جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه دفاع از دیدگاه محتوا در مورد تجربه ادراکی است، از این ایده که تجارب ادراکی ما جهان را به گونه ای معین نشان می دهد و بنابراین دارای محتوای بازنمایی است. در این اثر به سه موضوع اصلی پرداخته شده است. اولاً، من سعی می‌کنم نشان دهم که نمای محتوا هم با رفتار منطقی توصیف‌های معمولی دیدن اپیزودها و اپیزودهای تجربی مرتبط، و هم با شهود پیش‌نظری ما در مورد اینکه درک و تجربه در نهایت چیست، به خوبی تطابق دارد: آن تحلیل اولیه برای اولین بار صحبت می‌کند. قابل قبول بودن چنین دیدگاهی ثانیا، من با بیان و استدلال برای یک نسخه خاص از نمای محتوا، شرح مفصلی از اپیزودهای ادراکی در اصطلاح معنایی ارائه کردم. من استدلال‌هایی را برای تزهای زیر ارائه می‌دهم: محتوای ادراکی دو لایه است، بنابراین شامل یک سطح نمادین و یک سطح گسسته یا پیش‌گزاره‌ای است (که تقریباً انطباق‌های دیدن را در شیوه‌های معمولی ترسیم می‌کند). محتوای ادراکی مفرد و وابسته به شی یا de re است، بنابراین شامل اشیاء محیطی به عنوان اجزای معنایی آن می شود. ویژگی پدیداری تجربه ادراکی توسط ویژگی های بازنمایی شده همراه با حالت (مثلا حالت بصری) تعیین می شود، اما نه توسط اشیاء درک شده: این همان چیزی است که من آن را بازنمایی ناخالص می نامم. محتوای ادراکی «راسلی» است: از اشیاء، خصوصیات و روابط دنیوی تشکیل شده است. هم محتوای ادراکی و هم شخصیت پدیداری «گسترده» هستند یا توسط عوامل محیطی تعیین می‌شوند، بنابراین محتوای ادراکی محدود فرگی وجود ندارد. ثالثاً، من نشان می‌دهم که چنین نسخه‌ای از دیدگاه محتوا می‌تواند با اعتراضاتی که معمولاً توسط مدافعان (نسخه‌های ضد نیت‌گرای) تجزیه‌گرایی علیه دیدگاه محتوا مطرح می‌شود، مقابله کند. من خودم نسخه‌ای نسبتاً ناسازگارانه از دیدگاه محتوا ارائه می‌کنم که بر اساس آن روابط ادراکی (توهم‌آمیز یا واقعی) باید جدا از توهم به‌عنوان حالت‌های ذهنی از نوع دیگر بیان شوند. چنین گسست‌گرایی تا آنجا که به تجربیات ادراکی رابطه‌ای واقعی و توهم‌ها اجازه می‌دهد تا ویژگی‌های پدیداری مثبتی را به اشتراک بگذارند، «متوسط» است، برخلاف آنچه که واقع‌گرایی ساده‌لوحانه رادیکال دارد. نشان دادن اینکه نمای محتوا شهودات پیش‌نظری ما را تأیید می‌کند و رویه‌های توصیفی معمولی ما را رعایت می‌کند، نسخه‌ای مفصل و استدلال‌شده از نمای محتوا را بیان می‌کند، و نشان می‌دهد که چنین نسخه‌ای در برابر ایرادات استانداردی که اخیراً به نمای محتوا منتقل شده است آسیب‌پذیر نیست. در بخش جداکننده، همه آن‌ها را می‌توان به عنوان یک استدلال بزرگ و چندوجهی برای نمای محتوا در نظر گرفت.