جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب به موضوعی می پردازد که تا به امروز مورد غفلت فیلسوفان علم قرار گرفته است: توانایی ارجاع و تحلیل پشت سر هم. نویسنده بر اساس مجموعه ای از مطالعات موردی فلسفی که شامل مسائلی در نظریه اعداد و مسائل مربوط به زمان و کیهان شناسی از دوران گالیله، نیوتن و لایب نیتس تا امروز است، استدلال می کند که دانش علمی ترکیبی از مرجع دقیق و تفسیر تحلیلی برای اینکه خوب فکر کنیم باید بتوانیم با موفقیت رجوع کنیم تا بتوانیم به طور عمومی و واضح نشان دهیم که در مورد چه چیزی صحبت می کنیم. و ما باید بتوانیم به خوبی تجزیه و تحلیل کنیم، یعنی برای چیزهایی که به آنها فکر می کنیم، شرایط سازنده و توضیحی قابل فهم را کشف کنیم. ادعای اصلی کتاب این است که انواع بازنمایی‌هایی که مرجع موفق را ممکن می‌سازند و آنهایی که تحلیل موفق را ممکن می‌سازند یکسان نیستند، بنابراین کار علمی و ریاضی قابل توجهی معمولاً از طریق گفتمانی ناهمگون انجام می‌شود که انواع مختلفی را در کنار هم قرار می‌دهد و غالباً روی هم قرار می‌دهد. انواع بازنمایی، از جمله زبان های رسمی و طبیعی و همچنین حالت های نمادین تر. این فضائل و ضرورت ناهمگونی را در استدلال مرکزی تاریخی نشان می دهد، بنابراین شکاف مهمی را در ادبیات پر می کند و بحثی جدید و به موقع در مورد معرفت شناسی علم و ریاضیات را پرورش می دهد.