" نام گرفته است. ساختار در پيشگفتار، تاريخ زندگانى امام حسين علیه السلام به پنج دوره تقسيم و هريك مفصلا توضيح داده شده است درآمد، مقدمه مفصلى است كه در آن، ويژگى‌هاى اثر حاضر و مراحل تحقيق و تدوين آن، به‌صورت مبسوط، تشريح شده است جلد 7 پيرامون نمونه مرثيه‌هايى كه در سوگ امام حسين علیه السلام و يارانش از قرن ششم تا زمان معاصر سروده شده‌اند. آداب، ثواب، آثار و شرایط زیارت امام از موضوعات دیگر این مجلد است.

«زیارت عاشورا» مهم‌ترین متن در بین متون مشابه خود در زیارت ساحت مقدس سید الشهداء صلوات الله علیه است. متون زیارتی نواحی مقدس معصومین هم معرفت آموزند هم ادب آموز؛ هم مربی هستند و معلّم؛ لذا فهم آنان در بهره‌مندی از زیارت آن احباء الهی نقش جدّی و به سزایی دارند. مبادرت علماء برای شرح متون ادعیه و زیارات به همین دلیل بوده است و از جامع ترین آنان در شرح زیارت عاشورا و پر بهره ترین آنان برای بهره مندی همگان از آن، شرح حاضر است که توسط عالم ربانیّ و فقهی، بزرگوار مرحوم آیة الله حاج سید احمد میرخانی به رشته تحریر در آمده است.

الکافی از منابع حدیثی شیعه و مهم‌ترین و معتبرترین منبع از کتب اربعه است. این کتاب نوشته محمد بن یعقوب بن اسحاق مشهور به ثقة الاسلام کُلینی است که آن را در مدت ۲۰ سال گردآوری کرده‌ است. الکافی که در سه بخش اصول، فروع و روضه تألیف شده، محل رجوع عالمان شیعه است. اصول کافی مشهور‌ترین بخش الکافی محسوب می‌شود. کلینی بر آن بوده تا احادیث الکافی را بر اساس عدم مخالفت با قرآن و موافقت با اجماع جمع‌آوری کند. کلینی به دلیل ارتباط با اصحاب ائمه و دسترسی به اصول اربعمأة روایات این کتاب را با کمترین واسطه نقل کرده است. گروهی از عالمان شیعه معتقد به صحت تمامی روایات آن بوده‌اند و در مقابل گروهی از عالمان شیعه وجود احادیث ضعیف در کافی را قبول دارند. گفته شده نامگذاری این کتاب منتسب به امام زمان(عج) است ولی بسیاری از علما با این ادعا مخالفت کرده‌اند. جلد چهارم الکافی، فروع کافی است که احادیث فقهی را دربرمی‌گیرد و شامل 26 کتاب است؛ کتاب‌هایی که در این جلد به آن پرداخته شده است عبارتند از: ابواب الصدقة کتاب الصیام ابواب السفر ابواب الصید ابواب الزیارات

موسوعة فضائل القرآن الحكيم و خواص سوره و آياته، تألیف عبدالله صالحی نجف‎آبادی، کتابی است سه جلدی به زبان عربی با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این اثر به بیان فضایل و خواص سوره‎ها و آیات قرآنی پرداخته و روایات وارده در این زمینه را با استناد به «اخبار من بلغ» بدون پیرایش، ذکر کرده است. کتاب، دارای اهدائیه، مقدمه و محتوای مطالب است. نویسنده در نگارش این اثر از 148 منبع عربی از منابع شیعه و سنی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: ينابيع المودة سلیمان بن ابراهیم قندوزی، وافی فیض کاشانی، نوادر راوندی، نزهة الناظر في الجمع بين الأشباه و النظائر یحیی بن سعید حلی، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة میرزا حبیب‎الله هاشمی خوئی، المنجد في اللغة و الأعلام، من‎لايحضره‎الفقيه شیخ صدوق، مناقب آل أبي‎طالب محمد بن علی بن شهرآشوب سروی مازندرانی و... کتاب با ذکر آیه 2 سوره بقره و آیه 17 سوره اسراء آغاز می‎شود[۲]. نویسنده در مقدمه پس از حمد و ثنای الهی، از اعجاز قرآن و لزوم اعتقاد به آن و آثار و خواصش صحبت می‎نماید و در این راستا به خود آیات قرآنی و روایتی از شیخ طوسی با اسنادش از پیامبر(ص) و نقل قول طبرسی از ابن مسعود در جهت تأیید این مطلب