جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه، کار فرناندو کاناله را به عنوان نقطه شروع می‌گیرد، که نشان می‌دهد پیش‌فرض‌های فلسفی غیرکتاب مقدسی زیر بسیاری از اشکال الهیات مسیحی قرار گرفته‌اند. مورد توجه خاص این تز، پیش فرض بی زمانی یا موقتی الهی است که ممکن است پیامدهایی بر آموزه های مختلف داشته باشد. این مطالعه تأثیر احتمالی این پیش‌فرض‌ها را بر معنای سبت بررسی می‌کند، همانطور که در نوشته‌های آگوستین هیپو، توماس آکویناس، مارتین لوتر، جان کالوین، آندریاس کارلشتات، اسوالد گلیدت، آندریاس فیشر، نیکلاس باند، و تئوفیلوس برابورن دیده می‌شود. . مشکلی که این پایان نامه به آن می پردازد این است که آیا می توان ارتباط قابل مشاهده ای بین دیدگاه شخص نسبت به زمان الهی و دیدگاه فرد نسبت به زمان سبت ایجاد کرد، همانطور که در نوشته های این نویسندگان مشاهده می شود؟ روش این مطالعه به بررسی نوشته‌های نویسندگان منتخب می‌پردازد که به الهیات سبت می‌پردازند (بدون توجه به اینکه از چه روزی حمایت می‌کنند) و سعی می‌کند مفاهیمی را که در نتیجه پیش‌فرض‌های آنها آمده است، شناسایی کند. چهار بخش تاریخی مورد بررسی قرار می‌گیرند: (1) مسیحیت قرون وسطی، (2) اصلاحات Magisterial، (3) اصلاحات رادیکال، و (4) اصلاحات انگلیسی. نویسندگان بر این اساس انتخاب شدند که آیا نوشته های قابل توجهی در مورد الهیات روز سبت داشتند یا خیر. برای ارائه پس‌زمینه و زمینه‌ای برای دیدگاه آن‌ها از زمان سبت، حوزه‌های مرتبط کلیدی الهیات سبت مورد بررسی قرار می‌گیرند، یعنی: خلقت، دکالوگ، ماهیت استراحت، و هر موقعیت الهی مرتبطی که ممکن است منحصر به این افراد باشد. مواضع هر نویسنده به نوبه خود شرح داده خواهد شد و سپس در پایان هر بخش مقایسه و تجزیه و تحلیل خواهد شد. همچنین برخی از مشاهدات در مورد پیشرفت ایده ها و تأثیر احتمالی یک الهیات بر دیگری انجام خواهد شد. همه مشاهدات از این الهیات سبت ترکیب شده و برخی مفاهیم در رابطه زمان الهی و شنبه پیشنهاد شده است. نتیجه این مطالعه به این نتیجه می رسد که در نوشته های این نویسندگان همبستگی بین زمان الهی و زمان سبت قابل مشاهده است. کسانی که به نظر می‌رسد به دیدگاهی بی‌زمان نسبت به خدا رضایت دارند، تمایل دارند به روز سبت نگاه کنند، و نیاز به رعایت زمانی خاص را به حداقل می‌رسانند. از سوی دیگر، از سوی کسانی که به روز سبت می نگرند، باز بودن ظاهری نسبت به زمان خدا وجود دارد و بر یک روز خاص بر اساس خلقت و فرمان چهارم تأکید می کنند. رابطه بین زمان الهی و زمان سبت به طور مشهودی بیشتر همبستگی است تا علیت.