جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی: اصولگرایان تمایل داشتند متن عربی را مطالعه کنند، خواه قرآن، سنت یا هر گفتار شیوای عربی باشد تا بفهمند گوینده در هر سبک بلاغی از مخاطب چه می خواهد. این امر آنها را به تحقیق در مورد معنای متن و اجزای آن، مانند معنای مفهومی و نظام لفظی، متشکل از فرمول ها، ابزارها، نشانه ها و ترکیب های خاص سوق داد. این سیستم زبانی همان چیزی است که دستور زبان نامیده می شود. در معنای دستوری، کارکردی است که کلمه واحد در ساختار انجام می دهد و تحقیق دستوری از نظر اصولیان جستجوی کارکردهای نسبت ها و اتصالات و معانی آنهاست. مؤلف در این کتاب، سیره اصولیان را روشن می کند و به بیان معنای صرف و نحو برای آنان می پردازد و نسبت مبانی را با مسأله صرف و نحو، از زمان آمیختگی فقه نیز در میان اصولیان مطرح می کند با اصول خود در عصر تابعین و فقیهان مذاهب، تا زمانی که در نوع خود به صورت هنری درآمده است، نویسنده استدلال می کند که اصولیون تقسیم بندی نکرده اند پایه هایی برای تمایز بین معانی کلمه دستوری ایجاد کرد که در نهایت آن را به پنج دسته تقسیم می کند: اسم، فصل، صفت، حرف و کلمه. نویسنده رویکردی توصیفی را ابداع کرد، زیرا سعی داشت دیدگاه‌های مختلف را در مواقعی از طریق متن و در زمان‌های دیگر به صورت خلاصه ارائه کند.