صحبت می‎کند. او درباره سبب تألیف این اثر این‎گونه توضیح می‎دهد: احادیث فراوان و آثار زیادی از فریقین از اهل بیت وحی و علم، درباره فضیلت قرائت قرآن و عظمت آن و ثواب تلاوتش در زمان‎های مختلف وارده شده است؛ همچنین روایاتی درباره خواص سوره‎ها و آیات قرآن و منافع آن، مانند: استشفای به قرآن و جلب رزق و روزی و دوری جستن با قرآن از شرور و آفات و... نقل شده است و ازآنجاکه این روایات و احادیث در کتاب‎های تفسیر و حدیث و غیره پراکنده بودند و مراجعه و دسترسی به آنها سخت و دشوار می‎نمود، من علاقه داشتم این موارد را در کتاب مرتب و مجموعه واحدی گرد آورم تا مراجعه و دسترسی به آنها آسان گردد... در این راستا تمام توانم را در مراجعه به منابع و مصادری که دسترسی به آنها برایم ممکن بود، به‎کار گرفتم تا احادیث و آثار را جمع کنم و نتیجه آن، به‎صورت کتاب حاضر در آمد. از جمله منابع این اثر، کتاب «خواص القرآن العظيم و يُسمّی منافع القرآن العظيم» است که منسوب به امام جعفر صادق(ع) می‎باشد و ازآنجاکه این اثر، مانند سایر مصادر نیست که به‎صورت مستقل وجود داشته باشد، نویسنده در استفاده از این منبع به چاپ مواردی از آن در «مجله علوم حدیث» دانشکده علوم حدیث تهران استناد کرده است و همچنین به مصادری مانند «جنة الأمان الواقية»، معروف به مصباح کفعمی و «البرهان في تفسير القرآن» سید هاشم بحرانی که از «خواص القرآن العظيم» نقل حدیث کرده‎اند، رجوع کرده است. از نکات لازم به ذکر این اثر این است که عبدالله صالحی نجف‎آبادی در آن احادیث صحیح و ضعیف را باهم نقل کرده است و تلاشی در راستای جداسازی روایات صحیح و حسن از ضعیف نکرده است. همچنین به اختلاف نسخه‎ها و متون نیز کاری نداشته و به آن توجه نکرده است، بلکه صرفا با ذکر منبع و مأخذ به ذکر روایت پرداخته و البته برخی اختلافات و موارد دشوار مهم را در حواشی آورده است و انتخاب در موارد اختلاف را هم برعهده خوانندگان اهل علم و فضل گذاشته است. وی در راستای توجیه این کار (جدا نکردن روایات صحیح و غیر صحیح در این باب) به احادیث «من بلغ» استناد کرده و هفت مورد از این روایات را ذکر می‎نماید. محتوای «اخبار من بلغ» این است که هر انسانی که چیزی از روایات برای او نقل شود که محتوای آن ثواب در ازای عمل کردن به کار خاصی است و به آن روایت عمل کند، اجر و ثوابی که به گوشش رسیده بوده، برایش در نظر گرفته می‎شود، هرچند که در واقع چنین چیزی نبوده باشد. نویسنده علاوه بر «اخبار من بلغ»، به روایات دیگری هم که به‎لحاظ محتوایی مشابه آنها هستند، استناد کرده و دلیل دیگری نیز برای این کار می‎آورد که محتوای آن استناد به عادت شخص کریم و بخشنده است که به‎خاطر اکرام پیامبر(ص) و خاندانش(ع) عمل بندگانش را که به قصد طاعت او انجام شده، ضایع نمی‎نماید. البته دستیابی به این آثار را منوط به تحقق شرایطی، از جمله ایمان و اعتقاد شخص به آن امر، اخلاص وی در انجام عمل، رعایت شرایط و کیفیات زمانی و مکانی و... که برای عمل و تحقق اثر یا ثواب آن ذکر شده، طهارت شخص و... می‎داند و سپس پنج روایت را در شرایط استجابت دعا ذکر می‎کند. محتوای مطالب این اثر برحسب روایات و عناوین در شش فصل که در دو باب اصلی قرار دارند، مطرح شده است: باب اول، حاوی روایات و احادیثی است که درباره فضیلت و عظمت، ثواب تلاوت، خواص سوره‎ها و آیات قرآن وارد شده‎اند. این باب دو فصل دارد: فصل اول، حاوی مطالبی است که متعلق به فضائل قرآن و عظمت آن، ثواب تلاوتش، تعلیم و تعلمش، کیفیت قرائت و حفظش، استشفای به آن و غیره است که