جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«لب الأثر فی الجبر و القدر (تقریرا لمحاضرات آية الله العظمي السید الامام الخمینی) و تلیه رسالة أخرى فی الامر بین الامرین » تقرير بخشى از مباحث اصول حضرت امام خمينى (ره) مى‌ باشد كه توسّط آية اللّه سبحانى به رشتۀ تحرير درآمده است استاد سبحانى گرچه همه مباحث اصولى حضرت امام را نوشته و در مجموعه‌ اى تحت عنوان «تهذيب الاصول» به چاپ رسانده‌ اند ولى بخاطر اهميت اين مساله اين بخش از مباحث را به صورت جداگانه براى طالبان معارف عقلى و اسلامى عرضه نموده است. اين كتاب در پنج فصل تدوين يافته است. در فصل اوّل چهار مساله مورد بررسى قرار مى‌ گيرد كه عبارتند از: 1- دربارۀ سير تاريخى بحث جبر و تفويض است. 2- حكماء و متكلّمين درباره رابطه ذات و صفات الهى اختلاف نظر دارند: اشاعره معتقدند كه صفات خدا غير از ذات خداست. 3- اهل حديث بر نفى ارادۀ ذاتيّه خداوند اتّفاق نظر دارند. 4- همه مسلمانان در متكلّم بودن خداى سبحان اتّفاق نظر دارند ولى در تفسير كلام وى اختلاف نظر وجود دارد. فصل دوّم مبانى جبر و تفويض را بيان كرده سپس آن را ابطال مى‌ كند گفته شد كه اشاعره اعتقاد دارد به اينكه افعال عباد مخلوق خداست و انسان هيچ قدرت و اختيارى ندارد. اين‌ گروه منكر قانون عليت در نظام امكانى هستند در مقابل معتزله مى‌ گويد كه افعال انسان ها به خودشان واگذار شده است. فصل سوّم دربارۀ نظريه الامر بين الامرين است كه از ائمّه (ع) به ما رسيده است اين نظريه موافق عقل، كتاب و سنت است. فصل چهارم دربارۀ شبهات وارده است كه عبارتند از: 1-ارادۀ انسان اختيارى نيست 2-قاعده «الشى ما لم يجب لم يوجد» مبيّن جبر است 3-تعلّق علم الهى به افعال بندگان با اختيار انسان منافات دارد 4-سعادت و شقاوت هر دو ذاتى انسان هستند لذا انسان مجبور است. فصل پنجم كتاب به اخبار طينت و تفسير آن اختصاص دارد.

کتاب «محاضرات فی الرجعة» نوشته علی حسینی صدر، بحثی كلامی در اثبات رجعت است. رجعت یعنی بازگشت نیكوكاران و بدكاران در قبل از قیامت به این دنیا و دیدن پاداش و جزای اعمال‏شان است. جالب این است كه این كتاب غیر از رد شبهات رجعت، به آیات، روایات، اجماع و عقل استناد می ‏كند و رجعت را امكاناً و وقوعاً مطابق با شرع و عقل جلوه می‏ دهد.

کتاب «پنجاه درس اصول عقاید برای جوانان» تالیف ناصر مکارم شیرازی، ارائه مطالبی پیرامون برخی از موضوعات علم «کلام» و «فلسفه» است. اثر حاضر برگردان فارسی کتاب «مطلع الاعتقاد فی معرفة المبدأ و المعاد» اثر ملا محمد فضولی متولد 910 ه.ق است. رشته کلام با مقدمه‌ ای مفصل از مترجم آغاز شده که در آن ابتدا توضیحاتی درباره علم کلام و متکلمان مطرح شده و سپس در ارتباط با شخصیت ملا محمد فضولی و آثار فارسی، ترکی و عربی او مطالبی آمده و در پایان نیز به ویژگی‌ های کتاب مطلع الاعتقاد اشاراتی شده است. در بخش دوم با عنوان برگردان متن، مباحث کلامی در قالب چهار رکن منعکس شده که شناخت دانش و دانش شناخت، شناخت احوال جهان، شناخت واجب و آن‌ چه وابسته به آن است و شناخت پیامبر (ص) و آن‌ چه به آن وابسته باشد، عناوین سر فصل‌ های آن است.