سرجمع دربردارنده 44 موضوع در ده عنوان است. فصل دوم، به بیان فضیلت هر سوره‎ای به‎صورت خاص و جداگانه و ثواب قرائت آن می‎پردازد. در این فصل همچنین خواص هر سوره و خواص برخی آیاتش که به‎صورت منحصر و مستقل در روایات آمده بیان می‎شود. دومین باب، حاوی احادیث و روایاتی است که درباره خواص سوره‎ها و آیات و منافعشان و دفع آفات و امراض و قضای حوایج در امور مختلف در زمان‎ها و مکان‎های خاص وارد شده که دارای چهار فصل است: فصل اول، احادیثی را در بر دارد که شامل فضایل و خواص برخی از سوره‎ها باهم، یا یک سوره کامل از قرآن یا مجموعه برخی از آیات باهم هستند. دومین فصل، درباره روایاتی است که در فضیلت و خواص آیاتی از سوره‎های مختلف درباره استشفای به آن برای دفع مرض یا دفع مخاویف و آفات وارد شده‎اند. سومین فصل، روایاتی با مضمون خواص سوره‎ها و آیات شفابخشی است که در ضمن حرزها و اوراد برای دور ماندن از هر امر مخوفی یا شفای مسحور یا مصروع و... وارد شده و فصل چهارم، در ذکر سوره‎ها یا آیاتی است که ضمن نمازهای مستحبی وارده از اهل‎بیت(ع) به‎عنوان سیره و عمل عبادی آنان یا بیان توسل به آن نماز در قضای حاجت و شفای مریض، البته در زمان و مکان خاص، وارد شده است.

کتاب حیاة الأنبیاء (ع) بعد وفاتهم بقلم الحافظ أبی بکر احمد بن الحسین البیهقی به رشته تحریر در آمده است. از دیدگاه دین مرگ پایان زندگی نیست. بلکه آغاز مهمترین حوادث و رویدادهاست. بر این اساس بررسی عالم برزخ و اثبات آن از نظر عقل و برهان و آیات و روایات در خور دقت و تأمل است. در نظر شیعه و سنی انبیاء و اولیاء الله دارای حیات طیبه برزخیه هستند. در این نوع زندگی آنان توان تأثیرگزاری بر جهان ماده را دارند. مؤلف اثر حاضر درصدد است تا مجموعه ‏ای از احادیث در اثبات زنده بودن پیامبران (ع) بعد از مرگ را بیان دارد. مسئله حیات انبیاء، پیامد دیدگاهی فلسفی در باب روح بوده كه اشاعره آن را از اعراض می‏ دانسته‏ اند و اعراض هم چون در دو زمان مختلف باقی نیستند پس روح و از جمله روح انبیاء بعد از مرگ باقی نبوده و رسالت آنها از بین رفته است. بیهقی فقط با استناد به احادیث و بدون اشاره به مسائل فلسفی و عقلی در صدد دفع این شبهه است. به نظر او انبیاء بعد از مرگ در قبر زندگی می‏ كنند و از جمله نماز می‏ خوانند و احادیث مورد استناد وی از جمله حدیث معراج، حدیثی از سعید بن مسیب، حدیث إسراء و... می ‏باشد. محقق كتاب، علاوه بر شرح زندگانی مؤلف جنبه ‏های مختلف مسئله مذكور را از قبیل اینكه حیات مذكور از نوع حیات برزخی است یا حقیقی و نیز دلایل قرآنی و روایی كه بیهقی به آن استناد نكرده آورده است. این کتاب شامل مقدمه، مطالبی راجع به زندگینامه مؤلف اثر حاضر و ده مبحث می باشد. بعضی از مباحث این اثر بدین ترتیبند: استدلال نمودن مصنف به احادیث أنس تصریح کننده است به حیاة انبیاء و اقامه صلاة آنان در قبورشان، استدلال مصنف به اثری از سعید بن المسیب از حیاة انبیاء در قبورشان، مصنف استدلال به احادیثی از أنس نموده که متضمن رؤیت حضرت رسول الله (ص)، حضرت موسی (ع) را در حال اقامه نماز در قبرش بوده است، مصنف استدلال به حدیثی از أبی هریره نموده که متضمن بر ملاقات حضرت رسول الله (ص) با جمعی از انبیاء (ع) در شب إسراء و إمامت حضرت (ص) بر ایشان (ع). و ..... مؤلف بعد از بررسی موضوع حیاة انبیاء (ع) در قبورشان و با آوردن اسانید صحیحه حیاة انبیاء (ع) در قبورشان بعد از وفاتشان را به اثبات رسانیده است و حتی اقامه صلاة بعضی از انبیاء (ع) در قبورشان را اذعان نموده است.

کتاب تحفة الزوار الی قبر النبی المختار توسط ابن حجر الهیثمی به رشته تحریر در آمده است. وهابیون با زیارت قبور به شدت مخالف کرده و آن را شرک، بدعت و حرام می دانند. موضوع این کتاب آداب زیارت قبر پیامبر (ص) در سفر است. نویسنده در صدد است آداب زیارت و مساله توسل به پیامبر (ص) چه در زمان حیات و چه بعد از حیات ایشان و توسل کردن حضرت آدم و انبیا (ع) را به پیامبر (ص) قبل از خلقت ایشان را بیان کند و همچنین نویسنده استحباب زیارت قبر پیامبر(ص) را با ارائه مساله شدالرحال می پردازد. این کتاب شامل مقدمه، چهار باب و خاتمه می باشد. ابواب آن به ترتیب عبارتند از: در باب اول آداب سفر زائر و آداب زیارت بیان گردیده است. باب دوم به تاکید در مشروعیت زیارت پرداخته و زیارت را قربت و نزدیکی به قرآن و سنت نبوی و اجماع می داند. باب سوم در رابطه با توسل کردن زائر به پیامبر (ص) و درخواست و طلب شفاعت از ایشان در جمیع احوال می پردازد. باب چهارم مطالبی در آداب مقام مدینه مشرفه می باشد. نویسنده پس از بررسی زیارت قبر پیامبر (ص) و آداب آن، همچنین توسل به ایشان چه در حال حیات و چه بعد از حیاتشان و بیان استحباب زیارت قبر پیامبر (ص) به این نتیجه رسیده که زیارت قبر پیامبر (ص) حرمت ندارد بلکه استحباب زیادی دارد و می توان به پیامبر در حال حیات و بعد از حیات ایشان متوسل گردید که این خود نقد و ردیه ای بر اعتقادات وهابیون در مساله حرمت زیارت قبر پیامبر (ص) و توسل به ایشان است.

کتاب حاضر در 14 مجلد تهیه شده است که مجلد اول آن (که شماره این جلد از کتاب صفر می‌باشد) با عنوان حياة الشيخ المفيد منتشر شده است و محتویات آن شامل زندگی‌نامه شیخ مفید، شمردن آثار او از قبیل آثار موجود، مفقود و منسوب و توضیحاتی کامل درباره هرکدام از آن آثار است. برای هر عنوان از کتب شیخ مفید، مقاله‌ای درخور تولید شده است. محتویات جلد پنجم: الاعتقادات، تصحيح الاعتقادات، المزار؛ ألاعتقادات فی دین الامامیة یا اعتقادات الامامیة مشهور به اعتقادات صدوق کتابی مختصر در علم کلام شیعه نوشته شیخ صدوق (متوفای ۳۸۱ ق). او در این کتاب با استناد به روایات معصومان به اثبات عقائد شیعه می‌پردازد. شیخ صدوق این کتاب را هنگام سفر به نیشابور و به درخواست عالمان نیشابوری نوشته است. این کتاب دارای شروح و ترجمه‌های فراوانی است. کتاب الاعتقادات مشتمل بر ۴۵ باب است که شیخ در هر باب با عنوان «باب الاعتقاد فی...» آن را آغاز کرده است. عناوین برخی از این ابواب بدین شرح است: بیان اعتقادات شیعه در توحید، صفات ذات و صفات افعال، افعال بندگان، جبر و تفویض، اراده، مشیت، قضا و قدر، فطرت و هدایت، استطاعت، بداء، لوح و قلم، عرش و کرسی، نفوس و ارواح، موت و رجعت، رستاخیز و مباحث مربوط به آن، بهشت و دوزخ، وحی، امر و نهی، قرآن، مقام انبیا سل و حجج و ملائکه و عصمت ایشان، نفی غلو و تفویض، تقیه، مقام اجداد پیامبر (ص)، ‌شأن لویان، احادیث، حظر و اباحه و... تَصحیحُ اِعتقاداتِ الاِمامیّة یا تَصحیحُ الاعتقاد کتابی در دانش کلام از شیخ مفید(درگذشت ۴۱۳ق) است. این کتاب، شرح و نقدی است بر کتاب «الاعتقادات»، نوشته شیخ صدوق. برخلاف شیخ صدوق که برای اثبات مطالب تنها بر آیات قرآن و روایات تکیه کرده است، شیخ مفید از روش عقلی بهره برده است. بداء، سؤال در قبر، قضا و قدر، معنای عرش، رجعت و چگونگی نزول وحی ازجمله مسائل کتاب است. در تصحیح الاعتقاد انتقاد عمده شیخ مفید بر شیخ صدوق این است که وی در اثبات