سومین دفتر درباره علامات و آفات عقل است که به بیان نشانه ها و حجاب های عقل و نیز جنود عقل و جهل اختصاص دارد. این دفتر شامل سه فصل است که فصل اول به بیان نشانه های عقل و عاقل اختصاص دارد. در فصل دوم آفات یا حجاب‌های عقل مطرح شده است. مهم ترین حجاب ها در اینجا مورد بحث قرار گرفته‌اند که تعداد آنها به چهارده نوع می‌رسد. در این فصل اشاره ای به موضوع عشق و ارتباط آن با عقل شده است که در آن، بین آراء برخی از متفکران بشری با آموزه‌های وحی در این خصوص مقایسه صورت گرفته و در پایان نیز به بیان شرح مختصری از حدیث معروف جنود عقل و جهل پرداخته است. فهرست مطالب کتاب به این قرار است:فصل اول: نشانه های عقل شامل ده خصلت نشانه کمال عقل، نگرش عاقل به عیوب خویش، قناعت و عفت دو زینت عاقل، مدارا با جهل جاهلان دلیل عقل عاقلان، دنیا و آخرت در نگاه عاقل، عمل عاقل در نگاه عاقل، عمل عاقل برای معاد، طاعت رب و جهاد با نفس حال همیشگی عاقل. فصل دوم: حجابهای عقل شامل حجاب هوی و شهوت، حجاب غضب، حجاب طمع، حجاب امل، حجاب کثرت لهو، حجاب کثرت هزل، حجاب عجب، حجاب کبر، حجاب استغناء به عقل خویش، حجاب همنشینی با جاهل، حجاب زیاده خواهی، حجاب بیکاری، حجاب دنیادوستی، مستی های پنجگانه. در فصل سوم نیز لشکریان عقل و جهل آمده است.

در نخستین دفتر کمال و علم به دو معنای مختلف تعریف شده است و شواهد وجدانی و عقلی هر یک ارائه شده است. جلد اول کتاب در دو بخش تألیف شده است. بخش اول به تعریف علم و عقل پرداخته است و طی آن راه های شناخت و توصیف علم و عقل را بیان کرده. همچنین در این بخش شواهد قرآنی بر مبنای انفعالی عقل نیز با ذکر آیات قرآن کریم آمده است. در بخش دوم که نور علم و عقل نام دارد، نویسنده ابتدا به اثبات نور علم و عقل پرداخته، و در ادامه عقل، عاقل و معقول را توصیف کرده است. سپس معرفت نور علم و عقل را شرح داده است.