اعتقادات و تفسیر آیات و روایات دقت عقلانی کافی ندارد. کتاب تصحیح الاعتقادات، شرحی است بر کتاب الاعتقادات یا اعتقادات الامامیه نوشته شیخ صدوق که در آن مهم‌ترین اعتقادات شیعه امامیه آمده است. همان‌طور که از عنوان تصحیح الاعتقادات پیدا است، تلاش شیخ مفید بر‌ آن بوده است تا دیدگاه‌های استادش شیخ صدوق را درباره اعتقادات شیعه امامیه نقد و تصحیح کند. شیخ صدوق در کتاب الاعتقادات برای اثبات اعتقادات شیعه از آیات قرآن و احادیث کمک گرفته است؛ اما شیخ مفید در شرح این کتاب از روش عقلی هم بهره گرفته است. ازجمله امتیازات کتاب تصحیح الاعتقاد را آن می‌دانند که دو روش فکری متفاوت در کلام شیعه را منعکس می‌کند : روشی که به استدلال‌های عقلی توجه نمی‌کند و بر روایات مبتنی است و مکتبی که به عقل بها می‌دهد و آن را به لحاظ شرعی معتبر می‌داند. شیخ مفید در تصحیح الاعتقادات بارها بر شیخ صدوق خرده گرفته است که همچون اصحاب حدیث به استدلال‌های عقلی بی‌اعتنا است و تنها بر روایات تکیه می‌کند. برخی از اشکالات شیخ مفید بر شیخ صدوق در این کتاب عبارت است از: تفسیر نادرست آیات قرآن، عدم استناد به روایات صحیح، بی‌توجهی از معنای درست برخی الفاظ موجود در قرآن و روایات، پیروی از شیوه اهل حدیث در برداشت از روایات، یعنی عدم تلاش عقلانی کافی در معنای روایات. البته شیخ مفید در مواردی دیدگاه شیخ صدوق را پذیرفته است. ازجمله آنها مسائلی چون رجعت، برانگیخته‌شدن پس از مرگ، شفاعت و وعد و وعید است. کتابُ الْمَزار؛ مَناسِکُ الْمَزار معروف به اَلْمَزارُ الصّغیر تألیف شیخ مفید(متوفای ۴۱۳ق) است. شیخ مفید در این کتاب، مجموعه روایاتی درباره زیارت پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) جمع آوری نموده است. المزار شیخ مفید از معتبرترین منابع برای کتاب‌های زیارتی و دعا به شمار می‌آید و علما و دانشمندان شیعه نیز بر آن اعتماد و استناد نموده‌اند. شیخ مفید در آغاز کتاب، انگیزه خود را بر نگارش کتابی در شیوه زیارت دو امام حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) گرفت، با توجه به اینکه کتابی مستقل در زیارت ائمه(ع) از علمای اصحاب نگاشته نشده بود. البته شیخ مفید در بخش دوم کتاب، زیارت پیامبر(ص) و دیگر ائمه(ع) را نیز اضافه کرده است. این کتاب شامل موضوعاتی است از جمله: 1.

بارگاه رضوی از سده سوم هجری قمری تاکنون، کـانون توجـه امـت اسـلامی اعـم از شیعه و سنی بوده است، به ویژه علمای اهل سنت و پیروان آنان، پیوسته جهت عـرض ارادت و طلب حاجت و شفای امراض به زیارت آن حضرت شتافته و به آن پیشوا توسل مـی‌جسـتند. این در حالی است کـه بـا بیـان تفکـرات و فتـاوای ابـن‌تیمیـه و پیـروانش چـون محمـدبـن عبدالوهاب، زیارت قبور انبیا و صالحین و توسل به آنان حرام و شرک دانسته شـده و زیـارت‌کنندگان و متوسلین به آنان را قبریون و حجریون نامیدند و بـا جلـوه دادن زیـارت و توسـل از اختصاصات شـیعه، و ادعـای فقـدان چنـین اعتقـادی در میـان اهـل سـنت و یـا وجـود چنـین اعتقادی در عوام اهل سنت و نه علما، سعی در ایجاد دوگانگی اعتقادی و رفتاری میان شیعه و سنی دارند. پژوهش حاضر درصدد تبیین فضیلت زیارت امام رضا در منابع اهـل سـنت و تبیین گزارش‌ها و نصوص تاریخی، بر سیره مستمره علمای اهل سنت و پیروان آنان و نیز نقد تفکرات و باورهای وهابیت در مساله زیارت و توسل، بر اساس منابع معتبر و درجـه اول اهـل سنت است که نتیجه آن اتحاد بیش از پیش مسلمین خواهد شد.