ساده و بسيط بودن انديشه اسلامى و آسانى تكاليف در اين دين. در اين فصل مؤلف اين اصل را يكى از علل و اسباب انتشار سريع و گسترده دين اسلام در ميان اقوام مختلف معرفى مى‌كند. همچنين به آيات و رواياتى كه روح اسلام در آنها متجلى است، استناد مى‌نمايد. سپس اركان اسلام را كه عبارت است از ايمان به خدا، اظهار شهادتين، به پاداشتن نماز و پرداخت زكات يادآور شده و به استناد برخى از روايات، تكفير مسلمان را ناروا مى‌شمارد. تاكيد اسلام بر وحدت امت اسلامى و بيان موضع عالمان مسلمان درباره ناروا بودن تكفير مسلمان و... از ديگر مباحث اين فصل است. اصاله الاباحه نه اصاله الحرمه. در اين فصل مؤلف با استناد به اين كه در اديان گذشته نيز اصل اولى در امور روايى و اباحه بوده، جز در مواردى كه انبياء از چيزى منع نمايند، به ديدگاه قرآن كريم در تاييد اين اصل اشاره مى‌كند و معتقد است وظيفه پيامبران بيان محرمات است نه محللات. البته در خصوص اين اصل اين نكته را هم يادآور مى‌شود كه اين اصل فقط در مورد امور عادى زندگى صادق است، نه در مورد امورد عبادى كه نيازمند قصد قربت است. پس از آن نتايجى را بر اين اصل بار مى‌كند. بدعت؛ تعريف و اقسام آن. در اين فصل به تعريف لغوى و اصطلاحى بدعت پرداخته شده و حكم بدعت از ديدگاه قرآن كريم و سنت شريف نبوى بيان مى‌گردد. چنانچه چيزى كه جزء دين نيست، جزء آن به شمار آيد، در دين بدعت ايجاد شده است. در ادامه، موارد و مصاديق بدعت يادآورى مى‌شود. مؤلف معتقد است، تشخيص مصاديق بدعت نيازمند تفاوت نهادن ميان آداب و رسوم عرفى و امور تقليدى از اعمال دينى است كه در هر دو نوع بدعت و نوآورى امكان پذير است؛ اما تنها آن نوع بدعت كه در امور دينى صورت مى‌پذيرد، محكوم به حرمت خواهد بود. سپس ملاك و معيار شرعى بودن عمل بدعت آميز نبودن آن را يادآور مى‌شود. در پايان با استفاده از اين اصل، برخى از امورى را كه وهابيان به استناد آنها شیعیان و برخى ديگر از مسلمانان را بدعت‌گذار در دين معرفى مى‌كنند، نقد و بررسى مى‌كند. دوستى پيامبر و اهل‌بيت(ع) در كتاب و سنت و آثار فردى و اجتماعى آن. در اين فصل لزوم دوستدارى پيامبر(ص) از ديدگاه قرآن يادآورى شده و عوامل فرمان خداوند به محبت ورزيدن نسبت به پيامبر(ص) ذكر مى‌گردد. پس از آن برخى احاديث كه از پيامبر(ص) روايت شده و در آنها به دوستى حضرت و اهل‌بيت وى و نيز اصحاب ايشان ترغيب و سفارش شده، نقل مى‌گردد. همچنين به آثار و فوائدى كه دوستى با ايشان در بردارد، اشاره مى‌شود. با توجه به اين اصل، مؤلف بر اين باور است كه اين محبت و دوستى بايد به صورتى شايسته در حيات فردى و اجتماعى مسلمانان بروز و ظهور يابد، كما اين كه اين گونه بوده است. بر همين اساس مؤلف حفظ و نگهدارى آثار ارزشمند اسلامى، همچون مشاهد و بناهايى كه بر قبور انبياء و اولياء بنا نهاده شده، را لازم و ضرورى دانسته و ديدگاه وهابيان را درباره لزوم تخريب اين آثار، به جهت شرك آميز بودن آنها، با استناد به قرآن كريم و سنت نبوى، نقد مى‌كند. توحيد و شرك در عبادت. در اين فصل مراحل هشتگانه توحيد(توحيد در ذات، صفات، خالقيت، عبادت و...) ذكر گرديده و حقيقت عبادت بيان مى‌شود. سپس ديدگاه رايج بين وهابيان در تقسيم توحيد به دو قسم: توحيد در ربوبيت؛ يعنى اعتقاد به يك خالق براى جهان و توحيد در الوهيت؛ يعنى توحيد در عبادت يادآورى شده و ديدگاه ايشان در مورد توحيد در عبادت كه بر اساس آن بوسيدن ضريح انبياء و اولياء، اقامه نماز در كنار مشاهد مشرفه، توسل و...شرك تلقى مى‌شود، به نقد كشيده مى‌شود. اعتبار به نيات نه به ظواهر. در اين فصل تفاوت اسلام از ساير روش‌هاى بشرى درباره عمل و كردار يادآورى مى‌شود. اسلام، بر خلاف روش‌هاى بشرى، براى عمل تنها از آن جهت كه نيك است، ارزشى قائل نيست؛ بلكه عمل را در صورتى ارزشمند مى‌داند كه برخاسته از نيتى خالص و انگيزه‌اى پاک باشد. بنابراین توسل به انبياء و طلب شفاعت از ايشان، كه وهابيان با استناد بدان‌ها شیعیان را مشرك مى‌خوانند، امرى روا شمرده مى‌شود و شواهد قرآنى و روايى فراوانى دارد. قدرت غيبى انبياء و اولياء الهى. در اين فصل با استناد به آيات قرآنى و روايات نبوى، برخوردارى انبياء و اولياء الهى از قدرت غيبى كه توسط خداوند به ايشان عنايت شده، به اثبات مى‌رسد. سپس امورى كه بر اين اصل مترتب مى‌شود، بيان مى‌گردد. مثلاًاعتقاد به اين كه خداوند با دعاى پيامبر ضررى را از انسان دفع يا نفعى را عائد وى مى‌سازد، يا درخواست شفاى مريض و يا رد گمشده به دعاى پيامبر و...جائز شمرده مى‌شود. تبرک جستن به ميراث پيامبر. در اين فصل مؤلف با يادآورى معناى توحيد در خالقيت، اين نكته را متذكر مى‌شود كه اين مرتبه از توحيد منافاتى با اين امر ندارد كه خداوند برخى از افعال خويش را از طريق اسباب، به صورت غير مباشر محقق سازد. بنابراین جريان فيض الهى از راه‌هاى غير عادى امرى پذيرفتنى است. با اين مقدمه مؤلف به موضوع جواز تبرک جستن مسلمانان به آثار نبوى در زمان حيات ايشان و نيز بعد از وفات حضرت مى‌پردازد. توسل به اسباب و وسائل. مؤلف با اشاره به نظام على و معلولى حاكم بر جهان ماده و اين كه اين نظام در وجود و بقاء و تاثير گذارى و عملكرد خود نيازمند به خداوند جهان آفرين است، تفاوت ديدگاه مادى و الهى را در اعتقاد به استقلال اسباب و علل مادى و عدم استقلال آنها در تاثيرگذارى مى‌داند. به گفته مؤلف توسل به اسباب با التفات به عدم استقلال آنها، شرك محسوب نمى‌شود و برخى مسببات در عالم داراى اسباب ناشناخته فراوانى هستند كه انبياء و اولياء الهى از آنها آگاهند. از اين رو توسل جستن به ايشان براى رسيدن به مطلوب شرك به شمار نمى‌آيد. حيات انبياء و اولياء بعد از مرگ. مؤلف در اين فصل با اشاره به حقانيت مرگ، به حقيقت آن كه همان منتقل شدن از سرايى به سراى ديگر است، اشاره مى‌كند و ارواح انسان‌ها را در سراى ديگر داراى حيات معرفى كرده، امكان برقرارى ارتباط با ارواح ايشان را با استناد به آيات قرآن و احاديث نبوى اثبات مى‌كند. بهره بردن مردگان از اعمال زندگان. در اين فصل مؤلف با استناد به آيات قرآنى و احاديث نبوى به اثبات اين مطلب مى‌پردازد كه ميت از عملى كه غير او براى او انجام مى‌دهد، منتفع مى‌گردد. سپس ديدگاه مذاهب اسلامى را در تاييد اين موضوع يادآور شده و شبهات مطرح شده را پاسخ مى‌گويد. زيارت قبور در سنت نبوى و سفر براى زيارت نبى مكرم اسلام(ص). در اين فصل مؤلف به آثار اخلاقى و تربيتى زيارت قبور انبياء، اولياء و صالحان اشاره كرده و به شبهات ابن تيميه در اين باره پاسخ مى‌گويد. خاتمه در خاتمه مؤلف به بيان ديدگاه عالمان اهل سنت درباره ابن تيميه پرداخته و شرح حالى از محمد بن عبدالوهاب، مروج عقائد ابن تيميه ارائه مى‌كند.